woensdag 18 mei 2016

Zullen we samen onszelf zijn?

Een aantal dagen geleden ontving ik een mooi mailtje van mensen die Ulrich en ik hebben ontmoet bij vrienden op een verjaardagsfeest. Zonder de namen van de mensen weer te geven wil ik graag een stuk van het antwoord wat voor hen bestemd was, maar in wezen voor iedereen geldt en daarom ook voor iedereen mag gelden in de voor dit blog aangepaste versie met jullie allen delen. De gedeelde spreuk op LinkedIn en Facebook vandaag past er volledig bij!



Hoi Hoi, Lieve Mensen, 

Ik heb niet meteen gereageerd, omdat ik er echt even voor wilde gaan zitten om te antwoorden. Ook Ulrich en ik vonden onze ontmoeting bijzonder. De wereld bestaat alleen maar uit mooie mensen. Mensen die ik werkelijk alle geluk en een mooi leven gun. Omdat ik dit overigens ieder mens gun, omdat dit de basis van het leven is. Ik het als de basis van mijn leven zie!

Eens bijpraten kan altijd. Ver vooraf afspreken doe ik op voorhand niet meer, maar mocht je eens spontaan het idee hebben en de energie om langs te willen komen, dan is een belletje zo gepleegd. Kunnen we meteen kijken of het ook bij Ulrich en mij gelegen komt. Met de dag leven, is dat waar we als mens allemaal weer naartoe moeten. 

Sommige mensen hebben daar noodgedwongen mee te maken. Ik zie dat anders, het geeft duidelijk aan dat je lichaam, de grenzen (energie die je zelf nodig hebt en ieder mens in wezen nodig heeft) bewaakt. Ik doe dat standaard en ben dit vanaf 2008 bewust gaan doen. Ik heb geen ME, maar zie MIJ, mezelf als de persoon waar ik mee moet leven. ME, is de Engelse benaming voor MIJ, IK en wanneer mensen dat weer gaan zien, kunnen ze het "Plaatje" of "beeld" van ziek zijn, er weer los van zien. 

Ik geloof in een gezonde wereld, heb zelf het nodige ervaren en weet als geen ander dat mensen zich ziek kunnen voelen. Dat voelen bedoeld is om ziekte te voorkomen, aan jezelf te werken en dat te doen wat je kans geeft om te groeien en je te ontwikkelen, is wat velen zijn, maar onder andere of met name "de Reguliere medische wereld" is vergeten. Bewust of onbewust dat is en blijft de vraag? Dat het uiteindelijk is gebruikt om de wereld in "onbewustzijn", te laten verkeren, is dat wat nu kenbaar gemaakt mag worden, kenbaar en duidelijk. Omdat het verdienen aan, het in stand houden van lichamelijke en geestelijke problemen, het leven er voor velen absoluut niet mooier op heeft gemaakt. 

In 1998 ben ik gestart met het gratis helpen van mensen, dat heb ik tot 2003 zonder voorwaarden gedaan. Dankzij het kunnen en mogen helpen van al deze mensen, heb ik mogen ontdekken dat de oorzaak vaak onbekend is en de symptomen bestrijden ertoe heeft geleid dat zij op geen enkele wijze van het probleem, de last verlost werden. Pas op het moment dat er acceptatie en herkenning door het zich willen herinneren van de oorzaak optrad, wijzigde er iets in het leven van deze mensen. Bij velen ten goede omdat ook zij voor zichzelf kozen. 

Dat het voor jezelf kiezen dan wel te maken heeft met jezelf en iedereen die en alles waarmee je verbonden bent, is het belangrijkste. De persoon die zichzelf als schuldige (de dader) of de lijdende (het slachtoffer) zag, kon niet verder. De persoon die besefte dat hij of zij beide was, was in staat om met zichzelf aan de slag te gaan en er zelf aan te gaan werken. Dat niet iedereen het onderscheid heeft kunnen maken, doordat zij zichzelf alleen in het één of het ander herkende, waardoor dit in wezen ook zo voelde is iets waar ik geen verandering in aan kon brengen. De wil van de mens is namelijk te allen tijde bepalend. En wanneer God, die deze vrije wil heeft ingesteld, hier geen invloed op uit wilde oefenen, wie zou ik dan wel zijn wanneer ik dit wel zou doen. Dat ik er zelf behoorlijk veel verdriet om heb gehad, zal, kan en mag ik op geen enkele wijze ontkennen. Dat ik uiteindelijk door het weten dat dit zo is, de rust heb gevonden om ook deze mensen los te laten is mijn geluk. En dat wat de vrije wil van deze mensen ook weer mogelijk maakt. Omdat ook deze mensen, het recht op leven in mijn beleving zullen blijven behouden. En voor de mensen die denken, dat deze mensen "helaas niet meer onder ons zijn", wil, kan en mag ik zeggen dat wanneer het voorbestemd is, dit ook weer zo zal mogen zijn! 

God weet wat er mogelijk is. Ik ben maar een deel van een groter geheel, een helper, een doorgeefluik en doe dat wat voor mij mogelijk is en wat mij gegeven is. Ik zie het helpen van mensen dan ook nog steeds als een geschenk en de mogelijkheid om de mens bewust van zichzelf te mogen maken. Dat waardoor we allemaal weer met onszelf, kunnen en mogen leven door onszelf te zijn, waardoor we in het hier en nu in liefde, geluk en gezondheid met elkaar kunnen leven. Met iedereen die en alles wat er is kunnen leven, omdat het leven een keuze is en ieder mens de keuze heeft om gelukkig of ongelukkig te zijn. 

Dat ik voor mezelf een beschermende factor in moest bouwen, waardoor ik altijd mezelf zou kunnen blijven, heeft me doen besluiten om voorwaarden in te voeren. Daarom ben ik gestart met het maken van een coachings en trainingsprogramma en werden "de 21 7 vragen dagen" een feit. En daardoor mocht dit coachingstraject voor de mensen die eraan hebben deelgenomen een succes zijn. Want het willen leven, is dat wat het succes veroorzaakt. De voorwaarde waaraan mensen die werkelijk willen leven, hun leven willen leven en zelf invulling geven aan, door er zelf aan te voldoen, een mogelijkheid. Door hen te laten zien en daarbij ook te laten voelen, waar zij zelf verantwoordelijk voor zijn, startte er werkelijk een heel/geneestraject. Omdat je dan als mens bewust wordt, waar oorzaken toe kunnen leiden, hoe je ermee om kunt gaan en mogelijk zelfs dat wat pijn, waar zowel slachtoffers als daders zich door laten leiden, ingezet kan worden om de verandering door te voeren. 

De verandering, door je even van de ander af te scheiden, zonder je los te maken van. Daarbij wel duidelijk voor jezelf te kiezen, zonder de ander te vergeten. Wanneer je namelijk volledig jezelf bent, ben je in staat om je leven met iedereen die en alles wat leeft te leven. Ongeacht of deze persoon geheel of deels zichzelf is, ongeacht of deze geplaagd wordt door in het verleden ontstane oorzaken. Want wanneer je aan de oorzaak werkt, deze accepteert, herkent en erkent, kun je verder. Dan kun je liefdevol verder. Jezus heeft de voorzet hiervoor gegeven, toen hij de 10 geboden in ieders hart liet schrijven. In ieder hart, in al onze harten samen, omdat we samen deel van het geheel zijn en we liefdevol allemaal ons eigen stukje, ons eigen deeltje mogen vertegenwoordigen. 

En wanneer je liefdevol verder kunt ben je in staat om mensen, dieren, gebeurtenissen en dat wat ooit heeft bijgedragen aan de oorzaak die jouw leven overgenomen heeft, in het positieve te gebruiken, om dat wat nodig is realiteit te laten worden. Ik ga daarvoor en werk daar bewust iedere dag aan. Daarbij vertrouw ik erop dat iedereen die de wereld zoals deze nu is ook weer als de Hemel op Aarde ziet, zich uiteindelijk vanzelf inzet om voor zijn of haar liefdevolle idealen te gaan en daarbij de mensen waarmee hij of zij verbonden is eveneens een kans geeft. Het leven is zo mooi wanneer we allemaal weer ons eigen leven leven. Dat is wat ik ieder mens van harte gun, omdat de gezonde, liefdevolle en gelukkige wereld dan voor ieder mens en alles wat leeft een feit is.

Nou Lieve Mensen, Dit is mijn bijdrage voor het blog van vandaag. Het is voor iedereen geschreven die ik lief heb. Omdat Idealen staat voor Idee en Allen, want we mogen samenzijn en daar maak ik me iedere dag sterk voor, door gewoon en eenvoudig mijzelf te zijn en te doen wat voor mij mogelijk is door mezelf te zijn!

Een hele mooie dag gewenst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten