Waarom alle dagen rond Goede Vrijdag, Pasen en Hemelvaart nog steeds in het teken van geloof en vertrouwen staan?

"Geloven en vertrouwen in het goede" of "Je laten leiden door angst, met alle gevolgen van dien?"

Goede Vrijdag, met recht een gedenkwaardige dag! Daarnaast, is de vrijdag op zich, sowieso een dag waar "iedereen" naar uitkijkt. Het einde van de week, voor mensen die een "gebruikelijke" vijfdaagse werkweek hebben. De dag voor het weekend. De dag waar de meeste mensen vanaf maandag al naar uitkijken. Wie herinnert zich de uitspraak Thank God it's Friday niet? Ja en waarom juist deze vrijdag als goed wordt bestempeld lees je onder de link van de volgende Wikipedia Pagina: http://nl.wikipedia.org/wiki/Goede_Vrijdag

Goede Vrijdag had voor mij altijd al een bijzondere betekenis en dit is vanaf 10 april 2009 alleen nog maar versterkt. Mijn geloof en het vertrouwen dat er meer is tussen hemel en aarde, heeft daarbij nog een extra dimensie gekregen. Zodat dit nu ook werkelijk voelt als verbinding. En met het verstrijken van de jaren, wordt dit gevoel ook telkens weer steviger. Een gevoel wat me sterkt en houvast geeft. Houvast op de momenten waarop ik met recht verdrietig ben. En ja, eerlijk is eerlijk wanneer je betrokken bent en om mensen en de natuur geeft, dan ontkom je daar als mens absoluut niet aan. Want zeg nu eens eerlijk, wanneer je naar het nieuws luistert of kijkt en de kranten vanaf 28 maart gelezen hebt, kun je alleen maar beamen dat het meeste nieuws betreurenswaardig is, uitzonderingen daargelaten natuurlijk.

Daarom ontkom ik er ook dit keer niet aan, om de koppen van het AD de Dordtenaar te noemen die verschenen zijn na 27 maart. En ik heb daarbij een keuze gemaakt uit de koppen die mij het eerst opvielen: Donderdag 28  maart 2013: "Fiscus laat 3,5 miljard euro liggen; bezorgde ambtenaren slaan alarm in enquête en 2000 'onnodige' ziekenhuisdoden; Vrijdag 29 maart: Jasper S Spreekt; 'Mijn daad heeft de familie Vaatstra in verdriet gestort. Ik wilde het mijn eigen familie besparen' en Malala krijgt 2,4  miljoen voor boek; Zaterdag 30 maart: Wij vonden de bosjongen; Met zijn verhaal was hij vorig jaar wereldnieuws, na zijn ontmaskering verdween hij spoorloos. Wij vonden en spraken hem in Berlijn en 'Antibraakmiddel eist mogelijk 100 levens'; onderzoek: Domperidon vergroot risico hartfalen; Dinsdag 2 april: Zoektocht naar dodelijk gifgas;   Vier mensen vast voor aanbieden sarin en Lekker knuffelen met een koe; Woensdag 3 april: Onderhoud betonnen bruggen schiet tekort; TNO vreest grote reparaties en hoge kosten en Franse baby's 'beveiligd' met enkelbandjes".

En de kranten vanaf de volgende donderdag te weten: Donderdag 4 april: "Paniek en chaos na storing bij ING; saldo ineens verdwenen, opstoppingen bij kassa's en Met pijlen doorboorde eend laat zich niet vangen; Vrijdag 5 april: FNV: Bezuinigingen bij NS kan leiden tot ontslaggolf; Document schetst miljoenenbesparing en Politie schiet agressieve asielzoeker in zijn been; Zaterdag 6 april: Cyberaanval verlamt het betalingsverkeer; Internetbankieren en iDeal liggen urenlang plat en Groot aantal crèches over de kop; Maandag 8 april: Rotterdam wuift Beatrix uit; Maasstad middelpunt van nationale bedankdag Koningin en Gratis af te halen: 200.000 viooltjes en Dinsdag 9 april: Margaret Thatcher 1925 - 2013, IJzeren Dame Geliefd en gehaat. Dat was de gisteren overleden Brits oud-premier Margaret Thatcher. Die verdeeldheid onder het Britse volk bleek ook na de dood van The Iron Lady (de IJzeren Dame). Naast bewondering en lof waren er gisteren ook heel andere reacties: juichende mensen op straat met teksten als 'De heks is dood! en Kritiek op homobeleid ergert president Poetin; Duizenden demonstranten in Amsterdam"

Hoeveel nieuws zal er nog volgen voor de ommekeer er echt is? Voor we allemaal weer beseffen dat de positieve inbreng een soort golfbeweging teweeg brengt. Zodat we inzien dat alles wat op dit moment zorgt voor negativiteit, alles wat schade toebrengt aan de natuur, de dieren en de mensheid, geen grenzen meer kent. Respect kun je niet afdwingen, tenzij iedereen weer inziet dat respect leidt tot vertrouwen, respect leidt tot eenheid, respect leidt tot een wereld waarin liefde regeert. Hoewel het nieuws nu vaak het tegendeel laat zien, is de transformatie in gang gezet. De transformatie, waarbij ieder mens onherroepelijk met zichzelf geconfronteerd wordt, met zijn (of haar) daden. Er is geen ontkomen meer aan. De golfbeweging is in gang gezet. Alleen jijzelf bepaalt of je erin mee wilt gaan. Of je voor het juiste kiest waardoor alles wat je doet positief uitpakt of het tegenovergestelde daarvan. 

Toen ik de  nieuwsbrief van April schreef en hem op de website liet plaatsen, kon ik deze nog niet meteen mailen aan de vaste lezers. Wat de reden daarvan was, wist ik ook niet, toch heb ik naar mijn gevoel geluisterd en gewacht. De extra toevoeging die niet op mijn website staat maar alleen bestemd is voor de vaste lezers gaf me het antwoord. Ik heb daarom besloten om deze tekst, hoe persoonlijk ook alsnog volledig in dit blog op te nemen. 

"April alweer, de tijd vliegt. Zes april was voor mij een bijzondere dag. De dag waarop mijn moeder in 2009, plotseling, zonder vooraankondiging, overleed. Zonder vooraankondiging, omdat zij niet ziek was. Geen hinder “leek” te ondervinden van haar gezondheid of iets wat voor de buitenwereld, inclusief ons, haar familieleden en geliefden, zichtbaar was. Terwijl achteraf, wel heel duidelijk was, dat mijn moeder, een heel groot deel van haar leven, hartzeer heeft gehad. Hartzeer, door verschillende oorzaken. Hartzeer, doordat zij zich zoveel aantrok van wat er in de wereld gebeurde. En hartzeer, omdat ze hoe tegenstrijdig ook, ooit beslissingen genomen heeft, waar ze verstandelijk heel goed mee kon leven, maar zich gevoelsmatig en dus lichamelijk, niet meer in kon vinden. Een hartstilstand maakte vervolgens een einde aan haar aardse leven.

Hoe verdrietig dit ook was, voor mijn Pa, mijn broers, mijn zussen en de andere mensen die om haar geven, voor haar was dit een zegen. Een zegen omdat ze niet langer door kon leven met deze tegenstrijdigheid. Daarnaast met de pijn en het verdriet, van alles wat ze in haar leven ervaren heeft. Ervaren, zonder dat ze daar “bewust” in leven, voor gekozen heeft. Het dagelijks geconfronteerd worden met het onomkeerbare, het niet meer kunnen wijzigen van dat wat gebeurd was in haar leven, was niet meer dragelijk. En hoe vaak ze zichzelf ook probeerde te overtuigen van het tegendeel, omgaan met zoveel verdriet, kon niet meer. Doorgaan in leven, zou er zeker toe geleid hebben, dat zij ziek zou worden, waardoor het geluk in haar leven, vrij te zijn van pijn en verdriet, niet meer mogelijk was.

Hoeveel mensen leven er op dit moment in de wereld met de ogenschijnlijk “onomkeerbare consequenties” van een eerder genomen besluit of zelfs besluiten? Hoeveel mensen zijn er, zelfs wanneer ze denken dat het goed met ze gaat, onbewust in onbalans? Hoeveel mensen kunnen straks ook niet langer leven, met dat wat hen gevormd of beter gezegd vervormd heeft? Ik durf het je niet te zeggen, omdat het niet aan mij is. Ik daar ook zeker niet de verantwoordelijkheid voor wil of hoef te dragen. Omdat iedereen zelf het vermogen heeft om te beslissen. Te beslissen, kortom zijn of haar eigen wil te volgen, door eigen verantwoordelijkheid te nemen.

Wat ik wel mag doen, en wat wel aan mij is, is mensen helpen. Mensen, die de behoefte voelen, om in balans te komen, daarbij niet weten hoe. Mensen die bewust of zelfs onbewust om hulp vragen. Dat daarbij ook mensen zitten die er willens en wetens een puinhoop van maken, sluit ik niet uit. De hulpvraag is doorslaggevend en zal, wanneer iemand eigen inzet en commitment toont, ervoor zorgen dat de balans in zicht is. Zichtbaar, voor hen, die net als ik, echt vrij willen zijn. Vrij, waardoor alle dagen, volledig kunnen worden benut, met dat wat nodig is. Nodig, om ieder mens, elk dier, of levend organisme, zonder ziektes, pijn en verdriet te laten groeien. Zodat we er op die wijze, gezamenlijk voor kunnen zorgen, dat de natuurlijke balans voor eens en altijd weer aanwezig is.

En wanneer deze balans bij jou aanwezig is, kun jij de schakel zijn, die ervoor zorgt, dat ieder mens (dier of organisme) die (wat) in balans is, deze balans als een golfbeweging doorgeeft. Doorgeeft, waardoor de balans, in het klein in jouw omgeving, in het groot in jouw woonplaats of zelfs nog groter, in de wereld terugkeert. Een utopie, een droom of werkelijkheid. Ik vertrouw erop, omdat ik geloof in de kracht van de eeuwig aanwezige liefde en wil dit vertrouwen graag delen."

Ben jij ook bereid om te delen, wil jij helpen, durf (jij) te helpen? Reageer dan op dit blog.