maandag 23 juni 2014

Waarom er nooit teveel liefde kan zijn en het nu tijd is dat iedereen dit weer begrijpt!

Kun je ooit teveel van iemand houden? Dat was de vraag, die iemand mij pas stelde. En eerlijk is eerlijk, na die dag ben ik er bewust of onbewust dagelijks mee bezig geweest. Ik kan nu niet anders meer zeggen, dan dat dit de vraag was, die ik moest horen, omdat ik er hoogstwaarschijnlijk anders nu nog steeds niets van begrepen zou hebben. En eigenlijk is dit de vraag die ieder mens zichzelf meerdere keren per dag zou moeten stellen. 

Na het voorgaande blog, zal dit blog zeker geen verrassing meer zijn. Sterker nog, zal dit blog heel veel mensen aanspreken, tenzij jij hier nooit mee bezig bent geweest en altijd gewoon al je eigen leven leidt. Dat is en blijft natuurlijk de vraag: Leid jij je eigen leven? Doe jij de dingen in het leven die bij je passen en die je graag wilt doen, waar je energie van krijgt en meer dan dat nog, doe jij dat wat je energie oplevert? Want dit laatste is wel het meest belangrijke in een wereld waar niets meer vanzelfsprekend is of moet ik zeggen, niets meer vanzelfsprekend lijkt? 

Toen ik op 9 mei bij Margriet Laus Agterberg op Facebook de melding "Wauw#moederliefde♡" zag staan, kon ik niet anders dan het verhaal lezen en de video bekijken. http://news.distractify.com/people/a-clinically-dead-baby-was-revived-by-his-mothers-touch-and-doctors-cant-explain-it/?v=1  Het verhaal gaat over een moeder die haar overleden kindje, een zoontje, na een zware bevalling nog even wil vasthouden, om op haar manier afscheid van hem te nemen. Twee uur lang knuffelt en wiegt ze hem, terwijl ze ondertussen aan hem vertelt hoe zij als zijn moeder en haar man als zijn vader ernaar hem verlangd hebben, om hem en zijn tweeling zusje mee naar huis te nemen. Hoe zij van hen zullen houden en wat zij allemaal als gezin zullen doen en ondernemen. 

Een verhaal, over de onvoorwaardelijke liefde van een moeder, die haar kindje een tweede kans wil geven, dit ook werkelijk doet, door vertrouwen te hebben en hem door de juiste manier van communiceren, vanuit haar hart, via de toon in haar stem, laat weten, dat alles goed is, de keuze aan hem is. Met haar woorden, vertelt ze wat zij graag wil, hoe zij en haar man dit voor zich zien en op welke manier zij samen de kindjes een gelukkig en liefdevol leven willen geven. Vanuit haar hart, zegt ze, dat de keuze volledig bij haar zoontje zelf ligt. Ze hem, na hem negen maanden in haar buik te hebben gedragen, niet zonder meer opgeeft. Door hem twee uur lang te knuffelen en met hem te praten, spreekt ze vanuit haar ziel rechtstreeks tegen zijn ziel. Waardoor de verbintenis, die leven vanuit onvoorwaardelijk liefde heet, voldoende energie krijgt, dat haar zoontje de juiste keuze maakt en besluit om dit leven aan te gaan. Hoe mooi is dat? Hoe onvoorstelbaar mooi, dat dit mogelijk is en zelfs de artsen voor een raadsel staan. 

Ja, een raadsel, want onvoorwaardelijke liefde is niet te verklaren. Onvoorwaardelijke liefde overstijgt alle grenzen. Onvoorwaardelijk liefde, is de liefde, die ervoor zorgt, dat het onmogelijke mogelijk wordt, waardoor het leven de wending krijgt, die werkelijk voorbestemd is. Voorbestemd, omdat alles wat en iedereen die leeft, een doel heeft. Specifiek genomen, dat alles wat de mens is, een doel heeft, wederom vanuit onvoorwaardelijke liefde. Dat dit ook werkelijk zo is, heb ik al meerdere malen mogen ervaren. Want alles en iedereen is energie. Energie, welke maar één keer gebruikt kan worden, energie die wanneer deze goed besteed wordt groeit. Waardoor werkelijk het onmogelijke mogelijk is. 

Onvoorwaardelijke liefde, dankzij de 10 geboden, onvoorwaardelijk liefde, doordat God Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Omdat we mens zijn en allemaal de 10 geboden in ons hart geschreven hebben staan. In ieders hart, waardoor we allemaal een eigen wil, maar daarbij ook een extra kans hebben gekregen. Een extra kans, om ons leven te vervolmaken. Vervolmaken door eigen keuzes. Keuzes die ieder van ons zullen helpen, dat te doen wat mogelijk is. Het ingebouwde rechtssysteem wordt door het juiste te doen, gestimuleerd. De ingebouwde wetten, zijn onze leefregels, die ons doen stralen, ons doen groeien en helpen gezond en wel te zijn. 

Onvoorwaardelijke liefde, zorgt voor goede gevoelens, maar laat je ook voelen, hoe het is, wanneer er iets niet goed gaat. Naar jezelf, jouw interne communicatiesysteem luisteren, is dat wat nodig is. Het systeem, wat ervoor zorgt, dat jij werkelijk jij bent. Dat jij de persoon bent, die je verkozen hebt te zijn, toen je dit leven aanging, toen je besloot om als kind bij jouw ouders te worden geboren. En weet je, daarbij horen zelfs de stappen die jij in je leven zet. Daarbij geldt iedere stap die jij als mens zet. 

Want ook nu geldt, dat niemand anders dan jij, deze stap(pen) kunt zetten. Maar ook, dat niemand anders dan jij, in jouw voetsporen hoeft te treden, jij dit dus ook niet, in de voetsporen van de ander hoeft te doen. Ervoor zorgen, dat jij je dit herinnert, is ook iets, wat jouw communicatiesysteem je zegt of duidelijk maakt. 

Jouw communicatiesysteem, omdat het leven wat je leeft, jouw leven is. En er geen enkel mens zeggenschap heeft, over hoe jij of op welke manier jij, je leven leidt en leeft. Er dus niemand anders dan jijzelf, kunt bepalen wat goed voor je is of wat je schaadt. Natuurlijk mogen en kunnen mensen je tips en adviezen geven. Wanneer jouw communicatiesysteem, de sensor in jouw lichaam niet meer functioneert, is het wellicht zelfs aan te raden, dat je de tips en adviezen van de ander ter harte neemt. Maar ook hiervoor geldt, dat jij de beslissende factor en dus de eindverantwoordelijke bent. Iemand anders en het maakt daarbij niet uit wie, de verantwoordelijkheid geven, is alsof jij de ander de zeggenschap over jouw leven geeft. Waar blijft jouw eigen recht, jouw geboorterecht en je vrije wil en keuze dan? Kortom waar blijft jouw gevoel voor eigenwaarde dan? Wat een vragen en best lastig wanneer je hier nog nooit mee bezig bent geweest. 

Wat doen deze vragen met jou en kunnen deze vragen ervoor zorgen, dat je jezelf wordt wanneer je even van jezelf verwijderd bent? Kunnen deze vragen ervoor zorgen, dat je weer in contact komt met jouw communicatiesysteem, of wanneer je dit al bent, dat jij ook jezelf en in contact blijft? Want ook dit is filosofie, de leer van het leven. De leer van jouw leven wel te verstaan. En ook nu zul je, wanneer je dat wat je meegemaakt hebt, in de praktijk en alles wat je geleerd hebt, door naar andere te kijken en voorbeelden te over te hebben gezien, begrijpen wat juist is. De waarheid is, wat je als mens verder helpt. De waarheid is, dat wat je energie geeft, de waarheid is, dat wat zin heeft. Want wanneer je dingen doet die heilzaam zijn, deze je op geen enkele wijze zullen schaden, dan zal je geweten niet opspelen, dan zul je geen blokkades of barrières tegenkomen en zal alles soepel verlopen. Dan is dit iets, wat van nature zo is, omdat het wezenlijk zo mag zijn. Omdat de mens dit van God gekregen heeft, omdat het bij ons hoort en bij ons past, omdat het ons past en erbij hoort, een gegeven is.

Ook dit keer een verwijzing naar mijn eerst vier boeken omdat ik deze vanuit Onvoorwaardelijke liefde en de waarheid heb mogen schrijven. Juist daarom zijn ze gratis. Als gratis pdf te downloaden op mijn website www.dehofvanhetheden.nl 

Onder de link 'Boekenwinkel'. Omdat ik deze kennis aan iedereen die het weten wil, mag laten zien, omdat deze daardoor voor iedereen beschikbaar is en mag zijn, zonder dat er kostenplaatje aanhangt. De waarheid is in ons. Wij zijn de waarheid, we kunnen dit niet ontlopen. We kunnen ons er niet vrij van maken, het zit in ons en staat op ieders hart geschreven. Het is ons stukje eigen verantwoordelijkheid, waar we altijd aan zullen moeten gehoorzamen. Wie dit niet doet en toch probeert te doen wat niet bij hem of haar past, zal onherroepelijk geconfronteerd worden met het tegenovergestelde van de waarheid, leed. Leed veroorzaakt door het verloochenen van je ware aard, dat wat je bent, de waarheid, wat leidt tot ziek zijn, pijn, verdriet en alles wat hieruit voortvloeit.

Stel nu dat je zoveel van iemand houdt, dat je jezelf dagelijks tekort doet? In hoeverre ben je dan nog verbonden met jezelf, in hoeverre kun je je dan nog verantwoordelijk noemen, in hoeverre ben jij dan nog jij? Ja, ook dat zijn vragen, die ieder mens zichzelf zo nu en dan even zal moeten stellen? En dan volgt één op één weer de herhaling van de het vorige blog: 

"Weet, dat wanneer het goed is, je altijd en overal jezelf kunt zijn. En ja, een gezonde wereld start bij en met jou. Ons lichaam en de natuur vertellen ons de waarheid. De waarheid, dat wat juist is, het verschil tussen goed en kwaad. De 10 geboden, die in ons hart geschreven staan helpen ons daar te allen tijde bij. Dit is onze sensor, het signaal wat zelf zonder 3 of 4G bereikbaar is. Hier is geen Amber Alert voor nodig. Want wanneer we van onszelf kunnen houden, onszelf accepteren, waarderen, zullen we op de hoogte zijn van alles wat ons helpt en of schaadt. Sterker nog, zal datgene gebeuren wat noodzaak is om ook jou weer in contact met jezelf te brengen, zodat je de keuze krijgt om van jezelf te houden en de verbinding met je hart weer aan te gaan. Kun je van ieder ander houden, ieder ander accepteren, ieder ander waarderen en zal de verbinding van en naar je hart weer heel zijn. Deze verbinding begint in en bij onszelf, bij de mens, juist omdat wij als mens het beheer over de wereld gekregen hebben. Omdat God de mens in staat heeft gesteld, te handelen vanuit goedheid, vanuit onvoorwaardelijke liefde en het meest belangrijke, vanuit onbegrensd vertrouwen in het feit dat we ooit weer allemaal één zullen zijn en heel mogen zijn." 

Jij bepaalt in jouw leven, waarvoor je kiest en ook jij bepaalt in hoeverre de verbinding van en met je hart hierdoor in tact blijft of verstoord wordt. Want de wereld die God geschapen heeft, is bedoeld, om ieder mens eigen keuzes te laten maken. Een wereld, waarin ieder mens een eigen vrije wil heeft en ieder mens in staat gesteld is, om geheel of gedeeltelijk, volgens deze vrije wil te leven? Dit geldt natuurlijk voor het samenleven met, het doen van dingen die je wilt doen, alles wat je goed doet, maar ook alles wat je mogelijk in gevaar kan brengen. Hoewel de goede gevoelens bij het laatste ook aan de orde kunnen zijn, zou je je af kunnen vragen tot hoever je hierin gaat. Hoe belangrijk vind jij het om te kunnen en mogen leven? Hoe zie jij jouw leven en de kansen die je krijgt om een leven te leiden waarin houden van, maar zeker ook eigenliefde, wat ik liever zelfrespect noem, voorop staat? Ga jij voor de euforie of kies je voor en ben je tevreden met de dingen die je kunt doen, de dingen die je sowieso blij maken? Of kies je voor de pieken, die er voor zorgen dat er ook altijd dalen zullen zijn? Waarom zou je dan voor de pieken kiezen? Wat levert het je op? Hoe sta jij hierin? Het volgende filmpje is wel een heel mooi voorbeeld. https://www.youtube.com/watch?v=9pXMObfeOcE&feature=youtu.be 

En juist door het voorgaande filmpje ontkom ik er niet aan om het volgende stukje van het voorgaande blog ook te herhalen:
"Jezelf zijn, zorgt ervoor dat je je kunt ontwikkelen, dat je je kwaliteiten kunt benutten, en dat je de lessen die je vanuit het verleden met je meedraagt, kunt gebruiken om te doen wat je wilt. Waardoor jij kansen en mogelijkheden voor jezelf creëert. Zodat de spontaniteit die je als mens van nature in je hebt, weer kan stromen. Als een rivier, die zijn weg naar de zee vindt, als een boom die vol enthousiasme haar takken naar de hemel uitsteekt. En wanneer jij niet voor jezelf kiest, kies je voor het beteugelde, beknotte, of beperkte leven. Zul je je hele leven laten leiden door iedereen, (alle mensen) die het voor het zeggen heeft (hebben), die regeert (regeren), die regelt (regelen) en zijn of haar (hun) visie doorvoert (doorvoeren), ten koste van zichzelf, de ander en iedereen die en alles wat leeft. En weet je wat het meest bizarre is, “je” doet dit helemaal zelf, gaat hier zelf al jaren volledig in mee. Omdat je niet naar jezelf luistert. En wanneer je je afvraagt waarom het allemaal misgaat in je leven, vraag je dan niet af wie de schuldige is, vraag je dan niet af wie de schuldige zijn. Nee, kijk maar in de spiegel, want de enige die je de schuld kunt geven van alles wat er mis gaat, ben jijzelf. Omdat je ervoor kiest om de verantwoordelijkheid bij de ander te laten. Om je leven in de handen van de ander te leggen." 

Ik kies voor een gezonde wereld, die start met gezond leven. Een gezond leven, voor mezelf en alles wat en iedereen die leeft. Waarin ik mijn verantwoordelijkheid neem, op ieder vlak. Omdat mijn leven me lief is, doe ik alleen dat wat goed voor me is. Ik kies ervoor, dat te doen wat mij energie geeft. Waardoor ik erop vertrouw, dat de droom die ik heb: Een gezonde wereld, waarheid mag zijn. Mijn grootste wens, waar ik alles voor doe omdat dit mijn doel is. Haalbaar, door trouw te zijn aan mijn hart, mijn innerlijke waarden, de 10 geboden en mezelf in iedere situatie  in acht te nemen. Door mezelf de spiegel voor te houden en te luisteren naar de stem van mijn hart. 

Want:

“Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen” 
“Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn" 

En ja Mam, ook nu zeg ik dat ik uw leefregels deel, uw leefregels leef. Dat ik allereerst van mezelf houd, daarbij heel goed voor mezelf zorg, weet u als geen ander. Alleen op die manier, zorg ik ervoor, dat ik er werkelijk voor iedereen kan en mag zijn, die mij dierbaar is, die mijn hulp nodig heeft en erom vraagt. Dat dit vanuit onvoorwaardelijke liefde en zonder oordeel (over) is, spreekt voor zich en vanzelf. Ik hou van u en ben ontzettend blij dat ik uw dochter mag zijn. Dat ik uw dochter ben.

En ook deel ik de andere uitspraken, die wanneer je ze naleeft een bijdrage leveren aan een gelukkige samenleving.

* Je kunt nooit iets van iemand verwachten, tenzij je het aan hen vraagt en zelfs dan nog niet eens.
* Leef vanuit je hart en doe dat wat mogelijk is.
(Wanneer je niets van mensen verwacht, zul je minder vaak teleurgesteld worden en betrek je niet alles wat er gebeurt op jezelf. Verantwoordelijkheid nemen en hiernaar handelen hoort bij het vanuit je hart leven.) 

De uitspraak van Mahatma Ghandi: "Be the change you want to see in the world", mag en kan ook dit keer niet ontbreken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten