"I have a dream" Zal deze droom over vrijheid altijd een droom blijven of kiezen we voor de echte vrijheid, de waarheid?

'I have a dream'  

De meest bekende uitspraak, van een man, die zich op vreedzame wijze uitliet en uitsprak, over gelijke rechten, over gelijke plichten, over gelijke kansen en gelijke mogelijkheden, voor alle mensen in Amerika. http://nl.wikipedia.org/wiki/Martin_Luther_King Dr. Martin Luther King, een dominee, die niet langer aan kon zien, dat er onderscheid werd gemaakt, op basis van afkomst, huidskleur of ras.

We gaan even terug naar 28 augustus 1963, de dag waarop Dr. Martin Luther King precies 50 jaar geleden, de legendarische woorden van zijn speech uitsprak. Speciaal om die reden, herdacht president Obama dit gister, op precies hetzelfde tijdstip, op precies hetzelfde punt. Hij sprak daarbij de volgende woorden: "Martin Luther King is niet tevergeefs gestorven, zijn overwinning is groots." Daarnaast gaf president Obama aan dat de strijd van King nog lang niet gestreden is.

En Obama heeft gelijk. De strijd is nog steeds niet gestreden. Zo lang er nog mensen zijn, die om welke reden dan ook het gevoel hebben of van mening zijn dat zij hun recht moeten behalen, strijd moeten leveren, omdat er onvrede heerst, zal de strijd altijd voort blijven duren, zullen er personen gedupeerd worden, zullen er slachtoffers blijven vallen en zal de vrijheid, hoe mooi dit ook klinkt, nooit vrijheid zijn. Strijd levert strijd op. Vrede en tevreden zijn, zorgt voor vrede. Waar zullen we dan moeten starten? Waar moeten we beginnen? Hoe kunnen we er werkelijk voor zorgen, dat er geen strijd meer ontstaat? Door de angst weg te nemen?

We gaan nogmaals terug naar 28 augustus, dit keer naar 28 augustus in het jaar 1913, het jaar waarin Koningin Wilhelmina het Vredespaleis in Den Haag officieel opende. http://nl.wikipedia.org/wiki/Vredespaleis En gisteren, de dag waarop Koning Willem Alexander en prinses Beatrix, voor het eerst na de dood van Prins Friso, weer present waren bij een openbare aangelegenheid. Het 100-jarig bestaan van het vredespaleis, waar Koning Willem Alexander, secretaris-generaal Ban Ki-moon, van de Verenigde Naties mocht ontvangen en vergezellen. Koning Beatrix woonde een optreden van het Europees Jeugd Symfonie Orkest bij in het Concertgebouw in Amsterdam. Beide belangrijk, beide gedenkwaardig.

De mededeling die gedaan is, door  kinderrechtenorganisatie KidsRights, dat de Pakistaanse tiener Malala, op 6 september de Internationale Kindervredesprijs uitgereikt zal krijgen in Den Haag, is wellicht nog vele malen belangrijker. Een 15-jarig meisje, wat in oktober 2012, slachtoffer was van een aanslag. Slachtoffer, omdat ze door haar hoofd geschoten werd, waarna ze verscheidene operaties moest ondergaan. Een meisje, wat zich vanaf haar elfde jaar, zoals het AD schrijft ijvert voor onderwijs. Ze hield zelfs een blog bij over mensenrechtenschendingen na de machtsovername van de taliban in de grensstreek bij Afghanistan. Een voorbeeld voor velen, helaas daardoor ook een mikpunt of zelfs doelwit.

Maar wat zorgt er nu eigenlijk voor dat iemand die strijd voor wat juist lijkt en is, juist zelf het doelwit wordt? Iedereen wil vrede, iedereen wil vrij zijn en het recht hebben om zich te ontwikkelen, het recht om zich uit te spreken, het recht om een menswaardig bestaan te leiden. Maar hoeveel mensen kiezen hier eigenlijk nog echt voor? Hoeveel mensen nemen er werkelijk het heft in eigen handen? Hoeveel mensen kiezen er nog werkelijk voor zichzelf, voor eigen ontwikkeling en daarbij voor een vrij bestaan? En kunnen we hier in een wereld, die werkelijk barst van de regels, die bij voorbaat al uitgaat van het negatieve, nog voor kiezen? Want eerlijk is eerlijk, dat is toch het geval? 

De foto's en de daarbij behorende krantenkoppen van 28 en 29 augustus van AD de Dordtenaar geven het dit keer heel helder weer.

Startend met de krant van Woensdag 28 augustus: "Wereld wacht in spanning op oorlog; Amerikaanse leger staat klaar om Syrië aan te vallen; Morgen mogelijk al de eerste raketten op doelen Damascus; Voorbereidingen voor korte oorlog met Syrië in volle gang; Amerikanen willen niet meer wachten op VN-onderzoek; Ruim 70 procent Nederlanders wil dat Assad wordt bestraft en dan de foto waarop een klein meisje te zien is met een gasmasker die net door haar moeder is opgezet en de tekst daarbij: Dit gezin uit Israel bereidt zich voor op een eventuele oorlog in buurland Syrië door de uitgedeelde gasmaskers te passen; Daaronder een foto van Minister Dijsselbloem, die met de armen over elkaar staat; de tekst bij dit artikel Kabinet snijdt hard in toeslagen; Ook in 2014 gaat de koopkracht van iedereen achteruit; 

De krant van Donderdag 29 augustus: 'Mama, is de aanval nu begonnen?' Doodsbange Amsterdamse Nicole woont in Damascus; Nicole Wouters wacht met angst en beven op de Amerikaanse raketaanval. Ze is een van de weinige Nedelanders in de Syrische hoofdstad Damascus. Daar, midden tussen de militaire doelen, woont de 48-jarige Amsterdamse met haar Syrische man en twee zoons; en Scheepswerf zoekt Poolse lassers; De megaorder van 1 miljard euro die scheepsbouwer IHC Merwede uit Sliedrecht onlangs binnensleepte, zal vooral werk opleveren voor buitenlandse technici uit Polen en Roemenie."

Wie snapt en begrijpt het nog? Wanneer we refereren aan de koppen uit de krant, kan ik alleen maar concluderen, dat het er alles van wegheeft, dat we onszelf helemaal gek aan het maken zijn? Zou dit het effect of het doel zijn van deze hele crisis? Zou dit het effect of het doel zijn van alles wat ervoor zorgt dat er strijd ontstaat? Dan is dit het indirecte of zelfs directe resultaat van het leven in een wereld, die bol staat van hebzucht en meer willen zijn dan je bent, meer willen zijn dan de ander. Het indirecte of directe resultaat, waar voor sommigen zelfs geldt, dat ze ook echt meer (denken te) zijn dan de ander, omdat zij een hogere opleiding hebben, meer bezitten en of dit nu geld of goederen betreft, dat maakt hierbij geen enkel verschil. Is dit ook echt zo? Zijn mensen die meer hebben geleerd, meer bezitten dan de ander of mensen die een hogere functie bekleden, waardoor ze in de ogen van velen op een hogere positie staan, ook meer mens? Is dit niet de vraag, die ieder mens zichzelf zou moeten stellen?

De vraag: Ben ik een beter mens? Want, alleen wanneer je deze vraag met ja kunt beantwoorden, dan ben je in staat om iets te veranderen. Alleen wanneer je die vraag met ja kunt beantwoorden, start je bij jezelf en kun jij het voorbeeld zijn. Wanneer deze vraag een ontkennend of afwijkend antwoord oplevert, dan mag je eerst met jezelf aan de slag. We kunnen blijven wijzen naar alles en iedereen die in onze ogen iets niet goed doet of zelfs totaal verkeerd zijn, maar wie zijn wij, wie ben jij? Wanneer we allemaal weer eens bij onszelf starten en onszelf de spiegel voorhouden dan pas brengen we een verandering teweeg. Het hoeft helemaal niet zo moeilijk te zijn. Het hoeft helemaal niet zoveel te kosten. Het enige wat dit kost is tijd. Tijd om aan jezelf te werken.

En dan kan ik oprecht zeggen: God, wat ben ik blij, dat ik dit leven mag leven, dat ik deze mogelijkheid en tijd gekregen heb. Wat ben ik dankbaar voor alles wat ik mee heb mogen maken. God, wat ben ik blij dat ik mezelf ben en mezelf mag zijn, niets of niemand me hier ooit vanaf heeft weten te brengen. Ik ben geen beter mens, probeer dit wel te zijn, ik geef toe dat ik fouten heb gemaakt en maak ze ongetwijfeld nog steeds. Ik wil en ben wel bereid nog heel veel te leren en kijk er echt naar uit om dit te kunnen en mogen doen. Uit dankbaarheid wil ik natuurlijk wel graag delen.  Dat doe ik al jaren en daar ga ik onophoudelijk mee door. Want door het gratis aanbieden van informatie en het delen van kennis, die ik heb opgedaan door opleiding en ervaring, kan en mag ik helpen. 

Wanneer ik de middelen en de mogelijkheden heb, kan dit laatste voor mensen die niet het budget hebben, volledig kosteloos. Ik vertrouw erop dat dit in orde komt. Natuurlijk kan ik alle hulp gebruiken en daarom vraag ik hierbij meteen, wie wil mij helpen? Wil jij mij helpen? Want alleen wanneer we het samen doen, is het mogelijk, om de wereld weer een plaats voor iedereen die en alles wat leeft, te laten zijn. Een wereld waar vrede heerst en alles wat er nu voor zorgt dat er zorgen, leed, pijn en verdriet is, voor eens en altijd tot het verleden behoort. Zodat we vrij zijn, voor eens en altijd!

De volledige tekst van Dr. Martin Luther King is na te lezen op: http://www.tipr.nl/speech_martin_luther_king.aspx Een tweetal alinea's, wellicht niet de meest bekende, heb ik verderop in dit blog geciteerd.

"This will be the day all of God's children will be able to sing with a new meaning, "My country, 'tis of thee, sweet land of liberty, of thee I sing. Land where my fathers died, land of the pilgrims pride, from every mountainside, let freedom ring."

"And when this happens, when we allow freedom to ring, when we let it ring from every village and every hamlet, from every state and every city, we will be able to speed up that day when all of God's children, black men an white men, Jews and Gentiles, Protestants and Catholics, will be able to join hands and sing in the words of the old Negro spiritual, "Free at last! free at last! thank God Almighty, we are free at last!"

"Dit zal de dag zijn dat alle kinderen van God met een nieuwe betekenis zullen kunnen zingen: 'Mijn land, het is van u, Zoet land van vrijheid, Over u zing ik: Land waar mijn vaders stierven,

Land waarop pelgrims trots zijn, Laat van elke berghelling, Vrijheid klinken'"

"Wanneer we vrijheid laten klinken, wanneer we het van uit elk dorp en elk gehucht van uit elke staat en elke stad laten klinken, zullen we in staat zijn de dag te bespoedigen waarop alle kinderen van God, zwarte mensen en blanke mensen, joden en niet joden, protestanten en katholieken, de handen ineenslaan en de woorden zingen van de oude gospelsong van de negers: Eindelijk vrij! Eindelijk vrij! Dank God almachtig, wij zijn eindelijk vrij!"

http://www.youtube.com/watch?v=yzCWGGG2gQc