'Bron: NU.nl, 21 september 2015'
'Het weer: Zonnige perioden, maar ook veel bewolking'
Maandag zijn er zonnige perioden in het oosten en zuiden, maar in het westen en noorden heeft bewolking al snel de overhand en valt ook een enkele bui.
Het wordt 16 of 17 graden. De wind wordt zuidwestelijk en neemt geleidelijk toe.
Maandagavond waait het matig, aan zee vrij krachtig, 3 tot 5 Bft. Laat op de avond en 's nachts gaat het regenen vanuit het westen.
Dinsdag overdag is het eerst nog bewolkt en regenachtig, later vallen buien en schijnt soms de zon. Het waait nog steeds behoorlijk."
&
'Weer en verkeer'
"Maandag valt opnieuw een enkele bui, vooral in het westen en noorden. Enkele wisselvallige dagen volgen, maar vanaf donderdag is er kans op zonnig nazomerweer.
De ANWB rekent voor maandagochtend op een normale spits.
Bekijk het complete weerbericht, de actuele situatie op de weg en treininformatie."
http://www.nu.nl/dvn/4129563/wordt-nieuws-maandag-21-september.html
Het blog van vandaag maandag 21 september, direct, pakkend of in de ogen van een aantal mensen mogelijk zelfs kwetsend. Laten we wel wezen, laten we wel zijn, dat dit op geen enkele wijze kwetsend bedoeld is. Laten we wel wezen, laten we wel zijn dat dit op geen enkele wijze kwetsend kan zijn, omdat dit op geen enkele wijze de bedoeling is. Dat het uitspreken en delen ervan wel nodig is, zal iedereen die voelt, die in staat is om naar zijn of haar gevoel te luisteren, onmiddellijk begrijpen. Want dat het nodig is, dat het nodig is dat we weer gaan begrijpen en naar ons gevoel gaan luisteren, waardoor de juiste emoties weer spreken, zal iedereen mogen weten. Zal iedereen die wil leven mogen weten. Want we hoeven het alleen maar aan te nemen, we hoeven alleen dat aan te nemen wat het leven ons biedt, wat het leven ons brengt en wat het leven ons geeft en iedereen die zich vastklampt aan dat wat was, dat wat ooit eens was, wat ooit eens was geweest, zal bedrogen uitkomen. Zal moeten dealen met dat wat de toekomst brengt, dat wat de toekomst hen brengt en dat wat de toekomst die zij zelf in handen hebben genomen hen geeft en brengt of zal een heel leven lang emotioneel onderontwikkeld blijven!
Ook dit keer weer een aantal dagen schrijfpauze, schrijfpauze om even los te zijn van, los te komen van, los te komen van dat wat mij bewust, maar ook zeker onbewust bezighoudt, bezighoudt omdat ik me betrokken voel. Omdat ik me betrokken voel bij iedereen die en alles wat leeft. Iedereen die en alles wat het recht op leven heeft. Toen ik een aantal weken geleden wat plantjes onderdak heb geboden, kon ik me nog niet voorstellen dat dit van invloed zou zijn. Van invloed zou kunnen mogen zijn op dat wat ik nodig had. Nodig had om in alle rust te mogen doen wat nodig was. Wat nodig was, als een behoefte, nodig als dat wat een bijdrage levert aan, een zinvol en nuttig iets. Zinvol en nuttig voor iedereen die er de behoefte toe voelt en de rust voor neemt om het te lezen. De behoefte voelt en de rust heeft om te lezen wat ik met iedereen die het lezen wil mag delen.
Want dat delen nog steeds is waarom het draait, delen mijn taak is, en dit nog steeds is wat werkelijk van belang is, wat van belang en daardoor ook nodig is, omdat de behoefte daar is, de behoefte er is, omdat zoveel mensen ontheemd zijn, weet ik nu meer dan ooit. Omdat heel veel mensen letterlijk maar ook figuurlijk ontheemd zijn, alsof ze ronddwalen, ronddwalen in afwachting van iets of iemand die hen de touwtjes en handvatten biedt, om hun leven weer op de rails te krijgen. Hun leven weer op de rails of onder controle te krijgen, omdat het er tot nu toe, tot op de dag van vandaag naar uitziet dat er iets buiten henzelf is, die bepaalt wat er komt. Iets buiten henzelf, een hogere macht, alsof de persoon, de persoon die ontheemd is, er zelf geen zeggenschap meer over heeft. Geen zeggenschap maar ook geen invloed, waardoor alles wat er gebeurt, alles wat hem of haar op dit moment overkomt of te gebeuren staat, volledig geleid wordt, door iets buiten hem of haarzelf. Geleid wordt buiten hem of haarzelf om. Zodat het er zelfs op lijkt, alle schijn van heeft, dat heel veel mensen niet meer het leven leiden waarvoor zij bewust of onbewust gekozen hebben. Ja gekozen hebben, gekozen hebben voorafgaand aan het leven wat zij nu leiden.
Bewust of onbewust, dat wat het verschil maakt. Bewust of onbewust leven, dat wat "iedereen", of laat ik toch maar veel mensen zeggen, dat wat veel mensen doen, die zich datgene voorhouden wat hen maakt tot wat zij zijn, "gewoontedieren". Wat zij zijn of wat zij geworden zijn, door iedere dag het vaste ritueel te volgen, door iedere dag dat te doen wat ervoor zorgt dat zij genoegen nemen met, genoegen nemen met, dat wat hen geboden wordt, dat wat hen gegeven wordt, dat wat hen op de één of andere wijze gebracht heeft tot waar zij nu zijn. Gebracht tot waar ze nu zijn, of waar ze zich nu bevinden. Waar ze zich nu bevinden in leven, in het leven wat zij leven, het leven wat zij leiden of is het toch het leven wat geleid wordt, door alles wat de maatschappij, de omgeving, de persoon waarmee zij een leven delen van hen verlangt. Het verlangen van de maatschappij, de omgeving, de persoon waarmee je samen bent, woont en leeft. Heb jij je weleens afgevraagd waar jij staat in dit geheel? Heb jij je weleens afgevraagd wie jij bent in deze constructie, in deze samenstelling, in dat wat jouw leven heet? Hoeveel mensen zijn er die zichzelf deze vraag stellen?
Wat is het belang van het feit dat iemand zichzelf deze vraag stelt? Ja, wat is het belang van het feit dat iemand, jij, ik maar daarbij ook ieder ander zichzelf deze vraag stelt? Weet jij het, heb jij jezelf deze vraag weleens gesteld, of vertrouw je er zonder meer op dat je dat doet wat voor jou is weggelegd? Dat je dat doet wat een bijdrage levert aan jouw gezond en welzijn? Dan is mijn vraag aan jou, hoe voel je je? Hoe voel je je op dit moment? En natuurlijk kan ik deze vraag alleen voor mezelf beantwoorden, natuurlijk wil ik deze vraag voor mezelf met alle liefde beantwoorden. Het antwoord wat ik daarop geef is: "Goed, ik voel me goed." "Ik voel me een tevreden en gelukkig mens en ben me er terdege van bewust, dat ik daar iedere dag aan mag werken."
Ik ben me er zelfs volledig van bewust, dat ik de persoon ben, die hier dagelijks aan zal mogen werken, om ervoor te zorgen dat ik ook in deze staat van zijn kan blijven. Ik ben me er volledig van bewust, dat ik de enige ben, die hier dagelijks iets aan zal mogen doen, om dit gevoel, dat wat mij helpt om gezond en wel te zijn en te blijven, vast te houden. Omdat het vasthouden van mijn goede gevoelens, mijn gevoel van gezond en welzijn, voor mij zo belangrijk is, dat ik dit als mijn eerste levensbehoefte zie. Dit voor mij de levensbehoefte is, de levensbehoefte die ik nodig heb om te kunnen leven. De levensbehoefte die ik nodig heb, om mijn leven op de meest optimale manier te leven. Het leven wat mogelijk is, het leven wat voor mij mogelijk is, het leven wat voor mij mogelijk is, door dat wat mij gegeven is te gebruiken. Door dat wat mij gegeven is te gebruiken en in te zetten. Dat wat voor mij mogelijk is. En natuurlijk houd ik rekening met, natuurlijk houd ik rekening met iedereen die en alles wat om mij heen is. Wanneer ik dit echter doe zonder daarbij eerst te kijken, naar mezelf te kijken, wanneer ik iedereen die en alles wat om mij heen is voor mij laat gaan, op een hogere plaats zet dan mezelf, dan kan ik er vanuit gaan dat ik mezelf tekort doe.
Dan doe ik mezelf in wezen te kort. Dan doe ik dat wat ervoor zorgt dat ik evenals heel veel andere mensen en dieren, mezelf ten dienste stel van. En wanneer ik me ten dienste stel van, bevredig ik de behoefte van ieder ander, leef ik mijn leven ten behoeve van, iedereen die en alles wat leeft, maar vergeet ik mezelf. http://synoniemen.net/index.php?zoekterm=ten+dienste+van Vergeet ik mezelf en zal ik me daarbij nooit in mijn behoefte kunnen voorzien. Zal ik me nooit in mijn behoefte kunnen voorzien, waardoor ik altijd zoekende blijf. Zoekende blijf naar dat wat mij gelukkig maakt, dat wat mij bevredigt, dat wat ervoor zorgt dat ik me heel en compleet voel. Want eerlijk is eerlijk, dat is toch wat het leven inhoudt, dat is toch wat de betekenis van het leven is? Dat is toch waar we allemaal naar streven? Dat is toch hetgeen waar iedereen die en alles wat leeft uiteindelijk naar op zoek is? Op zoek naar de mogelijkheid om, compleet te zijn, te doen wat mogelijk is? Te doen wat voor jou het meest haalbare is? En dan? Wanneer alles bereikt is, wanneer je als mens voldaan bent, met een gerust hart, tevreden je hoofd te ruste leggen? Want dat is toch in wezen de omschrijving van "Mijn taak is volbracht"?
"Het is volbracht", dat wat Jezus deed voor ons allemaal, voor zijn Vader en voor iedereen die en alles wat na hem het leven kreeg. Het leven heeft gekregen en het leven mocht leven, waarvoor gekozen werd, waarbij de 10 geboden en het geweten de leidraad werden. De 10 geboden en het geweten de leidraad werden, om de mens te laten weten wat de grenzen waren. Wat de grenzen van hun eigen kunnen en mogen waren, de grenzen van dat wat voor hen mogelijk was. Overschrijding van deze grenzen, zou hen kennis laten maken met onvermogen. Onvermogen op elk en ieder gebied. Elk en ieder gebied waarbij de grenzen overschreden waren. De grenzen die duidelijk voelbaar zijn, voelbaar wanneer de mens weer zou luisteren naar dat wat zijn of haar lichaam hem vertelt, dat wat zijn of haar lichaam via zijn of haar hart laat weten. Omdat het hart in tegenstelling tot wat alle wetenschappers denken, het wezenlijk brein is, de controlekamer. De controlekamer en de harddisk, inclusief "de drive" van ons bestaan. De drive, ons zijn en de wijze waarop we ons staande weten te houden. Ons zijn en dat wat ons helpt om gedurende het leven wat we leven, volledig onszelf te kunnen en mogen zijn.
Ja kunnen en mogen zijn, wanneer we onze grenzen, onze persoonlijke grenzen bewaken. Wanneer we onszelf zijn en bewust zijn. Wanneer we waken, in plaats van slapen, ons geen zand in de ogen laten strooien of in slaap laten sussen, door alles wat om ons heen is, alles wat ons een gevoel van "schijnzekerheid" geeft. Want het verschil wordt maar al te vaak duidelijk, het verschil is maar al te vaak getoond in de afgelopen jaren, in de afgelopen decennia en in de afgelopen eeuwen. Kortom we zijn ons leven niet zeker wanneer we weigeren naar onszelf te luisteren. Wanneer we weigeren te doen wat ons hart ons ingeeft. Want dat we ons leven alleen naar behoefte en tevredenheid kunnen leven, wanneer we dat doen wat ons hart ons ingeeft heb ik letterlijk mogen ervaren. Heb ik mogen ervaren en daardoor ook kunnen beleven. Dat is de reden waarom ik nog in leven ben. Waarom en waardoor ik nog in leven ben, omdat ik werkelijk alleen luister naar dat wat mijn hart me ingeeft. En het moment waarop ik daaraan voorbij ga, wanneer ik me laat leiden door negatieve emoties, gaat het mis. Gaat het mis en is het spreekwoord, "wie niet horen wil moet voelen", direct bewijs van dat wat ik weigerde te horen.
Wat ik weigerde te horen, of wat ik weigerde voor waar aan te nemen. Voor waar of voor waarheid aan te nemen. Want de waarheid, dat wat werkelijk en wezenlijk waar is, is in ons, zit in ons en laat ons onmiddellijk weten, laat ons wezenlijk, laat ons voelbaar weten, wat juist of onjuist is, wat gehoord of ongehoord is, wat gepast of ongepast is. Dat al deze synoniemen, al deze woorden in ons wezen verweven zitten, wezenlijk in ons verweven zijn, weet ik letterlijk uit ervaring. Weet ik door het ervaren te hebben, weet ik door het wezenlijk te weten. De harde les, de lessen die ik door mijn onvermogen, door mijn onjuiste wijze van handelen heb ervaren. Want dat ik getroffen werd door mijn eigen toedoen, door dat wat ik mezelf toestond te doen, wat ik de ander toestond te doen en op mezelf te betrekken, de behoefte van de ander voor mezelf te stellen, dat is wat ik ervaren heb. Wat ik ervaren en beleefd heb, waardoor dit wezenlijk onderdeel werd van mijn leven, waardoor dit wezenlijk deel van mij werd. En ik deed dit zelf, er is geen mens, dier of wat maar ook wat ik hiervoor aansprakelijk kan stellen.
Omdat ik zelf de enige aansprakelijke ben voor mijn leven. Voor dat wat mij het leven geeft of dat wat ervoor zorgt dat ik mijn leven zal laten. Mijn leven, het leven wat ik gekregen heb, waar ik dankzij de ruimhartigheid van God, dankzij de Onvoorwaardelijke Liefde van God en Zijn Zoon Jezus, de verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid voor mag dragen. Deze ook kan dragen door er emotioneel, gevoelswaardig bij betrokken te zijn. Omdat emotie, gevoelswaarde is, emotie, de juiste emotie wel te verstaan, je dat brengt wat nodig is. Emoties, je laten weten wat voor jou van toepassing is, wat jij nodig hebt, waar je naar mag luisteren, wat jou helpt om jou te zijn. Wat jou helpt om jou te zijn, wanneer je ook werkelijk volgens jouw plan en jouw bestemming leeft. Dat wat jij nodig hebt om je leven te kunnen leven. Je leven op de meest volwaardige manier te kunnen leven en daardoor jouw leven te kunnen zijn. Dat wat jij nodig hebt, dat wat nodig is en voelbaar.
Dat wat voelbaar is, als gelukkig zijn, in wezen en wezenlijk gelukkig zijn. Omdat gelukkig zijn, leven is, waardoor je levend bent. En levend zijn voelbaar is, op elk moment en in iedere seconde waarin je leeft mag worden gevoeld. Want voelen is leven en leven zonder gevoel is geen leven. Wanneer je er als mens voor kiest om je gevoel, dat wat je nodig hebt om te kunnen leven uit te schakelen, te manipuleren of te stimuleren, zal jou leven niet jouw leven kunnen zijn. Zal het leven geen leven zijn. Ik heb het gevoeld, ik heb het ervaren en beleefd. Wanneer ik ervoor gekozen had om gevoelloos, emotieloos of eigenlijk levenloos te zijn, zou ik nooit tot de ontdekking gekomen zijn, hoe mijn leven had kunnen lopen. Had kunnen lopen en zou mogen zijn, gevoelsmatig had kunnen zijn. Omdat alles wat geen bijdrage levert aan mijn eigen gevoel, wat ervoor zorgt dat mijn gevoel "kunstmatig piekt", tot diepe dalen of tot extreme hoogte met wordt geleid, mij op geen enkele wijze gelukkig maakt. Geen bijdrage levert aan mijn totaal geluk, mijn "overall" gelukkig zijn. Want dat het in staat zijn om te kunnen voelen, de enige echte manier is om altijd en overal gelukkig te zijn, dat heb ik mogen ervaren, dat heb ik mogen ervaren en beleven, dat beleef ik iedere dag.
Iedere dag waarop ik mijn leven leef, iedere dag waarop ik dat doe, wat een bijdrage levert aan mijn gevoel, mijn goede gevoel en mijn in en vanuit goede emoties gekozen wijze van leven. Omdat het leven leven, op de meest optimale manier, de "Overall Wijze" is, de voor mij juiste wijze van leven is. De voor mij juiste wijze van leven is, waardoor ik werkelijk alles kan en mag voelen wat een bijdrage levert aan dat wat ik nodig heb, dat wat ik nodig heb en wat mij gegeven is. Wat mij gegeven is om te delen, te kunnen en te mogen delen, omdat het delen van mijn geluk, mijn gelukkig in leven zijn, een bijdrage kan en mag leveren aan ieders levensgeluk. Aan het levensgeluk van iedereen die ervoor kiest om dit geluk te willen ervaren, te willen ervaren en te mogen beleven. Te mogen beleven hoe het voelt om je eigen leven te leiden. Hoe het voelt wanneer je je eigen leven leidt, wanneer je nog op geen enkele wijze hebt kunnen voelen hoe dit is. Want wanneer je het geluk van een eigen leven leiden, nog op geen enkele wijze hebt kunnen voelen, wanneer je het geluk van een eigen leven leiden, nog op geen enkele wijze hebt kunnen ervaren, kun je op geen enkele wijze weten wat leven is. Heb je nog niet ervaren hoe het is om jouw leven te leven of jouw leven te leiden. Wat leven of wat jouw leven is? Dit is aan jou.
Ik kan dit alleen voor mezelf zeggen, ik kan dit alleen voor mezelf bepalen, omdat dit mijn leven is. Ik mijn leven op de meest optimale, "de overall wijze" leef. Ik overal mezelf ben, overal mezelf kan en mag zijn, en ontzaglijk dankbaar ben, voor alle mensen die ik heb mogen ontmoeten, die ik heb mogen leren kennen en waardoor ik heb mogen ervaren, dat ik mijn leven ben. Dat ik dankzij of mede door de ander mijn leven ben. Waardoor ik deel ben van het geheel. Waardoor ik onderdeel ben van, dat wat nodig is om het leven, het leven in het algemeen, in het overall belang te leven. Want wanneer ik mijn leven op de overall wijze leef, kan ieder mens dit doen. Want wanneer ik mijn leven op de overall wijze leef, heeft iedereen de mogelijkheid om ervoor te kiezen en ervoor te gaan. Want door het leven van je leven, door het kunnen leven met iedereen die en alles wat leeft, ben je in staat om jezelf te leren kennen. Ben je in staat om overal met iedereen die en alles wat leeft jezelf te zijn. Mits je jezelf op geen enkele wijze tekort doet, de ander op geen enkele wijze tekort doet, waardoor je overal en altijd jezelf bent.
De tekst van het voorgaande blog, het blog van 17 september aangevuld met wat extra tekst, sluit volledig aan, omdat ook nu de korte schrijfpauze en de rust, inclusief het bezoeken en contacten van de mensen die ik in de afgelopen jaren alleen telefonisch alleen via de WhatsApp, Facebook, een kort berichtje via Messenger of via LinkedIn gevolgd heb, daarbij van waarde is. Omdat zij evenals de mensen die ik wel persoonlijk gezien heb, die ik geregeld terug heb gezien, de mensen zijn, die mij in de loop der jaren dierbaar geworden zijn. Mensen die voor mij de moeite waard zijn, mensen die een bijdrage hebben geleverd aan mijn leven, aan de persoon die ik ben. Mensen waardoor ik mede de mogelijkheid heb gekregen om mezelf te leren kennen, mezelf te leren kennen en daardoor ook in de gelegenheid ben gesteld om deze kennis, het mezelf zijn met hen te delen.
Want door het delen van deze zelfkennis, door het mezelf zijn, heb ik hen bewust of onbewust de kans gegeven om hetzelfde te doen. Door het delen van mijn leven, door hen deel te laten zijn van mijn leven, heb ik hen de mogelijkheid, de tools en de handvatten geboden om hetzelfde te doen. Dat te doen wat voor hen van toepassing was, dat te doen wat hen zou kunnen helpen, geholpen heeft om hun eigen weg, hun persoonlijke weg, dat wat bij hen past en hoort, te lopen. Zelf te lopen zonder mij daarbij om advies, hulp of wat maar ook te vragen. Wanneer onze paden elkaar kruisten, we elkaar berichten, we elkaar spraken, of we zomaar ineens met elkaar in contact stonden, was er altijd tijd tekort, was er altijd tijd tekort omdat we graag zoveel wilde delen. Zij met mij en ik met hen, onvoorwaardelijk delen, delen zonder voorwaarden, omdat het goed is, goed was en ook altijd goed zal zijn. Omdat zowel zij als ik weten, dat het goed is, dat het goed is wanneer er tijd is om elkaar te zien, dat het goed is wanneer we elkaar laten, het goed is om ieder ons eigen weg te gaan. De weg die wij, zij maar ook ik, gekozen hebben. Die we bewust maar ook onbewust gekozen hebben, doordat het goed voelt.
Goed voelt, omdat we allemaal dat doen wat ons gelukkig maakt. Goed voelt, omdat we allemaal ieder van ons, zij, maar ook ik, dat doen wat ons helpt, om de dag op een zo goed mogelijke manier door te brengen. De dag, de dag te laten zijn. Iedere dag te laten komen zoals deze komt, zoals deze komt en zoals deze bedoeld is. Bedoeld is, zodat de dag net als wijzelf bestemd is, de dagen bestemd zijn, voor ons bestemd zijn, voor ons en daarbij voor alle mensen waarmee we op de één of andere wijze verbonden zijn. Verbonden, als in verbinding staan, zonder verwachtingen, zonder planning, buiten de door onszelf ingeplande afspraken en verplichtingen om. Want in de wereld waarin we nu leven, in de wereld waar wij onderdeel en deel van zijn, zullen we dat doen wat mogelijk is. Want in de wereld waarin we nu leven, in de wereld waar wij deel van zijn, zullen we dat doen wat nodig is. Dat doen wat nodig is om ons leven, het leven wat voor ons bestemd is te leven.
En het leven volgens onze bestemming leven, daar kunnen we met geen mogelijkheid aan ontkomen. Dat zelfs de verplichtingen ons hier met geen mogelijkheid van kunnen weerhouden, omdat er geen regel of wet is en bestaat, die ons van ons eigen leven zal kunnen onthouden, is iets wat ik ervaren heb, wat ik ervaren heb en uit deze ervaring met iedereen deel. Wat ik vanuit liefde deel omdat ik ieder mens het recht gun, het recht geef, het recht aanreik wat bekend mag zijn om te kunnen leven. Het leven te kunnen leven waarvoor we als mens gekozen hebben, het leven te leven waarvoor bewust gekozen is, gekozen in en vanuit liefde. Vanuit liefde waardoor het leven wat we leven op geen enkele wijze een verplichting kan zijn. Het leven en elk onderdeel daarvan op geen enkele wijze een verplichting kan wezen, daardoor in wezen geen verplichting zal kunnen of zal mogen zijn. Omdat we ook nu van ons leven mogen houden, ons leven mogen omarmen, omdat we er zelf voor gekozen hebben, moeten willen wordt. Want wanneer we dat wat we als verplichting zien, ineens iets is wat we willen doen, zal het moeten mogen worden, zal het moeten mogen zijn.
Zal dat wat we mogen doen, wat we mogen laten, waar we mee bezig zijn, ineens een bijdrage leveren aan dat wat wij zijn, dat wat we samen zijn. Dat wat we samen zijn, jij, ik maar daarbij ook iedereen die en alles wat leeft, met jou en mij, met ons verbonden is. Iedereen die en alles wat op enige wijze met ons verbonden is, zal daardoor ook beseffen dat we zelf, iedereen die en alles wat leeft zelf verantwoordelijk is, omdat we altijd zelf verantwoordelijk zijn. Zelf verantwoordelijk zijn, zelf onze verantwoordelijkheid dragen, onze verantwoordelijkheid zullen mogen nemen. Verantwoordelijkheid, verantwoording, voor alles wat we ons op laten leggen, alles wat de ander, ieder ander of al het andere ons geeft of ontneemt. Omdat dit altijd onze eigen verantwoordelijkheid is, omdat dit op elk moment, iedere seconde of deel daarvan, in onze eigen handen ligt. Het in onze handen en daardoor ook in ons vermogen ligt. Ons vermogen, dat wat voor ons mogelijk is, dat wat we kunnen doen om een bijdrage te leveren aan ons geluk, het geluk van onszelf, iedereen die en alles wat leeft.
Daarbij en daarnaast mogen we een aanvulling zijn, mogen we aanvullend zijn, een welkome bijdrage leveren aan het geluk van de ander. Een bijdrage leveren aan het geluk van de ander, iedereen die en alles wat leeft en ervoor kiest om zijn of haar, het eigen leven te leven. Mogen we een aanvulling of bijdrage leveren aan het geluk en gelukkig in leven zijn van de ander. Van ieder ander die daar prijs op stelt en daar behoefte aan heeft. Behoefte aan heeft ja, omdat het geluk van onszelf door een nu nog onzichtbaar draadje verbonden is, verbonden is met en verbonden kan worden met de ander. De ander, de persoon waar je van houdt, de persoon waar je om geeft, de persoon die in jouw omgeving of nabijheid is. Maar ook de persoon die op enig moment in jouw leven is gekomen, de persoon die op enig moment zijn of haar intrede in jouw leven heeft gemaakt. Zijn of haar intrede heeft gemaakt of gedaan, op het moment waarop hij of zij dit nodig had, hij of zij daar de behoefte aan had, hij of zij dit op bewuste of onbewuste wijze tot stand heeft gebracht.
Ervoor gekozen heeft om even stil te staan bij. Bij en met jou, bij en met jou om een ervaring te delen, een gebeurtenis te omarmen, dat te doen wat een blijvende herinnering voor beide kan en mag zijn. Een herinnering waaraan je warme of minder mooie gevoelens koestert, een herinnering waar je blij of verdrietig van wordt of zelfs een herinnering waardoor je de waarde van jezelf of juist de waarde van de ander bent gaan zien of beide. Want dat je de waarde van ieder mens, inclusief je eigenwaarde gaat zien wanneer je er aan toe bent, dat is helaas bij velen nog iets wat onbekend is. Dat het spreekwoord en gezegde "onbekend is onbemind", daarbij van toepassing is en duidelijk zal zijn, is iets wat ik in dit blog mag delen. Dat dit ook van toepassing is en geldt voor je "eigenwaarde", het ontbreken van eigenwaarde helaas voor heel veel mensen van toepassing is, is iets wat ik in mijn leven al meerdere malen ervaren heb. Heb ik meerdere malen ervaren en daardoor persoonlijk beleefd.
Ervaring door beleving, waardoor ik "dat specifieke deel van mijn leven" mee heb mogen maken, waardoor ik een deel van mijn leven heb kunnen laten zijn. Dat deel van mijn leven, waarin ik me nog niet volledig bewust was van mijn rol in het geheel, maar dit bijzonder genoeg toch heb kunnen laten zijn. Dat ik voor het tegenovergestelde, de andere weg gekozen heb, heeft mij in staat gesteld om de ander, maar ook mezelf te leren kennen. De ander daarbij te laten zijn wie hij of zij is, mezelf te laten zijn voor wie ik ben. Een persoon, die iedere dag mag leren, mag leren door te leven. Want leven, leren, herinneren, weten, is iets wat je pas leert op het moment waarop je bereid bent om alle gedachten los te laten. Alle gedachten te laten voor wat ze zijn.
Gedachten die een spiegel van je ziel kunnen en mogen wezen, maar daarbij ook de wens kunnen zijn. De wens vanuit werelds oogpunt, de wens, bijna voelbaar als een hartenwens, voor dat wat je denkt te kennen, dat wat je denkt te weten, voor dat wat jij denkt als waarheid te zien, doordat men jou dit geleerd heeft, in wezen aangeleerd heeft, aangeleerde waarheid te laten zijn. Het enige wat jou dan helpt om de echte waarheid te ontdekken, de wezenlijke waarheid te ontdekken en de waarheid werkelijkheid en realiteit te laten zijn, is de mogelijkheid om deze te leven. Want wanneer je de waarheid leeft, wanneer je het leven leidt, waar jij van weet, dat dit mogelijk is, zal deze mogelijkheid, jouw mogelijkheid, jouw leven en de waarheid zijn, dan zal de waarheid jouw leven zijn. Zal de waarheid, dat wat jouw leven leidt, jouw leven zijn. Waardoor je het leven leidt, wat je behoort te leiden. Het leven leeft en het leven leidt wat jou toekomt wat bij jou hoort en waar jij in hoort te zijn. Pas dan zal jouw leven, je iedere dag in leven leiden en zal dit leven jou zelfs de toekomst bieden, zal jouw leven de toekomst zijn.
De toekomst voor jou, iedereen die en alles wat ervoor kiest, om het leven te leven, het leven te leiden en het leven in het hier en nu, op dit moment, met aangesloten/verbonden alle nog komende tijd het heden te laten zijn. In het heden te leven waardoor jij, ik, maar ook ieder ander die ervoor kiest, zijn of haar eigen toekomst kan en mag zijn. Mede daardoor de regisseur, van zijn of haar leven, jij van jouw en ik van mijn leven zal kunnen en mogen zijn. Een leven gebaseerd op liefde, onvoorwaardelijke liefde, liefde zonder verwachtingen, liefde zonder claimgedrag. Pure en onvoorwaardelijke liefde, met als enige vooruitzicht de dagen die zich aandienen, de dagen die opvolgend zijn, opvolgend vanuit onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen, onvoorwaardelijke liefde zonder verwachtingen, zonder claims, zonder voorbedachte rade. Nog niet wetend wat er komen gaan, vol vertrouwen in de toekomst, de weg zal vinden die nodig is om de juiste bestemming, het juiste doel en datgene te bereiken wat tot de mogelijkheid behoort.
Wanneer ik me laat leiden door positieve gedachten en me laat leiden door alles wat positief is of een positieve invloed heeft en bijdrage levert aan mijn leven, het leven van iedereen die en alles wat leeft en waar ik op enige wijze mee verbonden ben. Want de verbondenheid met alle mensen die mij dierbaar zijn, met alles wat mij dierbaar is blijft, zelfs wanneer de grens, zelfs wanneer mijn grens bereikt is. Wanneer mijn grens bereikt is en ik alles wat voor mij mogelijk is gedaan heb en ik de overige energie voor mezelf nodig heb. Nodig heb om dat te doen wat mij in staat stelt om mezelf te zijn, om gezond te zijn, om gezond en wel te zijn. Omdat het overschrijden van mijn grenzen, me al heel wat keren terug heeft gebracht op het nulpunt, waardoor ik alleen nog naar mijn lichaam, naar "mijn innerlijke raadgeving systeem", mijn hart luister. Dat wat ik nodig heb, om iedere dag te kunnen functioneren, te kunnen functioneren door er te zijn. In balans te zijn.
De balans die ik iedere dag opnieuw opmaak. Iedere dag aan het einde van de dag, op het moment waarop ik de dag afrond, de dag afsluit en waarbij ik God dank voor alles wat die dag me weer gebracht heeft. De balans, als hulpmiddel, de balans als noodzakelijk iets om verder te kunnen en verder te mogen in het leven wat ik leef. Het leven wat ik iedere dag neem zoals dit komt, rekening houdend met de ander, met ieder ander, zonder mezelf daarbij tekort te doen. Want dit laatste mezelf tekort doen is iets waar ik daadwerkelijk mee ben gestopt. Waar ik mee ben gestopt en waar ik mee opgehouden ben, toen ik me bewust werd van de gevolgen. Toen ik me bewust werd van wat dit met me deed. Wat ik toestond, wat ik toe liet, wat ik op de één of andere wijze telkens weer over me heen liet komen. Wat ik over me heen liet komen, wat ik me liet gebeuren en dit alles om er voor de ander te kunnen zijn.
Dat je er pas voor de ander kunt zijn wanneer je goed voor jezelf zorgt heb ik op een hele harde wijze ervaren, heb ik door mijn eigen toedoen op een hele harde wijze ontdekt. Ontdekt, alsof het verborgen lag in een kamer met allerlei afgedekte spullen. In mij systeem die mij letterlijk en figuurlijk pas toegang verschafte op het moment waarop ik eraan toe was, eraan toe was en dit ook zo wilde zien. Wilde zien doordat ik uiteindelijk blij met mezelf was, daadwerkelijk tevreden was en ervoor koos om ook altijd mezelf te willen zijn. Want vanaf het moment waarop ik mezelf wilde zijn, kon ik letterlijk maar ook figuurlijk ene bijdrage leveren aan het levensgeluk van de ander. De ander die ervoor kiest om ook gelukkig te willen zijn. In wezen gelukkig te willen, kunnen en mogen zijn.
Ik kies voor het leven, ik kies voor mijn leven en Roep Volmondig: "Dat wat je aandacht geeft groeit, ik heb voor mijn leven gekozen!" en het bevalt me iedere dag een beetje beter, het bevalt me iedere dag een beetje meer waardoor ik daadwerkelijk de dingen kan en mag doen, die bij mij passen, die bij mij horen, die mij energie geven, waardoor ik met al mijn energie er voor een ander, voor de ander, voor ieder ander kan zijn, wanneer ik mezelf, mijn eigenwaarde respecteer en dit ook werkelijk elke dag opnieuw erken en accepteer. Omdat ik mijn leven ben, ik tevreden met mijn leven ben, tevreden met alles en iedereen in mijn leven ben en de blijdschap en vreugde die ik hierdoor ervaar met iedereen die dit ook weer wil mag delen!
En natuurlijk ook vandaag een aantal spreuken en uitingen, spreuken en uitingen van de afgelopen dagen, daarbij nog steeds de spreuk waarop ik gereageerd heb en opnieuw een nieuwe spreuk, spreuken of uitspraken waarop ik enige dagen eerder gereageerd heb en iedere dag weer opnieuw wil, kan en mag reageren. Met dit keer een heel mooie link van een lied van Jacky Evancho, https://www.youtube.com/watch?v=foUrBztgzZA evenals de spreuken en uitingen. passend. Passend, wanneer je beseft, dat je alles zelf in de hand hebt en zelf in de hand mag houden, wanneer je weer vanuit liefde en vertrouwen leeft. Vanuit liefde en vertrouwen leven, wil zeggen vanuit liefde en vertrouwen delen.
En omdat ik beide doe, ik vanuit mijn doen en laten, mijn hele zijn en wezen, wil, kan en mag delen, zullen deze voor iedereen die zich aangesproken voelt, iedereen die zich daardoor geroepen of zelfs aangeraakt voelt, weer passend zijn. Passend voor iedereen die en alles wat is, iedereen die zichzelf is en er net als ik op geheel eigen wijze iedere dag opnieuw voor kiest. Ervoor kiest om net als ik Volmaakt Gelukkig Zichzelf te zijn, Er te zijn, te zijn en te willen zijn in Leven! Er is en mag zijn, door hier, in en vanuit liefde te willen zijn!"
* Ik vertrouw op een leven in liefde, geluk en gezondheid. Een leven waarin ieder mens weer van waarde is en van waarde wil zijn.
* Ik geloof in een leefbare wereld.
* Ik geloof in een wereld waarin economische belangen, voor mijn gevoel de enige veroorzaker van alle strijd, strijd in ieder opzicht, zijn langste tijd heeft gehad.
Daarom ga ik door met mijn taak.
Iedere dag bloggen, iedere dag schrijven, iedere dag, dat doen, wat ik vanuit liefde op me genomen heb. Ik vanuit liefde voor ieder mens mogelijk kan, wil en mag maken. Vanuit liefde, omdat ik er niets voor terug verwacht en ik er ook werkelijk niets voor wil hebben. Omdat er één ding is, wat ik vanuit mijn hart weet en voel, dat ik daardoor het doel en onze bestemming bereik.
Want:
Liefde overwint alles!"
http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/nieuwsbrief36.pdf De cover en het boek! http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/boek7.pdf en http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/ikkiesvoorjou.pdf
Dit keer de mooie plaat van Whitney Houston: "Greatest Love Of All" http://www.youtube.com/watch?v=IYzlVDlE72w en het mooie lied van Julia Zahra: "Just an illusion", https://www.youtube.com/watch?v=wOpSqV9E7HY en Jason Mraz: "I won't give up" https://www.youtube.com/watch?v. Want ook nu, zal deze de verbinding, die er is, deze mooie gedachte mogen ondersteunen. Wanneer" DURF (JIJ) TE HELPEN?
Ook dit keer weer een aantal dagen schrijfpauze, schrijfpauze om even los te zijn van, los te komen van, los te komen van dat wat mij bewust, maar ook zeker onbewust bezighoudt, bezighoudt omdat ik me betrokken voel. Omdat ik me betrokken voel bij iedereen die en alles wat leeft. Iedereen die en alles wat het recht op leven heeft. Toen ik een aantal weken geleden wat plantjes onderdak heb geboden, kon ik me nog niet voorstellen dat dit van invloed zou zijn. Van invloed zou kunnen mogen zijn op dat wat ik nodig had. Nodig had om in alle rust te mogen doen wat nodig was. Wat nodig was, als een behoefte, nodig als dat wat een bijdrage levert aan, een zinvol en nuttig iets. Zinvol en nuttig voor iedereen die er de behoefte toe voelt en de rust voor neemt om het te lezen. De behoefte voelt en de rust heeft om te lezen wat ik met iedereen die het lezen wil mag delen.
Want dat delen nog steeds is waarom het draait, delen mijn taak is, en dit nog steeds is wat werkelijk van belang is, wat van belang en daardoor ook nodig is, omdat de behoefte daar is, de behoefte er is, omdat zoveel mensen ontheemd zijn, weet ik nu meer dan ooit. Omdat heel veel mensen letterlijk maar ook figuurlijk ontheemd zijn, alsof ze ronddwalen, ronddwalen in afwachting van iets of iemand die hen de touwtjes en handvatten biedt, om hun leven weer op de rails te krijgen. Hun leven weer op de rails of onder controle te krijgen, omdat het er tot nu toe, tot op de dag van vandaag naar uitziet dat er iets buiten henzelf is, die bepaalt wat er komt. Iets buiten henzelf, een hogere macht, alsof de persoon, de persoon die ontheemd is, er zelf geen zeggenschap meer over heeft. Geen zeggenschap maar ook geen invloed, waardoor alles wat er gebeurt, alles wat hem of haar op dit moment overkomt of te gebeuren staat, volledig geleid wordt, door iets buiten hem of haarzelf. Geleid wordt buiten hem of haarzelf om. Zodat het er zelfs op lijkt, alle schijn van heeft, dat heel veel mensen niet meer het leven leiden waarvoor zij bewust of onbewust gekozen hebben. Ja gekozen hebben, gekozen hebben voorafgaand aan het leven wat zij nu leiden.
Bewust of onbewust, dat wat het verschil maakt. Bewust of onbewust leven, dat wat "iedereen", of laat ik toch maar veel mensen zeggen, dat wat veel mensen doen, die zich datgene voorhouden wat hen maakt tot wat zij zijn, "gewoontedieren". Wat zij zijn of wat zij geworden zijn, door iedere dag het vaste ritueel te volgen, door iedere dag dat te doen wat ervoor zorgt dat zij genoegen nemen met, genoegen nemen met, dat wat hen geboden wordt, dat wat hen gegeven wordt, dat wat hen op de één of andere wijze gebracht heeft tot waar zij nu zijn. Gebracht tot waar ze nu zijn, of waar ze zich nu bevinden. Waar ze zich nu bevinden in leven, in het leven wat zij leven, het leven wat zij leiden of is het toch het leven wat geleid wordt, door alles wat de maatschappij, de omgeving, de persoon waarmee zij een leven delen van hen verlangt. Het verlangen van de maatschappij, de omgeving, de persoon waarmee je samen bent, woont en leeft. Heb jij je weleens afgevraagd waar jij staat in dit geheel? Heb jij je weleens afgevraagd wie jij bent in deze constructie, in deze samenstelling, in dat wat jouw leven heet? Hoeveel mensen zijn er die zichzelf deze vraag stellen?
Wat is het belang van het feit dat iemand zichzelf deze vraag stelt? Ja, wat is het belang van het feit dat iemand, jij, ik maar daarbij ook ieder ander zichzelf deze vraag stelt? Weet jij het, heb jij jezelf deze vraag weleens gesteld, of vertrouw je er zonder meer op dat je dat doet wat voor jou is weggelegd? Dat je dat doet wat een bijdrage levert aan jouw gezond en welzijn? Dan is mijn vraag aan jou, hoe voel je je? Hoe voel je je op dit moment? En natuurlijk kan ik deze vraag alleen voor mezelf beantwoorden, natuurlijk wil ik deze vraag voor mezelf met alle liefde beantwoorden. Het antwoord wat ik daarop geef is: "Goed, ik voel me goed." "Ik voel me een tevreden en gelukkig mens en ben me er terdege van bewust, dat ik daar iedere dag aan mag werken."
Ik ben me er zelfs volledig van bewust, dat ik de persoon ben, die hier dagelijks aan zal mogen werken, om ervoor te zorgen dat ik ook in deze staat van zijn kan blijven. Ik ben me er volledig van bewust, dat ik de enige ben, die hier dagelijks iets aan zal mogen doen, om dit gevoel, dat wat mij helpt om gezond en wel te zijn en te blijven, vast te houden. Omdat het vasthouden van mijn goede gevoelens, mijn gevoel van gezond en welzijn, voor mij zo belangrijk is, dat ik dit als mijn eerste levensbehoefte zie. Dit voor mij de levensbehoefte is, de levensbehoefte die ik nodig heb om te kunnen leven. De levensbehoefte die ik nodig heb, om mijn leven op de meest optimale manier te leven. Het leven wat mogelijk is, het leven wat voor mij mogelijk is, het leven wat voor mij mogelijk is, door dat wat mij gegeven is te gebruiken. Door dat wat mij gegeven is te gebruiken en in te zetten. Dat wat voor mij mogelijk is. En natuurlijk houd ik rekening met, natuurlijk houd ik rekening met iedereen die en alles wat om mij heen is. Wanneer ik dit echter doe zonder daarbij eerst te kijken, naar mezelf te kijken, wanneer ik iedereen die en alles wat om mij heen is voor mij laat gaan, op een hogere plaats zet dan mezelf, dan kan ik er vanuit gaan dat ik mezelf tekort doe.
Dan doe ik mezelf in wezen te kort. Dan doe ik dat wat ervoor zorgt dat ik evenals heel veel andere mensen en dieren, mezelf ten dienste stel van. En wanneer ik me ten dienste stel van, bevredig ik de behoefte van ieder ander, leef ik mijn leven ten behoeve van, iedereen die en alles wat leeft, maar vergeet ik mezelf. http://synoniemen.net/index.php?zoekterm=ten+dienste+van Vergeet ik mezelf en zal ik me daarbij nooit in mijn behoefte kunnen voorzien. Zal ik me nooit in mijn behoefte kunnen voorzien, waardoor ik altijd zoekende blijf. Zoekende blijf naar dat wat mij gelukkig maakt, dat wat mij bevredigt, dat wat ervoor zorgt dat ik me heel en compleet voel. Want eerlijk is eerlijk, dat is toch wat het leven inhoudt, dat is toch wat de betekenis van het leven is? Dat is toch waar we allemaal naar streven? Dat is toch hetgeen waar iedereen die en alles wat leeft uiteindelijk naar op zoek is? Op zoek naar de mogelijkheid om, compleet te zijn, te doen wat mogelijk is? Te doen wat voor jou het meest haalbare is? En dan? Wanneer alles bereikt is, wanneer je als mens voldaan bent, met een gerust hart, tevreden je hoofd te ruste leggen? Want dat is toch in wezen de omschrijving van "Mijn taak is volbracht"?
"Het is volbracht", dat wat Jezus deed voor ons allemaal, voor zijn Vader en voor iedereen die en alles wat na hem het leven kreeg. Het leven heeft gekregen en het leven mocht leven, waarvoor gekozen werd, waarbij de 10 geboden en het geweten de leidraad werden. De 10 geboden en het geweten de leidraad werden, om de mens te laten weten wat de grenzen waren. Wat de grenzen van hun eigen kunnen en mogen waren, de grenzen van dat wat voor hen mogelijk was. Overschrijding van deze grenzen, zou hen kennis laten maken met onvermogen. Onvermogen op elk en ieder gebied. Elk en ieder gebied waarbij de grenzen overschreden waren. De grenzen die duidelijk voelbaar zijn, voelbaar wanneer de mens weer zou luisteren naar dat wat zijn of haar lichaam hem vertelt, dat wat zijn of haar lichaam via zijn of haar hart laat weten. Omdat het hart in tegenstelling tot wat alle wetenschappers denken, het wezenlijk brein is, de controlekamer. De controlekamer en de harddisk, inclusief "de drive" van ons bestaan. De drive, ons zijn en de wijze waarop we ons staande weten te houden. Ons zijn en dat wat ons helpt om gedurende het leven wat we leven, volledig onszelf te kunnen en mogen zijn.
Ja kunnen en mogen zijn, wanneer we onze grenzen, onze persoonlijke grenzen bewaken. Wanneer we onszelf zijn en bewust zijn. Wanneer we waken, in plaats van slapen, ons geen zand in de ogen laten strooien of in slaap laten sussen, door alles wat om ons heen is, alles wat ons een gevoel van "schijnzekerheid" geeft. Want het verschil wordt maar al te vaak duidelijk, het verschil is maar al te vaak getoond in de afgelopen jaren, in de afgelopen decennia en in de afgelopen eeuwen. Kortom we zijn ons leven niet zeker wanneer we weigeren naar onszelf te luisteren. Wanneer we weigeren te doen wat ons hart ons ingeeft. Want dat we ons leven alleen naar behoefte en tevredenheid kunnen leven, wanneer we dat doen wat ons hart ons ingeeft heb ik letterlijk mogen ervaren. Heb ik mogen ervaren en daardoor ook kunnen beleven. Dat is de reden waarom ik nog in leven ben. Waarom en waardoor ik nog in leven ben, omdat ik werkelijk alleen luister naar dat wat mijn hart me ingeeft. En het moment waarop ik daaraan voorbij ga, wanneer ik me laat leiden door negatieve emoties, gaat het mis. Gaat het mis en is het spreekwoord, "wie niet horen wil moet voelen", direct bewijs van dat wat ik weigerde te horen.
Wat ik weigerde te horen, of wat ik weigerde voor waar aan te nemen. Voor waar of voor waarheid aan te nemen. Want de waarheid, dat wat werkelijk en wezenlijk waar is, is in ons, zit in ons en laat ons onmiddellijk weten, laat ons wezenlijk, laat ons voelbaar weten, wat juist of onjuist is, wat gehoord of ongehoord is, wat gepast of ongepast is. Dat al deze synoniemen, al deze woorden in ons wezen verweven zitten, wezenlijk in ons verweven zijn, weet ik letterlijk uit ervaring. Weet ik door het ervaren te hebben, weet ik door het wezenlijk te weten. De harde les, de lessen die ik door mijn onvermogen, door mijn onjuiste wijze van handelen heb ervaren. Want dat ik getroffen werd door mijn eigen toedoen, door dat wat ik mezelf toestond te doen, wat ik de ander toestond te doen en op mezelf te betrekken, de behoefte van de ander voor mezelf te stellen, dat is wat ik ervaren heb. Wat ik ervaren en beleefd heb, waardoor dit wezenlijk onderdeel werd van mijn leven, waardoor dit wezenlijk deel van mij werd. En ik deed dit zelf, er is geen mens, dier of wat maar ook wat ik hiervoor aansprakelijk kan stellen.
Omdat ik zelf de enige aansprakelijke ben voor mijn leven. Voor dat wat mij het leven geeft of dat wat ervoor zorgt dat ik mijn leven zal laten. Mijn leven, het leven wat ik gekregen heb, waar ik dankzij de ruimhartigheid van God, dankzij de Onvoorwaardelijke Liefde van God en Zijn Zoon Jezus, de verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid voor mag dragen. Deze ook kan dragen door er emotioneel, gevoelswaardig bij betrokken te zijn. Omdat emotie, gevoelswaarde is, emotie, de juiste emotie wel te verstaan, je dat brengt wat nodig is. Emoties, je laten weten wat voor jou van toepassing is, wat jij nodig hebt, waar je naar mag luisteren, wat jou helpt om jou te zijn. Wat jou helpt om jou te zijn, wanneer je ook werkelijk volgens jouw plan en jouw bestemming leeft. Dat wat jij nodig hebt om je leven te kunnen leven. Je leven op de meest volwaardige manier te kunnen leven en daardoor jouw leven te kunnen zijn. Dat wat jij nodig hebt, dat wat nodig is en voelbaar.
Dat wat voelbaar is, als gelukkig zijn, in wezen en wezenlijk gelukkig zijn. Omdat gelukkig zijn, leven is, waardoor je levend bent. En levend zijn voelbaar is, op elk moment en in iedere seconde waarin je leeft mag worden gevoeld. Want voelen is leven en leven zonder gevoel is geen leven. Wanneer je er als mens voor kiest om je gevoel, dat wat je nodig hebt om te kunnen leven uit te schakelen, te manipuleren of te stimuleren, zal jou leven niet jouw leven kunnen zijn. Zal het leven geen leven zijn. Ik heb het gevoeld, ik heb het ervaren en beleefd. Wanneer ik ervoor gekozen had om gevoelloos, emotieloos of eigenlijk levenloos te zijn, zou ik nooit tot de ontdekking gekomen zijn, hoe mijn leven had kunnen lopen. Had kunnen lopen en zou mogen zijn, gevoelsmatig had kunnen zijn. Omdat alles wat geen bijdrage levert aan mijn eigen gevoel, wat ervoor zorgt dat mijn gevoel "kunstmatig piekt", tot diepe dalen of tot extreme hoogte met wordt geleid, mij op geen enkele wijze gelukkig maakt. Geen bijdrage levert aan mijn totaal geluk, mijn "overall" gelukkig zijn. Want dat het in staat zijn om te kunnen voelen, de enige echte manier is om altijd en overal gelukkig te zijn, dat heb ik mogen ervaren, dat heb ik mogen ervaren en beleven, dat beleef ik iedere dag.
Iedere dag waarop ik mijn leven leef, iedere dag waarop ik dat doe, wat een bijdrage levert aan mijn gevoel, mijn goede gevoel en mijn in en vanuit goede emoties gekozen wijze van leven. Omdat het leven leven, op de meest optimale manier, de "Overall Wijze" is, de voor mij juiste wijze van leven is. De voor mij juiste wijze van leven is, waardoor ik werkelijk alles kan en mag voelen wat een bijdrage levert aan dat wat ik nodig heb, dat wat ik nodig heb en wat mij gegeven is. Wat mij gegeven is om te delen, te kunnen en te mogen delen, omdat het delen van mijn geluk, mijn gelukkig in leven zijn, een bijdrage kan en mag leveren aan ieders levensgeluk. Aan het levensgeluk van iedereen die ervoor kiest om dit geluk te willen ervaren, te willen ervaren en te mogen beleven. Te mogen beleven hoe het voelt om je eigen leven te leiden. Hoe het voelt wanneer je je eigen leven leidt, wanneer je nog op geen enkele wijze hebt kunnen voelen hoe dit is. Want wanneer je het geluk van een eigen leven leiden, nog op geen enkele wijze hebt kunnen voelen, wanneer je het geluk van een eigen leven leiden, nog op geen enkele wijze hebt kunnen ervaren, kun je op geen enkele wijze weten wat leven is. Heb je nog niet ervaren hoe het is om jouw leven te leven of jouw leven te leiden. Wat leven of wat jouw leven is? Dit is aan jou.
Ik kan dit alleen voor mezelf zeggen, ik kan dit alleen voor mezelf bepalen, omdat dit mijn leven is. Ik mijn leven op de meest optimale, "de overall wijze" leef. Ik overal mezelf ben, overal mezelf kan en mag zijn, en ontzaglijk dankbaar ben, voor alle mensen die ik heb mogen ontmoeten, die ik heb mogen leren kennen en waardoor ik heb mogen ervaren, dat ik mijn leven ben. Dat ik dankzij of mede door de ander mijn leven ben. Waardoor ik deel ben van het geheel. Waardoor ik onderdeel ben van, dat wat nodig is om het leven, het leven in het algemeen, in het overall belang te leven. Want wanneer ik mijn leven op de overall wijze leef, kan ieder mens dit doen. Want wanneer ik mijn leven op de overall wijze leef, heeft iedereen de mogelijkheid om ervoor te kiezen en ervoor te gaan. Want door het leven van je leven, door het kunnen leven met iedereen die en alles wat leeft, ben je in staat om jezelf te leren kennen. Ben je in staat om overal met iedereen die en alles wat leeft jezelf te zijn. Mits je jezelf op geen enkele wijze tekort doet, de ander op geen enkele wijze tekort doet, waardoor je overal en altijd jezelf bent.
De tekst van het voorgaande blog, het blog van 17 september aangevuld met wat extra tekst, sluit volledig aan, omdat ook nu de korte schrijfpauze en de rust, inclusief het bezoeken en contacten van de mensen die ik in de afgelopen jaren alleen telefonisch alleen via de WhatsApp, Facebook, een kort berichtje via Messenger of via LinkedIn gevolgd heb, daarbij van waarde is. Omdat zij evenals de mensen die ik wel persoonlijk gezien heb, die ik geregeld terug heb gezien, de mensen zijn, die mij in de loop der jaren dierbaar geworden zijn. Mensen die voor mij de moeite waard zijn, mensen die een bijdrage hebben geleverd aan mijn leven, aan de persoon die ik ben. Mensen waardoor ik mede de mogelijkheid heb gekregen om mezelf te leren kennen, mezelf te leren kennen en daardoor ook in de gelegenheid ben gesteld om deze kennis, het mezelf zijn met hen te delen.
Want door het delen van deze zelfkennis, door het mezelf zijn, heb ik hen bewust of onbewust de kans gegeven om hetzelfde te doen. Door het delen van mijn leven, door hen deel te laten zijn van mijn leven, heb ik hen de mogelijkheid, de tools en de handvatten geboden om hetzelfde te doen. Dat te doen wat voor hen van toepassing was, dat te doen wat hen zou kunnen helpen, geholpen heeft om hun eigen weg, hun persoonlijke weg, dat wat bij hen past en hoort, te lopen. Zelf te lopen zonder mij daarbij om advies, hulp of wat maar ook te vragen. Wanneer onze paden elkaar kruisten, we elkaar berichten, we elkaar spraken, of we zomaar ineens met elkaar in contact stonden, was er altijd tijd tekort, was er altijd tijd tekort omdat we graag zoveel wilde delen. Zij met mij en ik met hen, onvoorwaardelijk delen, delen zonder voorwaarden, omdat het goed is, goed was en ook altijd goed zal zijn. Omdat zowel zij als ik weten, dat het goed is, dat het goed is wanneer er tijd is om elkaar te zien, dat het goed is wanneer we elkaar laten, het goed is om ieder ons eigen weg te gaan. De weg die wij, zij maar ook ik, gekozen hebben. Die we bewust maar ook onbewust gekozen hebben, doordat het goed voelt.
Goed voelt, omdat we allemaal dat doen wat ons gelukkig maakt. Goed voelt, omdat we allemaal ieder van ons, zij, maar ook ik, dat doen wat ons helpt, om de dag op een zo goed mogelijke manier door te brengen. De dag, de dag te laten zijn. Iedere dag te laten komen zoals deze komt, zoals deze komt en zoals deze bedoeld is. Bedoeld is, zodat de dag net als wijzelf bestemd is, de dagen bestemd zijn, voor ons bestemd zijn, voor ons en daarbij voor alle mensen waarmee we op de één of andere wijze verbonden zijn. Verbonden, als in verbinding staan, zonder verwachtingen, zonder planning, buiten de door onszelf ingeplande afspraken en verplichtingen om. Want in de wereld waarin we nu leven, in de wereld waar wij onderdeel en deel van zijn, zullen we dat doen wat mogelijk is. Want in de wereld waarin we nu leven, in de wereld waar wij deel van zijn, zullen we dat doen wat nodig is. Dat doen wat nodig is om ons leven, het leven wat voor ons bestemd is te leven.
En het leven volgens onze bestemming leven, daar kunnen we met geen mogelijkheid aan ontkomen. Dat zelfs de verplichtingen ons hier met geen mogelijkheid van kunnen weerhouden, omdat er geen regel of wet is en bestaat, die ons van ons eigen leven zal kunnen onthouden, is iets wat ik ervaren heb, wat ik ervaren heb en uit deze ervaring met iedereen deel. Wat ik vanuit liefde deel omdat ik ieder mens het recht gun, het recht geef, het recht aanreik wat bekend mag zijn om te kunnen leven. Het leven te kunnen leven waarvoor we als mens gekozen hebben, het leven te leven waarvoor bewust gekozen is, gekozen in en vanuit liefde. Vanuit liefde waardoor het leven wat we leven op geen enkele wijze een verplichting kan zijn. Het leven en elk onderdeel daarvan op geen enkele wijze een verplichting kan wezen, daardoor in wezen geen verplichting zal kunnen of zal mogen zijn. Omdat we ook nu van ons leven mogen houden, ons leven mogen omarmen, omdat we er zelf voor gekozen hebben, moeten willen wordt. Want wanneer we dat wat we als verplichting zien, ineens iets is wat we willen doen, zal het moeten mogen worden, zal het moeten mogen zijn.
Zal dat wat we mogen doen, wat we mogen laten, waar we mee bezig zijn, ineens een bijdrage leveren aan dat wat wij zijn, dat wat we samen zijn. Dat wat we samen zijn, jij, ik maar daarbij ook iedereen die en alles wat leeft, met jou en mij, met ons verbonden is. Iedereen die en alles wat op enige wijze met ons verbonden is, zal daardoor ook beseffen dat we zelf, iedereen die en alles wat leeft zelf verantwoordelijk is, omdat we altijd zelf verantwoordelijk zijn. Zelf verantwoordelijk zijn, zelf onze verantwoordelijkheid dragen, onze verantwoordelijkheid zullen mogen nemen. Verantwoordelijkheid, verantwoording, voor alles wat we ons op laten leggen, alles wat de ander, ieder ander of al het andere ons geeft of ontneemt. Omdat dit altijd onze eigen verantwoordelijkheid is, omdat dit op elk moment, iedere seconde of deel daarvan, in onze eigen handen ligt. Het in onze handen en daardoor ook in ons vermogen ligt. Ons vermogen, dat wat voor ons mogelijk is, dat wat we kunnen doen om een bijdrage te leveren aan ons geluk, het geluk van onszelf, iedereen die en alles wat leeft.
Daarbij en daarnaast mogen we een aanvulling zijn, mogen we aanvullend zijn, een welkome bijdrage leveren aan het geluk van de ander. Een bijdrage leveren aan het geluk van de ander, iedereen die en alles wat leeft en ervoor kiest om zijn of haar, het eigen leven te leven. Mogen we een aanvulling of bijdrage leveren aan het geluk en gelukkig in leven zijn van de ander. Van ieder ander die daar prijs op stelt en daar behoefte aan heeft. Behoefte aan heeft ja, omdat het geluk van onszelf door een nu nog onzichtbaar draadje verbonden is, verbonden is met en verbonden kan worden met de ander. De ander, de persoon waar je van houdt, de persoon waar je om geeft, de persoon die in jouw omgeving of nabijheid is. Maar ook de persoon die op enig moment in jouw leven is gekomen, de persoon die op enig moment zijn of haar intrede in jouw leven heeft gemaakt. Zijn of haar intrede heeft gemaakt of gedaan, op het moment waarop hij of zij dit nodig had, hij of zij daar de behoefte aan had, hij of zij dit op bewuste of onbewuste wijze tot stand heeft gebracht.
Ervoor gekozen heeft om even stil te staan bij. Bij en met jou, bij en met jou om een ervaring te delen, een gebeurtenis te omarmen, dat te doen wat een blijvende herinnering voor beide kan en mag zijn. Een herinnering waaraan je warme of minder mooie gevoelens koestert, een herinnering waar je blij of verdrietig van wordt of zelfs een herinnering waardoor je de waarde van jezelf of juist de waarde van de ander bent gaan zien of beide. Want dat je de waarde van ieder mens, inclusief je eigenwaarde gaat zien wanneer je er aan toe bent, dat is helaas bij velen nog iets wat onbekend is. Dat het spreekwoord en gezegde "onbekend is onbemind", daarbij van toepassing is en duidelijk zal zijn, is iets wat ik in dit blog mag delen. Dat dit ook van toepassing is en geldt voor je "eigenwaarde", het ontbreken van eigenwaarde helaas voor heel veel mensen van toepassing is, is iets wat ik in mijn leven al meerdere malen ervaren heb. Heb ik meerdere malen ervaren en daardoor persoonlijk beleefd.
Ervaring door beleving, waardoor ik "dat specifieke deel van mijn leven" mee heb mogen maken, waardoor ik een deel van mijn leven heb kunnen laten zijn. Dat deel van mijn leven, waarin ik me nog niet volledig bewust was van mijn rol in het geheel, maar dit bijzonder genoeg toch heb kunnen laten zijn. Dat ik voor het tegenovergestelde, de andere weg gekozen heb, heeft mij in staat gesteld om de ander, maar ook mezelf te leren kennen. De ander daarbij te laten zijn wie hij of zij is, mezelf te laten zijn voor wie ik ben. Een persoon, die iedere dag mag leren, mag leren door te leven. Want leven, leren, herinneren, weten, is iets wat je pas leert op het moment waarop je bereid bent om alle gedachten los te laten. Alle gedachten te laten voor wat ze zijn.
Gedachten die een spiegel van je ziel kunnen en mogen wezen, maar daarbij ook de wens kunnen zijn. De wens vanuit werelds oogpunt, de wens, bijna voelbaar als een hartenwens, voor dat wat je denkt te kennen, dat wat je denkt te weten, voor dat wat jij denkt als waarheid te zien, doordat men jou dit geleerd heeft, in wezen aangeleerd heeft, aangeleerde waarheid te laten zijn. Het enige wat jou dan helpt om de echte waarheid te ontdekken, de wezenlijke waarheid te ontdekken en de waarheid werkelijkheid en realiteit te laten zijn, is de mogelijkheid om deze te leven. Want wanneer je de waarheid leeft, wanneer je het leven leidt, waar jij van weet, dat dit mogelijk is, zal deze mogelijkheid, jouw mogelijkheid, jouw leven en de waarheid zijn, dan zal de waarheid jouw leven zijn. Zal de waarheid, dat wat jouw leven leidt, jouw leven zijn. Waardoor je het leven leidt, wat je behoort te leiden. Het leven leeft en het leven leidt wat jou toekomt wat bij jou hoort en waar jij in hoort te zijn. Pas dan zal jouw leven, je iedere dag in leven leiden en zal dit leven jou zelfs de toekomst bieden, zal jouw leven de toekomst zijn.
De toekomst voor jou, iedereen die en alles wat ervoor kiest, om het leven te leven, het leven te leiden en het leven in het hier en nu, op dit moment, met aangesloten/verbonden alle nog komende tijd het heden te laten zijn. In het heden te leven waardoor jij, ik, maar ook ieder ander die ervoor kiest, zijn of haar eigen toekomst kan en mag zijn. Mede daardoor de regisseur, van zijn of haar leven, jij van jouw en ik van mijn leven zal kunnen en mogen zijn. Een leven gebaseerd op liefde, onvoorwaardelijke liefde, liefde zonder verwachtingen, liefde zonder claimgedrag. Pure en onvoorwaardelijke liefde, met als enige vooruitzicht de dagen die zich aandienen, de dagen die opvolgend zijn, opvolgend vanuit onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen, onvoorwaardelijke liefde zonder verwachtingen, zonder claims, zonder voorbedachte rade. Nog niet wetend wat er komen gaan, vol vertrouwen in de toekomst, de weg zal vinden die nodig is om de juiste bestemming, het juiste doel en datgene te bereiken wat tot de mogelijkheid behoort.
Wanneer ik me laat leiden door positieve gedachten en me laat leiden door alles wat positief is of een positieve invloed heeft en bijdrage levert aan mijn leven, het leven van iedereen die en alles wat leeft en waar ik op enige wijze mee verbonden ben. Want de verbondenheid met alle mensen die mij dierbaar zijn, met alles wat mij dierbaar is blijft, zelfs wanneer de grens, zelfs wanneer mijn grens bereikt is. Wanneer mijn grens bereikt is en ik alles wat voor mij mogelijk is gedaan heb en ik de overige energie voor mezelf nodig heb. Nodig heb om dat te doen wat mij in staat stelt om mezelf te zijn, om gezond te zijn, om gezond en wel te zijn. Omdat het overschrijden van mijn grenzen, me al heel wat keren terug heeft gebracht op het nulpunt, waardoor ik alleen nog naar mijn lichaam, naar "mijn innerlijke raadgeving systeem", mijn hart luister. Dat wat ik nodig heb, om iedere dag te kunnen functioneren, te kunnen functioneren door er te zijn. In balans te zijn.
De balans die ik iedere dag opnieuw opmaak. Iedere dag aan het einde van de dag, op het moment waarop ik de dag afrond, de dag afsluit en waarbij ik God dank voor alles wat die dag me weer gebracht heeft. De balans, als hulpmiddel, de balans als noodzakelijk iets om verder te kunnen en verder te mogen in het leven wat ik leef. Het leven wat ik iedere dag neem zoals dit komt, rekening houdend met de ander, met ieder ander, zonder mezelf daarbij tekort te doen. Want dit laatste mezelf tekort doen is iets waar ik daadwerkelijk mee ben gestopt. Waar ik mee ben gestopt en waar ik mee opgehouden ben, toen ik me bewust werd van de gevolgen. Toen ik me bewust werd van wat dit met me deed. Wat ik toestond, wat ik toe liet, wat ik op de één of andere wijze telkens weer over me heen liet komen. Wat ik over me heen liet komen, wat ik me liet gebeuren en dit alles om er voor de ander te kunnen zijn.
Dat je er pas voor de ander kunt zijn wanneer je goed voor jezelf zorgt heb ik op een hele harde wijze ervaren, heb ik door mijn eigen toedoen op een hele harde wijze ontdekt. Ontdekt, alsof het verborgen lag in een kamer met allerlei afgedekte spullen. In mij systeem die mij letterlijk en figuurlijk pas toegang verschafte op het moment waarop ik eraan toe was, eraan toe was en dit ook zo wilde zien. Wilde zien doordat ik uiteindelijk blij met mezelf was, daadwerkelijk tevreden was en ervoor koos om ook altijd mezelf te willen zijn. Want vanaf het moment waarop ik mezelf wilde zijn, kon ik letterlijk maar ook figuurlijk ene bijdrage leveren aan het levensgeluk van de ander. De ander die ervoor kiest om ook gelukkig te willen zijn. In wezen gelukkig te willen, kunnen en mogen zijn.
Ik kies voor het leven, ik kies voor mijn leven en Roep Volmondig: "Dat wat je aandacht geeft groeit, ik heb voor mijn leven gekozen!" en het bevalt me iedere dag een beetje beter, het bevalt me iedere dag een beetje meer waardoor ik daadwerkelijk de dingen kan en mag doen, die bij mij passen, die bij mij horen, die mij energie geven, waardoor ik met al mijn energie er voor een ander, voor de ander, voor ieder ander kan zijn, wanneer ik mezelf, mijn eigenwaarde respecteer en dit ook werkelijk elke dag opnieuw erken en accepteer. Omdat ik mijn leven ben, ik tevreden met mijn leven ben, tevreden met alles en iedereen in mijn leven ben en de blijdschap en vreugde die ik hierdoor ervaar met iedereen die dit ook weer wil mag delen!
En natuurlijk ook vandaag een aantal spreuken en uitingen, spreuken en uitingen van de afgelopen dagen, daarbij nog steeds de spreuk waarop ik gereageerd heb en opnieuw een nieuwe spreuk, spreuken of uitspraken waarop ik enige dagen eerder gereageerd heb en iedere dag weer opnieuw wil, kan en mag reageren. Met dit keer een heel mooie link van een lied van Jacky Evancho, https://www.youtube.com/watch?v=foUrBztgzZA evenals de spreuken en uitingen. passend. Passend, wanneer je beseft, dat je alles zelf in de hand hebt en zelf in de hand mag houden, wanneer je weer vanuit liefde en vertrouwen leeft. Vanuit liefde en vertrouwen leven, wil zeggen vanuit liefde en vertrouwen delen.
En omdat ik beide doe, ik vanuit mijn doen en laten, mijn hele zijn en wezen, wil, kan en mag delen, zullen deze voor iedereen die zich aangesproken voelt, iedereen die zich daardoor geroepen of zelfs aangeraakt voelt, weer passend zijn. Passend voor iedereen die en alles wat is, iedereen die zichzelf is en er net als ik op geheel eigen wijze iedere dag opnieuw voor kiest. Ervoor kiest om net als ik Volmaakt Gelukkig Zichzelf te zijn, Er te zijn, te zijn en te willen zijn in Leven! Er is en mag zijn, door hier, in en vanuit liefde te willen zijn!"
* Ik geloof in een leefbare wereld.
* Ik geloof in een wereld waarin economische belangen, voor mijn gevoel de enige veroorzaker van alle strijd, strijd in ieder opzicht, zijn langste tijd heeft gehad.
Daarom ga ik door met mijn taak.
Iedere dag bloggen, iedere dag schrijven, iedere dag, dat doen, wat ik vanuit liefde op me genomen heb. Ik vanuit liefde voor ieder mens mogelijk kan, wil en mag maken. Vanuit liefde, omdat ik er niets voor terug verwacht en ik er ook werkelijk niets voor wil hebben. Omdat er één ding is, wat ik vanuit mijn hart weet en voel, dat ik daardoor het doel en onze bestemming bereik.
Liefde overwint alles!"
http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/nieuwsbrief36.pdf De cover en het boek! http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/boek7.pdf en http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/ikkiesvoorjou.pdf
EN:
“Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen”
&
“Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn”
Dit keer de mooie plaat van Whitney Houston: "Greatest Love Of All" http://www.youtube.com/watch?v=IYzlVDlE72w en het mooie lied van Julia Zahra: "Just an illusion", https://www.youtube.com/watch?v=wOpSqV9E7HY en Jason Mraz: "I won't give up" https://www.youtube.com/watch?v. Want ook nu, zal deze de verbinding, die er is, deze mooie gedachte mogen ondersteunen. Wanneer" DURF (JIJ) TE HELPEN?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten