Hoe zie jij dit eigenlijk?

“Waar een wil is, is een weg”

Een uitlating, gezegde, spreekwoord of de waarheid? Hoe vaak heb jij meegemaakt dat je het idee had, dat iets totaal onmogelijk was, je hier zo op vertrouwde, dat dit toch bewaarheid werd. Een overwinning, een beloning voor je jarenlange inzet, doorzettingsvermogen, het niet opgeven door te vertrouwen op het juiste of gewoon iets buiten jou om wat ervoor zorgde dat het lukte?

Ja, heel veel mensen maken iets dergelijks mee in hun leven. Waardoor ze beseffen dat wanneer je ergens voor de volle honderd procent voor gaat, je uiteindelijk ook ziet dat het allemaal op zijn pootjes terecht komt. Alsof het voorbestemd is. Het met minimale inspanning, gewoon door dat te doen waar je goed in bent, vanzelf gaat.

Wishful thinking? Als dit zo is, dan geldt dat je heel goed moet letten op wat je zegt en denkt. In mijn boeken komt dit ook duidelijk naar voren. Oorzaak en gevolg misschien? Ja, dat zeker, omdat alles wat je als mens zegt, denkt, doet en beslist een vervolg krijgt. Kies dan maar het juiste, voor jezelf, voor de ander en voor iedereen die en alles wat leeft. Want alleen aan jezelf denken, heeft nog niemand gelukkig gemaakt. Eerst aan jezelf denken, delen, samenzijn met mensen waarvan je houdt en waarom je geeft wel! Zou dat de werkelijke zin van het leven zijn?

Waar een wil is een weg volstaat dan eigenlijk niet, omdat er iets aan ontbreekt. Dat brengt me bij de aanvullingen die er zeker bij horen. Waarom zijn deze zo belangrijk? Wie iets wil, zoekt een mogelijkheid, wie iets niet wil, zoekt een reden. Zou angst voor het bereiken van iets wat je een goed gevoel geeft, één van die redenen zijn? Leven mensen al zolang in angst, met verdriet of in onbalans, dat dit ze zelfs een veilig gevoel heeft gegeven? Dat zou natuurlijk een verklaring zijn, waarom de wereld in onbalans verkeert. Onbalans door de economische situatie? Met ziektes in velerlei vormen als gevolg? Hebzucht, waardoor steeds minder mensen bereid zijn om naar de ander te kijken? Wanneer we allemaal onderdeel zijn van een groter geheel, is dit dan een verklaring voor de natuurrampen? Hoe denk jij hierover?

Een reden, een gevolg, of accepteer je dit niet en wil jij je er ook voor inzetten om alles te doen voor……een mogelijkheid? Een gezonde wereld, iedereen gelijke kansen door werkelijk te delen. Kennis, middelen en mogelijkheden.

Ik ga ervoor!