Vandaag 9 november, een druilerige dag, met een in nevelen gehuld zonnetje. Een zonnetje dat haar gefilterde licht over Papendrecht, Sliedrecht en zonder twijfel nog veel meer plaatsen laat schijnen. Omdat men denkt dat gefilterd licht in heel Nederland natuurlijk is, nodig is, daarbij ook in de rest van de wereld en om iedereen weer de nodige UV stralen te geven, want helaas ontbreekt bij velen de juiste hoeveelheid vitamine D.
Een vitaminesoort waar het bij veel mensen die een druk bestaan hebben aan ontbreekt. Een vitaminesoort die veel mensen door hun "dagelijks bestaan" missen, waardoor er een groot gebrek ontstaat, het gebrek aan dat wat zij nodig hebben om te kunnen leven, dat wat zij nodig hebben en wat van betekenis is, voor hen die een gevoel van tevredenheid en voldoening willen ervaren. Want vitamine D is de vitaminesoort die in veel gevallen een bijdrage levert aan de algehele gezondheid en met name de gemoedstoestand van de mens. De gemoedstoestand van de mens die vrij is mede dankzij de benodigde vitamine D op een positieve wijze verbeterd zal, kan en mag worden, zodat deze op die wijze weer vrij van welke aandoening of belasting dan ook kan leven. De mens die vrij is en blij kan en mag zijn, blij zal kunnen en mogen blijven, wanneer daarbij naar het hart geluisterd wordt. Blij en vrij zal kunnen zijn wanneer deze mens, man, vrouw, kind of iemand in een oudere leeftijdscategorie, zijn of haar leven in vrijheid leeft en geniet.
Geniet van dat wat hij denkt, zegt, doet, maar ook laat, omdat het denken, zeggen, doen maar ook laten vanuit het hart gestuurd wordt. Het denken, zeggen, doen en laten door het hart gestuurd wordt en vanuit het hart gestuurd is. Gestuurd en begeleid is, waardoor deze daarbij exact weer de juiste toon weet te raken. De toon die de gevoelige snaar raakt, de snaar die bij velen sinds lange tijd niet meer aangeraakt is, doordat zij deze door de dagelijkse drukte, wat verward wordt met de realiteit, de werkelijke realiteit uit het oog verloren zijn. De werkelijke realiteit, werkelijkheid genaamd, volledig uit het oog verloren zijn. En natuurlijk zullen er mensen zijn die er meteen blij mee zijn, ja vanaf dag één blij mee zijn of blij mee zullen wezen, wanneer zij de waarde van het vrij zijn en het vrij kunnen en mogen zijn gaan waarderen. De waarde van het onbelast en zonder druk vrij te kunnen leven gaan waarderen.
Er zullen ook personen zijn die naar het antwoord en de zin van het leven blijven zoeken. De zin van het leven die in antwoord in hen is, maar waar ze door het uitblijven van de juiste vraagstelling, door het niet kritisch naar zichzelf durven kijken, op dit moment nog geen behoefte toe voelen. Nog geen behoefte toe voelen, doordat zij nog teveel belast zijn, een te grote verantwoordelijkheid voelen, de verantwoordelijkheid blijven voelen voor iedereen die en alles wat buiten hen om is, behalve de verantwoordelijkheid die ze allereerst naar zichzelf toe hebben. De verantwoordelijkheid die zij naar zichzelf toe hebben, doordat zij zonder deze verantwoordelijkheid in wezen zichzelf op elk moment, iedere dag tekort doen. Buiten het tekort wat zij door het ontbreken van de benodigde vitamine D, alleen door werkelijk goed voor zichzelf te zorgen zullen kunnen aanvullen.
Want alleen door de verantwoordelijkheid voor zichzelf weer te nemen is de mens, ieder mens weer in staat om dat te doen wat een bijdrage levert aan zijn of haar gezondheid en daarbij aan het belang van iedereen die en alles waar hij of zij mee verbonden is. Een verbondenheid die verder strekt dan de naaste familie maar uitgaat naar alle mensen waar iemand in zijn of haar leven mee in aanraking is geweest, door het leggen van contact door een ontmoeting of een korte kennismaking mee gelieerd is. Een verbondenheid die door God is goedgekeurd, een verbondenheid die vanuit het hart is goedgekeurd en daardoor een verbondenheid die op geen enkele wijze uitgesloten, gestopt of ontbonden kan worden.
Iets wat geen mens beseft, geen mens weet en waar geen sterveling bij stilstaat, buiten de mens, buiten de mensen die de tijd hebben, de tijd nemen en de tijd krijgen om de banden aan te houden. Deze banden aan te houden, door deze te onderhouden, wanneer de eigen energie het toestaat en toelaat. De eigen energie die werkelijk eigen is, wanneer deze volledig is, volledig door er iedere dag weer bewust voor te kiezen, voor te kiezen en voor te gaan. Door de energie op de meest gepaste en behorende wijze in te zetten, in te zetten op de wijze die gewenst is, gewenst en daardoor ook passend en gepast. Dat deze wijze van energie voelen, energie waarderen en energie kunnen gebruiken alleen voor de mens die zichzelf de juiste vragen stelt toereikend is, toereikend zal zijn en toereikend mag wezen is iets waar ik voorheen voordat ik de tijd werkelijk aan mezelf had nooit over nagedacht heb. Doordat ik er in geen enkel geval mee bezig ben geweest.
Ik in wezen alleen bezig was met de ander, alles wat anders was, iedereen en alles om mij heen, omdat dit naar mijn gevoel, naar mijn idee (gedachte dus) vele malen belangrijker was dan ik. Doordat dit mij zo was geleerd, dit mij zo was voorgedaan, men dit mij iedere dag liet zien, zodat het een bijna "vanzelfsprekend" iets geworden was. Dat geworden was, waardoor ik mezelf maar daarbij ook ieder ander, inclusief mijn naaste dagelijks tekort deed. Doordat ik dagelijks over mijn grenzen ging en ik letterlijk maar ook in wezen figuurlijk op mijn tandvlees liep. Mijn tandvlees, wat in verbinding staat met mijn hart en dat dit bij ieder mens zo is, bij ieder mens geldt is wat de medische wetenschap zal zien, zal kunnen en mogen begrijpen wanneer zij de mens de juiste vragen stelt. De vraag stelt over de hoeveelheid tijd die zij voor zichzelf hebben of nemen om bij te komen. Bij zichzelf te komen en waar mogelijk bij zichzelf te blijven, juist of met name, wanneer het leven, de ander, ieder ander en alles wat anders is daar aanspraak op maakt, doordat hij of zij dat van hen verlangt en of wenst.
Alleen de persoon die aan durft te geven waar zijn of haar grens ligt is in staat om zijn of haar grenzen en de vragen die gesteld moeten worden om de juiste antwoorden te krijgen te kunnen uiten. Te kunnen uiten, waardoor de persoon die dit leest op die wijze een antwoord krijgt op de vragen die hij of zij zichzelf zo nu en dan ook wel eens stelt of zou kunnen stellen wanneer hij of zij zich door het ontbreken van tijd deze vragen nog op geen enkele wijze heeft eigen gemaakt. Want de mens die zichzelf soms wat kritische vragen durft te stellen, de mens die de verantwoordelijkheid voor dat wat hem of haar overkomt of gebeurt, ook werkelijk bij zichzelf zoekt, kan en mag verder. Kan en mag dat doen wat werkelijk past en werkelijk hoort. Het leven leven wat passend en bijbehorend is, gepast.
Geniet van dat wat hij denkt, zegt, doet, maar ook laat, omdat het denken, zeggen, doen maar ook laten vanuit het hart gestuurd wordt. Het denken, zeggen, doen en laten door het hart gestuurd wordt en vanuit het hart gestuurd is. Gestuurd en begeleid is, waardoor deze daarbij exact weer de juiste toon weet te raken. De toon die de gevoelige snaar raakt, de snaar die bij velen sinds lange tijd niet meer aangeraakt is, doordat zij deze door de dagelijkse drukte, wat verward wordt met de realiteit, de werkelijke realiteit uit het oog verloren zijn. De werkelijke realiteit, werkelijkheid genaamd, volledig uit het oog verloren zijn. En natuurlijk zullen er mensen zijn die er meteen blij mee zijn, ja vanaf dag één blij mee zijn of blij mee zullen wezen, wanneer zij de waarde van het vrij zijn en het vrij kunnen en mogen zijn gaan waarderen. De waarde van het onbelast en zonder druk vrij te kunnen leven gaan waarderen.
Er zullen ook personen zijn die naar het antwoord en de zin van het leven blijven zoeken. De zin van het leven die in antwoord in hen is, maar waar ze door het uitblijven van de juiste vraagstelling, door het niet kritisch naar zichzelf durven kijken, op dit moment nog geen behoefte toe voelen. Nog geen behoefte toe voelen, doordat zij nog teveel belast zijn, een te grote verantwoordelijkheid voelen, de verantwoordelijkheid blijven voelen voor iedereen die en alles wat buiten hen om is, behalve de verantwoordelijkheid die ze allereerst naar zichzelf toe hebben. De verantwoordelijkheid die zij naar zichzelf toe hebben, doordat zij zonder deze verantwoordelijkheid in wezen zichzelf op elk moment, iedere dag tekort doen. Buiten het tekort wat zij door het ontbreken van de benodigde vitamine D, alleen door werkelijk goed voor zichzelf te zorgen zullen kunnen aanvullen.
Want alleen door de verantwoordelijkheid voor zichzelf weer te nemen is de mens, ieder mens weer in staat om dat te doen wat een bijdrage levert aan zijn of haar gezondheid en daarbij aan het belang van iedereen die en alles waar hij of zij mee verbonden is. Een verbondenheid die verder strekt dan de naaste familie maar uitgaat naar alle mensen waar iemand in zijn of haar leven mee in aanraking is geweest, door het leggen van contact door een ontmoeting of een korte kennismaking mee gelieerd is. Een verbondenheid die door God is goedgekeurd, een verbondenheid die vanuit het hart is goedgekeurd en daardoor een verbondenheid die op geen enkele wijze uitgesloten, gestopt of ontbonden kan worden.
Iets wat geen mens beseft, geen mens weet en waar geen sterveling bij stilstaat, buiten de mens, buiten de mensen die de tijd hebben, de tijd nemen en de tijd krijgen om de banden aan te houden. Deze banden aan te houden, door deze te onderhouden, wanneer de eigen energie het toestaat en toelaat. De eigen energie die werkelijk eigen is, wanneer deze volledig is, volledig door er iedere dag weer bewust voor te kiezen, voor te kiezen en voor te gaan. Door de energie op de meest gepaste en behorende wijze in te zetten, in te zetten op de wijze die gewenst is, gewenst en daardoor ook passend en gepast. Dat deze wijze van energie voelen, energie waarderen en energie kunnen gebruiken alleen voor de mens die zichzelf de juiste vragen stelt toereikend is, toereikend zal zijn en toereikend mag wezen is iets waar ik voorheen voordat ik de tijd werkelijk aan mezelf had nooit over nagedacht heb. Doordat ik er in geen enkel geval mee bezig ben geweest.
Ik in wezen alleen bezig was met de ander, alles wat anders was, iedereen en alles om mij heen, omdat dit naar mijn gevoel, naar mijn idee (gedachte dus) vele malen belangrijker was dan ik. Doordat dit mij zo was geleerd, dit mij zo was voorgedaan, men dit mij iedere dag liet zien, zodat het een bijna "vanzelfsprekend" iets geworden was. Dat geworden was, waardoor ik mezelf maar daarbij ook ieder ander, inclusief mijn naaste dagelijks tekort deed. Doordat ik dagelijks over mijn grenzen ging en ik letterlijk maar ook in wezen figuurlijk op mijn tandvlees liep. Mijn tandvlees, wat in verbinding staat met mijn hart en dat dit bij ieder mens zo is, bij ieder mens geldt is wat de medische wetenschap zal zien, zal kunnen en mogen begrijpen wanneer zij de mens de juiste vragen stelt. De vraag stelt over de hoeveelheid tijd die zij voor zichzelf hebben of nemen om bij te komen. Bij zichzelf te komen en waar mogelijk bij zichzelf te blijven, juist of met name, wanneer het leven, de ander, ieder ander en alles wat anders is daar aanspraak op maakt, doordat hij of zij dat van hen verlangt en of wenst.
Alleen de persoon die aan durft te geven waar zijn of haar grens ligt is in staat om zijn of haar grenzen en de vragen die gesteld moeten worden om de juiste antwoorden te krijgen te kunnen uiten. Te kunnen uiten, waardoor de persoon die dit leest op die wijze een antwoord krijgt op de vragen die hij of zij zichzelf zo nu en dan ook wel eens stelt of zou kunnen stellen wanneer hij of zij zich door het ontbreken van tijd deze vragen nog op geen enkele wijze heeft eigen gemaakt. Want de mens die zichzelf soms wat kritische vragen durft te stellen, de mens die de verantwoordelijkheid voor dat wat hem of haar overkomt of gebeurt, ook werkelijk bij zichzelf zoekt, kan en mag verder. Kan en mag dat doen wat werkelijk past en werkelijk hoort. Het leven leven wat passend en bijbehorend is, gepast.
Dat alle vragen letterlijk en figuurlijk in eerste instantie voor jezelf gelden, de antwoorden dit eveneens doen, jou ook zelf eerst de mogelijkheden en de kansen zullen gaan bieden die nodig zijn, mag iedereen weer weten. Mag iedereen vanaf nu weer weten, vanaf nu, direct, vanaf het moment waarop hij of zij weer bewust leeft.
Ik ben dit ook werkelijk weer gaan beseffen, wezenlijk gaan herkennen, erkennen en gaan accepteren toen ik met mezelf geconfronteerd werd. Vanaf dat moment ben ik gaan begrijpen en werkelijk gaan inzien en voelen dat er maar heel weinig mensen zijn die zich hier bewust van zijn, bewust zijn van de eigen rol in het geheel. Bewust zijn van de rol die ieder mens in zijn of haar eigen proces, in zijn of haar eigen "gelieerd zijn aan", op zich neemt. Op zich neemt doordat hij of zij hier de "zijnstoestand", de energie die hem of haar eigen is, zijn of haar eigen verbinding met God mee op het spel zet. De eigen energie, de eigen levensenergie, die verder reikt dan de hersenen kunnen signaleren of registreren, die verder reikt dan welke energie, in vaste vorm of techniek buiten God om door Jezus, ooit maar zal kunnen reflecteren.
Tenzij, de persoon bewust is, bewust is van zijn of haar bewustzijn. Zijn of haar bewustzijn en deze zijnstoestand kent. De zijnstoestand herkent, erkent en accepteert, doordat deze buiten al hetgeen wat aards is om correspondeert en communiceert met de hogere macht die voor iedereen die en alles wat vanuit het hart leeft beschikbaar is. Voor iedereen die en alles wat leeft beschikbaar en daardoor ook bruikbaar is wanneer de toon van het hart, de klank van het hart en de daarbij behorende trilling die in de stem doorklinkt voelbaar, merkbaar en aantoonbaar is. Aantoonbaar en merkbaar buiten alles wat controleerbaar en registreerbaar is. Geregistreerd en goedgekeurd is en daardoor zullen alleen de mensen weten die bereid zijn om werkelijk ook naar zichzelf te kijken, daarbij de rol van zichzelf te zien in het geheel. De rol van zichzelf in het geheel, waardoor zij de plaats zien die zij in de wereld hebben. De plaats die zij vanuit liefde voor zichzelf en de wereld in alle volledigheid hebben aangenomen. Omdat vanuit het hart leven, vanuit het hart het leven leven wat je als mens hebt aangenomen vanaf nu de enige wijze is waarop we dit allemaal weer zullen mogen doen.
De volgende platen kunnen hier een mooie bijdrage toe leveren:
En
One love van Mary J. Blige, U2: https://www.youtube.com/watch?v=ZpDQJnI4OhU en de songtekst http://www.songteksten.nl/songteksten/31096/u2/one.htm
Alle hulp vanuit een goed hart is welkom! Tot die tijd blijf ik bloggen, blijf ik alles delen met iedereen die ook Volmaakt, Gelukkig Zichzelf wil, kan en mag Zijn, kortom durft te zijn! En vertrouw ik er volledig op, dat dat zal gebeuren wat nodig is, wat mag omdat God de regie vanuit Onvoorwaardelijke Liefde zal begeleiden.
Download ook gratis mijn boekje Leven Leren Herinneren Weten via de boekenwinkel op www.dehofvanhetheden.nl en luisteren kan natuurlijk ook via: https://www.youtube.com/watch?v=NwwuvZEltjk&feature=youtu.be
Want:
"Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen"
&
"Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn"
Dit keer nogmaals een mooie plaat van Lenny Kravitz "Let Love Rule". Want ook nu zal deze, de verbinding die er is, deze mooie gedachte mogen ondersteunen. Wanneer je van jezelf houdt, kun je van een ander houden en positieve emoties en gedachten helpen ieder mens daarbij. Want als de ander zich goed voelt, voel jij je goed, hoe simpel kan het zijn? https://youtube.com/watch?v=TcU57tAKzng
En
Love Can Build A Bridge van de Judds https://www.youtube.com/watch?v=wmxJ7OzhCTY
Geen opmerkingen:
Een reactie posten