"Tekort valt mee: 2,7 procent" en "Nederland heeft in 2013 weer enige financiële ruimte"
De kop van het AD op donderdag 23 augustus. Wat een heerlijk vooruitzicht en zeker een positieve klank, in een periode waarin veel mensen druk bezig zijn, met het aan elkaar knopen van de eindjes. "Rutte geniet van meevaller" op pagina 2 "meevallende cijfers ook dankzij andere Kunduz-partijen" en "Mark Rutte kan niet alleen met de eer strijken". Daarnaast "Volgens de VVD is het mogelijk in 2015 alle werknemers een cadeautje van 1000 euro te geven door een verlaging van de arbeidskorting. Werken wordt daarmee lonender, een van de beloften uit het verkiezingsprogramma van de VVD." Hoe positief is het eigenlijk, wanneer er gezegd wordt, door de regering, dat er weer wat extra financiële ruimte is? Heb jij voor jezelf de balans al opgemaakt en gekeken hoe jouw spaarbankboekje of je privé rekening er aan het einde van deze maand voor staat? Dan heb ik het natuurlijk nog niet over de periode waarin je terecht komt of bent gekomen als je de respectabele leeftijd van 65 of straks 67 jaar hebt mogen bereiken. Want er zijn op dit moment, toch al flink wat mensen, die op deze leeftijd zijn en niet meer de rek in hun budget hebben of enig financieel voordeel zien.
In dezelfde krant, ook op voorpagina: "Schippers: thuiszorg zelf betalen", doet de eerste vreugde meteen omslaan en zoals ik nu inschat, het goede humeur van vele mensen, waaronder ouderen compleet teniet. Omdat ik de gedachte, over het helpen van je ouders herken, uit onze nabije omgeving, hoeft dit niet altijd verkeerd te zijn. Een juiste verdeling van de taken, door familieleden is daarbij noodzaak. Wanneer iemand een druk gezin heeft, een fulltime baan, om de nodige rekeningen te kunnen voldoen, is het best een omschakeling en dat vergt voor heel veel mensen behoorlijk wat tijd, die er, door alles wat gedaan moet worden, eigenlijk totaal niet is. Daarbij komt het portie aanpassingsvermogen, wat niet voor een ieder, zomaar te doen is. Mits er goede afspraken zijn en er samengewerkt wordt, om de taken te verdelen. Ook de ouderen, zullen zich hierbij flexibel moeten opstellen, omdat zij uit trots, of medelijden, vaak niet willen aankloppen bij de kinderen en het een te grote belasting vinden, waarmee ze hen niet op willen zadelen.
Minister Schippers heeft daarom wel een punt, wanneer ze zegt, dat de knop om moet. Ook als ze het voorbeeld noemt, dat kinderen best van jongs af aan, al geleerd kan worden, dat een bijdrage leveren, aan het meehelpen in het huishouden, niet vreemd is. Niemand wordt dommer, van meehelpen in de huishouding, je creëert hierdoor wellicht zelfs meer zelfstandigheid. De kwestie thuiszorg en zorg is best ingewikkeld en niet zomaar terug te draaien of heb jij hierover een andere mening? Dat geldt overigens ook voor oplossingen, mail ze maar.
Wanneer je leest dat er in de zorg, alleen in de regio al snel 150 banen bij het ziekenhuis zullen verdwijnen en 154 bij één van de thuiszorgorganisaties, lijkt het erop dat het plan en pleidooi van minister Schippers al opgepakt is en de knop al enigszins de andere kant opgedraaid wordt. Daarbij geeft het nieuws vandaag aan, dat de medewerkers in verpleeghuizen, vandaag voor het eerst, het werk neerleggen. Dit om ervoor te zorgen, dat de druk, die nu veel te hoog is, gewijzigd wordt. Doordat mensen, hun werk in steeds kortere tijd moeten doen, en de betaling slecht is, zullen er de komende tijd, in het hele land onderbrekingen en andere protestacties gehouden worden. Dat de oudere en zorgbehoevende, hierdoor opnieuw de dupe is, zul je ongetwijfeld begrijpen.
Nu hebben we het alleen nog maar over de zorg gehad. Dat er een faillissementsgolf door de bouwsector dendert en er al ruim 1500 bedrijven over de kop zijn gegaan, heeft grote impact. Dit zorgt er in deze branche meteen voor, dat er weer een stijging in de werkeloosheid is van 40 procent en voor massaontslag wordt gevreesd.
"Sparen moet, zo simpel is het", dat is de kop van een andere pagina in dezelfde krant. En ja, dat is een waarheid als een koe. Hoe we dit kunnen realiseren zonder de economie nog verder terug te laten zakken, waardoor er meer mensen op straat komen te staan en daardoor automatisch de gezondheidszorg extra gaan belasten, is natuurlijk de vraag. Want wanneer je het mij vraagt zijn we gewoon in een vicieuze cirkel beland. Of kun jij dit nog ontkennen? Hoeveel oplossingen zijn er en wil jij ze delen? Liefst eentje die snel bereikbaar is. Wanneer we daar nu eens echt mee aan de slag gaan. Ja, ermee aan de slag gaan en er niet oeverloos over blijven lullen, debatteren en brainstormen, zoals we dit, zo het er nu naar uitziet al jarenlang hebben gedaan.
De knop moet om, en niet alleen in de zorg, in het leven van de hulpbehoevende, oudere of jongere. De knop moet bij iedereen om, ook in de politiek, in het bestuur van de diverse organisaties en met name in het hoofd van ieder individu. Waar blijft je verantwoordelijkheid, wanneer je de één na de ander in de problemen ziet raken? Hoe kun je als mens jezelf nog recht in de ogen kijken, wanneer je familie, buren, vrienden of plaatsgenoten zo ziet spartelen om zichzelf te redden en het hoofd boven water te houden? Waar zit je hart? In het kasboekje, in de toekomst of heb je het voor het gemak maar even op vakantie gestuurd, tot de ergste ellende verdwenen is?
Dames en heren, jongens en meisjes, het kan toch niet waar zijn. Vrijheid, humanitaire oorlogsmissies, dat bestaat toch helemaal niet? We zijn geen van allen vrij. We zijn slaaf van de maatschappij. En wie kent de uitspraak van Sire nog: "De maatschappij dat zijn wij, de maatschappij dat ben jij!
HELLO WAKE UP! We kunnen iets veranderen aan onze situatie, altijd en op ieder moment. Ik zeg bewust "onze situatie", want er zijn zoveel mensen die kiezen voor het gemak, voor het niet meer nemen van hun verantwoordelijkheid, de hebzucht, en alles wat daardoor in het honderd loopt. Word je er echt gelukkig van wanneer jouw bankrekening overloopt met cijfers, terwijl er zoveel mensen zijn die geholpen kunnen worden?
Het volgende gedicht Samenleving genaamd, uit het nog uit te geven boek "Geslaagd", zegt genoeg.
Samenleving
Weet je wat het woord samenleving inhoudt
of eigenlijk beter gezegd betekent?
Wanneer je erover nadenkt,
je je er ook werkelijk mee bezig houdt,
kun je er een bijdrage aan leveren,
er invulling aan geven,
alsof je je eigen boek schrijft,
de illustraties maakt, tekent.
Het zou zo mooi zijn,
wanneer iedereen dit weer doet,
er mee bezig is,
actie onderneemt, zich inzet,
ermee aan de slag gaat.
Dan zal de wereld,
er snel weer een stuk beter uitzien,
krijgen we weer nieuwe kansen en mogelijkheden,
tips en adviezen,
die we kunnen delen,
dit keer liefst,
zonder dat het de ander schaadt.
De jaren van weleer,
zullen we niet meer terugkrijgen,
dat moeten we ook niet willen,
waarom zouden we die herhalen?
Vooruit kijken naar de toekomst,
met de dag leven,
dromen over wat er komen gaat,
zonder te verdwalen.
Ja, dat is namelijk wat er is gebeurd,
heel veel mensen,“of een groot deel daarvan”,
is verdwaald en velen daardoor het realiteitsbesef kwijt.
Door alle dingen die gepland staan,
of wat de agenda zegt,
zien we niet meer wat werkelijk nodig is,
leven in het nu,
want dat is echt het enige wat ons vrij pleit.
Vrijheid, om te doen en laten wat we willen,
omdat het ieder individu op zich iets oplevert,
daarnaast iets voor ons allen doet.
God heeft ons een eigen wil gegeven,
om keuzes te maken, voor onszelf, de ander,
ja zelfs voor Moeder aarde en alles wat daarop leeft,
wat een vertrouwen zeg, voelt dat niet goed?
De 10 geboden,
staan bij ieder mens in het hart geschreven.
Het verschil tussen goed en kwaad,
biedt ons tevens de mogelijkheid,
om in vrede, liefde en geluk,
ieder afzonderlijk of met elkaar,
te kunnen en mogen samenleven.
Wil jij dit ook echt,
samen leven, het delen van je kennis,
je bezit en alle gaves die je hebt gekregen?
Zie het als een mogelijkheid,
de kans om je dankbaarheid te tonen,
je liefde voor het leven,
een ware zegen.
Ik kan dit natuurlijk niet voor jou of wie dan ook beslissen, heb respect voor ieders motivatie en keuze. Ieder mens is vrij om te doen wat hij of zij wil. Ik kan je wel alvast vertellen dat ik er al jaren geleden mee gestart ben, en ik wil ook nog heel veel mensen helpen om werkelijk vrij te zijn. Wanneer jij hier ook voor kiest, mag je reageren. Ik wacht vol vertrouwen de reacties af! Het mag natuurlijk ook per mail dehofvanhetheden@live.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten