donderdag 25 juli 2013

Wat is jouw wens voor vandaag en wat zou je ervoor overhebben om deze uit te laten komen?

Na het horen, lezen en zien van de nieuwsberichten vanmorgen, over de treinramp in Spanje, bij Santiago de Compostella, voel ik meteen een verdrietig gevoel opkomen. En het feit dat er geen Nederlandse slachtoffers zijn gevallen, maakt dat gevoel niet minder. Toch kan ik opgelucht adem halen, omdat een vriend van ons met zijn schoonzus aan het wandelen is naar Santiago de Compostella. Mijn hart gaat uit naar alle mensen die op welke wijze dan ook bij dit ongeval betrokken zijn, de slachtoffers, de nabestaanden en hulpverleners. Kracht en sterkte zijn mijn wensen voor alle mensen.

Ik ben een gelukkig mens en ervaar dit vanuit mijn geloof en vertrouwen, als een zegen. Ik bid en dank God hier ook iedere dag voor en ben oprecht dankbaar voor alles wat ik heb mogen ervaren, voor de mensen die ik heb mogen ontmoeten en voor alles wat ik heb geleerd in het leven wat ik tot op heden heb geleefd. De herinneringen aan het verleden, waarbij ik leuke en mindere momenten heb meegemaakt, draag ik met me mee. Toch zijn het juist de mindere momenten, waardoor ik heb geleerd de mooie nog eens extra te waarderen. Dat ik van de mindere momenten, waaronder ik ook mijn fouten schaar, het meest geleerd heb en deze werkelijk waardevol zijn, kan ik nu volmondig zeggen. Het heeft me namelijk geleerd, dat ik kan vertrouwen op dat wat voorbestemd is. Dat ieder mens zijn of haar plekje in de wereld heeft met een reden. Dat ik daarnaast ook een wens heb, en erop vertrouw dat deze wanneer de tijd er rijp voor is uit mag komen, weet ik vanuit mijn hart. Mijn wens is een algemene wens: "Een gezonde wereld".

Maar wat is een gezonde wereld? Een wereld, die vrij is van ziektes, waarin ieder mens weer gelukkig en tevreden is. Een wereld, waarin we als geliefden, als één familie, als broers en zussen naast en met elkaar kunnen en mogen leven. Een wereld, waarin we allemaal weer één zijn, daarbij uniek met ieder onze eigen kwaliteiten, ieder eigen keuzemogelijkheid, waarbij acceptatie en respect centraal staat. Want dat dit mogelijk is, heeft de geschiedenis al meerdere malen bewezen. Hoe we dit kunnen realiseren, daar heb ik wel wat suggesties voor. En daarnaast sta ik open, voor alle tips en adviezen van mensen die mijn wens delen.

Dat de natuur ons daarbij altijd zal kunnen helpen, daar ben ik van overtuigd. Ook, vandaag waren de dieren al weer vroeg wakker. De dieren die ons helpen. Dieren, en specifiek vogels, die ons vroeg in de morgen toezingen. Alsof het een soort van welkomstboodschap betreft. Een een ochtendlied, als een concert, met mooie klanken, die niet veel verschilt, van de boodschap, die ze ook 's-avonds weer luidkeels laten horen. Wanneer ik dit mooie ritueel, in mijn geheugen, onder de goede gevoelens archiveer, dan ben ik oprecht blij, dat dit mogelijk is. Omdat het niets kost en het zich volautomatisch dagelijks herhaalt. Als een startsein voor een nieuwe dag. Een dag waarin alles mogelijk is. Een dag met kansen om dat te doen, wat ervoor zorgt dat je mensen met een klein gebaar al gelukkig kunt maken. 

En weer ben ik dankbaar, dat ik de kans heb gekregen om dit op te merken, dit waar te nemen. Juist, omdat ik er de tijd en gelegenheid voor heb. Doordat ik naast het coachen en begeleiden van mensen, een luisterend oor kan bieden aan mijn dierbaren. Er op die manier voor hen te kunnen zijn, vervult mijn hart met blijdschap. Daarnaast schrijf ik op mijn weblog en houd ik me buiten de huishoudelijke taken, nu ook voornamelijk bezig met mijn plannen voor Durf te helpen. De Stichting die het Algemeen Belang dient. De Stichting die ik al heel lang geleden op wilde zetten, voor iedereen die op welke wijze dan ook noodlijdend is. De wirwar van organisaties waar de mensen in Nederland mee geconfronteerd worden zal niet voor iedereen overzichtelijk zijn. Net zo min als de regels die keer op keer wijzigen waardoor het haast onmogelijk is om dit bij te houden.

Wanneer je werkt, een gezin hebt, ouder bent met of zonder thuiswonende kinderen is het een behoorlijke opgave. Een opgave, waar heel veel mensen moeite mee hebben. Omdat ieder mens uniek is, een eigen persoonlijkheid, mens, maar daarnaast een wezen met eigen emoties en eigenaardigheden. Dat dit laatste een positief woord is, zou je aan de hand van alles wat er om ons heen gezegd, geroepen en geschreven wordt, eigenlijk niet meer geloven. Want eigenaardig, is eigenlijk onmogelijk. Wie is er nog zichzelf, aard zich nog werkelijk, in het nu, in het heden? Want is dat niet wat nodig is om je leven als mens optimaal en zonder blokkades te kunnen leven? Wie leeft niet op tegen de verwachtingen van de ander, van de maatschappij en daarmee van dat wat standaard en de norm is, omdat het zo hoort?

Nu volgt de herhaling van een stukje wat ik in woorden van gelijke strekking al eens eerder in een nieuwsbrief of blog heb mogen schrijven:

Wanneer je naar de natuur kijkt, zie je dat de bomen en bloemenpracht in al haar schoonheid nog steeds aanwezig is. De mooie, veelal groene kleuren, vergezeld van de diversiteit aan kleurende en geurende bloemen zorgen er zelfs tijdens deze absurde hitte voor, dat het werkelijk een genot is, voor de zintuigen, van hen die vrij zijn van blokkades, om in de natuur te zijn. Wie zich enigszins verdiept heeft in de noodzaak van het bestaan van de natuur, zal meteen roepen, dat dit juist nu nodig is, omdat al het grauwe en kille asfalt, en de veelal betegelde tuinen in Nederland, er op dit moment voor zorgen, dat er nog nauwelijks frisse lucht te vinden is. Meteen de reden, waarom het overgrote deel van Nederland, er bij de eerste mooie dag voor kiest om de natuur in te gaan. De natuur: het bos, de zee of in ieder geval een plek waar je je even totaal kunt ontdoen van alle dingen die moeten.

Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de TV, de Radio, in de Kranten en de diverse Social Media sites hier ook weer aandacht aan gaan besteden, naast de bekende natuurorganisaties en of mensen die anderzijds betrokken en bewust zijn en leven? Want dat dit nodig is weet toch iedereen? Dat mensen zelf weer gaan beseffen, dat de vervuiling die helaas ook nog steeds gaande is, niet alleen afkomstig is van de auto's de fabrieken en CO2 uitstotende mensheid, maar start in het klein. Allereerst doordat er overal in de natuur vuil achtergelaten wordt, wat niet afbreekbaar is. Wanneer alle mensen die vuil in de natuur achterlaten, bij elke dropping een gram aan gewicht in zouden leveren, zullen we heel snel van het overgewicht af zijn? Wanneer je over de grootvervuilers spreekt, praten we naast fabrieken voornamelijk over de mensen die ervoor kiezen om eten te kopen wat zo voordelig mogelijk ingekocht kan worden. De reden van dit voordeel lijkt echter nog niet voor iedereen duidelijk. Want weet jij al dat dit komt, doordat het massaal gekweekt, gefokt of geteeld wordt? Wat zou het toch mooi zijn wanneer we allemaal weer de werkelijke oorsprong van onze voeding kennen. Daarnaast vertrouwen dat dit ook werkelijk gezond is, want het zal toch nu eindelijk wel duidelijk zijn dat het ontstaan van ziektes en het in stand houden ervan daar voor een groot deel mee te maken heeft?

Ja voor een groot deel, tot we weer kunnen vertrouwen op de goedheid van de mens. We weer kunnen vertrouwen op "de waarheid" en het op een eerlijke manier promoten, verkopen  en aanbieden van producten en diensten, die een bijdrage leveren aan het welzijn van ieder mens, alle dieren of beter gezegd de natuur. Fouten maken is menselijk en voor hen die nog steeds onbewust of bewust onwetend zijn, is het goed om te vertrouwen dat alles wat niet juist is vanzelf aan het licht zal komen. Daarbij moet ik zeggen, wanneer de tijd er rijp voor is. Dit zal voor een enkeling ook best verrassend zijn, omdat een keuze die voorheen heel goed is overwogen, achteraf wellicht totaal ontoelaatbaar wordt. Ervaring zorgt ervoor dat je als mens ontwaakt, het geweten helpt je daarbij. 

Wat is dit eigenlijk het geweten? Is dit zichtbaar, een omschrijving of een orgaan wat nog niet door de medische wereld is gevonden en ontdekt, omdat het niet aanwijsbaar of tastbaar is en alleen door God geïmplanteerd kan worden? Het geweten, het sturingsmechanisme van alle emoties. Voor de mensen die iets van NLP weten, zou ik het omschrijven als de sensoren van de hersenen die in en aan de uiteinden van de zenuwen zitten, en in contact staan met het gevoel en de bron van alle leven, God. Bloed als de vloeistof en het transportmiddel voor de zuurstof, die door ieder lichaam heen gaat en ervoor zorgt, dat we leven. Maar ook de reden waarom jouw hart klopt. Een kloppend hart, een gift en cadeau aan jou als mens, als individu en alle andere mensen op deze wereld, doordat wij allen dankzij Jezus en het feit dat hij zijn leven gegeven heeft, de tien geboden in ons hart geschreven hebben staan. De tien geboden, de basis, dat wat ervoor zorgt dat we allen in contact mogen staan met onze ziel. De ziel, dat wat ons maakt tot wie we zijn, uniek is en geen gelijke kent, de werkelijke levensadem die God de mens via de neus heeft ingeblazen.

Ja, de ziel die keer op keer klappen te verwerken krijgt. De ziel die er helaas voor zorgt dat er nog zoveel verdriet en ellende op de wereld is. De ziel die wanneer je naar de kranten van de afgelopen dagen kijkt, bij heel veel mensen door verschillende factoren van zichzelf verwijderd raakt, en daarnaast het directe contact verliest met de bron van alle leven. Hoe kunnen we dit tegengaan? Willen we dit nog wel? Ik kom daar op terug in een volgend blog. Nu eerst de koppen van de Dordtenaar van vrijdag 19 juli tot en met vandaag donderdag 25 juli.

Vrijdag 19 juli: "Aanval op webwinkels; Detailhandel is oneerlijke concurrentie in crisistijd beu; Zaterdag 20 juli: Jeugd staat € 1050 rood; * Mobieltje: Jongeren bellen zich blut * Webshops: Verleiding tot kopen vaak te groot * Schuldhulp: 11 procent staat onder curatele; Maandag 22 juli: Mazelenepidemie na zomer op hoogtepunt; Ziekenhuizen bereiden zich voor op extra opnamen; Dinsdag 23 juli: VVD-Kamerlid stapt op wegens fraudezaak; Kwestie brengt partij opnieuw in verlegenheid; Woensdag 24 juli: Criminelen extra geplukt; Justitie komt nu twee keer langs om vermogen af te pakken en Donderdag 25 juli: Autoruit bron van fraude; Rekening reparatie gaat naar verzekeraar én automobilist".

Waar zal ik starten, waar moet ik starten, wat is wijsheid? Welke kop verschaft enige helderheid, geeft duidelijk weer wat er gaande is, kortom waar gaat dit allemaal over? Het enige antwoord daarop is: We slapen, terwijl we wakker zijn, onze ogen zijn geopend, toch zijn we ziende blind. 

De volgende tekst is heel toepasselijk en voor velen herkenbaar. Deze tekst heb ik overgenomen uit een film, die al enige jaren geleden uitgebracht is. De film, "The sum of all fears". Vrij vertaald is dit: "De uitkomst van alle angsten" of "Het ergste wat er kan gebeuren". Een tekst die vandaag, na het nieuws vanmorgen te hebben gehoord, geheel op zijn plaats is. "We kunnen de doden van deze tragedie niet beter gedenken dan met het opzetten van een multinationale campagne om massavernietigingswapens af te schaffen. We doen dit omdat we eindelijk hebben geleerd, tegen een te hoge prijs, dat we dit vreselijke wapentuig, niet uit agressie maar uit angst inzetten."

Wanneer je de dingen weer in het juiste perspectief ziet, zal er er geen angst meer zijn, daarnaast ook geen reden meer om: meer te willen dan mogelijk is, meer te willen dan je hebt, meer te willen dan je kunt,  meer te zijn dan je bent of kan dit nog anders worden verwoord? Een absolute afwezigheid van angst, kan dit echt, is dit voor ieder mens mogelijk? Hoe valt dit te verwoorden, is dit duidelijk te maken, waardoor het begrip ook werkelijk doordringt, werkelijk terecht komt in de ziel, waardoor de connectie weer herstelt, het geweten weer functioneert en ieder mens weer zichzelf zal kunnen zijn?   

Ik vertrouw erop en weet inmiddels dat dit kan, omdat we ongeacht wat we doen allemaal verbonden zijn en blijven met de bron van liefde. Het enige wat jij als mens hoeft te doen is de stap te zetten, het startsein te geven, open te staan voor het goede en erop te vertrouwen dat je alle hulp krijgt die nodig is. En wanneer je weet dat je dit niet alleen hoeft te doen, zal alles vele malen eenvoudiger zijn.  De helpende hand wordt aan ieder mens geboden die bereid is om het te zien. De helpende hand, neemt jou bij de hand, waardoor je je gesteund en gesterkt voelt. Het mooie daarvan is, dat je het zelf doet. Door het zelf te doen, geeft het voldoening en juist dat stukje zorgt ervoor dat je groeit. De kracht krijgt om iedere hindernis te overbruggen, iedere uitdaging aan te gaan. Omdat dit God's wil is. 

"Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16)


Ook het volgende citaat uit de bovengenoemde film mag ik herhalen, het is van John F. Kennedy: "Wat we gemeen hebben is: dat we allemaal op deze planeet wonen, we ademen allemaal dezelfde lucht in, we willen allemaal een goede toekomst voor onze kinderen en we zijn allemaal stervelingen". Hoe mooi dat een ogenschijnlijk tegenstrijdig iets toch waar kan zijn. Een waarheid, die nog steeds niet door iedereen gezien en begrepen wordt. Er is echter één troost, dat ieder mens, ooit de kans krijgt om datgene te doen wat zijn ziel vervolmaakt, omdat het nodig en voorbestemd is.

De 10 Geboden: Leven Zonder Veroordeling


Voor velen zijn de 10 Geboden een symbool van veroordeling dat op onze zwakheden en fouten wijst. Sommigen voelen zich zo schuldig dat ze geloven dat God hen nooit zou accepteren. Anderen kiezen er gewoonweg voor om God af te wijzen omdat Zijn wet onmogelijk te gehoorzamen is. Het is ironisch dat de 10 Geboden nooit door God werden gegeven om de mensheid te veroordelen, maar in plaats daarvan werden zij gegeven om de mensheid bewust te maken van hun zondige aard. De 10 Geboden dienen als een spiegel om de toestand van onze zielen te "reflecteren". Wanneer we ons leven beschouwen in het licht van de 10 Geboden, dan zijn we ons bewust van onze tekortkomingen en onze behoefte aan
verlossing. Jezus Christus is onze verlosser. Daarom gaf God ons de 10 Geboden niet om ons te veroordelen, maar om Zijn liefde voor ons kenbaar te maken. Want "God bewees ons zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren." (Romeinen 5:8).  

Wil jij ook je dankbaarheid tonen? Met Durf te helpen, kan dat. Door je aan te melden, kun jij laten weten dat je een gelukkig mens bent. Want dankbaarheid zorgt voor tevreden zijn. Blij met alles wat je mee mag maken. Alle ervaringen, mensen die je mag ontmoeten, kortom ieder moment waarop je leeft. Wat is het leven waard, wanneer je nog meer te wensen hebt dan een gezonde wereld? Wat is het leven waard wanneer je een bankrekening vol hebt, maar niet tevreden bent met het leven wat je leid?
Lijd jij in leven en wil je ook weer genieten, reageer dan maar. Wie weet kunnen we samen iets voor elkaar en voor de wereld betekenen? Ik kijk er naar uit.




donderdag 18 juli 2013

Een wereld van verschillen, oordeel en meningen, voor de één pijnlijk, voor de ander mooi, weet jij het verschil?

Hoeveel mensen zouden er een wens hebben, die geen betrekking heeft op geld, goederen of iets anders wat met geld gekocht kan worden? Hoeveel mensen zijn er die gelukkig willen zijn? Dat gezondheid daarbij hoort zal iedereen begrijpen. Daarom nu een blog wat anders is dan anders maar toch betrekking heeft op iets wat heel veel mensen zullen begrijpen omdat de verschillen dit keer wel heel duidelijk zijn.

Ik start met een stukje wat ik enige tijd geleden bij mijn zus op Facebook heb gelezen. Omdat uitleg overbodig is, heb ik het daarom bijna één op één overgenomen. Het komt van iemand of een instantie die zichzelf "zwanger" noemt en gaat als volgt:
"Kan ik 7 euro lenen?

Een man kwam laat thuis van zijn werk, moe en geïrriteerd. Zijn zoontje van vijf zat op de stoep voor de deur op hem te wachten.
Zoon: 'papa mag ik je iets vragen?'
Vader: 'ja natuurlijk, wat is er?'
Zoon:' Papa, hoeveel verdien je per uur?'
Vader: 'dat zijn jouw zaken niet, waarom vraag je zulke dingen?' zei de vader kwaad.
Zoon: 'ik wil het gewoon weten. Alsjeblieft vertel het mij, hoeveel verdien je per uur?'

Vader: 'als je het echt wil weten, ik verdien € 14,00 per uur'
Zoon:'oh' antwoordde de zoon met zijn hoofd gebogen
Zoon: 'papa mag ik alsjeblieft € 7,00 lenen?'
De vader werd furieus. 'Als dat de enige reden is waarom je mij dat vraagt zodat je geld kan lenen om één of ander dom speelgoedje te kopen dan mag je nu onmiddellijk naar boven en naar je bed. En denk er maar over na waarom je zo egoïstisch bent. Ik ga niet elke dag hard gaan werken voor zulke kinderlijke onnozelheden'.
De jongen ging stil naar zijn kamer en sloot de deur.
De man zat neer en werd nog bozer over de vragen van zijn zoontje. Hoe durft hij zulke dingen te vragen alleen maar om geld te krijgen?

Na een uurtje of zo, was de man gekalmeerd en begon hij na te denken:
Misschien moest het kind echt wel dringend iets kopen met die €7,00, en eigenlijk vroeg het kind nooit veel om geld.
De man ging naar de kamer van het kindje en deed de deur open.
'Slaap je, zoon?' vroeg de vader
'Neen, papa. Ik ben wakker', zei de zoon.
'Ik heb eens nagedacht, misschien was ik te hard voor je. Het is een lange dag geweest en ik heb mij op jou afgereageerd. Hier is de zeven euro die je gevraagd hebt.'
De jongen lachte en zette zich rechtop. 'Dank je papa!' riep hij. Dan nam hij vanonder zijn kussen nog wat geldstukken.
De man zag dat de jongen al geld had en begon weer boos te worden.

De jongen zat stil zijn geld te tellen, en keek dan naar zijn vader.
'Waarom vraag je mij geld als je al geld hebt?' gromde de vader.
'Omdat ik nog niet genoeg had, maar nu wel' antwoordde de jongen.

'Papa, ik heb € 14,00 nu. Kan ik nu een uur van je tijd kopen? Alsjeblieft kom morgen een uurtje vroeger naar huis. Ik zou graag samen met jou eten.'
De vader was vertederd. Hij legde zijn armen rond de jongen en vroeg hem te vergeven.

Het is een kleine herinnering aan allen die hard werken in het leven. We mogen de tijd niet door onze vingers laten glijden zonder enige tijd te spenderen met diegenen die echt voor ons tellen, die het nauwst aan ons hart liggen. Als we morgen sterven, zal de onderneming waarvoor we werken ons gemakkelijk vervangen in een paar uur tijd. Maar de familie en vrienden die we achterlaten zullen het verlies voor de rest van hun leven voelen."

Gevolgd door: een stukje wat ik dinsdag van de UPC mail Nieuwspagina heb gehaald, de link heb ik voor de volledigheid bijgesloten, toch plaats ik meteen het volledige stuk omdat het lezen ervan zeker de moeite waard is. http://www.upc.nl/upclive/sterren/2100/21009997.html?entryId=15302588

"Oprah tast diep in de buidel voor Lindsay 16.7.2013 - 12:02
CHICAGO - Lindsay Lohan kan ongeveer 2 miljoen dollar op haar bankrekening bijschrijven voor het televisie-interview dat ze aan Oprah Winfrey geeft. Het bedrag, omgerekend ruim 1,53 miljoen euro, is het resultaat van vier maanden onderhandelen, weet TMZ. Voor dit bedrag is Lindsay bereid om haar medewerking te verlenen aan een achtdelige serie over haar problemen, haar carrière en haar toekomst. De deal levert het dubbele op van de blootreportage in Playboy waarvoor de actrice 1 miljoen dollar zou hebben gevangen. Volgens TMZ heeft Lindsay het tv-contract getekend in de afkickkliniek van Betty Ford. Daar verblijft ze tot 13 augustus. Ze sleepte er ook wat extraatjes uit. Zo krijgt ze van Oprah de beschikking over twee assistentes en een stylist."

En gevolgd door een wel heel bizar verhaal wat ik gisteren op het nieuws hoorde.  Voor de ins en outs van het verhaal heb ik de link van NU.nl bijgesloten. http://www.nu.nl/buitenland/3528019/25-indiase-kinderen-dood-schoolmaaltijd.html

"Gepubliceerd: Laatste update: 17 juli 2013 05:47 17 juli 2013 20:03
25 Indiase schoolkinderen zijn gestorven door een gratis maaltijd die zij op school kregen.
Foto:  ANP
 Bekijk video
In totaal raakten 47 kinderen en de kok besmet door het eten van een maaltijd met rijst, peulvruchten en sojabonen. De kinderen zijn allemaal tussen de 8 en 11 jaar oud. Ze gingen naar een school in Masrakh, 80 kilometer ten noorden van Patna. Het gaat waarschijnlijk om een voedselvergiftiging. In de maaltijden is de stof fosfor gevonden, zegt minister Sahi van Onderwijs. De maaltijd bestond uit rijst en linzen. De hygiëne van het voedsel uit het gratis aangeboden programma is vaker slecht, terwijl de gratis lunches juist zijn bedoeld om de voedingsniveaus te verbeteren.

Compensatie
De families is 3371 dollar (ruim 2500 euro) per dode ter compensatie aangeboden. Zij hebben een grootschalig onderzoek aangekondigd, waarbij forensische experts de school zullen bezoeken. In totaal raakten de kinderen en de kok besmet door het eten van een maaltijd met rijst, peulvruchten en sojabonen. Een insecticide zou de oorzaak zijn van de besmetting. Allen werden direct naar het ziekenhuis gebracht. Bihar behoort tot de armste gebieden van India. Zo'n 120 miljoen kinderen in heel het land krijgen de gratis lunch. Het programma werd in 1925 geïntroduceerd. Door: NU.nl/ANP  | Bekijk op de kaart"

Drie totaal verschillende verhalen, alle drie pijnlijk, op geheel eigen wijze. Dat de verschillen niet alleen betrekking hebben op het verhaal op zich, zul je begrijpen? Toch zijn er naast de verschillen ook enkele overeenkomsten, want  wie kan nog langer ontkennen dat het hier uiteindelijk om geluk en aandacht gaat? In welke verhouding het één tot het ander staat, laat ik nog even in het midden. Dat dit wel een afspiegeling is van de hedendaagse maatschappij, daar kan niemand meer onderuit.  Maar is dit ook echt zo? En hoe lang zal het duren, voor de overgrote meerderheid gaat beseffen, dat we dit zelf in de hand werken, doordat we alles in stand houden? Ja, in stand houden, omdat we er van uitgaan, dat hetgeen we al jaren doen, goed is, omdat het zo hoort. Waar is deze instelling, regel of uiteindelijk norm op gebaseerd? Op basis van ervaring,  oordeel of zelfs een mening? Want wanneer dit zo is, dan zou het stellen van de norm hier mogelijk zelfs de oorzaak van kunnen zijn?

Maar er is nog meer nieuws, verhalen en gebeurtenissen, waar we in Nederland en de wereld mee geconfronteerd worden. En ook dit keer, heb ik ervoor gekozen, om die van het AD de Dordtenaar te nemen, over de periode van 4 juli tot en met vandaag donderdag 18 juli.

Donderdag 4 juli: "Leger grijpt weer macht in Egypte; President Morsi afgezet *Grondwet buiten werking * 'Korte overgangsperiode, daarna nieuwe verkiezingen'; Vrijdag 5 juli: Energieplan goed voor 15.000 banen; Massale isolatie woningen en aanleg windparken; Zaterdag 6 juli: Groot offensief tegen smartphone in de auto; Tientallen doden door whatsappen achter het stuur; Maandag 8 juli: Gevaarlijke vakantie-uittocht; Caravans beladen en niet altijd goed onderhouden; Dinsdag 9 juli: Jorien van den Herik: De nieuwe Kuip? Doe het niet!; Rotterdam moet geen nieuwe Kuip bouwen;

Woensdag 10 juli, 2 koppen: Nieuwe Kuip verdeelt Rotterdammers; Meer dan de helft van de Rotterdammers is tegen de bouw van een nieuw stadion voor Feyenoord en Friso weer bij familie in Nederland; Prins Friso is gisteren overgebracht naar paleis Huis ten Bosch in Den Haag; Donderdag 11 juli ook weer 2 koppen: Plan nieuwe Kuip sneuvelt; Meerderheid  weg: volledige fractie leefbaar stemt tegen en Man vermoordt collega na verlies baan; Een verkoper heeft gisteren in een tapijtwinkel in Rotterdam een collega doodgestoken, omdat zij hem valselijk beschuldigd van seksuele intimidatie. De man verloor zijn baan en ontstak daardoor in woede;

Vrijdag 12 juli wederom 2 koppen: Politici; ent uw kinderen in; Borst en Dupuis roepen predikanten op vaccinatie te adviseren en 'Schit-te-rend!'; Vanaf een zonnig terras in Portugal ziet Argosoprichter Peter Goedvolk zijn sprinter Kittel de derde zege behalen; Zaterdag 13 juli: Nederland mag weer dromen van de gele trui; *tweede plaats voor 't eerst in 20 jaar *Extase na Coup Mollema in vlakke rit; Als mama slapend wakker is; Gezin Döker laat comateuze moeder niet in de steek; Maandag 15 juli: 'De pijn boeit me niet' en de tekst bij de foto: Bauke Mollema komt als achtste over de streep op de Mont Ventoux. In het algemeen klassement blijft hij tweede; Klassen opnieuw groter; Honderden Basisscholen moeten vanwege bezuinigingen leerkrachten ontslaan;

Dinsdag 16 juli: Nederland paradijs voor buitenlandse inbrekers; * Lage straffen * Pakkans is zeer klein * Kans op celstraf klein * Openbaar ministerie laat veel zaken liggen; Na vier vragen over doping vindt Froome het welletjes; De leider van de Tour de France pakt de microfoon en richt zich tot de journalisten; Woensdag 17 juli zelfs 3 koppen: Scholen weigeren om extra lesuren te geven; Middelbaar onderwijs woest op staatssecretaris; Wandelfeestje met militairen; Duitse militairen beleven op de eerste dag van de Nijmeegse Vierdaagse een mooi moment op de Oosterhoutsedijk in Lent; Politie jaagt op A13 op criminelen; De politie voert uitgebreide controles uit langs de A13 tussen Rotterdam en Rijswijk met als doel om ciriminelen op te sporen en vandaag Donderdag 18 juli: Toch kleurt de Alpe d'Huez oranje; * 1.000.000 mensen op 'onze' berg *200.000 Nederlanders vieren feest * Na 8 eerdere Hollandse zeges hopen de fans nu op nummer 9 en Verpaupering wooncomplexen dreigt; Steeds meer Verenigingen van Eigenaren (VvE's) moeten door financiele problemen onderhouds- en herstelwerk aan appartementencomplexen uitstellen."

De koppen, hebben deze keer, nog geen direct antwoord, op de gestelde vragen geboden. Wel hebben ze één ding duidelijk gemaakt. Dat het goed is om met de krant van 4 juli te beginnen, daarnaast nog wat meer informatie over de 4e juli en wat deze dag nog meer voor informatie biedt, terugkijkend op de geschiedenis. Want 4 juli, the Fourth of July, staat bekend als Independence Day, vrij vertaald is dit: Onafhankelijkheidsdag. Om een beter beeld te krijgen nogmaals de link van Wikipedia http://nl.wikipedia.org/wiki/Independence_Day_(VS) En wanneer je dit leest, daarbij de koppen van de kranten ziet over de afgelopen dagen, dan zou je een conclusie kunnen trekken. Welke conclusie, daarin ben jij en zijn we allemaal vrij. Of onafhankelijkheid wereldwijd gezien ook vrij zijn betekent, dat is de volgende vraag?

Je zou je af kunnen vragen of onze vrijheid, werkelijk vrijheid is? Of is en wordt deze deels gemanipuleerd? Het hebben van een eigen mening en voorkeur is toch ok? Het maken van keuzes lijkt ok? Mits, deze binnen de wet en regelgeving past, van het land waarin we wonen. Dat is namelijk iets, waar we ons, als inwoner en burger, allemaal aan zullen moeten houden, ongeacht welk geloof je belijdt, ongeacht je seksuele voorkeur, ongeacht welke culturele of sociaal maatschappelijke achtergrond je hebt.  En de "ongeacht onderdelen", daar gaat het nu net om. 

Hoe vrij zijn we in het maken van keuzes, wanneer er overal een regel of wet voor is? En worden deze regels en wetten gemaakt, om structuur te creëren en te handhaven, waardoor we ervoor zorgen, dat alles goed verloopt, dan is dit natuurlijk ok. Of is deze deels gebaseerd op het oordeel en een mening? Waar staat angst of een andere negatieve emotie in dit geheel? Hoe staat het met de regels en wetten die voortkomen uit het willen handhaven van de eerder genoemde norm? Hebben deze regels en wetten ook geleid tot structuur, één grote chaos of juist het voorkomen ervan? Wat moet een mens allemaal doen om te voldoen aan deze norm? Ja, dat blijft natuurlijk de vraag. De chaos is overigens wel compleet, en zorgt er op dit moment voor, dat heel veel mensen, (om maar niet meteen "iedereen" te zeggen) hierdoor, uit balans raken (raakt). De natuurlijke balans die nodig is om het vol te houden in een wereld met meer dan 7 miljard mensen. Waar de onbalans start kan niemand zeggen? Omdat dit voor iedereen verschilt of omdat iedereen een eigen grens heeft? Wie zal het zeggen en is of valt er iets over te zeggen? Voor het vervolg, kun je een kijkje nemen in mijn boek 'Leven Leren Herinneren Weten'. Dit is gratis te downloaden onder de volgende link: http://www.levenlerenherinnerenweten.nl/pdf/levenlerenherinnerenweten.pdf  

Hoe staat het met de verantwoordelijkheid die mensen zelf hebben? Hoeveel belang wordt er gehecht, aan het hebben van een eigen identiteit, het zorgen voor een stabiele omgeving, voor mens en dier, de mogelijkheid om je als mens te ontplooien en te zien wie jij bent? Welke rol speelt geld in dit geheel?

De krantenkoppen alleen, geven hier niet meteen een antwoord op. Wanneer je de verhalen erachter leest, zie je dat geld een heel belangrijk item is. Een item, soms zelfs de drijfveer, van alles wat er goed, maar ook minder goed gaat, uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Geld is klaarblijkelijk vaak de inspirator en motivator voor alles wat het leven op aarde aangaat. Geld, een waardemiddel, zonder dat het iets zegt over hetgeen het vertegenwoordigt. Terwijl het in de ogen van velen, gezien wordt, als het belangrijkste wat er bestaat. Maar is dit ook zo? Kunnen we zonder geld nog wel verder leven? Kortom, waar zouden we zijn zonder geld?

Welke positie krijgt iemand, die geen geld en daardoor ook geen waardemiddelen heeft, in de huidige maatschappij? Welke rechten heeft een mens die niet vermogend is? En welke plichten heb je als mens, ongeacht je vermogen? Hoe zijn deze verhoudingen? Zie je deze ook werkelijk terug onderaan de streep? Wordt het belang van ieder individu hier wel mee behartigd? En hoe belangrijk is het belang van ieder individu persoonlijk uiteindelijk in het grote geheel? Allemaal vragen waar we eigenlijk niet bij stilstaan, omdat de meeste mensen hier gelukkig ook niet bij stil hoeven te staan. Misschien zouden we, er allemaal eens één dag per maand, bij stil kunnen staan? Gewoon één dagje, kijken of er iemand is, die je kunt helpen, door die persoon jouw onverdeelde tijd en aandacht te schenken.

Dat brengt me meteen weer terug, bij de jongen, in het verhaal, aan het begin van dit blog. De jongen, die klaarblijkelijk, tijd en aandacht van zijn vader wil kopen. Tijd en aandacht, omdat hij in het dagelijks leven, niet de kans krijgt, om de nodige tijd met zijn vader door te brengen. Tijd, en aandacht, die ieder mens zo nu en dan nodig heeft. Maar ook tijd en aandacht, om tot zichzelf te komen, te aarden, er te zijn voor de mensen die hem dierbaar zijn en tijd om datgene te doen wat het meest belangrijk is: Tijd om het goede voorbeeld te geven. Het zonder oordeel zijn. Want uit het verhaal blijkt, dat de vader niet eens weet, wat zijn kind nodig heeft. De zoon heeft zijn vader nodig. De zoon vraagt om oprechte aandacht. Wie weet geldt de aandachtkwestie ook wel voor Lindsay Lohan? Zeker weten doen we het pas, wanneer we haar zelf kunnen spreken en haar zelf vragen kunnen stellen.

De vraag blijft natuurlijk: Wie heeft er nog tijd en oprechte aandacht? En of het nu is in de auto, op de fiets, voor het eten wat je nuttigt, voor de dingen waarmee je bezig bent of voor de personen waarmee je samenleeft of samen bent? Oprechte aandacht, 100%, is niet alleen een getal, betekent veel meer dan een paar cijfers. Het is, ergens met hart en ziel voor gaan, omdat je er bewust mee bezig wilt zijn. Voor jezelf, of voor een dierbare, op het moment dat hij of zij dit het hardst nodig heeft, je het hardst nodig bent. Er zijn op het cruciale moment. Tijd die je anders zou besteden, of mogelijk zelfs verspillen, aan het bezig zijn met dingen die het misschien helemaal niet waard zijn, omdat het je wel een beloning oplevert maar je er niets van leert. Ook hierin kun en mag je zelf weer een keuze maken.

Dat het hebben van oprechte aandacht, je leven een stuk eenvoudiger, daarbij ook interessanter maakt, zul je vanzelf ervaren, mits je dit probeert natuurlijk. De vraag is ook nu weer, hebben we deze keuze wel, of wordt er zoveel van ieder mens gevraagd, dat het eigenlijk niet meer mogelijk is, om iets met 100% aandacht te doen?  Misschien willen we eigenlijk niet eens meer met één ding tegelijk bezig zijn? Kunnen we in de wereld van vandaag nog wel bewust leven, bewust zijn? Wanneer jij er vanaf vandaag mee start, ben je wellicht het schakeltje, wat ervoor zorgt, dat iemand anders jouw voorbeeld volgt. Waardoor jij zelf, weer het voorbeeld voor de ander kunt zijn.

Wil jij hiermee starten, dat doen, wat jou, maar daarnaast ook ieder ander helpt? Door werkelijk weer vanuit je hart (en ziel) te leven en de dingen te doen die jou goed liggen? Alleereerst voor jezelf en je naasten, kortom voor het Algemeen Belang? Want wanneer je bereid bent om iets te doen voor de ander, start bij jezelf, zul je als mens echt alle hulp krijgen die nodig is. Ben jij bereid, wil jij jouw kwaliteiten en talenten inzetten, dan help je daarmee het Algemeen Belang. Het Algemeen Belang, datgene waardoor het saamhorigheidsgevoel weer terugkeert, de balans herstelt en alles weer in evenwicht is! Durf (jij) te helpen? Ik zie je reactie heel graag en reageer zeker wanneer deze binnen is.

woensdag 3 juli 2013

"Impossible is nothing" en welke waarde vertegenwoordigt dit daarbij in een mensenleven?


Hoe komt het toch, dat het positieve nieuws, vaak of nog steeds een andere waardering krijgt, dan het negatieve? Geloven we dan werkelijk alleen nog in het negatieve of verkoopt dit nieuws beter?

Wanneer je de foto hieronder ziet, de tekst erbij, dan kun je je wellicht een voorstelling maken, van de bovengenoemde vraag en daarbij meteen de stelling die in de kop van dit blog staat. Of zou de tekst "Everything is possible", toch beter zijn? Ja, dat blijft natuurlijk de vraag en daarop zul je wellicht na het lezen van dit totale blog een antwoord hebben.

Wie bepaalt dit, wie vertelt en of zegt wat er geschreven, gezegd of sterker nog gedaan moet worden? Of je bijvoorbeeld het leven als een spel kunt en mag zien, één grote speeltuin, waar je dagelijks de meest bizarre trucs uit kunt halen, terwijl je vervolgens daarnaast deelneemt aan het proces wat "het leven" heet? Een leven waarin je allereerst verantwoordelijk bent voor jezelf, voor jouw leven, wanneer je ouder bent, verantwoordelijk voor het leven van je kinderen, de mensen om je heen of nog beter iedereen die en alles wat leeft in de samenleving en op deze aarde? En wanneer je dit weet, in hoeverre draag jij je verantwoordelijkheid, deel jij de gezamenlijke verantwoordelijkheid en of ben jij bereid om je verantwoordelijkheid te nemen? Wie is hierin de eindverantwoordelijke? Ben jij hier weleens mee bezig geweest?

Hoeveel mensen zijn er bezig met de waarde van een mensenleven? Het leven van een mens in de wereld van vandaag, de wereld van nu, de wereld van dit moment? En waarom zou je je daarmee bezig willen houden? Welke waarde heeft het om te weten hoeveel mensen er op dit moment op aarde leven? Dat er mensen zijn die dit graag willen weten kun je zien onder de volgende link. Een link waarbij http://www.goeievraag.nl/vraag/maatschappij/samenleving/site-teller-aantal-wereldbewoners.261331 En natuurlijk is er ook een link waarop je precies kunt zien hoeveel mensen er op dit moment leven. http://www.worldometers.info/ 

Daarnaast staan er op deze site nog veel meer onderwerpen, gerubriceerd in kopjes, waarbij alles wat eronder hangt, nog veel meer betekenis heeft in de wereld van vandaag. En ook al is niet iedereen hiermee bezig, toch zal ieder mens zich dit ooit gaan realiseren. Want wanneer de World Population (het aantal wereldbewoners) toeneemt, zullen Government & Economics (de regering en "de economie"), the Society & Media (Samenleving en media), hierop vanzelfsprekend inspelen. Dat, the Environment (de omgeving, het milieu of klimaat), Food (voedsel), Water (water), Energy (energie) en Health (gezondheid), voorzieningen, daarbij van levensbelang zijn, zal iedereen begrijpen. 

En om nog maar even in de Amerikaanse sferen te blijven ook nu weer de headlines van het AD de Dordtenaar van zaterdag 8 juni tot en met vandaag woensdag 3 juli. Want in het heden leven zonder de realiteit en de feiten onder ogen te zien is natuurlijk niet echt leven. Maar is dit ook zo? Daar kom ik heel graag op terug aan het einde van dit blog, zoals gezegd eerst de headlines:

Zaterdag 8 juni 2013: “Zorgsector heeft ruim 3,6 miljard op de bank; ‘er worden waarschijnlijk te veel mensen ontslagen’; Maandag 10 juni: Meer examens gestolen; Twee scholieren Ibn Ghaldoun aangehouden; Dinsdag 11 juni: Alle examens opnieuw; * examens van 5 vakken gestolen * 3 leerlingen Ibn Ghaldoun in cel * Onduidelijkheid herexamens; Woensdag 12 juni: Examendief blijkt zoon Ibn Ghaldoun; Wethouder van onderwijs wil school sluiten; Donderdag 13 juni: Grote fraude spiraaltjes; Ziekenhuizen declareren terwijl vrouwen zelf betalen; Vrijdag 14 juni: Examenfraude is familiezaak; *Wie had er niet gespiekt?  *Geslaagd in ’t ziekenhuis *Gymnasium in 4 jaar *Enthousiast gejoel;

Zaterdag 15 juni; VVD eiste vertrek De Graaf; Val van senaatsvoorzitter moet Van Miltenburg redden; Maandag 17 juni: ‘Kanker over 20 jaar nog zelden dodelijk’; Oncoloog Medema ziet doorbraken in behandeling; Dinsdag 18 juni: Nu jacht op examenfraudeurs; 26 melden zich vrijwillig; inspectie heeft er meer in het vizier; Woensdag 19 juni: Cameratoezicht aan boord vissersschepen; Maatregel moet illegaal dumpen vis tegengaan; Donderdag 20 juni: Duizenden mbo’ers zonder stageplek; 20.000 leerbanen verdwenen door crisis; Vrijdag 21 juni: Eerst boete betalen, dan op reis; Marechaussee incasseert bijna 450.000 euro op schiphol;

Zaterdag 22 juni: Een Ibn Ghaldoun-examen kostte 20 tot 250 euro; *Inbraken onder schooltijd *Leraren wisten van fraude; Maandag 24 juni: ‘Achterbankkind’ kan niet goed meer fietsen; Minder leerlingen in grote stad doen fietsexamen; Dinsdag 25 juni: Kleine ziekenhuizen in gevaar; Failliete Ruwaard van Putten Ziekenhuis maakt doorstart; Woensdag 26 juni: Justitie mag superdrone Defensie lenen; Leger koopt twaalf spionagevliegtuigjes; Donderdag 27 juni: Twitter nekt alcoholcontrole; politiefuik heeft langste tijd gehad; Vrijdag 28 juni: Examens zoek, rampjaar compleet; Toets wellicht opnieuw;

Zaterdag 29 juni: Kamer wil verslaafde artsen op non-actief; Dokter met drankprobleem werkt gewoon door; Maandag 1 juli: Buitenlander steelt werk van truckers; Veel mis tijdens controle op Maasvlakte; Dinsdag 2 juli: Commerciële politie krijgt ruim baan; Maatregel geeft korpsen meer tijd voor ordehandhaving en Woensdag 3 juli: Schippers negeerde het advies over paardenvlees; Wél gevaar voor gezondheid".

Wanneer je de afgelopen dagen het nieuws, gehoord of bekeken hebt en daarnaast de 22 koppen van de kranten zoals hierboven vermeld staan leest, valt het meteen op dat het nieuws van gister, vandaag al weer oud is. Maar hoe lang blijven de emoties hangen, van dat wat er geroepen, gezegd, getoond of in de krant geschreven staat? Hoe lang zal iemand, die bij de eerste indruk van hetgeen hij (zij) hoort, ziet of in de krant leest stilstaan? En wat doet het met een mens wanneer hetgeen er vandaag geuit wordt morgen weer totaal anders is of kan zijn? Hoe maatschappelijk verantwoord is dit? Zou hierover ook een regel of code in het reglement van de Media en of de Journalistiek opgenomen moeten worden? Want, dat dit voor veel mensen emotioneel gezien gevolgen heeft, kunnen we op dit moment eigenlijk niet meer ontkennen. We kunnen er simpelweg niet meer onderuit.

Zouden we de koppen van de kranten naast de informatie die we kunnen vinden op de eerdergenoemde website: http://www.worldometers.info/ leggen, dan zou je je af kunnen vragen of er een verband bestaat? En wanneer dit verband er is, in hoeverre het nieuws in de media heeft bijgedragen aan de situatie waarin mensen verkeren? Dan spreek ik in dit geval over de mensen die geconfronteerd zijn met een aandoening of ziekte, al dan niet ongeneeslijk, waarbij soms ook zelfdoding hoort. Dat de situatie waarin mensen verkeren, er toe kan leiden dat zij het criminele pad op gaan, waarbij het schaden of zelfs doden van een mens of dier hen ogenschijnlijk niets doet, zal duidelijk zijn. Dat de emotionele gesteldheid van de persoon, mede beïnvloed kan zijn door wat er in de media gezegd, getoond of geschreven wordt, daar zullen heel veel mensen niet bij stilstaan.

Hoeveel mensen realiseren zich dat alles wat zij doen, in kleine kring of wanneer het bedrijfsmatig betreft op grote schaal, gevolgen kan hebben voor de ander? En wie treft dit eigenlijk, iedereen of vooral mensen die naast een wat minder stabiele emotionele gesteldheid, ook nog zorgen hebben? Zorgen, die wellicht op het oog niet maatschappelijk gerelateerd zijn. Dat dit uiteindelijk wel zijn uitwerking daarop heeft, waardoor er alleen nog maar meer frictie ontstaat, is daarbij een logisch gevolg. Want inmiddels zal duidelijk zijn, dat wanneer er in een mensenleven zorgen of problemen ontstaan, die door de opvoeding, de thuissituatie of soms zelfs in de algemene ‘relationele sfeer’ hun oorsprong vinden, de ramp vaak niet meer te overzien is. Een ramp die niet had hoeven plaatsvinden wanneer er over alles gesproken zou worden.

Want door dagelijks te communiceren, sluit je, dat wat ogenschijnlijk een probleem kan worden, meteen uit. Waardoor het niet extra veel energie vraagt. Energie, die wel degelijk nodig zou zijn, om je als mens, na een minder positieve ervaring, weer bij elkaar te rapen. Energie, die eigenlijk al zo hard nodig is, om het in de wereld van vandaag, in het nu, het heden, op dit moment, vol te kunnen houden. Voor jezelf kiezen, is daarom echt noodzakelijk. Voor jezelf, de mensen om je heen, je familie, vrienden, collega’s, buren en daarnaast iedereen die en alles wat leeft. Wanneer je niet communiceert, of weigert het achterste van je tong te laten zien, je de dingen die je bezighouden, maar ook zorgen baren, voor je houdt, kan niemand je helpen en zul je het allemaal alleen op moeten lossen. Terwijl het uitspreken ervan naar je dierbaren, een deskundige, hulpverlener of vertrouwenspersoon, ervoor kan zorgen, dat de kwestie meteen verholpen wordt. Waarom zou je er dan voor kiezen om het alleen te willen doen, geen hulp in te schakelen?

En wanneer je dit beseft, dan weet je ongetwijfeld ook, dat er altijd een weg is, een manier, om iets wat ogenschijnlijk onoplosbaar is, te overwinnen. Want hoewel we als mens allemaal een onmeetbare kracht in ons hebben, kunnen we deze alleen maar gebruiken, wanneer we in balans zijn en vanuit ons hart leven. Het geluk daarbij is dat we altijd kunnen rekenen op een kracht die nog groter is dan de onze. De kracht die er ook voor zorgt dat elk jaar de bomen, struiken en bloemen weer in bloei staan, de vogels weer eieren leggen, broeien en zingen. Ja, ik ben er werkelijk dankbaar voor. Want hoe mooi is het, dat er zelfs wanneer ergens op aarde gif gestort wordt, er nadien toch weer iets op groeit? Alsof de natuur zich vanzelf herstelt, ondanks de minder positieve inbreng van de mens.

Hoe mooi is daarnaast het samenspel van mensen die elkaar helpen, wanneer zij in de problemen zitten, mensen die bereid zijn om iets voor hun naaste te doen. Zoals dit ooit was en bedoeld is. Want de Bijbel zegt letterlijk: "Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16). Durf (jij ook) te helpen?