Waarom juist nu deze vraag? Waarom en wat is de betekenis van deze vraag of is het een uitspraak?
Omdat ik gebruikelijk schrijf, over iets wat me is opgevallen in het nieuws, iets wat me aanspreekt of een bijdrage kan leveren aan het bewustwordingsproces van iedereen die bereid is om dit te willen zien. Daarnaast omdat het van belang is in het bewustwordingsproces van de mensen die het voor het zeggen hebben in de wereld. De mensen die denken te weten, en die het zo het er nu naar uit ziet, voor heel veel mensen uit laten zien als een uitzichtloze situatie, een ramp voor de toekomst of heeft het toch alleen maar te maken met geld. Een "waardemiddel" wat de wereld sinds jaar en dag in onbalans heeft gebracht. Zou dit werkelijk de bedoeling zijn geweest van het hele "bestuurlijke" proces"? De wet en regelgeving, dat wat de mensheid nodig leek te hebben om "de boel" of de wereld niet een totale chaos te laten zijn? Wie zal het zeggen. Wellicht kan de volgende link en de daarna vermelde tekst uit deze link, enige opheldering geven. http://nl.wikipedia.org/wiki/Divide_et_impera
"Divide et impera is een Latijnse spreuk die wordt toegeschreven aan Philippus II van Macedonië (382 v.Chr.-336 v.Chr.). De vertaling van deze spreuk is: Verdeel en heers. Philippus zou deze tactiek van verdeel en heers hebben toegepast tegen de Griekse stadstaten. In de koloniale politiek van de Europese mogendheden was dit een zeer bekende zegswijze. Ook in het politieke bedrijf en in de oorlogvoering wordt deze tactiek veelvuldig toegepast. De tactiek houdt in dat de ene concurrent meer rechten krijgt dan de andere concurrent. Hierdoor zal er nooit een vriendschap ontstaan tussen hen beiden en kan de derde, die de tactiek gebruikt, niet verwachten dat de eerste twee samen tegen de derde optreden. Er is ook een tekst "Divide et Impera" van Livius, een Romeins schrijver. Het gaat over de oorlog tussen Rome en Alba Longa."
Stel, dat dit nu de werkelijke reden is, van alles wat er mis gaat in de wereld? Stel dat deze spreuk, onderdeel geworden is van het menselijk zijn? Omdat er altijd mensen zijn die "denken" dat ze in een bevoorrechte positie staan, waardoor ze wellicht iets meer te zeggen hebben, over de rest van de mensheid? En dat het, in tegenstelling tot wat het stukje van Wikipedia aangeeft, niet alleen gebruikt wordt in het politiek bedrijf en in de oorlogvoering, maar op meerdere fronten wordt toegepast. Zou dit zelfs te maken kunnen hebben, met alle onbalans, waar we waar ter wereld maar ook, mee worden geconfronteerd?
Zou dit zelfs te maken kunnen hebben, met het gezond zijn of welzijn, van de mensen in Nederland en in de rest van de wereld? Alles of niets! Er zijn mensen, die zich absoluut niet bezighouden met de financiële situatie, waarin vele Nederlanders (en of) mensen in de wereld verkeren. Je kunt hier een mening over hebben, een oordeel, toch is dit aan de persoon zelf, wat hij of zij hiermee doet. Dat de regering in een land iets behoort te doen, voor alle mensen in het land, zou niet ter discussie mogen staan. De regering, die gekozen is door het volk, door alle stemgerechtigden, doet dat, wat in het belang van het land, het beste is! Ja, dat zou inderdaad zo zijn, wanneer we vanuit ethisch oogpunt redeneren. Maar hoe ethisch verantwoord, is de regering of beter gezegd het politiek bedrijf, ingericht op dit moment?
Ja, dat antwoord moet ik je even verschuldigd blijven, hierover, bestaat op dit moment, niet voldoende duidelijkheid. En waarom dit zo is, mag ik binnen afzienbare tijd aan iedereen vertellen die dit lezen wil. Dat dit te maken zou moeten hebben met de volgende vragen zul je vast begrijpen. Wat is het beste voor het land of voor de mensen die daar wonen? Zijn veiligheid en zekerheid, van het voortbestaan van ieder mens en dier, hier ook in meegenomen of betreft het alleen de financiële vraag? Wanneer het dit laatste betreft, vraag ik me oprecht af hoe dit mogelijk is? Spreken we hier over tunnelvisie? Denken we niet te veel in een cirkel, waardoor je steeds weer op het zelfde punt belandt? Of komt het omdat je als persoon en individu die beslissingsbevoegd is, eigenlijk niet weet, hoe het voelt om echt geconfronteerd te worden met problemen, niets weet over hoe het is om te moeten bezuinigen? Want hoe kun je ergens over (mee)praten wanneer je de ervaring mist, betreffende het onderwerp waarover jij wel de beslissing moet nemen? Voelt dit dan als weloverwogen en doordacht of is dit puur op basis van cijfers en dus eigenlijk ondoordacht? En in hoeverre verschilt dit of is dit aan de orde, om ook werkelijk tot het juiste besluit te komen? Hoe belangrijk is deze vraag?
Hoe belangrijk is het, dat er duidelijkheid komt? De regeringsleden maar ook wij (de inwoners van Nederland) en in vele landen om ons heen, tasten nog steeds in het duister. De regeringsleden, roepen daar waar mogelijk, hulp in van iedereen, die op de één of andere lumineuze wijze, met "de oplossing" komt. Bezuinigen, de economie stimuleren, wie zal het zeggen? Wie het denkt te weten, mag de oplossing aandragen. Pauw en Witteman, legden een aantal weken geleden, zowel Diederik Samson als Mark Rutte, het vuur aan de schenen. Toch kwamen er, buiten een aantal politiek correcte opmerkingen, heel weinig antwoorden op tafel. Waar beide heren wel heel duidelijk over waren, dat er hervormingen zouden gaan komen en dat we een andere koers zouden moeten gaan varen, dan waar we ons de afgelopen jaren door hebben laten leiden, dit stond voor beide buiten kijf. Maar in hoeverre hebben we ons laten leiden? Wat is het resultaat geweest van de leiding van de regering en alles wat ervoor heeft gezorgd dat ons land bestuurd werd?
Ja, wat kan hierop geantwoord worden? Hoeveel is er ten goede gekeerd. Beide heren politici spraken over 10 jaar. Diederik Samson in het kader van zijn deelname aan de regering. Mark Rutte over de 5 kabinetten, die het land heeft gehad, over de afgelopen 10 jaar. En Mark geeft nog even extra aan, dat hij aan de vooravond van het "Sociaal akkoord", het heel goed vond om bij Pauw en Witteman aanwezig te kunnen zijn, om de laatste ontwikkelingen toe te lichten. De link van het programma heb ik daarom ook alsnog maar bijgesloten. http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1329158 Hij noemt het woonakkoord een verdienste en haalt onder dezelfde noemer, ook het voorzitterschap van Jeroen Dijsselbloem aan. Ik vertrouw erop, dat de laatste, gezien zijn eerdere inzet in de kamer, ook nu weer de juiste beslissingen zal nemen. En of deze gemaakt zijn uit "het Practise what you preache principe" of "het preken voor eigen parochie", dat laat ik dit keer in het midden. Het antwoord daarop, zullen we mijns inziens, alleen krijgen, wanneer we hem de vraag persoonlijk stellen.
Dat juist deze vraag, standaard aan alle mensen in beslissingsbevoegde functies gesteld zou moeten worden, is eigenlijk iets waar niemand op dit moment mee bezig is. Want hoe belangrijk is het, dat jij weet waarover je praat, door eigen ervaring, door het te hebben meegemaakt, door je enigszins een voorstelling te kunnen maken, waarover je praat en dus ook een beslissing over neemt? En, omdat deze vraag, in het kader van de regeringsleden, over het algemeen, om geld gaat: Hoeveel mensen die in de Kamer zitten (eerste of tweede) heeft er een inkomen wat gelijk is aan het minimum, het inkomen van Jan Modaal en hoeveel mensen zitten daar beduidend ver boven? http://www.parlement.com/id/vhnnmt7k63jf/salarissen_politici_ambtelijke_top_en En wanneer het antwoord daarop bekend is: Hoeveel mensen hebben dit ooit anders ervaren?
Waarom deze vraag? Hoe belangrijk is dit? Economie is huishoudkunde, in een eerder blog heb ik aangegeven, dat de beste adviseurs ervaringsdeskundigen zijn. Huisvrouwen en mannen, die zich, ondanks een klein budget, staande weten te houden. Niet kopje onder gaan, aan de druk van rekeningen en dat wat ervoor zorgt, dat het budget steeds minder toereikend is. Want wanneer zij het niet meer kunnen, dan is er pas echt een groot probleem. Deze mensen, zullen zich niet bezighouden met de laatste mode, de meest nieuwe gadgets op digitaal of communicatiegebied. Deze mensen, zullen zich voornamelijk bezighouden, met het kunnen betalen, van de eerste basisbehoeften. Eten, drinken, huur, gas en licht, wellicht wat verzekeringen die voldaan moeten worden, evenals de belastingen. Wanneer deze mensen dit niet meer kunnen, zul je zien, dat de onderste laag van de sociale ladder van de samenleving, alleen nog maar meer invloed krijgt op de economie, tenzij er een structurele oplossing komt.
Een oplossing, de enige misschien: De mogelijkheid dat mensen echt weer gaan delen. Het delen van kennis, middelen en mogelijkheden. Dat wat nodig is, om de totale samenleving, weer op de been te helpen. Mogelijk zelfs, de benodigde bezuinigingen, die doorgevoerd moeten worden om een land gezond te houden, op financieel, maar zeker ook, op sociaal maatschappelijk gebied, te kunnen realiseren. Wanneer ik de ontwikkelingen van de laatste paar dagen, na het kiezen van de Nieuwe Paus, Franciscus bekijk, weet ik, dat er een wijziging zal plaatsvinden. In hoeverre, deze betrekking heeft, op dat wat nodig is, om de wereld weer een plaats voor iedereen die en alles wat leeft, te laten zijn, zullen we moeten afwachten. Ik doe dit overigens met volle overgave, vanuit het volste vertrouwen en met de volgende woorden: Ik wens iedereen die beslissingsbevoegd is, ook nu, opnieuw een stukje wijsheid toe. Wijsheid en daar waar mogelijk inzicht. Inzicht, om de juiste stappen te zetten. Stappen die zullen leiden naar een mooie toekomst.
Een toekomst voor iedereen die en alles wat leeft. In een wereld waarin het oordelen en hebben van een mening, niet gebaseerd is, op verstandelijke conclusies, maar volledig vanuit het hart gestuurd. Langs de weg van het hart, in plaats van het hoofd. De weg van vertrouwen, vergezeld van mededogen en vergeving. Hoe zouden we anders de toekomst tegemoet kunnen zien? Want ook nu geldt, het volgende: Een mens die verteerd wordt door angst, pijn en verdriet, zal zelfs wanneer hij luistert naar de 10 geboden die dankzij Jezus in ons hart geschreven staan, de juiste beslissing nemen. Hoewel ik dit keer geen krantenkoppen heb geciteerd, wil ik toch wel even, een tweetal mooie artikelen uit de krant van vandaag, Donderdag 21 maart noemen.
Het eerste artikel staat in het AD de Dordtenaar op pagina 10 en betreft een jongen (23), Elso Dijkstra genaamd, die de koningin zijn welgemeende excuses aanbiedt: 'Excuus koningin excuus!'; Koningin had wel iets kunnen breken bij onfortuinlijke val. "In zijn enthousiasme riep hij namelijk: "Leve de koningin, hoezee, hoezee!" Zijn oproep had effect: de koningin keek in zijn richting, zag het opstapje niet en ging onderuit. "Ik schrok me rot. Zo'n oude vrouw van 75 jaar .. Ze had wel wat kunnen breken." Toen de koningin door de burgemeester en de commissaris van de Koningin overeind was geholpen, sprak Dijkstra nog even met haar. "Ze stelde me gerust en zei dat ze niet goed had uitgekeken en er niks was gebeurd. Ik zei meteen: 'Excuses Majesteit, excuses'. Daar moest ze wel even om lachen." Maar voor de leerling-kok is hiermee de kous niet af. Hij is bezig om een excuusbrief aan de koningin te schrijven, als echte fan gaat de valpartij hem aan het hart. "Ik wil haar nogmaals laten weten dat ik heel sneu vind dat dit is gebeurd."
Het tweede artikel betreft er opnieuw één uit dezelfde krant, pagina 12 dit keer. Het betreft het verhaal van de heer Joop Zijlstra (80) uit Ellecom, die wanneer je de krant mag geloven, als veelschrijver, de gemeenten tot wanhoop drijft. De kop: 'Ik zeg eigenlijk belazer ons niet', wat als uitspraak van de heer Zijlstra wordt geciteerd, zegt veel. Maar wat zegt de heer Joop Zijlstra uit Ellecom hiermee nu werkelijk en waarmee drijft deze man en de man uit Dordrecht waarvan de naam niet genoemd wordt de gemeenten "tot wanhoop"?
Hiervoor citeer ik voor het grootste deel de krant: "Vier fulltime ambtenaren zijn inmiddels met de 2247 procedures die "de Dordtse man" in gang zette. Dit kost de gemeente 4 ton op jaarbasis. Daarom vraagt Dordrecht de rechter de man op te leggen maximaal tien brieven per maand te sturen. In het geval van de veelschrijverij, staat Dordrecht zeker niet alleen. Integendeel. Elke gemeente kent wel een inwoner, die dagelijks en anders wekelijks, in de pen klimt om zich te beklagen over reglementen, bestemmingsplannen of andere bestuurlijke aangelegenheden. De heer Zijlstra is heel duidelijk: "Ik doe dit niet voor mezelf, maar om op duidelijke punten de bestuurlijke overmacht aan de kaak te stellen. Sinds ik bij het inspreken onheus bejegend ben door een raadslid, kom ik niet meer bij een raadsvergadering. Als ik zie dat op mijn aandachtsterrein iets niet klopt, stuur ik een briefje." En dat zijn er velen. De heer Zijlstra wil niet worden weggezet als veelschrijver, omdat het een negatieve lading heeft. Als zijn voornaamste reden geeft hij aan, dat zijn strijd betrekking heeft op mensenrechten: "Die strijd om mensenrechten in Nederland is mijn diepste motief."
Wellicht kunnen mensen als de heer Zijlstra, de brievenschrijver uit Dordrecht maar ook de 23 jarige Elso Dijkstra, een eigen weblog starten? Waarmee, vergeef me mijn woordkeuze Meneer Zijlstra, de veelschrijvers alle goede tips en adviezen naar de gemeente sturen en voor heren als Elso Dijkstra en andere mensen die spijt willen betuigen een weblog met excuses en mogelijk de omschrijving waarom ze zich op die wijze hebben "geuit"? Zodat zij door het geven van hun persoonlijk initiatief of motief ook een mooie bijdrage leveren aan de toekomst. Hoewel het natuurlijk belangrijk is, dat mensen kritisch zijn, zijn goede tips of zelfs excuses voor het doen van uitspraken of het ondoordacht handelen van mensen, vaak de dingen die een veel grotere bijdrage leveren aan de maatschappij, als het achteraf zeggen, had ik dit of had ik dat maar. Zo besparen we mogelijk al kosten, voor ze gemaakt worden en voorkomen we wellicht zelfs onnodig leed. Want een gezonde toekomst is een toekomst zonder pijn, leed en verdriet.
Kies jij hier ook voor. Wil jij net als de Paus weer volgens de 10 geboden leven en heb je zelfs de intentie om rekening te willen houden met alles wat de natuur te bieden heeft, de ten Indian commandments, reageer dan alsjeblieft. Alleen dan is "Onze Lieve Heer", niet voor niets gestorven, toen hij ons de kans gaf om het eeuwig leven te hebben. Durf (jij) te helpen?
Voor iedereen die interesse heeft, heb ik ook nog de Wikipedia Link van de nieuwe Paus bijgesloten. http://nl.wikipedia.org/wiki/Paus_Franciscus
Omdat ik gebruikelijk schrijf, over iets wat me is opgevallen in het nieuws, iets wat me aanspreekt of een bijdrage kan leveren aan het bewustwordingsproces van iedereen die bereid is om dit te willen zien. Daarnaast omdat het van belang is in het bewustwordingsproces van de mensen die het voor het zeggen hebben in de wereld. De mensen die denken te weten, en die het zo het er nu naar uit ziet, voor heel veel mensen uit laten zien als een uitzichtloze situatie, een ramp voor de toekomst of heeft het toch alleen maar te maken met geld. Een "waardemiddel" wat de wereld sinds jaar en dag in onbalans heeft gebracht. Zou dit werkelijk de bedoeling zijn geweest van het hele "bestuurlijke" proces"? De wet en regelgeving, dat wat de mensheid nodig leek te hebben om "de boel" of de wereld niet een totale chaos te laten zijn? Wie zal het zeggen. Wellicht kan de volgende link en de daarna vermelde tekst uit deze link, enige opheldering geven. http://nl.wikipedia.org/wiki/Divide_et_impera
"Divide et impera is een Latijnse spreuk die wordt toegeschreven aan Philippus II van Macedonië (382 v.Chr.-336 v.Chr.). De vertaling van deze spreuk is: Verdeel en heers. Philippus zou deze tactiek van verdeel en heers hebben toegepast tegen de Griekse stadstaten. In de koloniale politiek van de Europese mogendheden was dit een zeer bekende zegswijze. Ook in het politieke bedrijf en in de oorlogvoering wordt deze tactiek veelvuldig toegepast. De tactiek houdt in dat de ene concurrent meer rechten krijgt dan de andere concurrent. Hierdoor zal er nooit een vriendschap ontstaan tussen hen beiden en kan de derde, die de tactiek gebruikt, niet verwachten dat de eerste twee samen tegen de derde optreden. Er is ook een tekst "Divide et Impera" van Livius, een Romeins schrijver. Het gaat over de oorlog tussen Rome en Alba Longa."
Stel, dat dit nu de werkelijke reden is, van alles wat er mis gaat in de wereld? Stel dat deze spreuk, onderdeel geworden is van het menselijk zijn? Omdat er altijd mensen zijn die "denken" dat ze in een bevoorrechte positie staan, waardoor ze wellicht iets meer te zeggen hebben, over de rest van de mensheid? En dat het, in tegenstelling tot wat het stukje van Wikipedia aangeeft, niet alleen gebruikt wordt in het politiek bedrijf en in de oorlogvoering, maar op meerdere fronten wordt toegepast. Zou dit zelfs te maken kunnen hebben, met alle onbalans, waar we waar ter wereld maar ook, mee worden geconfronteerd?
Zou dit zelfs te maken kunnen hebben, met het gezond zijn of welzijn, van de mensen in Nederland en in de rest van de wereld? Alles of niets! Er zijn mensen, die zich absoluut niet bezighouden met de financiële situatie, waarin vele Nederlanders (en of) mensen in de wereld verkeren. Je kunt hier een mening over hebben, een oordeel, toch is dit aan de persoon zelf, wat hij of zij hiermee doet. Dat de regering in een land iets behoort te doen, voor alle mensen in het land, zou niet ter discussie mogen staan. De regering, die gekozen is door het volk, door alle stemgerechtigden, doet dat, wat in het belang van het land, het beste is! Ja, dat zou inderdaad zo zijn, wanneer we vanuit ethisch oogpunt redeneren. Maar hoe ethisch verantwoord, is de regering of beter gezegd het politiek bedrijf, ingericht op dit moment?
Ja, dat antwoord moet ik je even verschuldigd blijven, hierover, bestaat op dit moment, niet voldoende duidelijkheid. En waarom dit zo is, mag ik binnen afzienbare tijd aan iedereen vertellen die dit lezen wil. Dat dit te maken zou moeten hebben met de volgende vragen zul je vast begrijpen. Wat is het beste voor het land of voor de mensen die daar wonen? Zijn veiligheid en zekerheid, van het voortbestaan van ieder mens en dier, hier ook in meegenomen of betreft het alleen de financiële vraag? Wanneer het dit laatste betreft, vraag ik me oprecht af hoe dit mogelijk is? Spreken we hier over tunnelvisie? Denken we niet te veel in een cirkel, waardoor je steeds weer op het zelfde punt belandt? Of komt het omdat je als persoon en individu die beslissingsbevoegd is, eigenlijk niet weet, hoe het voelt om echt geconfronteerd te worden met problemen, niets weet over hoe het is om te moeten bezuinigen? Want hoe kun je ergens over (mee)praten wanneer je de ervaring mist, betreffende het onderwerp waarover jij wel de beslissing moet nemen? Voelt dit dan als weloverwogen en doordacht of is dit puur op basis van cijfers en dus eigenlijk ondoordacht? En in hoeverre verschilt dit of is dit aan de orde, om ook werkelijk tot het juiste besluit te komen? Hoe belangrijk is deze vraag?
Hoe belangrijk is het, dat er duidelijkheid komt? De regeringsleden maar ook wij (de inwoners van Nederland) en in vele landen om ons heen, tasten nog steeds in het duister. De regeringsleden, roepen daar waar mogelijk, hulp in van iedereen, die op de één of andere lumineuze wijze, met "de oplossing" komt. Bezuinigen, de economie stimuleren, wie zal het zeggen? Wie het denkt te weten, mag de oplossing aandragen. Pauw en Witteman, legden een aantal weken geleden, zowel Diederik Samson als Mark Rutte, het vuur aan de schenen. Toch kwamen er, buiten een aantal politiek correcte opmerkingen, heel weinig antwoorden op tafel. Waar beide heren wel heel duidelijk over waren, dat er hervormingen zouden gaan komen en dat we een andere koers zouden moeten gaan varen, dan waar we ons de afgelopen jaren door hebben laten leiden, dit stond voor beide buiten kijf. Maar in hoeverre hebben we ons laten leiden? Wat is het resultaat geweest van de leiding van de regering en alles wat ervoor heeft gezorgd dat ons land bestuurd werd?
Ja, wat kan hierop geantwoord worden? Hoeveel is er ten goede gekeerd. Beide heren politici spraken over 10 jaar. Diederik Samson in het kader van zijn deelname aan de regering. Mark Rutte over de 5 kabinetten, die het land heeft gehad, over de afgelopen 10 jaar. En Mark geeft nog even extra aan, dat hij aan de vooravond van het "Sociaal akkoord", het heel goed vond om bij Pauw en Witteman aanwezig te kunnen zijn, om de laatste ontwikkelingen toe te lichten. De link van het programma heb ik daarom ook alsnog maar bijgesloten. http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1329158 Hij noemt het woonakkoord een verdienste en haalt onder dezelfde noemer, ook het voorzitterschap van Jeroen Dijsselbloem aan. Ik vertrouw erop, dat de laatste, gezien zijn eerdere inzet in de kamer, ook nu weer de juiste beslissingen zal nemen. En of deze gemaakt zijn uit "het Practise what you preache principe" of "het preken voor eigen parochie", dat laat ik dit keer in het midden. Het antwoord daarop, zullen we mijns inziens, alleen krijgen, wanneer we hem de vraag persoonlijk stellen.
Dat juist deze vraag, standaard aan alle mensen in beslissingsbevoegde functies gesteld zou moeten worden, is eigenlijk iets waar niemand op dit moment mee bezig is. Want hoe belangrijk is het, dat jij weet waarover je praat, door eigen ervaring, door het te hebben meegemaakt, door je enigszins een voorstelling te kunnen maken, waarover je praat en dus ook een beslissing over neemt? En, omdat deze vraag, in het kader van de regeringsleden, over het algemeen, om geld gaat: Hoeveel mensen die in de Kamer zitten (eerste of tweede) heeft er een inkomen wat gelijk is aan het minimum, het inkomen van Jan Modaal en hoeveel mensen zitten daar beduidend ver boven? http://www.parlement.com/id/vhnnmt7k63jf/salarissen_politici_ambtelijke_top_en En wanneer het antwoord daarop bekend is: Hoeveel mensen hebben dit ooit anders ervaren?
Waarom deze vraag? Hoe belangrijk is dit? Economie is huishoudkunde, in een eerder blog heb ik aangegeven, dat de beste adviseurs ervaringsdeskundigen zijn. Huisvrouwen en mannen, die zich, ondanks een klein budget, staande weten te houden. Niet kopje onder gaan, aan de druk van rekeningen en dat wat ervoor zorgt, dat het budget steeds minder toereikend is. Want wanneer zij het niet meer kunnen, dan is er pas echt een groot probleem. Deze mensen, zullen zich niet bezighouden met de laatste mode, de meest nieuwe gadgets op digitaal of communicatiegebied. Deze mensen, zullen zich voornamelijk bezighouden, met het kunnen betalen, van de eerste basisbehoeften. Eten, drinken, huur, gas en licht, wellicht wat verzekeringen die voldaan moeten worden, evenals de belastingen. Wanneer deze mensen dit niet meer kunnen, zul je zien, dat de onderste laag van de sociale ladder van de samenleving, alleen nog maar meer invloed krijgt op de economie, tenzij er een structurele oplossing komt.
Een oplossing, de enige misschien: De mogelijkheid dat mensen echt weer gaan delen. Het delen van kennis, middelen en mogelijkheden. Dat wat nodig is, om de totale samenleving, weer op de been te helpen. Mogelijk zelfs, de benodigde bezuinigingen, die doorgevoerd moeten worden om een land gezond te houden, op financieel, maar zeker ook, op sociaal maatschappelijk gebied, te kunnen realiseren. Wanneer ik de ontwikkelingen van de laatste paar dagen, na het kiezen van de Nieuwe Paus, Franciscus bekijk, weet ik, dat er een wijziging zal plaatsvinden. In hoeverre, deze betrekking heeft, op dat wat nodig is, om de wereld weer een plaats voor iedereen die en alles wat leeft, te laten zijn, zullen we moeten afwachten. Ik doe dit overigens met volle overgave, vanuit het volste vertrouwen en met de volgende woorden: Ik wens iedereen die beslissingsbevoegd is, ook nu, opnieuw een stukje wijsheid toe. Wijsheid en daar waar mogelijk inzicht. Inzicht, om de juiste stappen te zetten. Stappen die zullen leiden naar een mooie toekomst.
Een toekomst voor iedereen die en alles wat leeft. In een wereld waarin het oordelen en hebben van een mening, niet gebaseerd is, op verstandelijke conclusies, maar volledig vanuit het hart gestuurd. Langs de weg van het hart, in plaats van het hoofd. De weg van vertrouwen, vergezeld van mededogen en vergeving. Hoe zouden we anders de toekomst tegemoet kunnen zien? Want ook nu geldt, het volgende: Een mens die verteerd wordt door angst, pijn en verdriet, zal zelfs wanneer hij luistert naar de 10 geboden die dankzij Jezus in ons hart geschreven staan, de juiste beslissing nemen. Hoewel ik dit keer geen krantenkoppen heb geciteerd, wil ik toch wel even, een tweetal mooie artikelen uit de krant van vandaag, Donderdag 21 maart noemen.
Het eerste artikel staat in het AD de Dordtenaar op pagina 10 en betreft een jongen (23), Elso Dijkstra genaamd, die de koningin zijn welgemeende excuses aanbiedt: 'Excuus koningin excuus!'; Koningin had wel iets kunnen breken bij onfortuinlijke val. "In zijn enthousiasme riep hij namelijk: "Leve de koningin, hoezee, hoezee!" Zijn oproep had effect: de koningin keek in zijn richting, zag het opstapje niet en ging onderuit. "Ik schrok me rot. Zo'n oude vrouw van 75 jaar .. Ze had wel wat kunnen breken." Toen de koningin door de burgemeester en de commissaris van de Koningin overeind was geholpen, sprak Dijkstra nog even met haar. "Ze stelde me gerust en zei dat ze niet goed had uitgekeken en er niks was gebeurd. Ik zei meteen: 'Excuses Majesteit, excuses'. Daar moest ze wel even om lachen." Maar voor de leerling-kok is hiermee de kous niet af. Hij is bezig om een excuusbrief aan de koningin te schrijven, als echte fan gaat de valpartij hem aan het hart. "Ik wil haar nogmaals laten weten dat ik heel sneu vind dat dit is gebeurd."
Het tweede artikel betreft er opnieuw één uit dezelfde krant, pagina 12 dit keer. Het betreft het verhaal van de heer Joop Zijlstra (80) uit Ellecom, die wanneer je de krant mag geloven, als veelschrijver, de gemeenten tot wanhoop drijft. De kop: 'Ik zeg eigenlijk belazer ons niet', wat als uitspraak van de heer Zijlstra wordt geciteerd, zegt veel. Maar wat zegt de heer Joop Zijlstra uit Ellecom hiermee nu werkelijk en waarmee drijft deze man en de man uit Dordrecht waarvan de naam niet genoemd wordt de gemeenten "tot wanhoop"?
Hiervoor citeer ik voor het grootste deel de krant: "Vier fulltime ambtenaren zijn inmiddels met de 2247 procedures die "de Dordtse man" in gang zette. Dit kost de gemeente 4 ton op jaarbasis. Daarom vraagt Dordrecht de rechter de man op te leggen maximaal tien brieven per maand te sturen. In het geval van de veelschrijverij, staat Dordrecht zeker niet alleen. Integendeel. Elke gemeente kent wel een inwoner, die dagelijks en anders wekelijks, in de pen klimt om zich te beklagen over reglementen, bestemmingsplannen of andere bestuurlijke aangelegenheden. De heer Zijlstra is heel duidelijk: "Ik doe dit niet voor mezelf, maar om op duidelijke punten de bestuurlijke overmacht aan de kaak te stellen. Sinds ik bij het inspreken onheus bejegend ben door een raadslid, kom ik niet meer bij een raadsvergadering. Als ik zie dat op mijn aandachtsterrein iets niet klopt, stuur ik een briefje." En dat zijn er velen. De heer Zijlstra wil niet worden weggezet als veelschrijver, omdat het een negatieve lading heeft. Als zijn voornaamste reden geeft hij aan, dat zijn strijd betrekking heeft op mensenrechten: "Die strijd om mensenrechten in Nederland is mijn diepste motief."
Wellicht kunnen mensen als de heer Zijlstra, de brievenschrijver uit Dordrecht maar ook de 23 jarige Elso Dijkstra, een eigen weblog starten? Waarmee, vergeef me mijn woordkeuze Meneer Zijlstra, de veelschrijvers alle goede tips en adviezen naar de gemeente sturen en voor heren als Elso Dijkstra en andere mensen die spijt willen betuigen een weblog met excuses en mogelijk de omschrijving waarom ze zich op die wijze hebben "geuit"? Zodat zij door het geven van hun persoonlijk initiatief of motief ook een mooie bijdrage leveren aan de toekomst. Hoewel het natuurlijk belangrijk is, dat mensen kritisch zijn, zijn goede tips of zelfs excuses voor het doen van uitspraken of het ondoordacht handelen van mensen, vaak de dingen die een veel grotere bijdrage leveren aan de maatschappij, als het achteraf zeggen, had ik dit of had ik dat maar. Zo besparen we mogelijk al kosten, voor ze gemaakt worden en voorkomen we wellicht zelfs onnodig leed. Want een gezonde toekomst is een toekomst zonder pijn, leed en verdriet.
Kies jij hier ook voor. Wil jij net als de Paus weer volgens de 10 geboden leven en heb je zelfs de intentie om rekening te willen houden met alles wat de natuur te bieden heeft, de ten Indian commandments, reageer dan alsjeblieft. Alleen dan is "Onze Lieve Heer", niet voor niets gestorven, toen hij ons de kans gaf om het eeuwig leven te hebben. Durf (jij) te helpen?
Voor iedereen die interesse heeft, heb ik ook nog de Wikipedia Link van de nieuwe Paus bijgesloten. http://nl.wikipedia.org/wiki/Paus_Franciscus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten