vrijdag 15 februari 2013

Waarom zou je je vader of moeder worden wanneer je ook jezelf kunt zijn?

Wanneer je de kop boven dit blog bekijkt, heb je vast geen enkel idee, waarover dit gaat. Toch is dit een onderwerp wat veel mensen aangaat. 

Hoewel er vanaf 25 januari geen blog meer is verschenen, volgt hier toch ook weer een kort nieuwsoverzicht van de "headlines" over de laatste vijf dagen uit de AD de Dordtenaar, startend met: Maandag 11 februari 2013: "Kamer eist herstel van respect voor de leraar; Scholen zijn agressieve en brutale leerlingen zat; Dinsdag  12 februari 2013: Paus verrast wereld; Vertrek om slechte gezondheid, hoge werkdruk en schandalen; Woensdag 13 februari 2013: Militairen zijn niet fit; *3300 afgetest * Ook generaals falen * Bonden bezorgd; Donderdag 14 februari 2013: Mijn valentijnskaart is voor....." Waarbij vier kinderen op de foto staan met daarbij de kaart die zij gemaakt hebben  en de uitleg waarom zij juist voor die betreffende persoon de kaart gemaakt hebben en op die dag ook nog: "Viering Koninginnedag gemeenten op de tocht; Vrijmarkt in Dordrecht gaat wel door en last but nut least: Vrijdag 15 januari 2013: Groot onderzoek naar fraude paardenvlees; Honderd bedrijven krijgen bezoek keurmeester". 

Ja en wat kunnen we met dit nieuws en het andere nieuws uit de media? Wat kunnen we met de kop en wat zijn de overeenkomsten? Het geeft een stukje alledaagse informatie weer en voor velen, een duidelijk iets, een begrip! Waarom juist deze kop, zul je na het lezen, vanzelf begrijpen. En omdat het niet anders is, het de hele wereld bezig houdt, start ik deze keer opnieuw bij het begin. Dat ouders de basis zijn voor alles wat de mens aan gaat, staat als een paal boven water. Leuke woordspeling, want bij velen, staat dankzij de economie en alles waar we ons als mensen door hebben laten leiden, het water nu inmiddels tot aan de lippen. Dat met name de geboorte en daarbij het leven van de mens, daar een groot onderdeel van vormt, is een voldongen feit.  En waarom de geboorte en het leven van de mens hierin centraal staan, zul je na het lezen van het totale verhaal begrijpen.

Alles kost geld. Ieder mens, draagt zijn of haar steentje bij, aan de "malle" (financiële) molen van het leven. Vanaf het moment waarop hij/zij geboren wordt. Zo levert iedereen, op geheel eigen wijze, een bijdrage aan "de toekomst" van het land. Het start op het moment waarop je als mens geboren wordt. De aangifte van een kind, zal binnen drie dagen na de geboorte, moeten worden gedaan en is gratis. Wanneer de inschrijving in het geboorteregister geregeld is, start het kostenplaatje of eigenlijk en beter gezegd, voor de geboorte al. Door het bezoeken van de verloskundige, de gynaecoloog, met in navolging daarvan, de kraamzorg, het consultatiebureau en alle inentingen, de inschrijvingen op de peuterspeelzaal, het kinderdagverblijf, de basisschool, het voortgezet onderwijs, hoger onderwijs etc. Allemaal kosten, die deels verrekend kunnen worden met de kinderbijslag, waar iedere ouder die een kind krijgt, recht op heeft. Alles over dit onderwerp, de wie, hoe, wat, wanneer en waarom vraag, over het aanvragen, recht hebben op en uiteindelijk krijgen van deze kinderbijslag, is te vinden op de website van de SVB. http://www.svb.nl/int/nl/kinderbijslag/kinderbijslag_voor_kind/kunt_u_kinderbijslag_krijgen/

Nu weer even verder terug naar het begin, het willen krijgen van een kindje, de voorbereidingen en alles wat gebeuren moet, om daadwerkelijk ouders te worden. Dat de liefde tussen twee mensen daarin centraal staat, zal iedereen begrijpen. Natuurlijk zijn er heel veel mensen die kinderen krijgen, zonder tussenkomst van een arts, ziekenhuis of welke instantie maar ook. Daarnaast zijn er velen, waarvoor het op een natuurlijke manier krijgen van een kind, niet zomaar is weggelegd. De weg die dan bewandeld wordt, verschilt per persoon en per, vergeef me deze uitspraak, "geval" of situatie. Dat voor deze mensen een jarenlange zoektocht geldt, met daarbij het bezoeken van artsen, ziekenhuizen of wanneer er gekozen wordt voor adoptie of de pleegzorg, diverse instanties, zal iemand die spontaan een kindje krijgt, zich niet direct realiseren. Dat je als mens in een gelukkig positie verkeert wanneer dit wel zo is, zou eigenlijk iedereen moeten beseffen.

Het geluk maar ook "de rijkdom" die zij ervaren, door het krijgen van een kindje, is voor velen  vaak niet te bevatten. Een kindje wat voor de moeder voelt als eigen, vanaf het moment waarop dit in haar groeit, voor beide ouders als een stukje van henzelf. Een klein mensje, iemand aan wie jij als vader of moeder jouw liefde kunt geven, die jij mag zien opgroeien tot een volwaardig mens. Bij een stel wat een kindje adopteert, of mensen die zich als pleeggezin beschikbaar stellen, is men zich vaak wel bewust van dit grote geschenk, wat zich uit in dankbaarheid. Dat dit mede komt door de lange weg die zij vaak hebben afgelegd zal iedereen begrijpen.

Wanneer ouders hulp nodig hebben bij of voor de zorg van het kind, is daar altijd een instantie voor die ingeschakeld kan worden. Natuurlijk zul je er wel rekening mee moeten houden, dat bij elke vorm van hulp in het reguliere circuit, er over het algemeen een volledig verslag wordt gemaakt. Of dit met de wie, hoe, wat, wanneer en waarom vraag is dat durf ik niet meteen te zeggen. Het inschakelen van hulp, vormt voor behoorlijk wat  mensen een drempel, omdat dit in de ogen van velen duidt op zwakte. Maar hoe sterk of hoe zwak ben je, wanneer je hulp nodig hebt voor een nieuwe stap in je leven? De verantwoordelijkheid voor het krijgen, hebben en grootbrengen van een kindje, is iets wat wanneer alles goed gaat, gebruikelijk door de ouders zal worden gedragen. Dat iemand voorafgaand aan het krijgen van een kind, niet altijd beseft wat hem of haar te wachten staat, zullen een aantal ouders, wanneer je het hen vraagt, direct toegeven. Toch blijven er altijd ouders, die ervoor kiezen, om dit alleen te willen doen. Want wanneer zoek je hulp? Je gaat negen van de tien keer toch eerst naar je ouders, familie, vrienden of de huisarts?

Kunnen deze echter wel een objectief oordeel vormen? Of, gaan zij voor het gemak uit van hun eigen leven, situatie en de ervaring die zij zelf hebben of die zij hebben vernomen van andere mensen? Hoeveel waarde hecht jij als ouder, aan een objectief oordeel? Hoe sta jij tegenover hulp van een coach? Iemand die jou persoonlijk nog niet eerder heeft gezien? Iemand die niets weet van jouw leven, behalve datgene wat jij hem of haar vertelt? Wanneer heb je hulp nodig in het leven wat je leidt, ongeacht of hier kinderen in het spel zijn? Wanneer besluit je om over te gaan tot het zoeken van hulp of vinden van de juiste begeleiding?

Het zoeken naar hulp of vinden van de juiste begeleiding kan verschillende redenen hebben. Dat iedereen in feite ooit op deze weg terecht komt, zal niemand kunnen ontkennen. En zeker wanneer het gaat over het opvoeden van kinderen. Kinderen die regels, eenduidigheid en consequentie nodig hebben. Regels die voor iedereen gelden. Regels en voorwaarden waar we ons als mens allemaal aan moeten houden. Voor ons welzijn, welbevinden en daarnaast wellicht ook een stukje welstand. Want eerlijk is eerlijk deze drie horen toch bij elkaar in de "westerse beschaving"? Evenals het stukje respect. Respect naar de ouders, de leerkrachten en iedereen die en alles wat leeft toe. Waar begint dit respect? En kun je respect afdwingen of zul je het moeten verdienen?

Terugkomend op de headlines van de kranten. Het nieuws in de andere media de afgelopen week en respect. Is er nog respect? Begrijpen mensen nog waarom het draait in de wereld? Voetbal of andere sportwedstrijden die kapitalen kosten, grote concerten, films en andere voorstellingen, oorlogen en het moedwillig doden van mens en dier, gas en olieboringen met als gevolg milieurampen en schade aan de veilige leefomgeving van velen, het onophoudelijk verspillen van voedsel, het verzwijgen van misstanden, omdat wanneer alles open en eerlijk aan de kaak gesteld zou worden, iedereen het boetekleed weer aan zal moeten trekken. Welk voorbeeld geven wij, welk voorbeeld volg jij? De voorbeelden die we hebben geleerd en of meegekregen van onze ouders, de dingen die we hebben geleerd van de geschiedenis of gaat het veel verder dan dat? Is geld echt toch nog steeds vele malen belangrijker dan een zuiver geweten? En geldt dit alleen voor de mensen zonder geloof of is dit voor meerdere mensen aan de orde? Wat voel jij hierbij, hoe denk jij hierover?

Durf jij hierop te reageren, durf (jij) te helpen? Want lieve mensen, er verandert pas echt iets wanneer we weer gaan luisteren naar ons hart. Doen wat goed is voor iedereen. Jij bent niet alleen op deze wereld. Er is er weliswaar maar één, we leven daarop vanaf 26 oktober 2011 wel met 7 miljard mensen en dit aantal zal naar verwachting nog sterk gaan toenemen, zie hiervoor ook de link onderaan deze pagina.

En wellicht nog velen malen belangrijker? Nu je weet dat we met meer dan 7 miljard mensen op deze aarde leven, ben ik heel benieuwd hoe het met jou gaat? Hoe staat het met jouw geweten en luister jij hier altijd naar? Houd jij stand in deze maatschappij, hoe goed ken jij jezelf en wat is het verband met je geweten? Ben jij jezelf en kun je dit overal en altijd zijn? Hoe belangrijk vind jij dit? En hoe zouden de personen met wie jij samenleeft, woont en werkt hierover denken? Ook dat is namelijk van groot belang, zeker wanneer we de aarde met ons allen draaiende willen houden. We hebben het zo vaak over open en eerlijk zijn. Dan hoort een zuiver geweten, door het delen van kennis, middelen en mogelijkheden hier toch automatisch bij? Ik zie de reacties graag verschijnen!

http://www.nu.nl/buitenland/2651516/wereld-telt-7-miljard-inwoners.html

Geen opmerkingen:

Een reactie posten