donderdag 26 december 2013

Zou jij werkelijk willen weten, wat weerhoudt je ervan?

Kerst 2013! Kerst die voor velen in het teken staat van samenzijn, het vieren van kerst volgens de tradities, het vieren van kerst met de mensen waarvan je houdt en alles wat erbij hoort. Ongeacht wie je bent, wat je doet, waar je woont of waar je geboren bent. Wat daarbij heel belangrijk is dat je ook tijdens kerst jezelf kunt zijn met en bij de mensen waar jij iets mee deelt, een heel leven of even. Dat brengt me bij het volgende verhaal en hetgeen met de kerst maar ook alle andere dagen in het jaar goed is om te weten. Ik vertrouw erop dat je dat wat nodig is daarom ook uit dit blog haalt. Mijn kerstboodschap aan jou en iedereen die het leest, start op een gewone dag.

Hoe mooie gesprekken en het openstaan voor, samen met het ontmoeten van nieuwe mensen, en het weerzien van oude bekenden kan leiden tot nieuwe inzichten. Ja, dat overkwam mij onlangs opnieuw. De reden waarom ik graag in gesprek ben en blijf, om iedere dag weer iets nieuws te leren. Want natuurlijk is het goed om een eigen visie te hebben, een eigen mening of een eigen idee. Wanneer je bereid bent, om naar de mening van de ander te luisteren en ook werkelijk openstaat, om de persoon die zijn verhaal vertelt aan te horen, zou je zomaar ineens verrast kunnen worden.

Verrast en niet zo zeer omdat je verwachtingen hebt, maar verrast omdat er meer in de woorden van mensen zit, dan je voor mogelijk had gehouden of ooit maar zou kunnen bedenken. Bedenken, iets verzinnen, een idee, of hartstochtelijk praten over iets wat je werkelijk meent. Gedreven door passie, ervaringen uit eerdere levensfasen of soms zelfs uit het je berusten in de situatie. Dat, wat ieder mens zo nu en dan wel eens doet, wanneer de dingen niet lopen zoals voorafgaand gepland of juist precies het tegenovergestelde ervan. Omdat het gaat zoals het gaat, zonder dat jij hier bewust invoed op uitoefent. Dat dit te maken kan hebben met meerdere factoren zal ik niet ontkennen. Want de situatie, de mensen die je dierbaar zijn, die op de één of andere manier invloed (op je) uit (willen) oefenen of ieder ander die meent het beter te weten, kunnen een bijdrage leveren aan alles wat er gebeurt.

Kennen we "allemaal" niet zo'n situatie, hebben we allemaal niet een moment gehad waarop we dachten dat er geen vuiltje aan de lucht was, en ineens wordt je dan geconfronteerd met iets waar je totaal geen invloed op hebt? Waar je op dat moment geen invloed uit kunt oefenen omdat je het even niet meer weet? Een moment waarop je volledig tevreden bent met hoe het op dat moment is en gaat, zonder dat je bezig bent met de agenda te vullen met allerlei "levenspadbepalende zaken". Dat wat ervoor zorgt dat je vooruit gaat, in de wachtstand staat of soms zelfs een aantal passen achteruit gaat omdat je opnieuw iets zult mogen ervaren wat je weer op het juiste spoor zet. Op het spoor wat je moet lopen om jouw levenspad werkelijk te kunnen bewandelen. Het spoor wat je vrijwillig (uit vrije wil) gekozen hebt, op het moment dat je gestart bent met dit leven.

Hoeveel invloed kunnen we eigenlijk als mens uitoefenen op de toekomst? Buiten het feit dat we iedere dag gewoon kunnen genieten van alles wat we doen, waarvoor we kiezen en of gekozen hebben op een eerder moment in het leven. Kunnen we ons wel voorbereiden op alles wat er komt of nog komen gaat? Kunnen we een soort "levensverzekering" inbouwen, die ervoor zorgt dat het leven blijft gaan zoals wij willen dat het gaat? Of zijn we voornamelijk bezig met veilig stellen van het zekerheidverhaal op financieel gebied? Kunnen we dit wel? Is het überhaupt mogelijk om iets veilig te stellen? Want dat is eigenlijk wat we doen op het moment dat we ons leven laten leiden. Hoe, dat verschilt per persoon.

Wat voor heel veel mensen duidelijk zal zijn, is dat "we" proberen de gevolgen uit te sluiten of eraan te ontkomen. En mocht het onverhoopt niet mogelijk zijn, omdat de mindere dingen ook bij het leven horen, dan kunnen we er in ieder geval zelf een zo positief mogelijke draai aan geven. Want wat iedereen zal ondervinden wanneer er iets tegenzit, is, dat bij de pakken neer zitten er echt niet toe zal leiden dat je eruit komt, het tegenovergestelde in de meeste gevallen wel een duidelijk gevolg is. Kortom de afloop van iets hebben we dan misschien niet meteen zelf in de hand, wat we ermee doen en ervan leren zeer zeker. Dat wil zeggen tenzij je bereid bent om hetgeen er gebeurt of gebeurd is niet als onoverkomelijk te zien en je vanaf dat moment besluit om de knop om te zetten. Door bewust te gaan leven, door iedere dag even in contact te komen met jezelf en daar waar mogelijk bij jou zelf een verstoring ontstaat er alles aan doet om dit zelf te herstellen.

Hoeveel mensen weten dit al en doen dit al jaren? Hoeveel mensen zijn er al volledig klaar voor? Dan volgt meteen de volgende vraag: Hoeveel mensen zijn er al bereid om de gebaande paden te verlaten? En is het voor iemand die zich jarenlang in de maatschappij nuttig heeft gemaakt, door een bijdrage te leveren aan dat wat van hem of haar verlangd werd ook nog mogelijk? Of is het beter om dit gewoon aan de jeugd over te laten? "De jeugd heeft de toekomst" is een bekende uitspraak en een gezegde waar iedereen een eigen verklaring of uitleg aan kan geven. Dat de jongen in het onderstaande filmpje dit wel heel goed begrijpt, zal ik niet ontkennen. Sterker nog, hij verwoordt eigenlijk perfect een visie, waarin ik me voor een groot deel kan vinden, omdat ik dit al jaren met mensen deel  http://findlifesecrets.com/what-if-we-made-education-about-how-to-be-healthy-and-happy/

Zo zie je maar, dat de jeugd in veel gevallen klaar is om het heft in eigen handen te nemen. Omdat velen van hen niet gehinderd worden door negatieve emoties. En nog belangrijker, zij er voor gekozen hebben om hun eigen pad te bewandelen, hun eigen koers te bepalen. Er iedere dag voor kiezen om dat te doen wat hen gelukkig maakt, zonder daarbij te denken aan de mogelijke gevolgen. Gevolgen die door het ontbreken van negatieve emoties ook niet zullen plaatsvinden. Want wanneer je de dingen doet die bij je passen, waar je goed in bent en blij van wordt, en je wordt hierin gesteund door je ouders, dan lukt dit in negen van de tien gevallen ook gewoon. Het belangrijkste is daarbij dat je weet wat bij jou past, dat je je puur laat leiden door je gevoel en er blij van worden de enige echte achterliggende gedachte is.

Hoeveel mensen kunnen dit nog, hoeveel mensen weten nog wat voelen is? En hoe belangrijk is het om dit gevoel, te kunnen onderscheiden? Hoe belangrijk is het om onderscheidend te zijn, je eigen identiteit te leren kennen, en wanneer je dit kent ervoor te zorgen dat je dit behoudt, door het ook werkelijk te bewaken? Er alles aan te doen om de connectie met jezelf, te behouden?  Van levensbelang! Want wanneer je niet jezelf kunt zijn, je het contact met jezelf niet meer voelt of begrijpt, dan zal alles wat ervoor zorgt dat je uit balans raakt, je ook werkelijk in onbalans brengen. Ongeacht wat je ook doet of wat je ook laat. Jezelf zijn en blijven is iets wat nodig is om het vol te houden in en wereld met 7 miljard mensen.

Daarom dit keer geen kranten of citaten daaruit, omdat deze simpelweg geen bijdrage zouden leveren aan het werkelijk willen weten. Het werkelijk willen weten start bij jou. Ben jij er al klaar voor? Houd dit weblog dan goed in de gaten!

dinsdag 19 november 2013

Waarom hoofd en bijzaken er niet toe doen wanneer het om een mensenleven gaat?

"Al meer dan 10.000 doden"

De kop van AD de Dordtenaar van maandag 11 november. Wanneer ik om 17.00 uur het nieuws hoor op Radio 538, zegt de nieuwslezeres 1800 doden. Bizarre foto's en beelden in de krant en op het nieuws en daarbij een schatting van 10.000 doden, zijn aanleiding voor de samenwerkende hulporganisaties om girorekeningnummer 555 opnieuw te openen. Ja opnieuw, want dit rekeningnummer wordt ingezet, wanneer er een actie volgt na een heftige ramp. Een ramp, waarbij humanitaire hulp geboden moet worden. Een ramp, voor de mensen van het getroffen land, hulp voor de slachtoffers en hulp voor de nabestaanden.

Ook nu zullen de mensen in Nederland en andere landen in de wereld massaal geven, zullen er mensen zijn, die niet meer geven, door de negatieve berichtgeving bij eerdere acties. En of dit nu komt omdat de bestuursleden te veel geld ontvangen of dat de hulporganisaties het gewenste resultaat niet behaald hebben, dat zullen we nooit met zekerheid weten. Triest, of niet, het is een logisch gevolg van het feit dat er zoveel ruis en negatieve publiciteit is rondom het geven van geld voor hulp in een dergelijke situatie. Hulp die heel hard nodig is, hulp die absoluut geboden moet worden aan mensen die noodlijdend zijn. Want stel je eens voor, dat het jou zou overkomen? Hoe blij zou je zijn, dat je niet alleen staat in een dergelijke situatie, in dit geheel? Dat je weet dat er mensen zijn, die jou en de andere mensen, die op welke wijze dan ook slachtoffer zijn van dit natuurgeweld, willen helpen en een hart onder de riem willen steken. Een hart onder de riem, een luisterend oor, maar ook de eerste hulp, zodat je nadat je bekomen bent van de schrik, weer op eigen benen kunt staan.

Maar hoe kun je op eigen benen staan, wanneer letterlijk alles wat je lief is, je afgenomen is? Wanneer alles wat je in de loop van je leven om je heen verzameld hebt ineens weg is, alles weg, inclusief je dierbaren? Hoe kun je dan weer op eigen benen staan? Hoe houd je je staande? Hoe is dit in hemelsnaam mogelijk? Heb jij hier weleens aan gedacht? Heb jij je wel eens verplaatst in een mens die een dergelijk iets ervaart en meemaakt? Of wellicht heb jij zelf weleens hulp nodig gehad en zelfs gekregen, toen jij dit het hardst nodig had?

Wanneer ik dan de afgelopen dagen het nieuws volg, de berichtgeving op Facebook en in de andere media zie, voel ik ineens nog meer verdriet. Een programma gemaakt door BNN: Het grote racisme experiment http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1377899 wat op Facebook langskomt, geeft een heel duidelijk beeld over gevoelens weer, waar iedereen eens naar zou moeten kijken. Daarbij jezelf meteen de vraag durven stellen, waarom "iedereen" toch altijd alles op zichzelf betrekt? Want, dat dit de reden is, waarom veel mensen zich zo ellendig voelen, kan ik op dit moment niet langer ontkennen. En dan vervolg ik mijn pleidooi maar: We doen het allemaal zelf. Het heeft niets met de kleur van je ogen, kleding, haren, huid, afkomst of wat maar ook te maken, maar alles met je gevoel van eigenwaarde, waar jij staat, waarom je in de verdediging schiet, je aangevallen voelt, waarom je het idee hebt dat iedereen tegen jou is, of juist het idee hebt dat je je mee moet laten slepen in wat de ander denkt of doet. Want dat is namelijk wat de dame in het filmpje, die het "programma of experiment" leidt, je laat geloven en denken.

