vrijdag 25 januari 2013

Waarom kinderen het leven van een moeder zijn?

Het jaar 2013, het jaar waarin het hart van iedere moeder weer gaat spreken!

Weer een nieuw blog, op vrijdag dit keer. Een blog met inhoud, omdat het leven van de mens hierin centraal staat. Het leven van ieder mens, ongeacht of deze ouders heeft, die in leven zijn, ouders heeft die hij of zij persoonlijk kent, ouders, die in hun beleving het beste voor hebben met hun kinderen, zelfs ouders die zo nu en dan fouten maken. Fouten die door pijn, angst en verdriet in hun eigen leven ertoe hebben geleid dat ook zij dezelfde fouten hebben gemaakt. Alsof een fout een erfelijke belasting is, genetisch bepaald, tenzij, de persoon wakker wordt, kortom wakker is en natuurlijk wakker blijft. "Iedereen" snapt daarbij dan meteen wat het meest belangrijk is, dat wat nodig is, om niet te vervallen in oude patronen. Het opnieuw maken van fouten, het keer op keer teleurstellen, zelfs of juist wanneer zij, de ouders, hier nog niet van op de hoogte zijn. Is dit realiseerbaar? Hoe dan en wat is ervoor nodig om dit ook zo te houden? Ja, dat is de vraag? Gelukkig volgt het antwoord hierop, vandaag of morgen. Want wat heb je als mens aan al die middelen, wanneer je je ervan bewust bent, dat dit voor iedereen weer mogelijk is, en er vervolgens niets mee doet?

Terug naar het nieuws. Opnieuw een weerspiegeling van dingen uit mijn persoonlijke leven, de kranten en alles wat er in de wereld gebeurt of gebeurd is. Maar ook een bedankje, aan alle moeders van Nederland of waar ook ter wereld. Want hoewel God de wereld geschapen heeft en de mens, rijst toch wel de volgende vraag: Hoe zouden we kunnen leven wanneer er geen moeders zouden zijn? Hoe zou de wereld eruit zien wanneer God tijdens de schepping de vrouw zou zijn vergeten? De wereld is pas compleet wanneer hij in balans is en juist daarom zijn er vrouwen en moeders nodig. Gelukkig zullen er altijd vrouwen en moeders zijn en bekleden velen van hen op dit moment daarbij of daarnaast ook nog een verantwoordelijke positie, waardoor ze  in de huidige maatschappij, net zo min weg te denken zijn als alles wat er in ons leven gebeurt. Tot zover even het pleidooi voor moeder de vrouw.

Over tot de orde van de dag, de realiteit van vandaag, NU en het laatste en meest recente nieuws, de koppen van de voorpagina van het AD over de laatste 7 dagen waarop het AD de Dordtenaar verschijnt. Dit keer noem ik twee items per voorpagina en van het AD van dinsdag zelfs 5 koppen en bij allen eveneens een stukje van de "inleiding" of het stukje wat daaronder geschreven staat. 
Vrijdag 18 januari 2013: De Hel van 1963, In het spoor van Reinier Paping; 11 steden, 11 verhalen en Bouwvakker moet steiger op in de kou, Geen vorstverlet uit vrees verlies baan;

Zaterdag 19 januari 2013: Ja, ik heb EPO gebruikt, ik kreeg bloedtransfusies, ik spot testosteron, Lance Amstrong bekent bij Oprah! en Geld voor ouderenzorg gaat naar Managers, Zorgkantoor eist verkeerd besteed geld terug;

Maandag 21 januari 2013: NS verhaalt schade Fyra, Fabrikant krijgt claim voor haperende trein en Obama legt presidentiële eed af, Vandaag wordt president Barack Obama (ten) in het bijzijn van honderdduizenden belangstellenden ingezworen als president, maar gisteren legde hij in het Witte Huis de eed ook al af in besloten kring. Echtgenote Michelle hield voor hem de bijbel vast. De Amerikaanse wet voorschrijft dat de huldiging op 20 januari plaatsvindt, maar dat is dit jaar op zondag. De publieke inauguratie en alle feestelijkheden zijn daarom een dag opgeschoven; 

Dinsdag 22 januari 2013 even alle koppen: Obama breekt lans voor milieu en homo's; Als Koning onthaald, Turken zijn dolbij met Sneijder; Crimineel is steeds vaker een vrouw, Van diefstal tot drugshandel; Staatsbanket vol pracht en praal, Koningin Beatrix en sultan Hassanal Bolkiah van Brunei tijdens het staatsbanket in het paleis. Koningin Beatrix, prins Willem-Alexander en prinses Maxima  brengen een tweedaags staatsbezoek aan het oliestaatje in Zuidoost-Azie en als laatste Badr Hari weer op vrije voeten;

Woensdag 23 januari 2013: Prinses Maxima in huiskleur van Shell, Prinses Maxima tijdens het staatsbezoek aan Brunei in het Shell-kantoor. Ze draagt - toevallig of niet - de 'huiskleur' van de Brits-Nederlandse oliemaatschappij en Kunsthal-dieven bij toeval aangehouden, Drie Roemenen verdacht van kunstroof Rotterdam;

Donderdag 24 januari 2013: Mes in snelwegen en spoorwegprojecten, Bezuinigingen treft belangrijke werken en Beatrix; Aftellen naar haar 75ste verjaardag; Over een week, donderdag 31 januari, wordt koningin Beatrix 75 jaar. Die verjaardag laat het AD niet onopgemerkt voorbij gaan. De komende week brengt deze krant elke dag het leven van onze vorstin in beeld. Letterlijk, met vele historische foto's. En in zeven onderscheidende verhalen laat het AD haar verschillende gezichten zien. Vandaag deel 1. de onkreukbare Beatrix. Ze is van ons en toch blijkt ze een beetje een mysterie. Het AD presenteert vanaf zaterdag bovendien een zesdelige boekenserie, die met een bon uit de krant te koop is. Daarmee willen wij de verbondenheid van ons land met de koningin onderstrepen, en háár band met ons.

Vrijdag 25 januari 2013: Kamerleden negeren regels over bijbanen, Slordige naleving wettelijke meldingsplicht en Beatrix; Aftellen naar haar 75ste verjaardag; Over 6 dagen wordt koningin Beatrix 75 jaar. Als er voor één iemand geldt dat al haar woorden op een goudschaaltje worden gewogen, is zij het wel. In het openbaar verkondigt ze zelden haar mening. Als er dan iets naar buiten komt, heeft iedereen het er nog dagen over. Denk aan haar uitspraak 'de leugen regeert' over de media en de 'hoofddoekjeskwestie' tijdens haar bezoek aan Oman. "Echte onzin," luidde haar ondubbelzinnige oordeel.

Een "gezonde wereld" voor iedereen die en alles wat leeft, is mijn droom en wens. Een wens waar ik volledig achter sta. Dat ik daarin zelfs het initiatief mag nemen voor een mooi plan, is iets wat ik iedereen mag melden.  Ja, want ik ben in de gelegenheid gesteld, om dit te kunnen doen, heb de ruimte ervoor gekregen, om dit voor te bereiden. Natuurlijk heb ik daar naast Onze Lieve Heer, wel mensen voor en bij nodig, die het "ideaalbeeld", van hoe de wereld kan zijn, steunen. Samen de verantwoordelijkheid dragen, samen doen, samen. Want daar gaat het toch om?  Dat is toch het voornaamste? Omdat we in een wereld leven, die vol is met mensen, verschillende individuen, waarvan een groot deel iets in te brengen heeft, een deel iets in te brengen wil hebben, een groot deel tevreden is met wat hij of zij nu heeft en doet, maar er zeker ook een deel is wat ontevreden is.

Wat betekent voor jou tevreden zijn? Tevreden met je leven, het werk, de mogelijkheden die je geboden worden? Dat daar voor velen ook werkelijk een stukje "ontwikkelingsdrang en mogelijkheid" in zit, zul je begrijpen. Maar dat er onder de bevolking ook een groot deel is, wat tevreden is met het leven wat zij leven, zonder zich "bewust" te willen ontwikkelen, kunnen en mogen we niet langer ontkennen. Dat ook deze mensen er niet aan ontkomen, om zich alsnog te ontwikkelen, zullen ze op enig moment zelf gaan ervaren. Want wie leeft, blijft zich ontwikkelen, dat gaat vanzelf, zonder dat mensen zich er bewust mee bezig houden. Al zal hier voor een aantal individuen zo nu en dan wel wat hulp bij nodig zijn. Waar deze hulp vandaan komt, dat is voor nu nog de vraag. Dat deze komt, is vanaf vandaag zeker!

Maar wie zijn eigenlijk deze mensen, de individuen die hulp of begeleiding nodig hebben? Zouden mensen die tevreden zijn hulp nodig hebben, of is er alleen begeleiding nodig voor mensen die ontevreden zijn? Of is er een grotere doelgroep aan te wijzen?

Begeleiding, kan op veel manieren omschreven worden. Tot nu toe, kan bijna iedereen daar "zelf" voor kiezen. De reguliere zorg, de complementaire zorg, een luisterend oor van vrienden, familie of een coach biedt vaak uitkomst. Tevreden of ontevreden, iedereen doet dat waarvan hij/zij denkt of voelt dat het goed is. In hoeverre is de uitkomst van de hulp en begeleiding die er geboden wordt ook werkelijk goed? Dan spreek ik niet alleen over de hulp die in de zorg geboden wordt, maar over hulp in het algemeen. Hoeveel bedrijven doen er ook werkelijk iets om de persoon of personen die bij hen aankloppen voor hulp werkelijk te helpen?  En wanneer help je iemand echt? Help je iemand wanneer je hem of haar op een bepaald pad zet wat leidt naar nog meer afhankelijkheid, meer behoefte aan begeleiding, meer zorg of help je iemand wanneer je hem of haar, zelfvoorzienend maakt? Wanneer je hier op een open en eerlijke manier naar kijkt, zie je dat de mens steeds meer afhankelijk wordt gemaakt van alles wat geld kost, van het financiële apparaat. Zodat het lijkt of zonder geld, de wereld niet meer draait. Maar is dit ook werkelijk zo?

Durf (jij) hier iets over te vertellen? Hoe voldoe jij de maandelijkse lasten, en hoe neem jij je verantwoordelijkheid? Deel jij de mening dat er een gezamenlijke verantwoordelijkheid moet zijn waarbij ieder individu zijn of haar eigen steentje bijdraagt? Want ook hierin geldt dat wanneer we samen verantwoordelijkheid nemen, door kennis te delen, we ook inderdaad nog een grotere  bijdrage leveren aan de maatschappij. Lever jij meteen ook een bijdrage aan de samenleving. Een gezonde samenleving. Iets wat mogelijk is, wanneer we het allemaal doen. Samen, samenleven , samen doen, door het delen van verantwoordelijkheid, door het delen van Kennis, Middelen en Mogelijkheden.

 Ik ben er klaar voor! En stel me iedere dag beschikbaar om mijn kennis te delen, met iedereen die daar behoefte aan heeft, die het lezen wil.

Geïnteresseerd? Reageer dan via dit blog, door jouw verhaal te delen afsluitend met je naam. Ik kijk ernaar uit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten