De afgelopen dagen wordt de natuur rijkelijk beloond, met de regen, die zo hard nodig is. De regen, die door de meeste mensen nu al gezien wordt als overvloedig, terwijl ik als geen ander durf te zeggen en toe te geven, dat het, naast dat het geen overbodige luxe voor de natuur is, ook nodig is, om mensen weer even tot zichzelf te laten komen. Tot zichzelf, tot inkeer, even terug in de eigen omgeving, thuis, samen met de personen die hen dierbaar zijn, de mensen en dieren die net als ieder ander 100% aandacht nodig hebben en deze net als ieder mens goed kunnen gebruiken.
Aandacht, allereerst voor jezelf. Aandacht, om de dingen te doen, die je, wanneer het weer het weer toestaat, gewoon voor het gemak vergeet, omdat het weer je ertoe aanmoedigt om andere dingen te doen. De natuur in te gaan, weg, naar buiten, voornamelijk of vooral bezig te zijn met alles en iedereen behalve jezelf. En waarom, omdat het moet of juist doordat je het idee hebt vrij te zijn en er niets meer is wat je aan huis bindt. Er niets meer is, wat je ertoe aanzet om bij jezelf te blijven, even bezig te zijn met jezelf. Weet je hoeveel je ziet wanneer je vanuit je raam naar buiten kijkt en je laat leiden door het bijzonder mooie wat de natuur met zich meebrengt? De wind en de regen hebben weer behoorlijk wat stof doen opwaaien. De geuren zijn weer verspreid, het aanbod aan bomen, bloemen en struiken die een grote aantrekkingskracht hebben op de bij en de hommel, is weer volledig in trek.
In trek, omdat stof, stuifmeel en daarbij dat wat nodig afgestoft diende te worden, voorzien van een frisse kijk, een frisse blik, een opening, nu ook weer kansen biedt. De bijen en hommels die naast ons huis in en uit de seringenstruik vliegen, hebben het perfect naar hun zin. Zij voelen zich zo vrij als een vogeltje, of gezien de regen, die zo nu en dan werkelijk met bakken naar beneden komt, als een vis in het water. De geur is dankzij de wind en de storm van de afgelopen dagen duidelijk niet afgenomen, anders zouden de kleine gevleugelde wollig gestreepte helpers van de natuur, nooit de weg terug gevonden hebben, naar de mooie struiken, die nog voldoende kleur bieden, aan iedereen die het wil zien en zijn of haar ogen er voor in of openstelt. Daarnaast zorgt de Zon er bij iedere straal voor, dat de kleine gevleugelde vriendjes, gretig hun best doen om de honingbron te bereiken en al brommend vliegen zij van de ene naar de andere bloem. Kortom de bijen en hommels vertegenwoordigen een volstrekt tevreden volkje.
De kop van het AD van vandaag laat ook een zeer tevreden volk zien. De woorden, 'We zijn trots op jullie!' zijn volledig op z'n plek. Want wie de beide mensen zaterdagavond heeft zien genieten, begrijpt, dat zij alles wat ze deden, gedaan hebben om te genieten. Om dat te doen, wat ze het liefst doen, mensen laten meegenieten van dat wat in hun natuur ligt, zingen! Zingen, om zo, dat wat je wilt delen tot uiting te brengen, de dingen die je wilt delen, met en aan een zo groot mogelijk publiek wilt laten horen. Laten horen, laten voelen, laten beleven, want muziek is beleving. De beloning die weggelegd is voor mensen, die datgene doen wat ze het liefste doen, is zeker verdient. Is zeker de beloning waard. Het geluk straalt er vanaf. Geluk, omdat er niets mooier is, dan dat te doen wat je vanuit je hart doet en daarvoor de erkenning te krijgen. Erkenning, als in eer, erkenning als in waardering. Waardering, omdat zij zichzelf op deze wijze hebben kunnen uiten.
Hoe mooi is dat? Hoe mooi is het wanneer iemand geëerd wordt, om het doen van dat wat hij of zij het liefst doet? Geëerd en gewaardeerd wordt, om de dingen die hij of zij doet! Ongeacht de beloning, dat wat er tegenover staat. Natuurlijk is dat laatste mooi meegenomen. Toch ben ik er heilig van overtuigd, dat deze mensen, zelfs wanneer het hen niets op zou leveren, net zo genoten zouden hebben, als wanneer het anders zou zijn. Het feit dat zij eenmalig hun stem en lied konden laten horen aan "Songfestival minded Europa", was in hun geval al een beloning op zich. Mooi toch?, het zouden de woorden van Ilse kunnen zijn. Ja Ilse, Machtig mooi! Machtig mooi, dat je met jullie passie zoveel mensen hebt weten te bereiken. Ik zou jullie, jou en Waylon heel graag eens spreken, om de teksten van mijn gedichten, in liedjes te mogen terughoren.
Dit alles geheel vrijblijvend, omdat er ongetwijfeld meer mensen zullen zijn, die jullie deze aanbieding doen. Ik hoef er persoonlijk niets aan te verdienen, kan daarmee wel de Stichting Durf te helpen sponsoren, omdat het hard nodig is dat de liefde vanaf nu weer gaat regeren. Regeren, om ervoor te zorgen dat er vrede komt. Dat mensen zichzelf kunnen zijn, zonder verwachtingen en zonder plichten. De wereld werkelijk weer voor alle mensen is, die net als Jij en Waylon vanuit het hart willen delen, met iedereen die en alles wat leeft. Zodat het werkelijk kalm wordt na de storm waar "velen van ons" middenin zitten.
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=bWe8PRsW4T0
Aandacht, allereerst voor jezelf. Aandacht, om de dingen te doen, die je, wanneer het weer het weer toestaat, gewoon voor het gemak vergeet, omdat het weer je ertoe aanmoedigt om andere dingen te doen. De natuur in te gaan, weg, naar buiten, voornamelijk of vooral bezig te zijn met alles en iedereen behalve jezelf. En waarom, omdat het moet of juist doordat je het idee hebt vrij te zijn en er niets meer is wat je aan huis bindt. Er niets meer is, wat je ertoe aanzet om bij jezelf te blijven, even bezig te zijn met jezelf. Weet je hoeveel je ziet wanneer je vanuit je raam naar buiten kijkt en je laat leiden door het bijzonder mooie wat de natuur met zich meebrengt? De wind en de regen hebben weer behoorlijk wat stof doen opwaaien. De geuren zijn weer verspreid, het aanbod aan bomen, bloemen en struiken die een grote aantrekkingskracht hebben op de bij en de hommel, is weer volledig in trek.
In trek, omdat stof, stuifmeel en daarbij dat wat nodig afgestoft diende te worden, voorzien van een frisse kijk, een frisse blik, een opening, nu ook weer kansen biedt. De bijen en hommels die naast ons huis in en uit de seringenstruik vliegen, hebben het perfect naar hun zin. Zij voelen zich zo vrij als een vogeltje, of gezien de regen, die zo nu en dan werkelijk met bakken naar beneden komt, als een vis in het water. De geur is dankzij de wind en de storm van de afgelopen dagen duidelijk niet afgenomen, anders zouden de kleine gevleugelde wollig gestreepte helpers van de natuur, nooit de weg terug gevonden hebben, naar de mooie struiken, die nog voldoende kleur bieden, aan iedereen die het wil zien en zijn of haar ogen er voor in of openstelt. Daarnaast zorgt de Zon er bij iedere straal voor, dat de kleine gevleugelde vriendjes, gretig hun best doen om de honingbron te bereiken en al brommend vliegen zij van de ene naar de andere bloem. Kortom de bijen en hommels vertegenwoordigen een volstrekt tevreden volkje.
De kop van het AD van vandaag laat ook een zeer tevreden volk zien. De woorden, 'We zijn trots op jullie!' zijn volledig op z'n plek. Want wie de beide mensen zaterdagavond heeft zien genieten, begrijpt, dat zij alles wat ze deden, gedaan hebben om te genieten. Om dat te doen, wat ze het liefst doen, mensen laten meegenieten van dat wat in hun natuur ligt, zingen! Zingen, om zo, dat wat je wilt delen tot uiting te brengen, de dingen die je wilt delen, met en aan een zo groot mogelijk publiek wilt laten horen. Laten horen, laten voelen, laten beleven, want muziek is beleving. De beloning die weggelegd is voor mensen, die datgene doen wat ze het liefste doen, is zeker verdient. Is zeker de beloning waard. Het geluk straalt er vanaf. Geluk, omdat er niets mooier is, dan dat te doen wat je vanuit je hart doet en daarvoor de erkenning te krijgen. Erkenning, als in eer, erkenning als in waardering. Waardering, omdat zij zichzelf op deze wijze hebben kunnen uiten.
Hoe mooi is dat? Hoe mooi is het wanneer iemand geëerd wordt, om het doen van dat wat hij of zij het liefst doet? Geëerd en gewaardeerd wordt, om de dingen die hij of zij doet! Ongeacht de beloning, dat wat er tegenover staat. Natuurlijk is dat laatste mooi meegenomen. Toch ben ik er heilig van overtuigd, dat deze mensen, zelfs wanneer het hen niets op zou leveren, net zo genoten zouden hebben, als wanneer het anders zou zijn. Het feit dat zij eenmalig hun stem en lied konden laten horen aan "Songfestival minded Europa", was in hun geval al een beloning op zich. Mooi toch?, het zouden de woorden van Ilse kunnen zijn. Ja Ilse, Machtig mooi! Machtig mooi, dat je met jullie passie zoveel mensen hebt weten te bereiken. Ik zou jullie, jou en Waylon heel graag eens spreken, om de teksten van mijn gedichten, in liedjes te mogen terughoren.
Dit alles geheel vrijblijvend, omdat er ongetwijfeld meer mensen zullen zijn, die jullie deze aanbieding doen. Ik hoef er persoonlijk niets aan te verdienen, kan daarmee wel de Stichting Durf te helpen sponsoren, omdat het hard nodig is dat de liefde vanaf nu weer gaat regeren. Regeren, om ervoor te zorgen dat er vrede komt. Dat mensen zichzelf kunnen zijn, zonder verwachtingen en zonder plichten. De wereld werkelijk weer voor alle mensen is, die net als Jij en Waylon vanuit het hart willen delen, met iedereen die en alles wat leeft. Zodat het werkelijk kalm wordt na de storm waar "velen van ons" middenin zitten.
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=bWe8PRsW4T0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten