Het eerste blog in het nieuwe jaar, na een rustperiode van iets meer dan 2 maanden. Deze keer start ik met de begeleidende woorden die ik in februari heb geschreven voor de vaste lezers van de nieuwsbrief van De Hof van het Heden. Een toevoeging die alleen de mensen die de brief in hun mailbox ontvangen kunnen lezen.
"Hallo Allemaal,
Voor ons een hele bijzondere periode, na de laatste nieuwsbrief. Een periode, waarin mijn uitspraak: “Je kunt nooit iets van iemand verwachten tenzij je het aan ze vraagt en zelfs dan nog niet eens”, maar weer eens bewaarheid is. Verwachtingen van mensen of beter gezegd verwachtingen in het algemeen, kunnen leiden, tot teleurstellingen, tenzij je ervoor kiest om niets meer te verwachten. Niets meer verwachten, doordat je vertrouwt op de toekomst en deze met een open blik, zonder oordeel tegemoet ziet. Want, we kunnen wel plannen, we kunnen onze agenda blijven vullen, met de dingen die moeten, nodig zijn of onze voorkeur hebben, soms leidt het leven, of de weg die wij volgen, precies de andere kant op. Precies daarheen waar de Universele routeplanner al op was ingesteld. Omdat het voorbestemd is?
En dan zijn er ineens gebeurtenissen of momenten, die onvoorspelbaar zijn. Actie en reactie?
Bizarre wendingen, maar ook zeer zeker mooie. Verdrietige wendingen, maar ook zeer zeker liefdevolle. Onverwachte wendingen, waarbij het los laten van mensen die je dierbaar zijn horen, maar ook verrassingen door het nieuws van nieuw leven, geboortes en de aankondiging van een aanstaande verbintenis. Een wisselwerking van emoties, waarbij uitersten geen uitzondering zijn.
Door je in deze tijd staande te houden, zul je balans kunnen vinden, die nodig is, om bij jezelf te blijven. De balans die ervoor zorgt dat je met iedere emotie overweg kunt en beter nog van iedere emotie leert. Datgene leert, wat ervoor zorgt dat je de minder prettige emoties, in een lagere intensiteit zult ervaren en voelen dan de mooie. Een gedoseerde intensiteit, zodat je alles aankunt. Een voor jou maximaal toelaatbare intensiteit, zelfs wanneer je daar voorheen nog niet van overtuigd bent of niet weet dat je om zal kunnen gaan met die dingen waarmee je onverwacht geconfronteerd wordt.
Een confrontatie, die niet in je agenda staat, die niet (te) voorzien is. Een confrontatie waarmee je zult moeten dealen wanneer het moment daar is. Wanneer de emotie (of de emoties) zonder vooraankondiging ineens voelbaar is (zijn). Wanneer je om kunt gaan met emoties, kun je in feite omgaan met alles wat er op je pad komt. En dat ieder mens dit nodig heeft, daar kan niemand onderuit. Omdat het wegstoppen of niet meteen durven omgaan of eigenlijk verwerken van emoties, ervoor zorgt dat je het verleden een heel leven lang met je meedraagt. En vrijwel iedereen weet, dat een onverwerkt verleden, leidt tot lijden in het heden.
Ben jij er al klaar voor om zonder leed de toekomst tegemoet te zien? Ik wil je daar graag bij helpen en beter nog, ik mag dit ook doen!
Tot de volgende nieuwsbrief!"
En voor wie de betreffende nieuwsbrief van de maand februari zelf nog lezen wil, heb ik de link meteen nog even bijgesloten. http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/nieuwsbrief24.pdf
Dat de bovenstaande nieuwsbrief, een brief is met een persoonlijk tintje, daar kan en wil ik, na alles wat er gebeurd is in de afgelopen periode, niet meer onderuit. Dat is toch ook waar het om draait! Om mijn leven en het leven van de mensen die mij dierbaar zijn. De mensen waar ik me betrokken bij voel en de mensen die op welke wijze dan ook een bijdrage hebben geleverd aan mijn leven en het leven van de mensen waarvan ik houd en waarom ik geef. Dat ik me niet af wil sluiten voor alles wat hen beroert maakt mij mens. Een mens met gevoel, een mens die naast het leiden van mijn leven op de meest gelukkige manier, ook ieder ander een gelukkig leven gun. Willen we dat eigenlijk allemaal niet? Willen we allemaal niet een mooi, gezond en gelukkig leven leiden en gunnen we onze dierbaren niet hetzelfde?
Dat de bovenstaande nieuwsbrief, een brief is met een persoonlijk tintje, daar kan en wil ik, na alles wat er gebeurd is in de afgelopen periode, niet meer onderuit. Dat is toch ook waar het om draait! Om mijn leven en het leven van de mensen die mij dierbaar zijn. De mensen waar ik me betrokken bij voel en de mensen die op welke wijze dan ook een bijdrage hebben geleverd aan mijn leven en het leven van de mensen waarvan ik houd en waarom ik geef. Dat ik me niet af wil sluiten voor alles wat hen beroert maakt mij mens. Een mens met gevoel, een mens die naast het leiden van mijn leven op de meest gelukkige manier, ook ieder ander een gelukkig leven gun. Willen we dat eigenlijk allemaal niet? Willen we allemaal niet een mooi, gezond en gelukkig leven leiden en gunnen we onze dierbaren niet hetzelfde?
Waarom doen we (of velen van ons), dit dan nog steeds niet? Waarom is er nog steeds strijd en verkiezen we de veelal negatieve dingen nog steeds boven de positieve? Het lijkt er namelijk zo langzamerhand op dat we de niet leuke dingen in een mensenleven als vanzelfsprekend zijn gaan ervaren. Iets wat erbij hoort, omdat het onderdeel van het leven is. Ja en nee: We kunnen niet overal invloed op uitoefenen. We hebben wel degelijk de mogelijkheid om invloed uit te oefenen op de wijze waarop we ergens mee omgaan. Dit geldt voor ieder mens, overal en altijd. De reactie na een actie of een gebeurtenis. Dat wat ervoor zorgt of je iets op een juiste wijze afsluit of er een heel leven lang hinder van ondervindt. Mijn voorkeur gaat uit naar het eerste en iedereen die op eenzelfde wijze reageert, zal zich hier zeer zeker in kunnen vinden. Ervaring leert, is hier natuurlijk meer dan ooit aan de orde. En ervaringen genoeg in het leven, waardoor we iedere dag opnieuw de kans krijgen om het tij te keren. Ik ben er klaar voor!
De afgelopen tijd heeft voor heel veel mensen in het teken gestaan van Sport (de Olympische Spelen) en van de mensenrechten. Een bijzondere prestatie voor de Nederlandse sporters. Zij zijn na de Olympische Spelen, met maar liefst 24 medailles, in Nederland ontvangen als ware helden. Want eerlijk is eerlijk dat deze mensen een unieke prestatie hebben neergezet dat zal een ieder beamen. Dat het jarenlang trainen en afzien er voor de betreffende sporters uiteindelijk toe heeft geleid dat zij dit resultaat behaald hebben, zal bij de meeste mensen wel bekend zijn. Er is namelijk bijna geen enkel persoon die zonder training of zonder gedegen voorbereiding een dusdanige prestatie levert. Dat wij, de mensen in Nederland daar trots op mogen en kunnen zijn, is dan ook duidelijk zichtbaar gemaakt tijdens de huldiging van de sporters in Assen.
Dat er over "de Spelen" wel een schaduw is geworpen, daar kunnen we onze ogen ook niet meer voor sluiten. In hoeverre de schending van de rechten van de mens hierbij aan de orde zijn geweest (van invloed was), zal ieder mens voor zichzelf mogen bepalen. Wanneer je het nieuws van de afgelopen tijd hebt gevolgd, is dit vaker aan de orde dan wie of wat maar ook zich realiseert. Voor de manier waarop ermee omgegaan wordt, overigens net zo goed. Want door te strijden voor, je uit te spreken over de dingen die niet goed gaan, zet je wel iets op de kaart. Het vuurtje wat gestart is wordt hierdoor vaak meteen aangewakkerd. Zou de oplossing aandragen of er op een vriendschappelijke manier instappen niet een veel betere mogelijkheid zijn? Daarmee wellicht direct de Rechten van de mens veiligstellen?
Maar wat zijn nu eigenlijk de rechten van de mens? Deze worden op verschillende wijzen omschreven. Kies daarom de omschrijving die voor jou het duidelijkst is. Ik heb twee links bijgesloten: van Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Rechten_van_de_mens of van de Overheid: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/mensenrechten
Sport, spel en mensenrechten, zijn allemaal van belang in een mensenleven. In hoeverre deze van invloed zijn op tevreden zijn en daarmee een bijdrage leveren aan het gezond en welzijn van de mens inclusief de Vrede op Aarde, daar kom ik graag in een volgend blog op terug. Voor nu heerlijk genieten van het zonnetje en morgen gezond weer op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten