woensdag 3 juli 2013

"Impossible is nothing" en welke waarde vertegenwoordigt dit daarbij in een mensenleven?


Hoe komt het toch, dat het positieve nieuws, vaak of nog steeds een andere waardering krijgt, dan het negatieve? Geloven we dan werkelijk alleen nog in het negatieve of verkoopt dit nieuws beter?

Wanneer je de foto hieronder ziet, de tekst erbij, dan kun je je wellicht een voorstelling maken, van de bovengenoemde vraag en daarbij meteen de stelling die in de kop van dit blog staat. Of zou de tekst "Everything is possible", toch beter zijn? Ja, dat blijft natuurlijk de vraag en daarop zul je wellicht na het lezen van dit totale blog een antwoord hebben.

Wie bepaalt dit, wie vertelt en of zegt wat er geschreven, gezegd of sterker nog gedaan moet worden? Of je bijvoorbeeld het leven als een spel kunt en mag zien, één grote speeltuin, waar je dagelijks de meest bizarre trucs uit kunt halen, terwijl je vervolgens daarnaast deelneemt aan het proces wat "het leven" heet? Een leven waarin je allereerst verantwoordelijk bent voor jezelf, voor jouw leven, wanneer je ouder bent, verantwoordelijk voor het leven van je kinderen, de mensen om je heen of nog beter iedereen die en alles wat leeft in de samenleving en op deze aarde? En wanneer je dit weet, in hoeverre draag jij je verantwoordelijkheid, deel jij de gezamenlijke verantwoordelijkheid en of ben jij bereid om je verantwoordelijkheid te nemen? Wie is hierin de eindverantwoordelijke? Ben jij hier weleens mee bezig geweest?

Hoeveel mensen zijn er bezig met de waarde van een mensenleven? Het leven van een mens in de wereld van vandaag, de wereld van nu, de wereld van dit moment? En waarom zou je je daarmee bezig willen houden? Welke waarde heeft het om te weten hoeveel mensen er op dit moment op aarde leven? Dat er mensen zijn die dit graag willen weten kun je zien onder de volgende link. Een link waarbij http://www.goeievraag.nl/vraag/maatschappij/samenleving/site-teller-aantal-wereldbewoners.261331 En natuurlijk is er ook een link waarop je precies kunt zien hoeveel mensen er op dit moment leven. http://www.worldometers.info/ 

Daarnaast staan er op deze site nog veel meer onderwerpen, gerubriceerd in kopjes, waarbij alles wat eronder hangt, nog veel meer betekenis heeft in de wereld van vandaag. En ook al is niet iedereen hiermee bezig, toch zal ieder mens zich dit ooit gaan realiseren. Want wanneer de World Population (het aantal wereldbewoners) toeneemt, zullen Government & Economics (de regering en "de economie"), the Society & Media (Samenleving en media), hierop vanzelfsprekend inspelen. Dat, the Environment (de omgeving, het milieu of klimaat), Food (voedsel), Water (water), Energy (energie) en Health (gezondheid), voorzieningen, daarbij van levensbelang zijn, zal iedereen begrijpen. 

En om nog maar even in de Amerikaanse sferen te blijven ook nu weer de headlines van het AD de Dordtenaar van zaterdag 8 juni tot en met vandaag woensdag 3 juli. Want in het heden leven zonder de realiteit en de feiten onder ogen te zien is natuurlijk niet echt leven. Maar is dit ook zo? Daar kom ik heel graag op terug aan het einde van dit blog, zoals gezegd eerst de headlines:

Zaterdag 8 juni 2013: “Zorgsector heeft ruim 3,6 miljard op de bank; ‘er worden waarschijnlijk te veel mensen ontslagen’; Maandag 10 juni: Meer examens gestolen; Twee scholieren Ibn Ghaldoun aangehouden; Dinsdag 11 juni: Alle examens opnieuw; * examens van 5 vakken gestolen * 3 leerlingen Ibn Ghaldoun in cel * Onduidelijkheid herexamens; Woensdag 12 juni: Examendief blijkt zoon Ibn Ghaldoun; Wethouder van onderwijs wil school sluiten; Donderdag 13 juni: Grote fraude spiraaltjes; Ziekenhuizen declareren terwijl vrouwen zelf betalen; Vrijdag 14 juni: Examenfraude is familiezaak; *Wie had er niet gespiekt?  *Geslaagd in ’t ziekenhuis *Gymnasium in 4 jaar *Enthousiast gejoel;

Zaterdag 15 juni; VVD eiste vertrek De Graaf; Val van senaatsvoorzitter moet Van Miltenburg redden; Maandag 17 juni: ‘Kanker over 20 jaar nog zelden dodelijk’; Oncoloog Medema ziet doorbraken in behandeling; Dinsdag 18 juni: Nu jacht op examenfraudeurs; 26 melden zich vrijwillig; inspectie heeft er meer in het vizier; Woensdag 19 juni: Cameratoezicht aan boord vissersschepen; Maatregel moet illegaal dumpen vis tegengaan; Donderdag 20 juni: Duizenden mbo’ers zonder stageplek; 20.000 leerbanen verdwenen door crisis; Vrijdag 21 juni: Eerst boete betalen, dan op reis; Marechaussee incasseert bijna 450.000 euro op schiphol;

Zaterdag 22 juni: Een Ibn Ghaldoun-examen kostte 20 tot 250 euro; *Inbraken onder schooltijd *Leraren wisten van fraude; Maandag 24 juni: ‘Achterbankkind’ kan niet goed meer fietsen; Minder leerlingen in grote stad doen fietsexamen; Dinsdag 25 juni: Kleine ziekenhuizen in gevaar; Failliete Ruwaard van Putten Ziekenhuis maakt doorstart; Woensdag 26 juni: Justitie mag superdrone Defensie lenen; Leger koopt twaalf spionagevliegtuigjes; Donderdag 27 juni: Twitter nekt alcoholcontrole; politiefuik heeft langste tijd gehad; Vrijdag 28 juni: Examens zoek, rampjaar compleet; Toets wellicht opnieuw;

Zaterdag 29 juni: Kamer wil verslaafde artsen op non-actief; Dokter met drankprobleem werkt gewoon door; Maandag 1 juli: Buitenlander steelt werk van truckers; Veel mis tijdens controle op Maasvlakte; Dinsdag 2 juli: Commerciële politie krijgt ruim baan; Maatregel geeft korpsen meer tijd voor ordehandhaving en Woensdag 3 juli: Schippers negeerde het advies over paardenvlees; Wél gevaar voor gezondheid".

Wanneer je de afgelopen dagen het nieuws, gehoord of bekeken hebt en daarnaast de 22 koppen van de kranten zoals hierboven vermeld staan leest, valt het meteen op dat het nieuws van gister, vandaag al weer oud is. Maar hoe lang blijven de emoties hangen, van dat wat er geroepen, gezegd, getoond of in de krant geschreven staat? Hoe lang zal iemand, die bij de eerste indruk van hetgeen hij (zij) hoort, ziet of in de krant leest stilstaan? En wat doet het met een mens wanneer hetgeen er vandaag geuit wordt morgen weer totaal anders is of kan zijn? Hoe maatschappelijk verantwoord is dit? Zou hierover ook een regel of code in het reglement van de Media en of de Journalistiek opgenomen moeten worden? Want, dat dit voor veel mensen emotioneel gezien gevolgen heeft, kunnen we op dit moment eigenlijk niet meer ontkennen. We kunnen er simpelweg niet meer onderuit.

Zouden we de koppen van de kranten naast de informatie die we kunnen vinden op de eerdergenoemde website: http://www.worldometers.info/ leggen, dan zou je je af kunnen vragen of er een verband bestaat? En wanneer dit verband er is, in hoeverre het nieuws in de media heeft bijgedragen aan de situatie waarin mensen verkeren? Dan spreek ik in dit geval over de mensen die geconfronteerd zijn met een aandoening of ziekte, al dan niet ongeneeslijk, waarbij soms ook zelfdoding hoort. Dat de situatie waarin mensen verkeren, er toe kan leiden dat zij het criminele pad op gaan, waarbij het schaden of zelfs doden van een mens of dier hen ogenschijnlijk niets doet, zal duidelijk zijn. Dat de emotionele gesteldheid van de persoon, mede beïnvloed kan zijn door wat er in de media gezegd, getoond of geschreven wordt, daar zullen heel veel mensen niet bij stilstaan.

Hoeveel mensen realiseren zich dat alles wat zij doen, in kleine kring of wanneer het bedrijfsmatig betreft op grote schaal, gevolgen kan hebben voor de ander? En wie treft dit eigenlijk, iedereen of vooral mensen die naast een wat minder stabiele emotionele gesteldheid, ook nog zorgen hebben? Zorgen, die wellicht op het oog niet maatschappelijk gerelateerd zijn. Dat dit uiteindelijk wel zijn uitwerking daarop heeft, waardoor er alleen nog maar meer frictie ontstaat, is daarbij een logisch gevolg. Want inmiddels zal duidelijk zijn, dat wanneer er in een mensenleven zorgen of problemen ontstaan, die door de opvoeding, de thuissituatie of soms zelfs in de algemene ‘relationele sfeer’ hun oorsprong vinden, de ramp vaak niet meer te overzien is. Een ramp die niet had hoeven plaatsvinden wanneer er over alles gesproken zou worden.

Want door dagelijks te communiceren, sluit je, dat wat ogenschijnlijk een probleem kan worden, meteen uit. Waardoor het niet extra veel energie vraagt. Energie, die wel degelijk nodig zou zijn, om je als mens, na een minder positieve ervaring, weer bij elkaar te rapen. Energie, die eigenlijk al zo hard nodig is, om het in de wereld van vandaag, in het nu, het heden, op dit moment, vol te kunnen houden. Voor jezelf kiezen, is daarom echt noodzakelijk. Voor jezelf, de mensen om je heen, je familie, vrienden, collega’s, buren en daarnaast iedereen die en alles wat leeft. Wanneer je niet communiceert, of weigert het achterste van je tong te laten zien, je de dingen die je bezighouden, maar ook zorgen baren, voor je houdt, kan niemand je helpen en zul je het allemaal alleen op moeten lossen. Terwijl het uitspreken ervan naar je dierbaren, een deskundige, hulpverlener of vertrouwenspersoon, ervoor kan zorgen, dat de kwestie meteen verholpen wordt. Waarom zou je er dan voor kiezen om het alleen te willen doen, geen hulp in te schakelen?

En wanneer je dit beseft, dan weet je ongetwijfeld ook, dat er altijd een weg is, een manier, om iets wat ogenschijnlijk onoplosbaar is, te overwinnen. Want hoewel we als mens allemaal een onmeetbare kracht in ons hebben, kunnen we deze alleen maar gebruiken, wanneer we in balans zijn en vanuit ons hart leven. Het geluk daarbij is dat we altijd kunnen rekenen op een kracht die nog groter is dan de onze. De kracht die er ook voor zorgt dat elk jaar de bomen, struiken en bloemen weer in bloei staan, de vogels weer eieren leggen, broeien en zingen. Ja, ik ben er werkelijk dankbaar voor. Want hoe mooi is het, dat er zelfs wanneer ergens op aarde gif gestort wordt, er nadien toch weer iets op groeit? Alsof de natuur zich vanzelf herstelt, ondanks de minder positieve inbreng van de mens.

Hoe mooi is daarnaast het samenspel van mensen die elkaar helpen, wanneer zij in de problemen zitten, mensen die bereid zijn om iets voor hun naaste te doen. Zoals dit ooit was en bedoeld is. Want de Bijbel zegt letterlijk: "Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16). Durf (jij ook) te helpen?

2 opmerkingen:

  1. Hoi Sonja,

    Mooie blog hoor. Onderschat niet de schaamte die mensen voelen alvorens ze hulp inschakelen. Op een of andere manier is het belangrijk dat de drempel van de schaamte wordt verlaagd. Hoe dat precies gaat, weet ik ook zo niet. Dat daar een issue is, is me wel duidelijk inmiddels.

    Groetjes, Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja Irma,

    Dank je wel voor je reactie. Ik noem het trots. Wanneer we als mens dat kunnen loslaten zijn we op de goede weg. Dat is iets waaraan heel veel mensen zullen moeten gaan werken. Nu alleen de vraag of ze dit willen. Daarom ook Durf te helpen! Ik vertrouw erop dat dit werkt.

    Dank je nogmaals. Knuffel, Sonja

    BeantwoordenVerwijderen