donderdag 26 december 2013

Zou jij werkelijk willen weten, wat weerhoudt je ervan?

Kerst 2013! Kerst die voor velen in het teken staat van samenzijn, het vieren van kerst volgens de tradities, het vieren van kerst met de mensen waarvan je houdt en alles wat erbij hoort. Ongeacht wie je bent, wat je doet, waar je woont of waar je geboren bent. Wat daarbij heel belangrijk is dat je ook tijdens kerst jezelf kunt zijn met en bij de mensen waar jij iets mee deelt, een heel leven of even. Dat brengt me bij het volgende verhaal en hetgeen met de kerst maar ook alle andere dagen in het jaar goed is om te weten. Ik vertrouw erop dat je dat wat nodig is daarom ook uit dit blog haalt. Mijn kerstboodschap aan jou en iedereen die het leest, start op een gewone dag.

Hoe mooie gesprekken en het openstaan voor, samen met het ontmoeten van nieuwe mensen, en het weerzien van oude bekenden kan leiden tot nieuwe inzichten. Ja, dat overkwam mij onlangs opnieuw. De reden waarom ik graag in gesprek ben en blijf, om iedere dag weer iets nieuws te leren. Want natuurlijk is het goed om een eigen visie te hebben, een eigen mening of een eigen idee. Wanneer je bereid bent, om naar de mening van de ander te luisteren en ook werkelijk openstaat, om de persoon die zijn verhaal vertelt aan te horen, zou je zomaar ineens verrast kunnen worden.

Verrast en niet zo zeer omdat je verwachtingen hebt, maar verrast omdat er meer in de woorden van mensen zit, dan je voor mogelijk had gehouden of ooit maar zou kunnen bedenken. Bedenken, iets verzinnen, een idee, of hartstochtelijk praten over iets wat je werkelijk meent. Gedreven door passie, ervaringen uit eerdere levensfasen of soms zelfs uit het je berusten in de situatie. Dat, wat ieder mens zo nu en dan wel eens doet, wanneer de dingen niet lopen zoals voorafgaand gepland of juist precies het tegenovergestelde ervan. Omdat het gaat zoals het gaat, zonder dat jij hier bewust invoed op uitoefent. Dat dit te maken kan hebben met meerdere factoren zal ik niet ontkennen. Want de situatie, de mensen die je dierbaar zijn, die op de één of andere manier invloed (op je) uit (willen) oefenen of ieder ander die meent het beter te weten, kunnen een bijdrage leveren aan alles wat er gebeurt.

Kennen we "allemaal" niet zo'n situatie, hebben we allemaal niet een moment gehad waarop we dachten dat er geen vuiltje aan de lucht was, en ineens wordt je dan geconfronteerd met iets waar je totaal geen invloed op hebt? Waar je op dat moment geen invloed uit kunt oefenen omdat je het even niet meer weet? Een moment waarop je volledig tevreden bent met hoe het op dat moment is en gaat, zonder dat je bezig bent met de agenda te vullen met allerlei "levenspadbepalende zaken". Dat wat ervoor zorgt dat je vooruit gaat, in de wachtstand staat of soms zelfs een aantal passen achteruit gaat omdat je opnieuw iets zult mogen ervaren wat je weer op het juiste spoor zet. Op het spoor wat je moet lopen om jouw levenspad werkelijk te kunnen bewandelen. Het spoor wat je vrijwillig (uit vrije wil) gekozen hebt, op het moment dat je gestart bent met dit leven.

Hoeveel invloed kunnen we eigenlijk als mens uitoefenen op de toekomst? Buiten het feit dat we iedere dag gewoon kunnen genieten van alles wat we doen, waarvoor we kiezen en of gekozen hebben op een eerder moment in het leven. Kunnen we ons wel voorbereiden op alles wat er komt of nog komen gaat? Kunnen we een soort "levensverzekering" inbouwen, die ervoor zorgt dat het leven blijft gaan zoals wij willen dat het gaat? Of zijn we voornamelijk bezig met veilig stellen van het zekerheidverhaal op financieel gebied? Kunnen we dit wel? Is het überhaupt mogelijk om iets veilig te stellen? Want dat is eigenlijk wat we doen op het moment dat we ons leven laten leiden. Hoe, dat verschilt per persoon.

Wat voor heel veel mensen duidelijk zal zijn, is dat "we" proberen de gevolgen uit te sluiten of eraan te ontkomen. En mocht het onverhoopt niet mogelijk zijn, omdat de mindere dingen ook bij het leven horen, dan kunnen we er in ieder geval zelf een zo positief mogelijke draai aan geven. Want wat iedereen zal ondervinden wanneer er iets tegenzit, is, dat bij de pakken neer zitten er echt niet toe zal leiden dat je eruit komt, het tegenovergestelde in de meeste gevallen wel een duidelijk gevolg is. Kortom de afloop van iets hebben we dan misschien niet meteen zelf in de hand, wat we ermee doen en ervan leren zeer zeker. Dat wil zeggen tenzij je bereid bent om hetgeen er gebeurt of gebeurd is niet als onoverkomelijk te zien en je vanaf dat moment besluit om de knop om te zetten. Door bewust te gaan leven, door iedere dag even in contact te komen met jezelf en daar waar mogelijk bij jou zelf een verstoring ontstaat er alles aan doet om dit zelf te herstellen.

Hoeveel mensen weten dit al en doen dit al jaren? Hoeveel mensen zijn er al volledig klaar voor? Dan volgt meteen de volgende vraag: Hoeveel mensen zijn er al bereid om de gebaande paden te verlaten? En is het voor iemand die zich jarenlang in de maatschappij nuttig heeft gemaakt, door een bijdrage te leveren aan dat wat van hem of haar verlangd werd ook nog mogelijk? Of is het beter om dit gewoon aan de jeugd over te laten? "De jeugd heeft de toekomst" is een bekende uitspraak en een gezegde waar iedereen een eigen verklaring of uitleg aan kan geven. Dat de jongen in het onderstaande filmpje dit wel heel goed begrijpt, zal ik niet ontkennen. Sterker nog, hij verwoordt eigenlijk perfect een visie, waarin ik me voor een groot deel kan vinden, omdat ik dit al jaren met mensen deel  http://findlifesecrets.com/what-if-we-made-education-about-how-to-be-healthy-and-happy/

Zo zie je maar, dat de jeugd in veel gevallen klaar is om het heft in eigen handen te nemen. Omdat velen van hen niet gehinderd worden door negatieve emoties. En nog belangrijker, zij er voor gekozen hebben om hun eigen pad te bewandelen, hun eigen koers te bepalen. Er iedere dag voor kiezen om dat te doen wat hen gelukkig maakt, zonder daarbij te denken aan de mogelijke gevolgen. Gevolgen die door het ontbreken van negatieve emoties ook niet zullen plaatsvinden. Want wanneer je de dingen doet die bij je passen, waar je goed in bent en blij van wordt, en je wordt hierin gesteund door je ouders, dan lukt dit in negen van de tien gevallen ook gewoon. Het belangrijkste is daarbij dat je weet wat bij jou past, dat je je puur laat leiden door je gevoel en er blij van worden de enige echte achterliggende gedachte is.

Hoeveel mensen kunnen dit nog, hoeveel mensen weten nog wat voelen is? En hoe belangrijk is het om dit gevoel, te kunnen onderscheiden? Hoe belangrijk is het om onderscheidend te zijn, je eigen identiteit te leren kennen, en wanneer je dit kent ervoor te zorgen dat je dit behoudt, door het ook werkelijk te bewaken? Er alles aan te doen om de connectie met jezelf, te behouden?  Van levensbelang! Want wanneer je niet jezelf kunt zijn, je het contact met jezelf niet meer voelt of begrijpt, dan zal alles wat ervoor zorgt dat je uit balans raakt, je ook werkelijk in onbalans brengen. Ongeacht wat je ook doet of wat je ook laat. Jezelf zijn en blijven is iets wat nodig is om het vol te houden in en wereld met 7 miljard mensen.

Daarom dit keer geen kranten of citaten daaruit, omdat deze simpelweg geen bijdrage zouden leveren aan het werkelijk willen weten. Het werkelijk willen weten start bij jou. Ben jij er al klaar voor? Houd dit weblog dan goed in de gaten!