Wanneer verlangen een behoefte wordt, is er een verslaving geboren!
Voor wie dagelijks mijn blog leest, lijkt de volgende uitspraak er eentje, die je bijna niet serieus meer kunt nemen. Toch is dit wel het geval, want ook vandaag was het, "Weer een bijzondere dag" en wel hierom.
Weken geleden zag ik bij een vriendin via Facebook, ineens een uitnodiging langskomen voor De Levensbeurs. Een initiatief van allerlei bevlogen mensen, die zich allemaal bezighouden met "het leven" en alle facetten die hierbij komen kijken, inclusief de dood, het afscheid nemen van een dierbare en het gedenken, in welke vorm dan ook. Inspiratie ~ Delen ~ Afscheid ~ Licht ~ Compassie ~ Samen ~ Betrokken werden als themawoorden genoemd.
Toen ik aankwam en de zuilen met Roze en Witte ballonnen me uitnodigend begroette, voelde ik onmiddellijk dat het goed was. Vanaf dat moment was het genieten. Na mijn vriendin Angelina en haar man John begroet te hebben, stelde ik me volledig open voor alle verrassingen die deze dag met zich mee zou brengen en dat waren er nog al wat. En gewoon door me open te stellen, te luisteren, kennis te maken, te ontmoeten, te leren, los te laten en vooral te ervaren. Ervaren, maar ook herinneren, de dingen in een ander jasje (nogmaals) langs zien en horen komen, daardoor beleven. Voornamelijk of beter gezegd met 100 procent aandacht beleven, omdat dit simpelweg het meest belangrijke is, voor een dag als deze. Ja, als deze. Een dag die al vroeg begon, om 06.15 uur met het ontbijt klaarmaken voor mijn vriend Ulrich en mezelf.
Na Ulrich uitgezwaaid te hebben, hem een heerlijke dag met zijn "motor buddies" te hebben gewenst, begon de dag voor mijzelf pas echt. Eerst lekker met een bordje fruit en glas sinasappelsap en kopje thee de krant lezen. Gevolgd door een telefoontje van mijn schoonzus, of ik toch nog even een andere helm voor Ulrich wilde pakken, omdat degene die hij in eerste instantie op wilde en had gedaan, niet de juiste (keuze) bleek. Na de helm te hebben gehaald en overhandigd en de andere in ontvangst te hebben genomen, beide mannen, Ulrich en mijn zwager "Bert", een leuke dag te hebben gewenst, vervolgde ik mijn dag.
Startend met het afwassen van het gebruikte serviesgoed en bestek, inclusief het afdrogen en opruimen. Daarna het huis aan kant brengen, stofzuigen, toilet doen en vervolgens naar boven om het bed af te halen, de was gesorteerd in de wasmanden en machine doen, zodat ik de laatste meteen bij thuiskomst aan zou kunnen zetten. En de volgende actie, me gereed maken om naar de Levensbeurs te gaan. Nog even een Appje naar een vriendin om te zeggen dat ik rond 10.00 uur wilde vertrekken en of ze me wanneer ze mee zou gaan, dit voor 09.30 uur kon laten weten. Al wassende en kledende hoorde ik allemaal berichtjes binnenkomen. Appjes en Facebook berichtjes omdat ik natuurlijk ook Ulrich en bij het tweede vertrek Ulrich en "Bert" op de foto had gezet, dit met die en geen gedeeld had.
Beneden gekomen nog even mijn thee gedronken en na de "Volmaakt Gelukkig Jezelf Zijn! Heelzijn! kaartjes" te hebben gesneden, mijn flesje Rozensiroop en muesli-reep in de tas te hebben gestopt, Onze Jaap gedag te hebben gezegd, kon ook ik op pad. Lekker, even helemaal niets! De Zon laat me onderweg direct weten, dat Ze er vandaag extra op uit is, om iedereen een goed gevoel te bezorgen. En ik kan je zeggen, dat is bij mij in ieder geval gelukt. Want wanneer de dag al op deze wijze start, en de stralen mijn hart zo vullen, kan het niet anders, dat deze ieders hart voeden met de (onvoorwaardelijke-liefdes-)energie. Omdat het in mijn beleving ook zo bedoeld is. De Zon heeft namelijk geen dubbele agenda, schijnt voor ieder mens, ongeacht de afkomst, de opleiding, sociale, culturele of maatschappelijke achtergronden. De Zon is er voor iedereen.
En wanneer het aan mij ligt, zal iedere dag die komt zo zijn! Omdat we dit als mens boven alles nodig hebben. Omdat dit een behoefte is, die we in het leven allemaal kunnen en mogen gebruiken. Iets wat niet een verlangen hoeft te zijn, maar voor iedereen bestemd is. Iedereen, die zich met niet al te veel wensen en ideeën inlaat. Iedereen, die tevreden is, met dat wat hem of haar aangereikt wordt, zonder daar het onmogelijke bij of van te verwachten.
We, veel mensen (en ik spreek daarbij ook in het meervoud), hebben vaak zoveel of soms zelf te veel verlangens, die ons niet ten goede komen, die geen bijdrage leveren aan ons groeiproces, maar door het gewenningsproces, door het dagelijks als patroon in ons leven toe te laten, uiteindelijk tot ons dagelijkse behoeftelijstje zijn gaan behoren. Aangeleerd gedrag, wat door de manier waarop we als mens invulling aan ons leven geven, ineens vertrouwd voelt en door er een gewoonte van te maken, zomaar onderdeel van ons leven wordt. Onderdeel van ons leven vormt, onderdeel van ons leven is geworden, omdat we het altijd zo doen, altijd zo hebben gedaan en altijd zo zal blijven, mits we ervoor kiezen om het gewoon op een dag niet meer te doen.
En dat heb ik gedaan. Daar ben ik al een hele tijd geleden mee gestart. Door gewoon iedere dag te genieten en iedere dag gelukkig te zijn of zoals ik op de levensbeurs ervaren heb, me volledig over te geven aan dat wat er van mij gevraagd en verlangd werd op deze dag. Omdat er geen sprake was van eigenbelang. Omdat de mensen die op deze dag iets wilde delen, dit volkomen vanuit hun hart deden en zij er daarom ook volledig in geslaagd zijn. Geslaagd zijn, om hun doel, de essentie van het ware leven, te laten zien, te laten horen, te laten weten en te laten voelen. Stelliger nog, door het te ervaren en te laten beleven hebben bereikt.
Het leven is een aaneenschakeling van gebeurtenissen en momenten, waarbij tijd geen enkele rol speelt. Het willen zien van dat wat nodig is, het willen horen van dat wat nodig is, het willen voelen en ervaren, om de juiste tijd voor iedere beleving te kunnen begrijpen, is alleen mogelijk wanneer je geen verwachtingen meer hebt en alles los laat. Los laat, door het op je af te laten komen.
En de woorden op de uitnodiging en de flyer passen er daarom helemaal bij.
"Zo lang we herinneringen hebben... zal gisteren bestaan. Zo lang we hoop houden... zal morgen op ons wachten. Zolang er liefde is... Zal vandaag heel mooi zijn. "
En aan het themawoorden rijtje wil ik graag nog iets toevoegen, waardoor het net als deze mooie dag weer compleet is. Inspiratie ~ Delen ~ Afscheid ~ Licht ~ Compassie ~ Samen ~ Betrokken ~ Zijn. Want door deze dag met 100% aandacht mee te maken en te beleven, heb ik ervaren dat ik er ben. Dat ik mezelf ben en hoewel ik dit altijd al zo voelde, heeft deze ervaring me nog eens de extra bevestiging gegeven, die ik wellicht nodig had en mocht ontvangen, omdat ook dat onderdeel is van het leven, mijn weg, mijn pad en mijn keuze.
Terwijl ik deze woorden opschrijf, zie ik Ulrich met de motor de tuin indraaien. Want ook hij is en mag onderdeel zijn van mijn leven. En ook hij mag net als ik invulling geven aan zijn eigen levensweg en zijn eigen pad, zijn keuze. Ik ga nu even koken en genieten van de verhalen, die hij ongetwijfeld met mij wil delen. Een hele fijne avond allemaal.
Dank je wel Zon, Dank je wel Lieve Mensen en iedereen die net als ik ook genoten heeft, van deze dag, waardoor de beleving voor mij nog intenser geworden is, dan ik ooit maar had durven dromen!
De uitspraken die ik eerder deed en mij motto staan nog steeds!
Voor wie dagelijks mijn blog leest, lijkt de volgende uitspraak er eentje, die je bijna niet serieus meer kunt nemen. Toch is dit wel het geval, want ook vandaag was het, "Weer een bijzondere dag" en wel hierom.
Weken geleden zag ik bij een vriendin via Facebook, ineens een uitnodiging langskomen voor De Levensbeurs. Een initiatief van allerlei bevlogen mensen, die zich allemaal bezighouden met "het leven" en alle facetten die hierbij komen kijken, inclusief de dood, het afscheid nemen van een dierbare en het gedenken, in welke vorm dan ook. Inspiratie ~ Delen ~ Afscheid ~ Licht ~ Compassie ~ Samen ~ Betrokken werden als themawoorden genoemd.
Toen ik aankwam en de zuilen met Roze en Witte ballonnen me uitnodigend begroette, voelde ik onmiddellijk dat het goed was. Vanaf dat moment was het genieten. Na mijn vriendin Angelina en haar man John begroet te hebben, stelde ik me volledig open voor alle verrassingen die deze dag met zich mee zou brengen en dat waren er nog al wat. En gewoon door me open te stellen, te luisteren, kennis te maken, te ontmoeten, te leren, los te laten en vooral te ervaren. Ervaren, maar ook herinneren, de dingen in een ander jasje (nogmaals) langs zien en horen komen, daardoor beleven. Voornamelijk of beter gezegd met 100 procent aandacht beleven, omdat dit simpelweg het meest belangrijke is, voor een dag als deze. Ja, als deze. Een dag die al vroeg begon, om 06.15 uur met het ontbijt klaarmaken voor mijn vriend Ulrich en mezelf.
Na Ulrich uitgezwaaid te hebben, hem een heerlijke dag met zijn "motor buddies" te hebben gewenst, begon de dag voor mijzelf pas echt. Eerst lekker met een bordje fruit en glas sinasappelsap en kopje thee de krant lezen. Gevolgd door een telefoontje van mijn schoonzus, of ik toch nog even een andere helm voor Ulrich wilde pakken, omdat degene die hij in eerste instantie op wilde en had gedaan, niet de juiste (keuze) bleek. Na de helm te hebben gehaald en overhandigd en de andere in ontvangst te hebben genomen, beide mannen, Ulrich en mijn zwager "Bert", een leuke dag te hebben gewenst, vervolgde ik mijn dag.
Startend met het afwassen van het gebruikte serviesgoed en bestek, inclusief het afdrogen en opruimen. Daarna het huis aan kant brengen, stofzuigen, toilet doen en vervolgens naar boven om het bed af te halen, de was gesorteerd in de wasmanden en machine doen, zodat ik de laatste meteen bij thuiskomst aan zou kunnen zetten. En de volgende actie, me gereed maken om naar de Levensbeurs te gaan. Nog even een Appje naar een vriendin om te zeggen dat ik rond 10.00 uur wilde vertrekken en of ze me wanneer ze mee zou gaan, dit voor 09.30 uur kon laten weten. Al wassende en kledende hoorde ik allemaal berichtjes binnenkomen. Appjes en Facebook berichtjes omdat ik natuurlijk ook Ulrich en bij het tweede vertrek Ulrich en "Bert" op de foto had gezet, dit met die en geen gedeeld had.
Beneden gekomen nog even mijn thee gedronken en na de "Volmaakt Gelukkig Jezelf Zijn! Heelzijn! kaartjes" te hebben gesneden, mijn flesje Rozensiroop en muesli-reep in de tas te hebben gestopt, Onze Jaap gedag te hebben gezegd, kon ook ik op pad. Lekker, even helemaal niets! De Zon laat me onderweg direct weten, dat Ze er vandaag extra op uit is, om iedereen een goed gevoel te bezorgen. En ik kan je zeggen, dat is bij mij in ieder geval gelukt. Want wanneer de dag al op deze wijze start, en de stralen mijn hart zo vullen, kan het niet anders, dat deze ieders hart voeden met de (onvoorwaardelijke-liefdes-)energie. Omdat het in mijn beleving ook zo bedoeld is. De Zon heeft namelijk geen dubbele agenda, schijnt voor ieder mens, ongeacht de afkomst, de opleiding, sociale, culturele of maatschappelijke achtergronden. De Zon is er voor iedereen.
En wanneer het aan mij ligt, zal iedere dag die komt zo zijn! Omdat we dit als mens boven alles nodig hebben. Omdat dit een behoefte is, die we in het leven allemaal kunnen en mogen gebruiken. Iets wat niet een verlangen hoeft te zijn, maar voor iedereen bestemd is. Iedereen, die zich met niet al te veel wensen en ideeën inlaat. Iedereen, die tevreden is, met dat wat hem of haar aangereikt wordt, zonder daar het onmogelijke bij of van te verwachten.
We, veel mensen (en ik spreek daarbij ook in het meervoud), hebben vaak zoveel of soms zelf te veel verlangens, die ons niet ten goede komen, die geen bijdrage leveren aan ons groeiproces, maar door het gewenningsproces, door het dagelijks als patroon in ons leven toe te laten, uiteindelijk tot ons dagelijkse behoeftelijstje zijn gaan behoren. Aangeleerd gedrag, wat door de manier waarop we als mens invulling aan ons leven geven, ineens vertrouwd voelt en door er een gewoonte van te maken, zomaar onderdeel van ons leven wordt. Onderdeel van ons leven vormt, onderdeel van ons leven is geworden, omdat we het altijd zo doen, altijd zo hebben gedaan en altijd zo zal blijven, mits we ervoor kiezen om het gewoon op een dag niet meer te doen.
En dat heb ik gedaan. Daar ben ik al een hele tijd geleden mee gestart. Door gewoon iedere dag te genieten en iedere dag gelukkig te zijn of zoals ik op de levensbeurs ervaren heb, me volledig over te geven aan dat wat er van mij gevraagd en verlangd werd op deze dag. Omdat er geen sprake was van eigenbelang. Omdat de mensen die op deze dag iets wilde delen, dit volkomen vanuit hun hart deden en zij er daarom ook volledig in geslaagd zijn. Geslaagd zijn, om hun doel, de essentie van het ware leven, te laten zien, te laten horen, te laten weten en te laten voelen. Stelliger nog, door het te ervaren en te laten beleven hebben bereikt.
Het leven is een aaneenschakeling van gebeurtenissen en momenten, waarbij tijd geen enkele rol speelt. Het willen zien van dat wat nodig is, het willen horen van dat wat nodig is, het willen voelen en ervaren, om de juiste tijd voor iedere beleving te kunnen begrijpen, is alleen mogelijk wanneer je geen verwachtingen meer hebt en alles los laat. Los laat, door het op je af te laten komen.
En de woorden op de uitnodiging en de flyer passen er daarom helemaal bij.
"Zo lang we herinneringen hebben... zal gisteren bestaan. Zo lang we hoop houden... zal morgen op ons wachten. Zolang er liefde is... Zal vandaag heel mooi zijn. "
En aan het themawoorden rijtje wil ik graag nog iets toevoegen, waardoor het net als deze mooie dag weer compleet is. Inspiratie ~ Delen ~ Afscheid ~ Licht ~ Compassie ~ Samen ~ Betrokken ~ Zijn. Want door deze dag met 100% aandacht mee te maken en te beleven, heb ik ervaren dat ik er ben. Dat ik mezelf ben en hoewel ik dit altijd al zo voelde, heeft deze ervaring me nog eens de extra bevestiging gegeven, die ik wellicht nodig had en mocht ontvangen, omdat ook dat onderdeel is van het leven, mijn weg, mijn pad en mijn keuze.
Terwijl ik deze woorden opschrijf, zie ik Ulrich met de motor de tuin indraaien. Want ook hij is en mag onderdeel zijn van mijn leven. En ook hij mag net als ik invulling geven aan zijn eigen levensweg en zijn eigen pad, zijn keuze. Ik ga nu even koken en genieten van de verhalen, die hij ongetwijfeld met mij wil delen. Een hele fijne avond allemaal.
Dank je wel Zon, Dank je wel Lieve Mensen en iedereen die net als ik ook genoten heeft, van deze dag, waardoor de beleving voor mij nog intenser geworden is, dan ik ooit maar had durven dromen!
De uitspraken die ik eerder deed en mij motto staan nog steeds!
* Je kunt nooit iets van iemand verwachten, tenzij je het aan hen vraagt en zelfs dan nog niet eens.
* Leef vanuit je hart en doe dat wat mogelijk is.
(Wanneer je niets van mensen verwacht, zul je minder vaak teleurgesteld worden en betrek je niet alles wat er gebeurt op jezelf. Verantwoordelijkheid nemen en hiernaar handelen hoort bij het vanuit je hart leven.)
De uitspraak van Mahatma Ghandi: "Be the change you want to see in the world", sluit daar naadloos bij aan.
Durf jij jezelf te helpen? Wil jij weer Volmaakt Gelukkig Jezelf Zijn, Heelzijn?
Je mag reageren of mij een mailtje sturen.
En naast de flyer van De Hof van het Heden, die je kunt vinden onder de volgende link: http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/flyer.pdf , is daar per vandaag ook een extra item bij, een hulpmiddel: http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/waterinstralen.pdf
En naast de flyer van De Hof van het Heden, die je kunt vinden onder de volgende link: http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/flyer.pdf , is daar per vandaag ook een extra item bij, een hulpmiddel: http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/waterinstralen.pdf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten