Na de gelukkig nieuwjaarwens op Chinees Nieuwjaar, is dit vandaag weer het eerste blog, het eerste blog sinds lange tijd. Een blog op de dag dat de ECB de rente heeft verlaagd naar 0%. Een beslissing, een besluit waarover veel gepraat wordt, waarover iedereen een mening heeft en een oordeel, het oordeelsvrij zijn, het op zijn beloop laten is mijns inziens nog steeds de meest wijze beslissing die we kunnen nemen. Omdat dat wat mag gebeuren, dat wat nodig is vanzelf plaatsvindt en plaatsheeft, zelfs wanneer we daar nu de zin of het zinvol zijn nog niet van inzien. Zelfs wanneer we ons allerlei doemscenario's voor de geest halen of we ons rijker rekenen dan we in wezen zijn, dan we wezenlijk zijn, zal de toekomst dit uitwijzen. De toekomst dat doen wat een bijdrage levert aan het in wezen kunnen en wezenlijk mogen zijn van ons allen.
En of we dan net zoals ik in het vorig blog aangaf net als in China onze schulden gaan betalen, nieuwe kleren gaan kopen, het huis gaan schoonmaken, er een groot familiemaal bereid wordt, we de goden zullen vereren is aan ieder voor zich, mag ieder mens zelf bepalen. Evenals het geven van cadeaus aan elkaar, het geven van cadeaus aan wie jij dit gunt, wie jij dit wil geven en daarbij ook wat je geeft. Het vuurwerk dat zullen we nog even achterwege laten, omdat de Nederlandse regel en wetgeving hier een eigen versie en variant op heeft. Dit (het afsteken van vuurwerk) alleen vanaf 31 december 18.00 uur tot en met 1 januari 02.00 uur mag en dit ook het liefst binnen dit vast bepaalde tijdsbestek.
Ons nieuwjaarsfeest is in tegenstelling tot China geen drie of zelfs vijf dagen lang, maar beperkt zich tot 1 dag. En natuurlijk mogen we elkaar tot Drie Koningen geluk blijven wensen, een gelukkig nieuwjaar blijven toewensen. Dat ik dit graag iedere dag doe, ik iedere dag van de gelegenheid gebruik maak om iedereen die verjaart, die het oude voor het nieuwe jaar verwisselt, een gelukkig nieuw levensjaar wens, daar zullen velen zich over verbazen. Daar zullen velen zich over verbazen en de ander die ik jaarlijks gelukwens, die ik jaarlijks de felicitaties overbreng, wellicht op rekenen. Dat ik zelf sinds 1994 ben gestopt met het vieren van mijn verjaardag, gestopt met het vieren van mijn verjaardag op de gebruikelijke wijze, was voor velen een verrassing. Een ware verrassing, waarover velen een eigen oordeel hadden, velen een mening over hadden en velen verbaasd over waren. Omdat dit er toch bij hoort, het toch leuk en gezellig is om je verjaardag, je geboortedag met je naasten te vieren.
Maar wat als je nu ieder mens die in leven is als je naaste ziet? Wat moet je doen wanneer je ieder mens die leeft, die in leven is, die in jouw leven is of is geweest als je naaste ziet. Als de persoon die naast jou het recht heeft om te leven, zijn of haar leven te leven, zijn of haar leven te laten leven en zijn leven te laten zijn? Is het dan geoorloofd om zelf ook jouw leven te leiden, is het dan geoorloofd om jouw eigen levenswijze en de keuzes die je maakt, die je volledig vanuit je hart maakt te kunnen maken? Ik heb het antwoord gevonden, ik het het antwoord al sinds 1994. Dit kan, dit is mogelijk, sterker nog, dit zet velen met mij, velen naast mij aan tot het eveneens doen wat zij het prettigst vinden, het doen wat zij prettig vinden en wat bij hen past. Dat wat passend is en daardoor zo hoort te zijn, zo hoort te zijn en zo hoort te wezen.
We mogen als mens allemaal onze eigen keuzes maken en zijn er ook allemaal bij gebaat wanneer we dit weer gaan doen. Want het leven leven wat bij je past en bij je hoort daaraan zitten geen vastgestelde regels en zeker geen vastgestelde tijden, tenzij je over je grenzen gaat, tenzij je je grenzen of je boekje te buiten gaat. Door dat te doen wat jou maar daarbij ook de ander, ieder ander schaadt, zul jij op geheel eigen wijze teruggefloten worden. Hier is geen regel en wetgeving voor nodig, hier is geen enkel systeem voor nodig dan dat wat van nature aanwezig is en ons dagelijks helpt ons leven te leven. En wanneer jij ervoor kiest om hier geen gehoor aan te geven zullen de gevolgen, zullen ;de consequenties en alles wat daarmee gepaard gaat voor jou zijn.
Dit geldt in wezen ook voor alle mensen die op enige tijd en wijze besloten hebben om hun leven te laten leiden, hun leven te laten leiden door alles en iedereen buiten henzelf om. De mensen die zich hebben laten leiden of nog dagelijks laten leiden door dat wat wezenlijk op geen enkele wijze van waarde kan en mag zijn. Op geen enkele wijze van waarde kan en mag worden, omdat dat wat wezenlijk van waarde is, een waarde kent die ver boven alle aardse waarden uitstijgt, ver boven alles wat financieel of ten gelde gemaakt is. Dat wat de wereld wezenlijk op zijn kop heeft gezet, dat wat de wereld werkelijk en wezenlijk ten laste heeft gemaakt. De wereld werkelijk en wezenlijk in het leed en alles wat lijd door (mis)leiden en (ver)leiden heeft gestort. En dit mag nu klaar zijn. Dit mag nu wezenlijk weer klaar zijn. Ieder mens die leeft mag zijn of haar eigen energie leren kennen, zijn of haar eigen energie zijn. De energie en kracht die nodig is om het leven te leven wat bij je past en hoort. Omdat dit het enige is wat je toebehoort, wat van jou is en alles wat daar geen toegevoegde waarde op heeft, alles wat geen meerwaarde heeft zal ook op geen enkele wijze meer waard worden.
http://www.beleven.org/feest/nldoet
Het volgende stukje deel ik graag nogmaals, deel ik nogmaals in dit blog, omdat dit mooi is en goed is om te weten:
"Dat het Chinese Nieuwjaar ook de tijd is waarin de grootste menselijke migratie plaatsvindt, wanneer Chinezen over de hele wereld naar huis keren op de nieuwjaarsavond om met het avondeten bij hun familie te zijn. Bij hun familie en de mensen die zij liefhebben, waar zij van houden. Omdat het houden van, het liefhebben ook hun eerste levensbehoefte is. We kunnen als mens heel veel van de ander, van ieder ander van alles wat anders is en anders mag zijn leren. Hoe mooi is het dat we ook allemaal de keuze daartoe hebben en deze keuze iedere dag opnieuw mogen en kunnen maken, wanneer we ons er weer bewust van zijn. Door bewust te leven, in het hier en nu te leven, in het hier en nu te zijn. Want het is ons leven."
Sterker nog, naast dat het ons leven is, zijn we ons leven, ons hier weer bewust van zijn, door bewust te worden, door bewust te leven, door bewust in leven bezig te zijn, helpt wellicht om ieder mens weer thuis te laten komen. Thuis te laten komen door ervoor te kiezen om overal en altijd zichzelf te kunnen en mogen zijn. Het accepteren en waarderen van de mens als persoon, als individu, maar daarbij ook als de unieke en authentieke gelijke, is dat wat we allemaal weer mogen leren wat we weer mogen leren door open en oprecht, onszelf te zijn. Iedereen het recht en de toestemming te geven dit ook op geheel eigen wijze te realiseren. Het is namelijk ons leven en wanneer we dit weer realiseren kunnen we het ook weer samen gaan doen. Kunnen we het samen doen door samen, ieder op zich, een deel van het geheel te zijn. Het geheel wat in staat is gesteld om alles, in goede en mindere tijden te doorstaan, te doorleven, wanneer er liefde is. Wanneer er liefde is en "De onvoorwaardelijke liefde" voor iedereen die en alles wat leeft voorop staat.
En de nieuwsbrief die sinds deze week weer op website staat inclusief de bijbehorende tekst die ik altijd naar de mensen stuur die mijn nieuwsbrief maandelijks ontvangen. En hoewel ik de melding van het laatste nieuwe boek, "Toekomstmuziek", wat sinds Valentijnsdag op de website staat er nu niet meer in gezet heb, is het boek nog steeds beschikbaar en blijft dit boek ook beschikbaar, want lieve mensen dat is wat we iedere dag weer mogen doen. We mogen nu echt allemaal, vooruit kijken, we mogen dat wat geweest is laten zijn voor wat het is en vanuit het hier en nu, vanuit het heden uitkijken en uitzien naar de toekomst. Iedere dag nemen zoals deze komt zonder daar voorafgaand mee bezig te zijn. Vertrouwen op de toekomst en dat wat God ons brengt. En zelfs wanneer je denkt, wanneer je het gevoel hebt dat er buiten dat wat je ziet, dat wat je hoort en dat wat jou getoond wordt niets is, kun je nog op jezelf vertrouwen en weten dat jij geholpen wordt op elk moment waarop dit nodig is, waarop dit nodig blijkt te zijn en blijkt te wezen.
Omdat ieder op zich en iedereen die daartoe bereid is, kennis mag maken met zijn of haar ware zelf, de kennis en de kracht die in wezen in ons is wanneer we weer vertrouwen hebben. En het vertrouwen en geloof, het geloof dat God, door, in en dankzij Jezus de mogelijkheid heeft gegeven, om ieder van ons te bereiken, zal ons allemaal op eigen tijd en wijze raken. Zal ieder mens, iedereen die en alles wat leeft raken, waardoor we allemaal weer onze eigen kracht gaan herkennen, onze eigen kracht gaan erkennen en onze eigen kracht gaan accepteren als een wezenlijk deel van wie we zijn. Zodat we weer wezenlijk een deel van alles wat er is kunnen en mogen zijn, en wellicht nog vele malen belangrijker, volledig onszelf kunnen blijven, door in wezen volledig onszelf te zijn.
Nieuwsbrief no. 3: Maart 2016
“Fragile, Handle with care!”
De afgelopen dagen ben ik voornamelijk bezig geweest met dat wat nodig was, omdat dit van mij of in wezen van ons gevraagd werd. Van ons, van Ulrich en mij, omdat we in ons leven verbindingen zijn aangegaan. Verbindingen met mensen waarvan we houden, mensen die tot onze familie en vriendenkring behoren, mensen die op enige tijd en wijze iets voor ons betekend hebben. Waar wij zeer zeker ook iets voor willen betekenen, wanneer dit mogelijk is, wanneer dit mogelijk is en wij in de gelegenheid zijn. Wanneer wij er toe in staat zijn en we de energie hebben om er voor de ander te zijn, er voor de ander te kunnen zijn zonder hierbij onszelf te verliezen. Want wanneer we onszelf verliezen is het uit met de pret, is het uit met alles wat ons het recht geeft om te leven, ons leven te leven. Het leven wat we vol vertrouwen, in en vanuit liefde zijn aangegaan.
Ieder mens wat wordt geboren krijgt in zijn of haar rugzakje, in zijn of haar DNA, dat mee wat hem of haar in staat stelt om een leven in liefde, geluk en gezondheid te kunnen en mogen leven. Door het leven te leven wat bij je past als mens, krijg je volop de kans om je te ontwikkelen, te groeien, te doen wat nodig is, in de wereld waarin je geboren wordt. In de wereld, in het land, de plaats, bij de ouders, de familie, vrienden en alles wat er op je pad komt. Zo is het, zo mag het wezen en zo zou het zijn. Ja, zo zou het zijn wanneer we zonder “bewuste onderbrekingen” en zonder “onbewuste onderbrekingen” ons leven leven. Zo is het, zo mag het wezen en zo zal het zijn, wanneer we weer bewust kiezen voor onszelf, iedereen die en alles wat leeft, door alles wat onbewust van invloed kan zijn en kan wezen, in wezen bewust geen toegang meer te verschaffen. Een korte uitleg is op zijn plaats. Een korte maar duidelijke uitleg is op zijn plek en nodig wanneer je je beseft dat het leven leven, het leven leven volgens wil en dank, in wezen eenvoudig kan zijn, dit in veel gevallen allesbehalve eenvoudig geworden is, door het patroon waarin we ons bewust of onbewust laten sturen. Het patroon waarin we doordat de hele wereld dit doet, de hele wereld dit van ons verwacht, is. De vraag is: De hele wereld of alleen de mensen die als voorbeeld gesteld worden? De hele wereld of alleen de mensen die als voorbeeld gesteld worden en er op bijzondere wijze voor beloond worden? De hele wereld of juist de mensen die wij als voorbeeld zien, omdat de geschiedenis ons leert? De geschiedenis ons leert dat we mogen vechten, we ons mogen verdedigen, we ons mogen bevredigen, door de lusten en de lasten voor lief te nemen? De lusten en de lasten, die er bij velen toe leiden, dat aan “het lijden” geen ontkomen meer is. De vraag daarbij is natuurlijk: Zullen de lusten opwegen tegen de lasten, kunnen de lusten de lasten enigszins dragen en wanneer dit zo is, hoe lang zal het nog duren voor de lusten, de lasten overstijgen en lijden door leiden, een voldongen feit is? In het boek “Vrij zijn is blij zijn”, wat ik op dit moment aan het schrijven ben, word ik dagelijks verrast door de kennis die mij getoond wordt. De kennis die in wezen in mij is, in ons allen is en ik deel.
Maar door allerlei druk(te), dingen die we onszelf hebben opgelegd, dat waar we zelf een startsein voor gegeven hebben, laten we dat wat nodig is, vaak aan ons voorbij gaan. Ik ben daarin zeker niet anders. Wanneer ik weer op mezelf teruggeworpen word, de tijd neem om dat te doen wat bij mij past en bij mij hoort, kan ik weer verder. Verder totdat ik heel langzaam, weer terugkeer naar de wereld van verwachtingen, de wereld waarin ik me overlever aan de ander. De mens, de persoon die iets van me wil, verlangt en verwacht. Dit is iedere dag een terugkerend feit, dit zelf in de hand houden blijkt ook voor mij geen eenvoudig iets. Toch lukt het me God zij Dank telkens weer bij mezelf te komen. Volledig bij mezelf blijven is natuurlijk wel vele malen eenvoudiger. Omdat dit me helpt, minder energie, minder moeite en minder pijn kost, dan wanneer ik me laat meeslepen in het verhaal, in het leven, in de beslissingen van de ander. Ja, ook ik laat me heel af en toe meeslepen, ik ben een mens. Een mens met fouten, die zo nu en dan opgemerkt worden door een persoon die mij erop attent maakt. Ik ben mens maak fouten, die ik zelf ervaar op het moment waarop ik over de schreef gegaan ben. Over de schreef, mijn schreef, maat en of grens. Mijn grens, de grens die ik nodig heb en die mij corrigeert op het moment waarop ik te ver ga, te ver in het kader van mezelf tekort doen.
Door te doen wat in strijd is met de 10 geboden, de 10 geboden en dat wat in ons hart als goed en kwaad omschreven staat. Dat waar we ons gedurende ons hele leven aan zullen mogen houden, ongeacht of we gelovig zijn, geloof belijden of enige andere vorm van religie beoefenen. Want het beoefenen van een religie, is vergelijkbaar met een leven leiden. En iets wat het leven ons leert, is dat wat het leven ons leert, terwijl wij ons daar soms verre van bewust zijn. We ons daar allesbehalve mee bezighouden, doordat we ons een houding, een mening of een oordeel aangemeten hebben, dat dit “niets voor ons” is. We bij wijze spreken al de kriebels krijgen wanneer we eraan denken, laat staan dat we erover willen praten, willen toegeven dat het soms, oh zo fijn is om te geloven dat er iets is waarop we kunnen vertrouwen. Zeker wanneer het vertrouwen in de mensheid, in dat wat wij in wezen zijn, door welke omstandigheid, gebeurtenis of voorval er eigenlijk in wezen nauwelijks meer is. Toen ik deze week de film “La vita è bella” zag, waarbij het jongetje Giosué zelfs in een wereld die compleet verscheurd was, dankzij zijn vader Guido Orefice, een onbezorgd leven kon leiden, heb ik wederom God bedankt. God bedankt voor mijn ouders en natuurlijk alle andere mensen, die er op enige wijze voor gezorgd hebben dat ik de wereld in wezen altijd als de wereld van “mogelijkheden” heb gezien. De wereld waarin iedere ervaring telt, wanneer je er de werkelijke waarde van kunt zien, dit ook mag ervaren en zelfs kunt voelen. Want voelen wanneer je het goed doet, voelen wanneer je grens bereikt is, voelen wat jou, de persoon maakt die God Zij Dank, Dankzij Jezus, in het hier en nu een tweede kans krijgt, is de boodschap voor ieder mens. De “Fragile, Handle with Care” boodschap, die in wezen in ons is. En het mooie is, deze geldt voor iedereen, dit is onze kans. Hoeveel kansen we krijgen weet niemand?
Wil jij wachten tot jouw laatste kans om een volwaardig leven te leiden in gaat of help je jezelf? En kun je daarnaast nog wat extra hulp gebruiken? Hulp die ik ervaar door mijn geloof en vertrouwen in God en Jezus “de ware wetenschap”, die ik uit liefde deel? Heb jij nog een stukje extra houvast nodig om weer tot jezelf en bij jezelf te komen, waardoor jij de stem van jouw hart ook weer kunt horen, zodat je ook weer vrij en blij kunt zijn?
I
Ik help je daar graag bij, met Alle Liefde die nodig is.
Een hartverwarmende groet, Sonja
De Hof van het Heden
Voor: Workshops Coaching Begeleiding & Advies
Voor: Het herstellen van Communicatie en Contact, met jezelf en naar anderen!
Tel 0031 (0)78 642 83 01 / Mobiel 0031(0)6 53 54 86 59
Liefde is onvoorwaardelijk, het is er nu tijd voor!
En zoals gezegd de nieuwsbrief, inclusief het begeleidend schrijven wat ik ook iedere keer aan de vaste nieuwsbrief lezers doe toekomen en hen dit keer donderdagmorgen, gistermorgen heb toegezonden.
Goedemorgen allemaal,
De nieuwsbrief van de maand maart staat sinds deze week weer online. En vandaag ben ik in de gelegenheid om deze ook weer met de trouwe ontvangers te delen, de trouwe ontvangers die er prijs op stellen, want wanneer er geen prijs meer op gesteld wordt, dan kun je dit natuurlijk gewoon doorgeven. Dan meld ik je af en ontvang je geen nieuwsbrief meer. Natuurlijk schrijf ik de nieuwsbrief nog steeds iedere maand voor hen die er iets mee kunnen, willen en of doen. Omdat het kunnen en willen, aangevuld met “het” doen dat is waar we in de wereld van nu de wereld waarin we als mens mogen leven van kunnen genieten. Van kunnen en mogen genieten wanneer we ons leven leven.
Toen ik deze week geconfronteerd werd met een aantal mooie opeenvolgende gebeurtenissen, daarbij gesprekken voerde met mijn tante, wat vriendinnen en vrienden, viel het mij op dat ieder mens in een eigen soort wereld leeft. In een wereld leeft waar hij of zij zich op dat moment (in) bevindt. De wereld die hij of zij zelf gekozen heeft, de wereld die bij hem of haar past of niet, alles is mogelijk. Daarbij is dit ook een keuze, een keuze die ieder mens zelf mag maken, zelfs wanneer het er alle schijn van heeft dat de keuze die gemaakt wordt door de ander bepaald is, door de ander bepaald wordt of door de ander op een dusdanige wijze beïnvloed wordt, dat er eigenlijk in wezen geen keuze meer is. Stel jezelf dan de vraag eens: Maak jij je eigen keuzes, leid jij jouw leven of laat je je leven leiden door?
Ik laat mijn leven leiden door dat wat mij kracht, energie en de mogelijkheid geeft en biedt om dit op de meest optimale wijze te doen en houd rekening met de ander, zonder mezelf daarbij te schaden. Ik leef mijn leven, op de meest optimale wijze, zodat ik daar ook nog een ander, de ander, ieder ander die daar behoefte toe heeft, die ook weer vrij wil zijn, mee kan en mag helpen. En daar komt het, “WANNEER IK IN DE GELEGENHEID” ben, de mogelijkheid heb en zelf de kracht, energie en natuurlijk tijd om dit te doen. Want de kracht, energie en tijd die mij gegeven is mag ik zelf naar eigen wens en kunnen indelen. De kracht, energie en tijd die mij gegeven is, kan ik delen met wie ik wil, zolang deze voor mij aanwezig is. Luisteren naar mijn eigen ik, naar mijn lichaam en mij hart, is dat wat mij leert hoe ik met bepaalde situaties om moet gaan, om kan gaan door er gehoor aan te geven. Door te luisteren naar dat wat mijn hart me ingeeft, heb ik meer bereikt dan door te luisteren naar dat wat de ander, ieder ander, alles wat anders maar ook gelijk is aan mij, van me wilde of verlangde. In mijn beleving is mijn tijd gekomen, de tijd waarin ik iedere dag bij mezelf te raden ga. Juist of onjuist, voelt iets goed of alles behalve goed. Wat is de reden wat is de oorzaak en kan ik me de oorsprong nog herinneren, wat heb ik gedaan dat ik dit zo voel, want alleen mijn reactie veroorzaakt een gevoel. Dus ik ben ook de enige die het om kan draaien.
Ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen. Nadat ik 8 jaar geleden door een conflict on hold werd gezet, is mijn leven letterlijk en figuurlijk gestart. Nu leef ik het leven wat voor mij is weggelegd, het leven waarvoor ik gekozen heb en het leven wat ik met iedereen kan, wil en mag delen zolang ik mezelf op geen enkele wijze tekort doe. Want jezelf tekort doen, heeft alles te maken met jou, jezelf tekort doen heeft alles te maken met het weggeven van kracht, energie en tijd die jij helemaal in mag vullen. Tijd die aan jou en voor jou is. Wanneer kies jij er weer voor om tijd te maken. Tijd voor jezelf, om met jezelf in het reine te komen, tijd om jezelf weer op de juiste waarde in te schatten of wacht jij tot jouw tijd gekomen is? Hoe lang wil jij nog wachten?
Ik wens iedereen een hele mooie voortzetting van deze dag en misschien leuk om te weten, Ik bestel iedere dag wanneer ik mijn ogen open het zonnetje en daarbij kan ik je zeggen dat deze week mijn wens ruimschoots verhoord is. Geniet er maar van, want de zon is ook voor jou en iedereen die daar behoefte toe heeft.
Groetjes en tot een volgende nieuwsbrief,
En de spreuken die ik naast degene die ik vandaag heb geplaatst vanaf 8 februari heb geplaatst zijn te vinden op mijn LinkedIn Pagina. De spreuken van vorig jaar deel ik overigens nog steeds.
* Ik geloof in een leefbare wereld.
* Ik geloof in een wereld waarin economische belangen, voor mijn gevoel de enige veroorzaker van alle strijd, inclusief alle strijd in ieder opzicht, zijn langste tijd heeft gehad.
Omdat Liefde alles overwint!"
EN:
“Leven genieten is, genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen”
&
“Liefde, houden van het leven is en houden van allen die je dierbaar zijn”
Dit keer de mooie plaat van Whitney Houston: "Greatest Love Of All" http://www.youtube.com/watch?v=IYzlVDlE72w en het mooie lied van Julia Zahra: "Just an illusion", https://www.youtube.com/watch?v=wOpSqV9E7HY en Jason Mraz: "I won't give up" https://www.youtube.com/watch?v. Want ook nu, zal deze de verbinding, die er is, deze mooie gedachte mogen ondersteunen.
Want Alles is liefde! Tot een volgend blog, tot een volgende keer, wanneer is nog niet bekend. Who knows what the future brings. Let's wait and see!