Een beetje de wereld en de waarheid in het klein, of toch (niet) helemaal? Voor de personen die het werkelijk als een aanval hebben ervaren, lijkt het, de wijze waarop mensen deels bewust of onbewust tegen elkaar opgezet worden. Dat dit mogelijk is, weten velen inmiddels en is meer dan ooit de waarheid en realiteit van vandaag. Want laten we ons bewust of onbewust niet allemaal meeslepen in de "realiteit waarheden". Ieders eigen realiteit en waarheid wel te verstaan. En is dit gebaseerd op een gevoel of gedachte? Of zou de gedachte er juist voor zorgen, dat je je zo voelt? Ja, weer een vraag, waar alleen jij het antwoord op kunt geven, waar jij alleen het antwoord van en op kent.

Dat wat je ziet of hoort op het nieuws of in de media, zorgt er vaak voor, dat je oordeel of mening snel gevormd is. Maar ken jij werkelijk alle feiten en zou het niet beter zijn om je oordeel of mening pas uit te spreken wanneer je echt alles weet? Of kies jij ervoor om af te gaan op wat er gezegd en geroepen wordt? Dat kan een manier zijn, of dit juist is, mag jij helemaal zelf bepalen. Want iedereen mag en kan zelf zijn eigen oordeel en mening vormen. Ik heb me daar steeds meer van afgekeerd, wil eerst alle kanten van een verhaal weten, voor ik mijn oordeel of mening prijs geef. En zo is gebleken, dat wanneer ik dit op een bewuste manier doe, me daarbij van enig commentaar onthoud, wanneer ik niet van de hoed en de rand weet, ik de waarheid sneller ondervind en ervaar, dan wanneer ik me erin zou mengen. Want nieuws verschilt per dag en de waarheid is altijd actueel.

En dat dit zo is, bewijzen de krantenkoppen die na de 11e november verschenen zijn maar weer eens. Om weer een duidelijk overzicht te geven neem ik de twee koppen die me het eerst opvallen, startend met die van Dinsdag 12 november: "Prijzenslag rond de zorgpremie; en: Heeten helpt al; Woensdag 13 november: Hoeveel hulp krijgt hij van u? * Giro 555 Filipijnen overbelast * Maandag landelijke tv-actie; en Scholier pikt alles wat los en vast zit; Donderdag 14 november: Chaos bij hulp op de Filipijnen; en Stinkt de beer?; Vrijdag 15 november: Op de vlucht; en Sint wordt extra beveiligd; Zaterdag 16 november: SBS begint gokzender; en Marco Borsato 'Ik ben nog steeds een beetje verlegen'; Maandag 18 november: Winkels tillen de Sint; en Bezoek Bonaire Protest tót Máxima uit de bus stapt... en als laatste Dinsdag 19 november: Nederland geeft gul: ruim 17 miljoen en Snel huurhuis voor starter."

Wat zegt dit nieuws nu? Geeft het enigszins een waarheidsgetrouw beeld weer, of moet je het hele stuk lezen en soms zelfs het nieuws over eenzelfde onderwerp dagenlang volgen, om werkelijk te weten wat er speelt? Of is het zo, dat je het best het nieuws van meerdere bronnen kunt horen en of lezen voor je een objectief oordeel kunt geven of nog beter gezegd, voor je onbevooroordeeld je mening vormt? Wie zal het zeggen? Maar hoe onbevooroordeeld zijn wij als mens nu eigenlijk of waardoor laten we onze mening vormen? Door wat we denken? Door wat we vinden, wat eigenlijk een vaag begrip is, wanneer je ervan uitgaat dat niemand echt zoekt, maar meteen vertelt wat hij of zij ervan denkt? Toch start het oordelen ergens, waar, dat kun jij het best beantwoorden. Wanneer je dit wilt natuurlijk. Toch zal het filmpje wat ik zojuist bij mijn schoonzus langs zag schieten op Facebook je wellicht op weg helpen.  http://www.upworthy.com/2-people-described-the-same-person-to-a-forensic-artist-and-this-is-what-happene?c=ufb2

En dat brengt me meteen weer terug, bij de herinnering, van een eerder bericht op Facebook,  van een meisje wat een nieuwe profielfoto plaatst, waar mensen op reageren en haar laten weten hoe mooi zij de foto vinden, hoe mooi zij is en wat nog al niet meer voor leuke reacties. Daarbij ook een berichtje van haar vader, die letterlijk: "Hou van je xxx", schrijft. Dit kleine gebaar zegt zoveel. Een vader die niet oordeelt, die niet zegt of zijn kind wel of niet mooi is, hoewel ik weet dat zijn dochter (en zoon) voor hem de "mooiste mensen" op aarde zijn. Hoe mooi kan het zijn? En hoe fijn is het, wanneer je dit als vader of moeder tegen je kind kunt zeggen? Of wanneer je dit als mens tegen een ander mens zegt? En zeg je dit ook weleens tegen jezelf? Hoe denk jij over jezelf en houd jij (al) van jezelf?

Een stukje van Simon Keizer, van Nick en Simon, startend met "Lieve allen", waarop hij uitleg geeft, dat zijn hart uitgaat naar de mensen in de Filipijnen en hij daarom ook een beroep doet op iedereen die iets wil geven aan Giro 555. Goed bedoeld natuurlijk, daarbij meteen een volledig omschreven verontschuldiging eindigend met de zinnen: "Verder respecteer ik ieders onderbouwde mening. Voelt u zich vooral niét aangesproken  als u zelf hulpbehoevende bent. Beschouw de post daarom niet als een opdracht, slechts als een verzoek. Wie goed doet goed ontmoet".

Waarom hij dit schrijft zou je zelf na kunnen lezen op de Nick en Simon Facebook site. Dat ieder mens, ook net als bij de BNN uitzending reageert vanuit zijn of haar gevoel, kan ook hier niet langer ontkend worden. Net zo min, als het feit, dat de meeste mensen geneigd zijn, om het negatieve te geloven. Waardoor zij vanuit negatieve emoties vervolgens ook denken, doen en handelen. Of zelfs totaal lamgeslagen zijn, niets meer kunnen, waardoor zij zich automatisch als minderheid laten bestempelen, laten behandelen en onderdrukken. Maar is dit ook werkelijk zo of lijkt het zo, doordat de andere groep, de mensen die anders zijn, groter is? Want op het moment dat mensen zich minder voelen, of in de minderheid voelen, zal dit gevoel niet zomaar weggenomen kunnen worden. En voor sommige zelfs altijd zo blijven. Mits iedereen weer van zichzelf gaat houden. Waardoor je als mens beseft, je er bewust van bent dat het goed is om jezelf te zijn, omdat je er mag zijn. Van jezelf houden, je eigen identiteit behouden en dit door niets of niemand, te laten beperken jouw dagelijkse uitdaging wordt.

Want jij mag er zijn, ieder mens mag er zijn. Ieder mens is van waarde. Wanneer we dit allemaal weer gaan beseffen en begrijpen, zullen we pas werkelijk gaan ervaren dat je zelf het verschil kunt maken, door het verschil te zijn. Niemand anders dan jij kunt dit. Niemand anders dan jijzelf. Jij kunt dit zelf, heb je hier al eens over nagedacht? Ben jij hier al eens mee bezig geweest? Het is goed om te weten, dat er mensen zijn die je hiermee kunnen helpen? Omdat het je op de één of andere manier of om de één of andere reden niet zelf lukt.

En ik blijf deze laatste alinea's voorlopig nog een aantal keer herhalen:
"Wanneer we ons weer volledig door ons hart laten sturen, is het onmogelijke ineens weer mogelijk. Kunnen we meer dan wie of wat maar ook, omdat het ons gegeven is. Een eigen wil, met daarbij de 10 geboden, die bij ieder van ons in het hart geschreven staan. Leven volgens de regels van de natuur, met dat wat God ons gegeven heeft en waar iedereen gebruik van kan en mag maken, omdat het goed was en nog steeds goed is. We weten alles, de kennis zit in ons allen, mits we ons open stellen voor dat wat goed voor iedereen die en alles wat leeft is. Wanneer we dit beseffen, kunnen we verder, zal de waarheid niet langer iets zijn waar naar gezocht moet worden. Zal de wetenschap, het weten zijn.

Wanneer de Stichting Durf te helpen ~ Dare to help, daadwerkelijk van start gaat, is alle publiciteit welkom, zal iedereen die hieraan doneert en zich hierbij aansluit, zichtbaar zijn. Dit is o.a. een voorwaarde om samen met Dth te kunnen helpen, om dat te doen, wat nodig is. Het gaat daarbij niet om mij, of jou, of één persoon in het bijzonder, het betreft het algemeen belang, dat wat nodig is, om de wereld weer een plaats voor iedereen die en alles wat leeft te kunnen laten zijn. Een wereld, die gebaseerd is, op wederzijds begrip, respect en acceptatie. Een wereld, waarin iedereen weer zichzelf is, kan en mag zijn. Een wereld waarin iedereen weer verantwoordelijk is en ook verantwoordelijkheid neemt. Een wereld waarin de waarheid spreken, hiernaar handelen, door open en eerlijk te zijn van het allergrootste belang is."

En ook de uitspraken die ik eerder deed horen daarbij, met een toevoeging.
Mijn motto daarbij is:
* Je kunt nooit iets van iemand verwachten, tenzij je het aan hen vraagt en zelfs dan nog niet eens.
* Leef vanuit je hart en doe dat wat mogelijk is.
(Wanneer je niets van mensen verwacht, zul je minder vaak teleurgesteld worden en betrek je niet alles wat er gebeurt op jezelf. Verantwoordelijkheid nemen en hiernaar handelen hoort bij het vanuit je hart leven.)

De uitspraak van Mahatma Ghandi: "Be the change you want to see in the world", sluit daar naadloos bij aan. 

Durf jij te helpen? Je mag reageren of mij een mailtje sturen.

Zie ook de nieuwe flyer op: http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/flyer.pdf


zaterdag 9 november 2013

Waarom één vraag verschillende antwoorden kent en een opmerking meerdere betekenissen kan hebben?

Waarom meedoen belangrijker is dan winnen of waarom winnen belangrijker is dan meedoen of kies jij beide? 

Een stelling, vraag, opmerking of is het iets wat eigenlijk voor alles wat je doet in het leven geldt? Wie kan en zal het zeggen? En wat wordt er verstaan onder alles? Wat betekent alles in een leven, waarin eigenlijk helemaal niets zeker is? Zeker, buiten het feit dat het elke morgen licht wordt en elke avond na de schemerperiode, weer donker. Want dat dit een zekerheid is, wanneer je in Nederland woont, dat zal niemand kunnen ontkennen. De mate waarin het donker werkelijk donker is, en het licht werkelijk licht, ligt natuurlijk volledig aan de helderheid van de hemel. De hoeveelheid bewolking die zich in de lucht bevindt en de directe aan of afwezigheid van de Maan en de Zon.

Zelfs de koppen van het AD over de afgelopen 6 dagen geven aan dat deze stelling of in ieder geval de uitleg daarover klopt. Het ligt aan de omstandigheid, het hoe en waarom! Startend met die van: "Vrijdag 1 november 2013: 'Ik wil van alles in het leven proeven', Interview Epke Zonderland; Zaterdag 2 november: 'Voor de autorijder is het leven een stuk fijner geworden'; Minister Schultz; Maandag 4 november: Hoge 'hufterboete' moet wegmisbruiker temmen; Kleine groep veroorzaakt 6 procent van de ongelukken; Dinsdag 5 november: Eerlijker delen bij scheiding; Bezit van vóór huwelijk niet langer opgesplitst;

Woensdag 6 november: Moeder Vaatstra: Ik wil mijn dagboek terug; Donderdag 7 november: Brabander sneller in kliniek; Woonplaats bepalend voor opname psychiatrische patiënt; Vrijdag: 8 november: Gezin bespaart volgend jaar 220 euro op de zorgpolis; Een gezin is komend jaar gemiddeld 220 euro minder aan de zorgverzekering kwijt; en tot slot Zaterdag 9 november: 'Er is genoeg shit geweest, nu moeten we gaan genieten'; Isa Hoes; (in) Magazine."

Want hoe kunnen we oordelen over iets wat gezegd wordt, wat geschreven wordt, wat via via bij ons binnenkomt, terwijl we helemaal niet weten, waar dit vandaan komt, waarop dit gebaseerd is? Zonder dat we de achtergrond of achterliggende reden kennen? Wanneer uitspraken die gedaan worden, "nergens" op gebaseerd zijn, of juist meerdere betekenissen kunnen hebben, noemt men het vaak tegeltjeswijsheden. Dat iedere persoon een eigen verklaring heeft voor de keuze van een bepaalde tegeltjeswijsheid, heb ik in de afgelopen jaren ontdekt. Dat dit ook goed is en ik niet de persoon ben die hierover een oordeel heb, zal iedereen duidelijk zijn. Dat ook ik een eigen uitleg hierbij heb, zal je niet vreemd in de oren klinken. Daarbij sta ik altijd open voor de mening van andere mensen, en met name hoe zij hier uitleg aan geven, omdat dit me oprecht interesseert.

Weet jij hoeveel mensen er zijn, die zich laten meeslepen door wat de (een) ander zegt, denkt en doet? Het kan ook bijna niet anders, want in feite worden we als mens hier ons hele leven al in meegenomen. Maar is dit ook echt zo? Je zou het bijna gaan denken. Door alle informatie die dagelijks bij ons binnenkomt. Door alles wat ons geleerd wordt, vanaf de dag waarop je geboren bent, of soms zelfs al voor die tijd. Hoe zou dit nu eigenlijk komen? Wie bepaalt dit? En hoeveel mensen zullen er zijn die er gedurende hun hele leven een eigen mening op na houden?  Of kan ik beter vragen hoeveel mensen zullen er hun eigen identiteit behouden? Ja, hoeveel mensen zullen er zijn die dit hun hele leven vol houden? Want ieder mens die in deze wereld leeft heeft behoefte aan erkenning. Wil onderdeel zijn van een groter geheel, wil zich aansluiten bij. Dit kan een gezin zijn, een groep vrienden, een club of genootschap, er zijn maar weinig mensen die ervoor kiezen om nergens bij te willen horen.

En hoort het erbij willen horen nu juist niet tot datgene wat ervoor zorgt dat je je eigen identiteit verliest of zorgt het er juist voor dat je vanaf dat moment je eigen positie veilig stelt en ervoor gaat om volledig jezelf te zijn? Dat we er als mens altijd een keer mee geconfronteerd zullen worden, is iets waar niemand aan ontkomt. Op welk moment dit gebeurt is voor iedereen verschillend. Voor de één start het op het moment dat hij/zij, het basis en middelbaar onderwijs doorlopen heeft, voor de ander is de eigen mening al veel eerder gevormd. Toch zijn er ook mensen die nooit een eigen mening zullen hebben. Of de laatste werkelijk geen eigen mening heeft of gewoon geen oordeel wil vellen, standpunt in wil nemen dat zullen we alleen zeker weten wanneer we het aan hem of haar vragen.

Dat de meeste mensen een mening hebben die deels of volledig gestuurd is door de omgeving, is helemaal niet zo vreemd. Erover oordelen zal ik dan ook zeker niet doen. We worden er namelijk op een zeker moment allemaal toe aangezet. Bijvoorbeeld: wanneer we mogen stemmen. We kiezen voor de partij die onze standpunten het best vertegenwoordigt. Onze standpunten, dat wat wij belangrijk vinden. De stemwijzer zorgt ervoor dat de partij waar we de meest overeenkomsten mee hebben, de antwoorden die het best bij onze keuze passen, als de "juiste" partij, als de partij van onze keuze gaan zien. Of dit ook werkelijk onze keuze is, kan ook dit keer alleen ieder mens voor zichzelf beoordelen. Wanneer je vanuit je hart kiest en niet eerst gaat nadenken over de antwoorden, zul je wellicht direct bij jouw partij uitkomen of soms zelfs bij de partij waar je het minst mee denkt of dacht te hebben.

Hoe zeker ben jij dat je altijd voor het juiste kiest? Hoe zeker ben jij dat de uitspraken die je doet, de dingen die je schrijft of deelt met de buitenwereld ook werkelijk zo overkomen als jij dit hebt bedoeld? Alleen wanneer je een reactie op een opmerking of antwoord op een vraag krijgt, kun je er iets mee. Of je hier iets of niets mee doet is dan aan jou. Dat je aan de opmerkingen die mensen maken of de antwoorden die mensen geven heel veel af kunt leiden is een feit. Of dit ook zo is met de keuze voor een politieke partij, dat is maar de vraag. Want ook dan kun je je afvragen of het een keuze vanuit het hoofd of een keuze vanuit het hart is? Keuzes vanuit emoties, door ervaringen in het leven of keuzes vanuit vertrouwen?

En ook nu herhaal ik nog even de alinea's van het voorgaande blog:
"Wanneer we ons weer volledig door ons hart laten sturen, is het onmogelijke ineens weer mogelijk. Kunnen we meer dan wie of wat maar ook, omdat het ons gegeven is. Een eigen wil, met daarbij de 10 geboden, die bij ieder van ons in het hart geschreven staan. Leven volgens de regels van de natuur, met dat wat God ons gegeven heeft en waar iedereen gebruik van kan en mag maken, omdat het goed was en nog steeds goed is. We weten alles, de kennis zit in ons allen, mits we ons open stellen voor dat wat goed voor iedereen die en alles wat leeft is. Wanneer we dit beseffen, kunnen we verder, zal de waarheid niet langer iets zijn waar naar gezocht moet worden. Zal de wetenschap, het weten zijn.

Wanneer de Stichting Durf te helpen ~ Dare to help, daadwerkelijk van start gaat, is alle publiciteit welkom, zal iedereen die hieraan doneert en zich hierbij aansluit, zichtbaar zijn. Dit is o.a. een voorwaarde om samen met Dth te kunnen helpen, om dat te doen, wat nodig is. Het gaat daarbij niet om mij, of jou, of één persoon in het bijzonder, het betreft het algemeen belang, dat wat nodig is, om de wereld weer een plaats voor iedereen die en alles wat leeft te kunnen laten zijn. Een wereld, die gebaseerd is, op wederzijds begrip, respect en acceptatie. Een wereld, waarin iedereen weer zichzelf is, kan en mag zijn. Een wereld waarin iedereen weer verantwoordelijk is en ook verantwoordelijkheid neemt. Een wereld waarin de waarheid spreken, hiernaar handelen, door open en eerlijk te zijn van het allergrootste belang is."

En ook de uitspraken die ik eerder deed horen daarbij, met een toevoeging.
Mijn motto daarbij is:
* Je kunt nooit iets van iemand verwachten, tenzij je het aan hen vraagt en zelfs dan nog niet eens.
* Leef vanuit je hart en doe dat wat mogelijk is.
(Wanneer je niets van mensen verwacht, zul je minder vaak teleurgesteld worden en betrek je niet alles wat er gebeurt op jezelf. Verantwoordelijkheid nemen en hiernaar handelen hoort bij het vanuit je hart leven.)

De uitspraak van Mahatma Ghandi: "Be the change you want to see in the world", sluit daar naadloos bij aan. 

Durf jij te helpen? Je mag reageren of mij een mailtje sturen.

donderdag 31 oktober 2013

Wie zit er te wachten op de waarheid?

Wat is de waarheid, voor iemand die leeft in de wereld van vandaag? Wat is de waarheid, voor iemand die zich tot doel heeft gesteld, om te leven, volgens de standaard die als norm wordt gezien door de mensen die leven volgens de voorwaarden van de 24-uursmaatschappij? Ken jij de waarheid, of ervaar jij de waarheid op basis van de dingen die je hoort, ziet, ruikt, proeft, voelt, denkt, kortom ervaart? En is deze ervaring dan gebaseerd op jouw eigen beleving, of deels door de beleving van de mensen om jou heen, wat er gezegd wordt in de media, wat er op onderzoeksites vermeld wordt of niets van dit alles? Ja, niets van dit alles klinkt natuurlijk vreemd, zeker omdat ik schrijf over eigen beleving.

Maar hoe goed ben jij in staat, om iets te beleven en ervaren, wanneer er duizend en één dingen zijn waar jij aan moet denken, waar jij mee bezig bent, waar jij verantwoordelijk voor bent of je verantwoordelijk voor voelt? Heb jij hier al eens stil bij gestaan? Hoe bewust ben jij, van het feit dat je de dingen zelf beleeft, in deze 24-uursmaatschappij? En ben jij je daar bewust van, of ga en sta je al heel lang in de automatische piloot? Wat ik daarmee bedoel, zal ik aan de hand van een heel simpel voorbeeld aan je voorleggen.  

Stel dat je 's-morgens opstaat en je gebruikelijke rondje doet. Je gaat als eerste richting de badkamer of het toilet om te plassen, daarna was je je handen, ga je naar de keuken om je ontbijt klaar te maken en eventueel je lunch voor die dag op het werk. Je ontbijt en doet de lunch vast in je tas, vervolgens ga je terug naar de badkamer om je te wassen, aan te kleden en na je tanden te hebben gepoetst, vertrek je met je tas, je sleutels, telefoon en andere spullen naar je auto, richting je werk.

Door een verbouwing in je huis is er ineens een verstoring in je gebruikelijke rondje. Je slaapt ergens anders, hoe zal dan jouw ochtendritueel verlopen? Doe je dit op dezelfde manier omdat je dit gewend bent en als prettig ervaart, of doe je niets van dit alles en neem je nu zelfs je tijd voor alles wat gebruikelijk als vanzelfsprekend binnen een bepaalde periode geregeld is? Waar laat jij je door leiden, door wat je gewend bent (was) te doen, door wat je altijd doet (deed) of door waar je naartoe gaat (ging)? Dan zal een verstoring als deze, jou niet echt veel moeite kosten. Dat wil zeggen, je handelt vanuit je vermogen op dat moment. Je handelt, omdat het even niet anders is en je de situatie neemt zoals hij is, omdat het niet anders kan.

Weet je hoeveel mensen er voorafgaand aan een mogelijke verstoring al volledig in de war zijn, van slag of sommige zelfs compleet van het pad af? En is dit voor jou raar, vreemd of ondenkbaar? Heb jij hier totaal geen last van? Dan ben je een gelukkig mens, dan zul je ongetwijfeld al behoorlijk wat ervaren hebben, ben je zeer flexibel, of zie je wat werkelijk belangrijk is in het leven. Dat dit laatste eigenlijk de manier is om met elke situatie om te kunnen gaan, zal nog niet iedereen meteen beseffen of begrijpen. Dat je je door het ervaren van verschillende situaties, of het verkeren in diverse omstandigheden, hiervan bewust wordt, is een logisch gevolg. En denk dan niet meteen aan ernstige dingen, de combinatie van minder leuke, vervelende, maar ook leuke en mooie ervaringen, zorgen ervoor, dat de balans nagenoeg altijd herstelt. Nagenoeg, mits, wanneer, ja deze woorden zijn nodig, omdat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is.

Een veel gehoord gezegde, "Waar rook is is vuur", geeft al te kennen dat we als mens snel geneigd zijn om het negatieve te geloven. Rook en vuur, wordt namelijk in eerste instantie niet geassocieerd met positief nieuws. Daarnaast zit het in de menselijke aard om bewijzen te willen zien, voor we werkelijk geloven dat iets is zoals het is. Raar eigenlijk, want wie heeft zichzelf weleens afgevraagd waarom een roodborstje, anders fluit en zingt dan een merel, een koe loeit en een schaap blaat? Zou het zijn omdat hier geen mensenlevens mee gemoeid zijn, of gewoon omdat het er niet toe doet en er daarnaast ook geen geld of waardeoordeel aan gehangen hoeft te worden?

Want eerlijk is eerlijk, wanneer iets er niet toe doet, zal er ook weinig of geen aandacht aan besteed worden! Tenzij iemand ineens met een "lumineus" idee komt, waardoor het er wel toe doet. Nou op dat punt zijn we nu aangekomen. Want, iedereen die en alles wat leeft doet er toe. En niet omdat ik dat vind, maar omdat het zo is. Wanneer we dat weer gaan beseffen en begrijpen, worden we ons er vanzelf bewust van. Of is dit te simpel gezegd en geschreven? Het woord Alumni is een afgeleide van het woord lumineus. Wanneer je de betekenis of de uitleg van het woord bekijkt, zie je dat het volgende: "Een alumnus (mv alumni, vr alumna) is een afgestudeerde, oud-student van een universiteit of hogeschool. Het woord is afkomstig uit het Latijn en betekent 'leerling' of 'kwekeling'." De volledige tekst is na te lezen op de volgende link:

Stel je nu eens voor dat de student, die iets geleerd heeft, zich gespecialiseerd heeft op een bepaald vlak, te maken krijgt met volstrekt andere situaties, dan de situaties, die omschreven zijn in zijn vakgebied. Zou hij dan zo lumineus zijn om zelf te kunnen bedenken hoe het ook anders zou kunnen, of zou hij zich gaan verdiepen in eerder gedane onderzoeken, onderzoeken die hiervan afgeleid zijn, of vindt hij gewoon zelf opnieuw het alom bekende "wiel uit"? Wie zal het zeggen? De persoon die door "schade en schande", zelf bewust wordt? En zou dit komen omdat hij (of zij) zelf ervaart dat iets is zoals het is? Ongeacht of deze persoon gestudeerd heeft, of simpelweg zijn (of haar) boerenverstand gebruikt!  De volgende link http://www.encyclo.nl/begrip/Door%20schade%20en%20schande%20wordt%20men%20wijs maar ook de daarin genoemde link http://www.dbnl.org/tekst/stoe002nede01_01/stoe002nede01_01_2058.php geven wel een zeer bijzondere uitspraak weer.  

"1980. Door schade en schande wordt men wijs.
Deze gedachte werd in het lat. uitgedrukt door eventus stultorum magister est; mlat. stultus damnatus maiori cedit honori. Het spreekwoord komt in het Mnl. nog niet voor; wèl de verbinding scade ende scande naast sonde ende scande. Het eerst vindt men het spreekwoord bij Campen, 17: Men moet wys worden, het sy met schade oft met schande; Servilius, 252*: Men moet leeren met scade of met schande; Sart. I, 4, 52: Men leert niet dan met schade of schande; Goedthals, 57; Idinau, 173; Cats II, 280:
De schade die men lijt, de schande die men vreest,
Maeckt plompe sinnen sneegh, en wet een domme geest.
De Brune, 327; 477; Tuinman II, 174: Men moet leeren met schade, en met schande; Adagia, 48: Met schande ofte met schaede worden wy weys, quae nocent docent; Harreb. II, 240; Afrik. deur skade en skande word mens wys; Suringar, Erasmus CXI; Wander IV, 44; voor Zuid-Nederland vgl. Antw. Idiot. 1059: ge moet leeren met schade of met schand; fri. me moat leare mei skea en mei skande."

Dat iemand pas weet, wanneer hij (of zij) dit zelf ervaren heeft, kan nu niet langer meer ontkend worden. Schade en schande, zijn onlosmakelijk verbonden, evenals oorzaak en gevolg. Dat dit in feite de grondbeginselen zijn waar we het mee moeten doen, zal iedereen vanzelf ontdekken. En zo zijn we weer terug bij de grondbeginselen, de basis of de fundering van ieders bestaan. Hoeveel regels en wetten er ook bedacht of verzonnen worden, hoeveel mensen er ook geschoold en gestuurd worden om de structuur door te voeren. Wanneer deze structuur in strijd is met wat goed en kwaad is zal "het oozaak en gevolg principe" ervoor zorgen, dat er nooit een echte fundering zal zijn. Door het menselijk brein te manipuleren, en ervoor te zorgen dat mensen zelf stoppen met denken, zullen er nooit oplossingen gevonden worden, creëert men van kwaad tot erger.  Tenzij we inderdaad weer vanuit liefde gaan handelen, denken en doen, vanuit liefde gaan regeren.

Wanneer we ons weer volledig door ons hart laten sturen, is het onmogelijke ineens weer mogelijk. Kunnen we meer dan wie of wat maar ook, omdat het ons gegeven is. Een eigen wil, met daarbij de 10 geboden, die bij ieder van ons in het hart geschreven staan. Leven volgens de regels van de natuur, met dat wat God ons gegeven heeft en waar iedereen gebruik van kan en mag maken, omdat het goed was en nog steeds goed is. We weten alles, de kennis zit in ons allen, mits we ons open stellen voor dat wat goed voor iedereen die en alles wat leeft is. Wanneer we dit beseffen, kunnen we verder, zal de waarheid niet langer iets zijn waar naar gezocht moet worden. Zal de wetenschap, het weten zijn.

De koppen van het AD de Dordtenaar over de afgelopen zeven dagen bewijzen ons ook dit keer weer, dat angst nog steeds regeert en de liefde nu meer dan ooit welkom is. Ik citeer daarom alleen degene die een stapje vormen in de goede richting en geef aan waarom. Startend met de krant van  Donderdag 24 oktober: "Dansen nu ook jongensding;  Door het succes van So you think you can dance gooit iedereen de heupen los"; Dansen is goed voor de mens, geeft mensen een mogelijkheid om zich te uiten op de manier die het best bij hen past. Vrijdag 25 oktober: "'NSA tapte 35 wereldleiders af'; De Amerikaanse inlichtingendienst NSA heeft liefst 35 wereldleiders afgeluisterd"; Wanneer wereldleiders naar eer en geweten handelen, dan zal er niets ontdekt worden wat het daglicht niet kan verdragen. Alles wat in strijd is met de 10 geboden, evenals zaken die op enige wijze schadelijk zijn voor de mensheid in zijn totaliteit, zullen uiteindelijk aan het licht komen. Ieder mens zal zijn (of haar) eigen verantwoordelijkheid weer moeten dragen en nemen.

Zaterdag 26 oktober: "'Ook in de bijstand kun je heus wel goed eten'; Robert Kranenborg Magazine"; Een hele mooie gedachte en ook waar wanneer je onlangs de uitzending van Tegenlicht: genaamd "Mensen van nu" hebt gezien. http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2013-2014/mensen-van-nu.html Het feit dat de er nog bedrijven zijn die eten weggooien en zich niet realiseren dat hier veel mensen gelukkig mee kunnen worden gemaakt, zal dankzij de televisiemakers van dit programma snel veranderen. Daarnaast zullen hebzucht, eigenbelang en materialisme, snel tot het verleden behoren. Maandag 28 oktober 2013: "Explosieve stijging van cyberaanvallen; Staatsveiligheid sinds 2010 tien keer in geding"; Hoewel het nu wellicht nog iets "te vroeg is" zal iedereen binnenkort begrijpen dat geheime gegevens, vermogen en bezittingen leiden tot lasten. Lasten, omdat mensen die geheimen, vermogen en bezittingen hebben altijd een prooi kunnen vormen, voor hen die dit niet hebben, of denken minder te hebben, zich minderbedeeld voelen.

Dinsdag 29 oktober: "Kabinet rekent zich (te) rijk: De 1 miljard euro extra inkomsten die het kabinet denkt binnen te krijgen door ondernemers een voordeeltje te bieden, is waarschijnlijk een misrekening"; Een voordeeltje voor ondernemers die tot meer koopkracht zou kunnen leiden, is een mooi gebaar. Wanneer er werkelijk rekening gehouden wordt met de ondernemer en personen achter een onderneming, door de vaste lasten te verlagen, alleen regels en wetten in te voeren die het het algemeen belang dienen, zal er weer geld uitgegeven worden. Dit leidt naast tevredenheid ook tot het stimuleren van de economie, in de breedste zin van het woord. 

Woensdag 30 oktober: "Recordboete Rabobank: Rabobank moet een recordbedrag van 774 miljoen euro betalen voor fraude met rentetarieven"; Oorzaak en gevolg principe geldt al jaren en wordt hier in de ogen van velen duidelijk zichtbaar. De Rabobank, een bank die "Groot geworden is door klein te blijven", kan door het inlossen van "de schuld", opnieuw de juiste koers gaan varen. Piet Moerland is vertrokken, hij heeft de schuld op zich genomen als bestuursvoorzitter. Hij geeft aan het onacceptabel te vinden dat de Rabobank (waarmee hij zich jaren geïdentificeerd heeft, en  wat tevens geldt als stelling voor de Rabobank) dit soort gedrag vertoont.  Hij biedt zijn welgemeende excuses aan en veroordeelt deze onacceptabele manier van handelen. Wanneer de mensen en bedrijven, die  door dit onrechtmatig handelen de dupe zijn geworden, een tegemoetkoming zouden kunnen krijgen, zal de schuld werkelijk ingelost worden. En daarnaast zullen respect, oprechtheid en betrouwbaarheid weer de kernwaarden van de Rabobank zijn. Door het inzetten van extra mensen om mogelijke problemen van mensen en bedrijven op te lossen, i.p.v. vestigingen te sluiten en te saneren, zal het vertrouwen terugkeren en kan de naam Rabobank in ere hersteld worden.

Donderdag 31 oktober: "Schatrijke weldoener vreest voor veiligheid; Einde aan anonieme giften; Schatrijke Nederlanders vrezen voor hun veiligheid als vanaf 1 januari openbaar wordt hoeveel geld zij schenken aan goede doelen. Zij gaan in gesprek met het kabinet, in de hoop dat doneren via een vermogensfonds ook in de toekomst zo anoniem mogelijk kan gebeuren." Bijzonder of toch een beetje vreemd? Wanneer iemand te boek staat als weldoener, dan zal deze persoon in de ogen van velen gezien worden als een "goed mens". Iemand die wil delen, iemand die  de ander iets gunt. Hoe bijzonder dat deze persoon zich daardoor minder veilig voelt. Of hier ook mensen bij zitten die op de Quote 500 lijst staan, wordt niet genoemd. Maar ook nu geldt dat het geven vanuit het hart, met oprecht intentie nooit veroordeeld of beoordeeld zal worden. Wanneer het schenken uit belastingtechnisch opzicht wordt gedaan, iemand bijvoorbeeld bestuursvoorzitter is van een Stichting en daar ook nog een salaris of percentage van ontvangt, wordt het natuurlijk een kwestie van belangenverstrengeling. De vraag is of je dit moet willen. Of jij open kaart wilt en durft te spelen. Eerlijkheid duurt het langst! Waarom geheimzinnig doen wanneer het doel goed is en je dit met de meest oprechte intenties doet?  

Daarnaast bestaat er een website The Giving Pledge genaamd. De link heb ik even bijgesloten:
http://givingpledge.org/  Wanneer je deze website bezoekt, zie je naast de namen ook een foto van de betreffende personen, een kort stukje en daarnaast een omschrijving, brief gericht aan de oprichters van deze Stichting. Waarom geheimzinnig doen? Waarom je eigen motivatie niet toegeven? Waarom angstig zijn wanneer je iets goeds doet?

Wanneer de Stichting Durf te helpen ~ Dare to help, daadwerkelijk van start gaat, is alle publiciteit welkom, zal iedereen die hieraan doneert en zich hierbij aansluit, zichtbaar zijn. Dit is o.a. een voorwaarde om samen met Dth te kunnen helpen, om dat te doen, wat nodig is. Het gaat daarbij niet om mij, of jou, of één persoon in het bijzonder, het betreft het algemeen belang, dat wat nodig is, om de wereld weer een plaats voor iedereen die en alles wat leeft te kunnen laten zijn. Een wereld, die gebaseerd is, op wederzijds begrip, respect en acceptatie. Een wereld, waarin iedereen weer zichzelf is, kan en mag zijn. Een wereld waarin iedereen weer verantwoordelijk is en ook verantwoordelijkheid neemt. Een wereld waarin de waarheid spreken, hiernaar handelen, door open en eerlijk te zijn van het allergrootste belang is.

Mijn motto daarbij is:
* Je kunt nooit iets van iemand verwachten, tenzij je het aan hen vraagt en zelfs dan nog niet eens.
* Leef vanuit je hart en doe dat wat mogelijk is.

De uitspraak van Mahatma Ghandi: "Be the change you want to see in the world", sluit daar naadloos bij aan. 

Durf jij te helpen? Je mag reageren of mij een mailtje sturen.

woensdag 23 oktober 2013

Een bijzondere week, weer een nieuw levensjaar en daarnaast meer nieuws of toch informatie?

Donorweek, van 14 tot en met 20 oktober, waarbij jij en ieder ander die nog geen formulier heeft ingevuld of duidelijk te kennen heeft gegeven donor te willen worden, gebruik kan maken van de mogelijkheid dit alsnog te doen. Daarnaast nog vele andere bijzonderheden in deze week. De week waarin bekend geworden is dat op 10 december de Nobelprijzen over het jaar 2013 weer uitgereikt zullen worden en de week waarin ikzelf een jaartje toe heb mogen voegen aan mijn leeftijd.

En wel op 16 oktober 2013, de dag waarop ik 46 jaar geleden het levenslicht zag. De dag waarop ik nu ik de leeftijd van 45 jaar bereikt heb, me soms weleens afvraag, wat er veranderd is, ten opzichte van die dag 46 jaar geleden? Alles en/of niets? Ik kan inmiddels zelf eten, drinken, me voortbewegen en weet daarbij ook hoe het is om naar het toilet te gaan, daarnaast kan ik praten, lezen en schrijven. Toch zijn er heel veel dingen die nog steeds niet vanzelf gaan, of die ik niet zonder meer kan doen, omdat ik (en velen met mij) vast zit(ten) in het systeem, "maatschappij" genaamd. Maar is dit ook zo? 

Maatschappij, met alles wat erbij hoort, dat wat nodig is om de wereld draaiende te houden? Denken we dit omdat het ons geleerd is? Denken we dit omdat het altijd al zo geweest is? Of denken we dit omdat het altijd zo zal moeten blijven en zijn? Wie heeft nog zin om na te denken over wat werkelijk nodig is, wat werkelijk een bijdrage kan en zal leveren aan een zinvol en goed bestaan voor ons allen? Of zijn we voornamelijk bezig met het bekijken hoe we alles wat er in de afgelopen tijd (weken, maanden, jaren en eeuwen) mis is gegaan tegen kunnen gaan? Hoe we dit kunnen voorkomen en wat we eraan kunnen doen om dit niet nogmaals mee te maken, te laten herhalen? Denken we dit of voelen we en ervaren we dit zo? Wat is het verschil?

Ja, wat is jouw mening hierover? Heb je er een mening over en hoe belangrijk is jouw mening en idee over alles wat er in de wereld speelt? Of zou ik het beter anders kunnen zeggen: Hoe tevreden ben jij? Maak jij je zorgen, heb je vertrouwen in de toekomst en alles wat we doen en ervoor kan zorgen dat ook jij ieder jaar weer een nieuw cijfertje tegemoet kan zien, op de dag waarop je voor het eerst het levenslicht mocht aanschouwen? Want eerlijk is eerlijk dat is toch wel het mooiste cadeau wat je als mens kunt krijgen?

De hieronderstaande uitspraak van Nelson Mandela zou wel eens de basis van alles kunnen zijn. De basis van alles wat goed, minder goed, of zelfs fout is? En dat dit zelfs van invloed is op jouw leven, mijn leven of ieders leven in het algemeen, zul je na het lezen van dit blog en mijn reactie  op LinkedIn ongetwijfeld begrijpen.
 

But what is education when it means that we are learning to think alike, do the same and react and act as everyone else? Do we really learn something new? Or are we taught to think it is the most important thing to do in life? Did you already notice that? Or do you prefer to stay ignorant? Start with studying, live life the fullest and experience everything by listening to the words that are written in your heart, by the only teacher there is! Do you want to meet him, start to become yourself, and you will meet him. De "vertaling", dat wat ik duidelijk wilde maken heb ik hier in het Nederlands meteen onder gezet.

Maar wat is het onderwijs wanneer het betekent dat we leren om hetzelfde te denken, hetzelfde te doen en te reageren en handelen als iedereen? Leren we dan echt iets nieuws? Of wordt ons geleerd te denken dat dit het meest belangrijke is om te doen in het leven? Heb je dit al opgemerkt? Of wil je liever onwetend blijven? Begin met (het te) bestuderen, leef je leven ten volle en ervaar alles door te luisteren naar de woorden die in je hart zijn geschreven, door de enige leraar die er is! Wil je hem ontmoeten, start met jezelf te worden, en je zult hem ontmoeten.

In het voorgaande blog heb ik gesproken over geestverdovende en geestverruimende middelen die van invloed kunnen zijn op ons mens zijn. Van invloed op wie je bent, je je zelfs van jezelf kunnen laten vervreemden. Dit kan natuurlijk met gedachten ook. Door te denken dat iets goed voor je is, zou je erin kunnen gaan geloven, waardoor het je in plaats van goed te doen, zelfs zou kunnen schaden. Wanneer iemand dit maar vaak genoeg zegt en herhaalt, zou het zelfs als waarheid kunnen gaan gelden. Een waarheid, die alleen weerlegd kan worden door dat wat er in je hart geschreven staat. Weerlegd of eigenlijk beter gezegd gecorrigeerd. Jouw lichaam komt in opstand, er ontstaat weerstand, lichamelijke weerstand.

Je geweten, gaat spreken. Je geweten zal een stempel drukken op dat wat nodig is om jou in te laten zien, dat er iets is wat anders moet. Het geweten wordt vaak gezien als een zwaar begrip, maar zou evengoed gewichtloos kunnen zijn. Hoe je hiervoor kunt zorgen, dat is heel simpel uit te leggen. Dit bereik je door volledig jezelf te zijn, bevrijd van alle negatieve emoties. Of  en wanneer je er klaar voor bent en daarbij wilt weten hoe je dit kunt bereiken, bepaal je helemaal zelf. Dat het tijdstip waarop je dit doet voor iedereen verschillend is, heeft te maken met de hoeveelheid emoties die je nog te verwerken hebt. Jij bent de persoon die het uiteindelijk mag doen.

Een schoon geweten, is dus eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Wanneer je vertelt wat je bezighoudt, welke negatieve emoties je hebt, je jezelf maar ook ieder ander vergeeft, ben je klaar om jezelf te ontmoeten. Naar eer en geweten handelen zal in het vervolg dan wel jouw weg zijn om ervoor te zorgen dat je vrij blijft van blokkades. Door te luisteren naar je geweten, het communicatiesysteem wat je in staat stelt om alle onbalans in je lichaam te traceren, hier ook meteen iets mee te doen, zal jou, maar daarnaast ook ieder anders leven, die zich hieraan houdt weer volwaardig zijn.

Volwaardig, doordat we weer doen wat bij ons past, wat ons past, wat bij ons hoort. De waarheid spreken, handelen naar eer en geweten, op elk moment en in iedere situatie. Het geweten, een orgaan, onzichtbaar, niet aanwijsbaar, altijd aanwezig, heeft een controlerende en corrigerende functie. Juist door deze laatste twee functies, is het van invloed op ieders algehele gesteldheid, en zegt het alles over gezondheid en geluk.

De krantenkoppen van het AD de Dordtenaar van vandaag 23 oktober teruglopend naar 3 oktober en waarom dit zo is, zal ik meteen vertellen. We starten met heel bijzonder nieuws:  Woensdag 23 oktober: "Van wie ben ik?; in Limburg kruipt een baby rond die nooit zal weten wie zijn biologische ouders zijn. Sterker nog:  niemand komt dat ooit te weten. Hij is namelijk 'gemaakt' in een Spaans laboratorium uit anoniem zaad en een anonieme eicel. 'In het buitenland worden kinderen in elkaar geknutseld alsof het iets van Ikea is';

Dinsdag 22 oktober: Bouwsector klimt uit het dal; De bouw klimt uit het dal. Voor het eerst in lange tijd is het aantal faillissementen gedaald; Maandag 21 oktober: Esthetische ingrepen aan banden; *Hogere eisen aan artsen *Alleen nog bij 18-plusser; Zaterdag 19 oktober: Helft sportscholen in nood; moordende concurrentie: elke 2 weken sluit een fitnesscentrum; Vrijdag 18 oktober: Economische crisis drijft aannemer de dood in; Slavenburg zag geen toekomst meer;  Donderdag 17 oktober: From Russia with love; Grimmig conflict met Rusland escaleert met de dag; Woensdag 16 oktober: Rehwinkels baan in Barcelona bestaat niet; 'Wij weten van niets';

Dinsdag 15 oktober: Koperdief richt zich nu op hoogspanning; 'Wat deze criminelen doen is écht levensgevaarlijk'; Maandag 14 oktober: Meer tieners orgaandonor; Dankzij 12- tot 18- jarigen zijn er nu 3,5 miljoen vrijwilligers; Zaterdag 12 oktober: Herfstakkoord geeft kabinet Rutte lucht; Door steun minimale meerderheid in Eerste Kamer; Vrijdag 11 oktober: Postbezorger licht fiscus op; Slinkse truc levert fraudeur 2 ton op; Donderdag 10 oktober: Kritiek na laat excuus aan Russen; Oud-minister Bot: Er is nu onnodige schade; Woensdag 9 oktober: Poetin eist onze excuses Maar is dat we terecht?; Dinsdag 8 oktober: De week van Malala (16); Gisteren grote tv-interviews vandaag haar biografie...; Maandag 7 oktober: Epke heeft nu echt alles gewonnen; WERELDKAMPIOEN TURNEN; Hij kwam van grote hoogte, de rekstok trilde nog na. Maar zijn landing was goed. Hij stond. Alweer. En won dus goud;

Zaterdag 5 oktober: Pleegpubers in de kou; kinderen ontsporen door gebrek opvanggezinnen; Vrijdag 4 oktober: Zij heeft het overleefd... 134 niet; En honderden opvarenden worden nog vermist; Het was gisteren een ongewone gewone dag op het Italiaanse eiland Lampedusa. Vrijwel elke dag spoelen er dode vluchtelingen aan, meestal Afrikanen, die verdrinken bij hun poging Europa te bereiken.  Maar zo gewend als de wereld aan dit nieuws is, wat gisteren gebeurde went nooit. Zeker 134 mensen stierven nadat hun schip kapseisde. Honderden mensen worden nog vermist en als laatste Donderdag 3 oktober: Nog steeds zieken na salmonella- uitbraak;  Tientallen slachtoffers van bedorven zalm uit 2012"

Ook dit keer een overzicht en beeld van de wereld van NU, de wereld van vandaag. De wereld in het klein in Nederland en de wereld van de "moderne" mens in de breedste zin van het woord. Snapt en begrijpt u het nog? Wat vandaag beter lijkt te gaan, gaat morgen weer helemaal de mist in, en wat vandaag slecht lijkt te gaan, verbetert zienderogen. Wie bepaalt dit, wie beslist dit, wie anders dan jijzelf? En wanneer jij besluit een oordeel te vormen, luister je dan naar je geweten of ga je mee met wat de grote massa roept, zegt, denkt of denkt te weten?

En ook nu sluit ik op dezelfde manier af als bij het voorgaande blog, met een kleine toevoeging. Zullen we allemaal weer eens bij onszelf beginnen? Houd jezelf dan vanaf nu de spiegel voor en zeg dan heel eerlijk, dat je blij bent met jezelf, de dingen wilt veranderen waar je niet blij mee bent en je hier helemaal zelf maar dan ook alleen zelf verantwoordelijk voor bent. Het volgende onderzoek, kan je mogelijk helpen: http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/onderzoek_juni.pdf

En hier volgt dan het stukje van het voorgaande blog: "Behandel iemand zoals hij is en hij zal zo blijven, behandel iemand zoals hij kan worden en hij zal zo zijn. Dat dit in het groot voor de hele wereld geldt, zal snel genoeg duidelijk zijn. We kunnen en gaan weer in zijn vooruit. Denken en handelen in oplossingen. Alles doen met aandacht, 100 % aandacht. Vrij zijn is geen utopie, vrij zijn start bij jezelf zijn. Wil jij weer vrij zijn, vrij van al het denken en de materie zijn? Durf jij te reageren? Durf jij mij te helpen? Het kan vandaag al! Je mag me nu mailen. (dehofvanhetheden@live.nl)"

 


woensdag 2 oktober 2013

De 10 G's, die ons leven volledig beheersen, ken jij ze al?

Geloof, geluk, gezondheid, gezag, gevoel, geld, gave, geweten, gedachten en geduld en er zijn er natuurlijk nog meer, maar hier start ik mee omdat deze de meestgenoemde zijn. Woorden die allemaal betrekking hebben op een mensenleven, de wijze waarop je als mens omgaat met jezelf, de ander, iedereen die en alles wat in jouw omgeving is. De woorden, die erbij horen of als tegenovergestelde gelden, voor alles wat deze woorden betekenen en waar deze woorden voor staan.

Geloof en vertrouwen, het tegenovergestelde van angst en twijfel. Geluk, groot of klein, een begrip, voor de één dichterbij dan voor de ander en iets wat iedereen op geheel eigen wijze ervaart. Gezondheid, voor jou vanzelfsprekend, voor de ander iets waar volop aan gewerkt moet worden om dit te bereiken of zelfs iets wat nooit bereikt zal worden, maar is dit ook werkelijk zo? Gezag, iets wat heel veel mensen ervaren als noodzakelijk, omdat de angst voor dat wat onjuist is, onjuist voelt, zonder gezag bij veel mensen leidt tot het aanzetten tot onrechtmatig handelen. Gezag een dubbel begrip, omdat het voor de één leidt tot een veilig gevoel en voor de ander juist leidt tot opstandig gedrag, doordat het een gevoel van vrijheid en vrij zijn, in de weg staat.

Gevoel, iets wat te maken kan hebben met tast, met aanraking, daarnaast iets ongrijpbaars is omdat het iets in de mens definieert waar maar weinig mensen grip op lijken te hebben. Geld, dat waar de wereld om draait en waarvan lijkt dat dit er nooit genoeg is. Geld, iets wat de mens mens maakt, of het tegenovergestelde ervan, leidt tot onmenselijk gedrag en handelen. Dat de uitvinding van geld, een waardemiddel heeft geleid tot zowel menselijk als onmenselijk gedrag en handelen kunnen we niet langer meer ontkennen.

Gave, een gave, iets, wat net als een gevoel, ondefinieerbaar is en lijkt, waarbij niemand weet, of lijkt te weten waar dit vandaan komt. Wanneer je dit wel weet, en daadwerkelijk benut, zal het aangeboren talent zich als vanzelf onderscheiden van iedere persoon die iets probeert, doordat het hem of haar is aangeleerd. Een gave, een gift, een cadeau wat mensen onderscheidt, zonder waardeoordeel, zonder blik des aanziens, zonder verwachtingen, zonder reden. Omdat het bij je past, bij je hoort als persoon, omdat het jou bijzonder en uniek maakt.

Het geweten, wordt vaak gezien als een zwaar begrip, wat evengoed gewichtloos zou kunnen zijn wanneer we hier weer naar handelen. Door te luisteren naar het geweten, zal ieders leven weer volwaardig zijn. Volwaardig, doordat we weer doen wat bij ons past, wat ons past, wat bij ons hoort. De waarheid spreken, handelen naar eer en geweten, op elk moment en in iedere situatie. Het geweten, een orgaan, onzichtbaar, niet aanwijsbaar, altijd aanwezig, heeft een controlerende en corrigerende functie. Door deze laatste twee functies, is het van invloed op ieders algehele gezondheid en geluk.

Gedachten zijn woorden, die een mens kunnen helpen, de dingen te doen, die goed voor hem (of haar) zijn. Gedachten zijn ook woorden, die een mens kunnen schaden, door de dingen te doen die minder goed, of zelfs slecht voor hem (of haar) zijn. Kortom, gedachten zijn woorden, die zorgen voor de balans, disbalans of zelfs onbalans. Gedachten, zijn daardoor altijd van invloed, op ieders vermogen of onvermogen. Ze leiden mensen af, waardoor deze niet meer (in staat zijn) naar hun gevoel (te) luisteren. Gedachten als stoorzenders, om mensen van zichzelf te verwijderen, te vervreemden en ervoor te zorgen, dat mensen niet meer zichzelf zijn. Dat geestverruimende middelen en geestverdovende middelen hierop van invloed kunnen zijn zal iedereen begrijpen. Hier kom ik in een eerstvolgend blog graag op terug.

Geduld, iets wat eigenlijk bijna niemand meer heeft, in een wereld die gedreven wordt door geld. Waar gezondheid, geloof en gevoel, naast elkaar staan en gezag, geluk en gedachten, ons volledige leven beheersen. Zodanig, dat we de gave, die we allemaal bezitten, om te luisteren naar ons geweten, vergeten te benutten. De gave, die we naast ons talent, allemaal binnen handbereik hebben, mits we weer gaan doen wat bij ons past. Tijd voor onszelf vrij maken hoort daarbij. Tijd, en 100% aandacht. Een moment voor jezelf, iedere dag, zodat je weer in staat bent, om in contact te komen met jezelf. Want dit is wat nu echt nodig is, om de balans in de wereld te herstellen. Niet uit eigenbelang maar uit onvoorwaardelijke liefde.

Weet jij eigenlijk wel wat onvoorwaardelijke liefde betekent? Hoe belangrijk dit is en hoe je dit kunt bereiken? Dat is de vraag, die heel veel mensen zichzelf vandaag de dag stellen. Niet omdat het moet, maar juist omdat het nodig is, zodat zij zich ook weer gelukkig en vrij kunnen voelen. Vrij om lief te hebben, vrij om zich geliefd te voelen en vrij om geliefd te zijn. Waar zou dit beginnen, weet jij het?

Ik ga even terug naar, maandag, een aantal weken geleden. Een maandag die ook net als deze week het begin van de week ingeluid heeft. Een nieuwe week, nieuwe indrukken en nieuwe kansen, na een weekend waarin ik weer de nodige, bijzonder mooie ervaringen en herinneringen, heb opgedaan. Mooie momenten, om mijn goede gevoelenscollectie uit te breiden. Ja Robin, dank je wel nogmaals, voor alle wijze NLP lessen. Goede gevoelens, die ieder mens zo nu en dan wel eens  kan gebruiken, want niet alle dagen gaan zoals gepland, zoals gewild of zoals je van te voren bedacht hebt.

En we blijven nog even bij de maandag van een aantal weken geleden. De dag die al vroeg begon, stralend, met het zonnetje en een mooie blauwe lucht, vergezeld van wat wolkjes, die langzaam aan het totale luchtruim overnamen. Toen ik eindelijk zover was om de boodschappen te gaan doen, voor vertrek nog even de vaat weg wilde ruimen, werd ik nogmaals geconfronteerd met het tijdelijke van alles. Want iets bezitten is een luchtspiegeling, tijdelijk, niet om vast te houden. Dit geldt voor materiele zaken, maar ook voor mensen en dieren. Wanneer je dit beseft, kun je er maar het beste van genieten wanneer het er is, het liefhebben of koesteren, zolang je de gelegenheid krijgt, in de wetenschap dat alles eindig, maar daarnaast ook oneindig is.

Want wat gebeurde er: De mok, die ik van mijn schoonmoeder heb gekregen, viel uit mijn handen, op de rand van het bord, die mijn moeder mij in 2008 voor mijn verjaardag cadeau had gedaan. Het laatste verjaardagscadeau wat zij mij gaf. Een servies, waarvan inmiddels vandaag het tweede bord gesneuveld is. En alleen doordat ik afgeleid was, mijn aandacht niet voor 100% bij dat wat ik deed. De tekst op de mok die ik van mijn schoonmoeder kreeg sprak daarbij nog het meest: "LOVE ~ I love you forever".



Alsof iets of iemand, mij door het breken van het bord, in combinatie met de boodschap op de mok, nogmaals wilde laten inzien dat liefde onvoorwaardelijk is en hoe belangrijk aandacht is. Aandacht voor alles wat je doet, aandacht voor de mensen waarvan je houdt, aandacht voor alles waar je mee bezig bent. Hoeveel mensen zijn er zich nog bewust, van het feit, dat het hebben van 100% aandacht, het meest belangrijke is in een mensenleven. Het hebben van aandacht, onvoorwaardelijk. Aandacht voor dat wat je doet, voor de mensen waarvan je houdt, maar ook voor jezelf. Want hoe kun je ergens mee bezig zijn, met iets of met andere mensen, wanneer je niet 100% jezelf bent of kunt zijn? Hoe zou je de ander aandacht kunnen geven, wanneer jij niet bij jezelf bent?

Dat iedere gemoedstoestand en alle G's daarbij meespelen, zul je ongetwijfeld begrijpen. Dat je meer kunt hebben, wanneer je vrolijk bent en dan ook meer energie hebt, snapt ook bijna iedereen. Hoeveel invloed de omgeving en iedereen die om je heen is, daarop heeft, verschilt ook weer per persoon. Want ieder mens, heeft zijn of haar eigen grenzen. Ieder mens, kan de nodige hoeveelheid stress, bemoeienis van de ander, invloed van buitenaf of zelfs innerlijke onbalans aan. Tot er op een gegeven ogenblik iets barst. Wanneer je je als mens dan bewust bent, van het moment en datgene wat dit veroorzaakt heeft, kun je verder. Kun je aan jezelf gaan werken, of ervoor kiezen, om de ander hierin te betrekken, door aan te geven wie hier de schuldige en wie hier het slachtoffer is. Dat dit alleen werkt, wanneer je dit als mens zelf ontdekt, zul je wellicht begrijpen, wanneer het zover is. Dat dit ook echt nodig is, om verder te kunnen, is iets wat voor ieder mens geldt. De bekende spiegel, waarin je jezelf ziet, en bij het zien van het spiegelbeeld zegt of je van jezelf houdt of het tegenovergestelde ervan. Want hoe raar het ook klinkt de invloed van de ander, heeft effect op jou, doordat jij dit toestaat.

En omdat  ook de betreffende dinsdag, die daarop volgde, weer de nodige ervaringen meebracht, noem ik deze ook nog even. Een dag die voornamelijk in het teken stond van regen, veel regen, en mede door het weer een totaal andere dag dan de maandag. Een dag voor de klusjes in huis, een dag waarbij de afspraak die ik heb staan komt te vervallen. En juist daarom een dag waarop alles anders gaat dan gepland. Dit mij in tegenstelling tot andere dagen waarop de planning ineens wijzigt, aanmoedigt tot het aanpakken van de dingen die ik voor me uit heb geschoven. Heerlijk! De avond loopt in eerste instantie weer volgens de planning, tot het moment waarop er bezoek komt en er voor mij nogmaals een mooie verrassing volgt. Wanneer de dag dan werkelijk eindigt, voel ik dankbaarheid en blijdschap. Wat ben ik blij dat ik dit leven mag leiden.

En, ja omdat ik toch begonnen ben met geschiedenis schrijven, doe ik deze er ook nog maar meteen achteraan. De woensdag die week, start met regen. Op het moment dat ik de deur uit stap, en in de auto de ruitenwissers hypnotisch heen en weer zie gaan, komt het dankbare gevoel van gister weer naar boven. Terwijl ik mijn auto bij de markt parkeer, merk ik ineens dat het droog is, waardoor ik de boodschappen zonder de paraplu uit te klappen, zo naar de auto kan brengen. Nog even langs huis, om het e.e.a. in de koelkast te doen en dan 's avonds een geplande afspraak en daarnaast, doen wat nodig is. 

De krantenkoppen van het AD de Dordtenaar van vandaag 2 oktober teruglopend naar 23 september en waarom dit zo is, zal ik meteen vertellen. We starten met het goede nieuws:  Woensdag 2 oktober: "Dierpolitie succes; Openbaar Ministerie behandelt 60 procent met dieren zaken; de 2e kop is minstens zo bijzonder: Waar heeft 40 jaar emancipatie ons gebracht? Deze pagina in de folder van Bart Smit (boven) roept veel verontwaardiging op. Het traditionele rollenpatroon en de oproep 'Zo goed zijn als mama, dat wil je ook', wekt irritatie". Hoe bijzonder is dat? Grappig, leuk, of betreurenswaardig, want wat is er in hemelsnaam mis met het huisvrouwengevoel? Ik laat het hier even bij en ga verder met de krantenkoppen van de overige dagen.

Beginnend met Dinsdag 1 oktober: "Jongeren sigaretten verkocht? Zaak dicht; na drie overtredingen wordt vergunning ingetrokken; en Dit is een piraat ...of strijdster voor de goede zaak, zoals ze zelf zegt; Maandag 30 september: Jongeren zijn ziek van keuzestress; Vraag om psychische hulp neemt snel toe; en 'Vertrouwen was weg. Dan moet je gaan'; Tot verbijstering van de buitenwacht heeft AZ zijn markante trainer Gertjan Verbeek op straat gezet; Zaterdag 28 september: Rutte maakt PvdA excuses; Spanningen  tussen de regeringspartijen lopen hoog op; en Dordrecht heeft het beste ziekenhuis van Nederland!;

Vrijdag 27 september: Ouderen lopen deur notaris plat; AWBZ zet aan tot wijzigen testament; en Tweede Coentunnel 5 maanden open, elke dag ongelukken; Donderdag 26 september: En de winnaar is... Geert Wilders, PVV; De oppostitieleiders mochten gisteren bij de algemene beschouwingen schieten op de plannen van het kabinet. Wie was de beste?; en Rotterdam krijgt partij voor moslims; Binnen de islamitische gemeenschap in Rotterdam wordt gewerkt aan de oprichting van een lokale moslimpartij, die op 19 maart wil deelnemen aan de gemeenteraadsverkiezingen; Woensdag 25 september: Kabinet Rutte II dreigt vast te lopen; Begroting is splijtzwam; en WK Wielrennen; Van Dijk maakt droom waar; 'Ik heb hiervan gedroomd en er zo hard voor gewerkt.'

Dinsdag 24 september: Aanslag Kenia; Hoogzwangere Elif had alles...; en Ziekenhuis blind voor geweld tegen kind; Artsen missen duizenden gevallen van mishandeling; Ziekenhuizen zien jaarlijks duizenden gevallen van kindermishandeling over het hoofd. Zij missen signalen van kinderen of vinden verwondingen niet verdacht. De inspectie gaat ziekenhuizen om opheldering vragen; en als laatste: Maandag 23 september: Bloedbad bij aanslag Nairobi; Ook Nederlandse (33) gedood; Sterk PSV overklast Ajax; en Wanneer mag mijn kind een smartphone? Kids gaan internetten en chatten, maar vooral met papa en mama bellen"

Een overzicht van de wereld van vandaag. De wereld in het klein in Nederland en de wereld van de "moderne" mens in de breedste zin van het woord. Wie snapt en begrijpt het nog? Wanneer we refereren aan de koppen uit de krant, kan ik alleen maar concluderen, dat er een wijziging optreedt. Zouden we heel langzaam in gaan zien, dat we onszelf helemaal gek aan het maken zijn? Zou het effect of het doel van deze hele crisis toch een gewenst resultaat hebben? Zouden we nu eindelijk in gaan zien dat we zelf de strijd veroorzaken?

Dan zal dit de indirecte of zelfs directe uitkomst vormen, van het leven in een wereld, waarin we ons ondanks de G's, alle stoorzenders, hebzucht en meer willen zijn dan je bent, meer willen zijn dan de ander, er uiteindelijk toe leiden dat we gaan begrijpen dat het anders moet. Het indirecte of directe resultaat, waarvoor nu zelfs geldt, dat we gaan begrijpen dat we mensen nodig hebben met een eigen identiteit, mensen die zichzelf zijn waardoor mensen weer gaan denken in oplossingen. We hebben mensen nodig met creativiteit, mensen met een eigen idee en met eigen inzicht. Daarnaast mensen die stoppen met oordelen, maar zelf het heft weer in eigen handen nemen. Want wat gebeurt er, wanneer we door blijven gaan met mensen de leiding geven, die in problemen denken. Die er vanuit gaan dat er geen oplossing komt. Dan blijven we ronddraaien in een cirkel. De cirkel van dat wat was, de geschiedenis, die zich alleen maar zal herhalen wanneer we op dezelfde weg blijven doorgaan.

Behandel iemand zoals hij is en hij zal zo blijven, behandel iemand zoals hij kan worden en hij zal zo zijn. Dat dit in het groot voor de hele wereld geldt, zal snel genoeg duidelijk zijn. We kunnen en gaan weer in zijn vooruit. Denken en handelen in oplossingen. Alles doen met aandacht, 100 % aandacht. Vrij zijn is geen utopie, vrij zijn start bij jezelf zijn. Wil jij weer vrij zijn, vrij van al het denken en de materie zijn? Durf jij te reageren? Durf jij mij te helpen? Het kan vandaag al! Je mag me nu mailen. (dehofvanhetheden@live.nl)

zondag 22 september 2013

'Samen bouwen aan een sterk land van zelfbewuste mensen'

Een hele mooie uitspraak van Koning Willem Alexander, uit zijn eerste troonrede. Een troonrede, die volstaat met mooie "oneliners", en waarop AD columnist Vincent Bijlo vervolgens zijn "ongezouten" mening geeft. Of heeft het toch iets meer om het lijf, is het lichte cynisme, wat de boventoon voert, gebaseerd op een stukje waarheid. Een waarheid, die veel mensen aanspreekt, voor andere mensen ook zo voelt, of toch niet helemaal? En waar zou dit dan mee te maken hebben? Met hoe iemand iets ziet, hoe iemand iets ervaart of hoe iemand iets beleeft?        

Alle drie de scenario's zijn mogelijk. Er is niemand buiten jijzelf om, die dit voor jou kan bepalen. Daarom noem ik nog één mooie oneliner uit deze hele troonrede. Wellicht de meest belangrijke van alles wat er in geschreven staat: "Om de kracht en de kwaliteit van onze samenleving vast te houden, zijn veranderingen noodzakelijk, die voor iedereen dragelijk moeten zijn". Wanneer dit op overheidsniveau bepaald wordt, zal de persoon die hierover gaat, toch moeten weten, hoe iemands persoonlijke situatie is, wat hij of zij nodig heeft en nog belangrijker hoe hij of zij ervoor kan zorgen dat de zelfbewustheid weer het uitgangspunt wordt.

Wellicht wordt nu ook meteen duidelijk waarom ik juist deze foto, bij het stukje geplaatst heb. Want dat deze foto meer vertelt dan alle gesproken of geschreven zinnen en woorden, kan ik je nu wel meteen laten weten. Dat juist Vincent Bijlo zijn visie middels het geschreven commentaar op de troonrede geeft, is daarbij zeker bijzonder. Hij toont de mens, dat een leven met beperkingen mogelijk is. Hij daar zelfs door middel van alles wat hij doet, redelijk in lijkt te slagen. Maar hoeveel weten we eigenlijk over  Vincent Bijlo?
 
Vincent Bijlo, wanneer je zijn persoonlijke website bekijkt, zie je dat hij als cabaretier, columnist, muziekant en schrijver werkzaam is. Wanneer je zijn biografie leest, zie je wanneer hij geboren is, wat zijn huidige leefsituatie is, wat hij tot op heden heeft gedaan en de maten van zijn broek en schoenen. Wat weet je daardoor eigenlijk van Vincent? Wie zijn columns of boeken heeft gelezen of is aangemeld als volger van zijn Tweets,  ooit een cabaretvoorstelling van hem heeft bezocht of zijn radioprogramma heeft beluisterd, zal al een iets  helderder beeld hebben van wie Vincent is. Toch kan niemand in zijn hart kijken. Wat hij ook zegt, denkt of doet, de ware Vincent zal voor ons, net als het zicht voor hem, een vage vlek blijven. Tenzij we persoonlijk de kans krijgen om met hem te praten.

Maar waarom zouden we in hemelsnaam met Vincent willen praten? Wat is het doel daarvan? En welke waarde moeten of mogen we daaraan hechten? En zouden we hier al waarde aan moeten hechten of enig ander oordeel aan moeten hangen?  Want zeg toch eerlijk, Vincent kan en mag dan voor de één een voorbeeld zijn, de ander zal, dat wat hij zegt, denkt of doet wellicht niet eens kunnen of willen waarderen? En kunnen we wel spreken van een voorbeeld, wanneer we over een mens spreken? Een mens die door alles wat hij meegemaakt heeft, geworden is wat hij is. Een mens, die door iedereen die hij kent en alles wat hem geboden is in het leven, gemaakt is tot wie hij  is. Hoe bewust zal hij hier zelf van zijn?

Wanneer je als publiek persoon in de picture staat, dan word je al snel gezien als voorbeeld. Inspiratiebron zou een betere omschrijving zijn. Want iets of iemand, inspireert je als mens om stappen te zetten in je leven, die je anders nooit zou hebben gezet. En, het maakt daarbij niet uit, wie deze persoon is. Het ligt overigens wel voor de hand, dat dit een persoon betreft, die je na aan  het hart staat, waar je een click mee hebt, een soort verbondenheid mee voelt. Iemand die iets doet of kan wat jij graag zou willen of juist iemand die iets doet wat jij nooit zal willen doen of kunnen. Dit laatste verschilt natuurlijk per persoon. Wanneer de persoon die jou inspireert dingen heeft meegemaakt, die jij ook hebt ervaren, waardoor je je met hem of haar kunt vereenzelvigen, is de link over het algemeen snel gelegd. Wanneer je je hiervan bewust bent, kun je ervoor  kiezen om je eigen pad te bewandelen of net als de persoon die jou inspireert of bewondert, proberen in zijn of haar voetsporen te treden. Wanneer het een publiek persoon is, kan dit zelfs nog verder gaan,waardoor het een soort verering wordt.

Hoe bewust ben jij van jezelf, wie jij bent, en de positie die jij hebt in dit leven? Hoe bewust ben jij van het feit dat je er zelf toe doet, dat je er mag zijn, je niet in de voetsporen van wie dan ook hoeft te treden, om gelukkig te zijn? Hoe bewust ben jij, van het feit dat God je buiten een eigen wil, ook een eigen identiteit en eigen talenten heeft gegeven? Waardoor we als mens dan wel allemaal mens zijn, we op alle andere vlakken en kenmerken allemaal van elkaar verschillen omdat we uniek zijn? En waarom heeft God hiervoor gekozen? Simpel en alleen omdat we in een wereld waarin we allemaal op elkaar lijken, helemaal niets meer kunnen leren. Het zijn juist de verschillen, die ervoor zorgen dat we nieuwe inzichten krijgen, nieuwe kansen gaan benutten en uiteindelijk het verschil kunnen gaan maken. En dan volgt er nu een: Mits we ons laten leiden door respect voor elkaar en het anders zijn. Daarnaast zeker ook vertrouwen.

Respect en vertrouwen, de woorden die steeds weer terugkomen. Woorden maar met name het uitvoeren van de actie die erop ondernomen moet worden, waardoor de woorden nu ook echt van betekenis zijn. Van betekenis, mits we ons hier allemaal weer aan gaan houden: Mits we met een open blik durven kijken; Mits we ons niet laten leiden door alles wat er in het verleden heeft gespeeld, mis is gegaan, en nog steeds gaat; Mits we het algemeen belang in ons achterhoofd mee laten wegen; Mits we de dingen doen, die goed voor onszelf maar daarnaast voor ieder ander zijn; Mits we ons niet langer laten leiden door angst, voorspellingen en alles wat er al jarenlang voor heeft gezorgd dat er negatieve resultaten gecreëerd worden. Want dat dit de werkelijke reden of zelfs het resultaat is van iedere crisis, zal niemand nog langer kunnen ontkennen. Hoe kunnen we dit stoppen of zelfs omdraaien? Hoe kunnen we daarvoor zorgen?

De krantenkoppen van het AD van de afgelopen 13 dagen bieden wellicht dit keer inzicht. Startend met die van Zaterdag 21 en zondag 22 september: "Mark Rutte 'Wat het CDA wil kan niet'; De premier voelt dat het land niet op zijn uitleg zit te wachten. Toch waagt hij het erop; daarnaast: Run op zonvakanties; Ondanks crisis stappen we deze herfst in het vliegtuig; Vrijdag 20 september: Agnes Jongerius solliciteert naar Utrecht; Burgemeesterspost Domstad binnenkort vacant; en daarnaast: PvdA: JSF moet het wél doen! Het lijken heel logische eisen aan het nieuwe gevechtstoestel, maar de PvdA-fractie vindt dat de JSF wel moet kunnen vliegen; Donderdag 19 september: U moet de groenten van Ronald hebben...; Feyenoord-trainer nieuwe gezicht van HAK; en daarnaast: Schuldeisers op de stoep bij Krol; Half miljoen schuld bv's 50Plus-leider;

Woensdag 18 september: 'Samen bouwen aan een sterk land van zelfbewuste mensen'; Eerste troonrede koning Willem-Alexander; Dinsdag 17 september: Ik zoek werk!; 700 Nederlanders verliezen vandaag hun baan. Net als gisteren, en elke ander dag van het afgelopen jaar. Al deze mensen hebben vandaag hun hoop gevestigd op Mark Rutte,  die vandaag zijn begroting presenteert. Dat wordt een teleurstelling. Want de werkeloosheid groeit alleen maar in 2014. Deze week gaat het AD proberen honderd werklozen vooruit te helpen. U kunt meedoen. Help deze mensen aan een baan; en daarnaast: Frisdrank duurder, prijs tabak blijft gelijk; Het kabinet heeft de accijnsverhogingen op tabak en alcohol na enorme druk van lobbygroepen deels teruggedraaid; Maandag 16 september: OPA aast op zetel in gemeenteraad; Ouderenpartij concurreert met 50Plus; en daarnaast: Joost Luiten, Sportheld; Nederland heeft er een sportheld bij. Joost Luiten heet hij, golfer;

Zaterdag 14 september: Politie bekent fout bij moord; Aangifte Zweedse Saga (19) uit Den Bosch kreeg geen prioriteit; en daarnaast Teeven maalt niet om goedkeuring van PvdA; VVD-staatssecretaris Fred Teeven van Justitie heeft bij de aanpassingen van zijn vreemdelingenbeleid uitsluitend gekeken naar de effectiviteit van de maatregelen; Vrijdag 13 september: Diplomaten gooien boetes in prullenbak; Vooral Russen en Chinezen zijn notoire wanbetalers; en daarnaast NS-personeel walgt van vieze treinen; De treinen in Nederland zijn soms zó vies, dat reizigers vrezen voor hun gezondheid; Donderdag 12 september: Waar ging het mis?; Euforie na jaar regeren voorbij; Bij de glorieuze verkiezingsoverwinning op 12 september 2012 konden Diederik Samson en Makr Rutte samen de hele wereld aan. Nu precies een jaar later, zijn de peilingen voor VVD en PvdA desastreus en liggen zowel de partijleiders als het kabinet Rutte-II onder vuur; daarnaast: De rijdende rechter wordt straks realiteit; Expiriment met bezoek aan huis bij burenruzies;

Woensdag 11 september: We gaan! Robin van Persie leidt Oranje met twee goals naar het WK in Brazilie; daarnaast: Kroes zet de bijl in telecom; Hoge prijzen en trage netwerken aangepakt; De telecomsector deugt niet, investeert niet en frustreert de economie; Dinsdag 10 september: Bernds afscheidsmail ging naar 400 'achterblijvers'; Man kondigt zelfdoding en dood van zijn drie zoontjes aan; Maandag 9 september: Botsing in CDA over persioenplannen; Senatoren weigeren direct 'nee' te zeggen; daarnaast: Tokio! Uitzinnige vreugde: Spelen van 2020 naar Japan; en als laatste Zaterdag 7 september: Prijzenoorlog tussen supermarkten op komst;  Albert Heijn verlaagt prijzen van 1000 producten;  en Blamage Oranje; Pas na penalty in blessuretijd naast nietig Estland: 2-2 en Het beste onderwijs krijg je in Finland; Weinig lesuren en een verbod op toetsen en proefwerken".

Met het laatste stukje ga ik beginnen. Omdat het heel veel zegt over alles wat er nu in de wereld speelt, alles wat er nu in de wereld goed of fout gaat. De tekst die op de pagina 8 en 9 vermeld staat, geeft zelfs nog meer weer. 'Nederland kijkt steeds naar het gemiddelde kind. Alsof dat bestaat!' Finland heeft een punt. Allereerst bestaan er geen gemiddelde kinderen. Ieder kind is uniek. Ieder kind heeft een eigen persoonlijkheid. Ieder kind heeft een eigen achtergrond. En last but not least: Ieder kind heeft een eigen wil. En juist de wil om iets wel of niet te leren en iets wel of niet te doen, zorgt ervoor dat het ene kind uitblinkt in het één en het andere kind uitblinkt in het ander. Wanneer een kind vanaf de geboorte bewust wordt gemaakt van de eigen keuzevrijheid, de eigen persoonlijkheid en de eigen wil om de (zijn of haar) achtergrond wel of niet mee te laten wegen, in de besluiten die hij of zij in het verdere leven maakt, zal er echt iets veranderen.

Respect en vertrouwen zijn de basisbegrippen in een mensenleven, die de boventoon zouden behoren te voeren. Respect en vertrouwen, dat ieder mens evenveel kansen krijgt. Zolang dit nog steeds niet tot de mogelijkheid behoort, zullen er nooit zelfbewuste mensen ontstaan. Want zolang de verschillen in stand gehouden of zelfs benadrukt worden, zal ook bijna niemand ervoor gaan, om de ander als gelijkwaardig te zien. En waarom dit zo is, zal ieder mens binnen niet al te lange tijd zelf gaan ontdekken. Want wanneer we nog langer door blijven gaan met het op een voetstuk plaatsen van mensen, het toekennen van cijfers, titels of zelfs stempeltjes, zal de wereld altijd verdeeld blijven. Zal de één zich altijd meer of beter wanen dan de ander. Ja wanen, want geen enkel mens is, ongeacht zijn achtergrond, opleiding of status in het leven, meer of verder dan de ander. Dit geldt voor ieder mens.

Ook onze Koning Willem Alexander gaat naar het toilet, eet, drinkt en heeft slaap nodig. Dat dit eigenlijk de enige "dingen" zijn, waar we een gemiddelde van kunnen berekenen, zal voor iedereen duidelijk zijn. Maar hoe gemiddeld is dit eigenlijk? Hoeveel mensen zijn er in de wereld die niet of nauwelijks enige hygiene kennen, en dan spreek ik niet alleen over de sanitaire voorzieningen. Hoeveel mensen zijn er, die nauwelijks eten, drinken of een slaapplaats hebben? Hoeveel mensen zijn er waarvoor de basisbegrippen, respect en vertrouwen, bij lange na nog niet vanzelfsprekend zijn? Hoe kunnen we dit veranderen en is dit nog wel mogelijk? Waar een wil is, is een weg. Wie iets wil zoekt naar mogelijkheden, wie iets niet wil zoekt naar redenen. De crisis is bij deze een mogelijkheid geworden. Een mogelijkheid voor iedereen die kansen ziet, een mogelijkheid om alles weer eens vanuit een ander standpunt te bekijken. Het standpunt waar alles om draait.

Respect en vertrouwen, voor alles wat en iedereen die leeft. Wanneer iedereen weer ziet, ervaart en beleeft, dat dit belangrijker is dan al het geld in de wereld, kunnen we weer groeien. En hoewel terugkijken geen enkele zin heeft, wil ik toch terug naar het begin. Terug naar de onvoorwaardelijke liefde waarmee God de hemel en de aarde geschapen heeft. Voor alle mensen waar ook ter wereld. Voor iedereen die geloof en vertrouwen heeft. Voor iedereen die beseft dat respect niet af te dwingen valt, wanneer we dit zelf niet tonen. Want God had een doel voor ogen, toen hij de mens boven alle andere organismen heeft gezet. De mens, met een geweten, het zuiverste orgaan, wat ervoor zorgt dat het ons (de mensheid) aan niets zou ontbreken. We geen roofbouw zouden plegen. We de aarde zouden bewerken en datgene doen waardoor we voor eeuwig en altijd mochten genieten van wat we hebben en wie we zijn. Menszijn, jij als mens, als individu, daarnaast gezamenlijk als samenleving.

En alles start bij de geboorte van een mens, een nieuw leven. Daarnaast kan ook ieder mens, ongeacht zijn of haar leeftijd op elk moment beslissen, om het anders te gaan doen. Leven volgens de natuurwet. Respect voor jezelf voor wie je bent, iedereen die en alles wat leeft. Dit, met de onvoorwaardelijke en altijd aanwezige liefde van God, zal ieder mens leren, om zijn of haar talenten te ontdekken, te vertrouwen op zichzelf en ieder ander te respecteren en accepteren. Wanneer we allemaal weer de tijd nemen om dit te doen, hiernaar te leven en te genieten van alles wat er op ons pad komt, kunnen we verder. Verder vanaf nu, vanaf het heden, naar een mooie toekomst.

Dit liedje, wat Niels Geusebroek, op verzoek van Ruud de Wild van Radio 538 gemaakt heeft, op de hartslag van het ongeboren kindje van de nieuwslezeres, Hanelore Zwitserlood, is zo mooi. Juist omdat het spontaan gegaan is, belangeloos en Niels het vervolgens vanuit zijn hart, voor Hanelore heeft geschreven en gecomponeerd. Een liedje wat alles zegt en aangeeft waarom het draait in het leven. http://www.youtube.com/watch?v=53sTQT7BMJQ