"Familie in angst: 'Niet mijn ouders, hoopte ik nog' & "Objecten gezien in zoekgebied vliegtuig Air Asia' & Fileleed wintersport vaak 'eigen schuld'. "
Vandaag drie koppen van AD de Dordtenaar. Koppen die allemaal te maken hebben met ongelukken, verdriet en pech. Ongelukken verdriet en pech, bij mensen die met vakantie gingen of zijn, mensen die ook dit keer op weg moesten voor hun werk of aan het werk zijn, mensen die op weg naar huis waren of zijn. Gingen en zijn, moesten en zijn, waren en zijn. De vraag is waar zijn zij? Waar zijn zij mee bezig? Of zoals Achmea zegt en ik heb aangehaald in het blog van 26 december: Waar zijn we mee bezig?
De blogs die ik heb mogen schrijven na de vliegramp met de MH17 van respectievelijk, 18 t/m 26 juli zeggen meer dan alle andere woorden zouden doen. Zeggen meer over het feit dat heel veel mensen nog steeds op zoek zijn naar geluk en vele anderen altijd op zoek zijn of blijven naar "het geluk". Door het geluk buiten henzelf zoeken. Door altijd zoekende te zijn naar het geluk. Door de drukte te ontvluchten en de rust op te zoeken. Want hoe bijzonder het ook lijkt of zal klinken, de rust wordt door de mensen die volop in het leven staan gezien als het ultieme geluk. Terwijl de persoon die jarenlang "in rust" heeft geleefd, in rust heeft kunnen leven, ineens volop op zoek gaat naar de drukte in het leven en alles wat ervoor zorgt, dat hij of zij niet met zichzelf bezig hoeft te zijn. Mensen ontmoeten, dingen zien, om op die wijze te genieten en het geluk buiten zichzelf zoeken, de vrede, het tevreden zijn buiten zichzelf zoeken.
Zou dit de bedoeling zijn? Zou God buiten alles wat wij als mens nodig hebben, werkelijk het meest belangrijke, het geluk, buiten onszelf hebben geplaatst? Of is juist deze gedachte, dat het geluk buiten ons ligt, de wijze waarop wij geprogrammeerd konden worden, om vooral maar niet bij onszelf te blijven? Is dit de les die we mogen leren? De les dat God ons alles gegeven heeft, we dit alleen kunnen gebruiken wanneer we bij onszelf blijven? We op die wijze ook werkelijk de kans hebben om alles te kunnen en mogen zien, wanneer we alles wat buiten ons om is laten voor wat het is? Laten voor wat het is, zonder onverschillig te zijn, zonder er een oordeel over te hebben of iets van te vinden, maar gewoon de kracht, om alles wat niet van belang is, niet van belang voor een gelukkig leven te kunnen weerstaan?
Vraag je dan eens af of alles wat je nu doet, alles wat jij leert, meekrijgt en voorgespiegeld wordt en voorgespiegeld krijgt, werkelijk een bijdrage levert aan jouw geluk, welbevinden en welzijn? Is alles wat omschreven en getoond wordt als het ultieme geluk, wel echt het geluk? Of is het geluk wat je ziet, juist iets wat ervoor zorgt, dat je dit buiten jezelf gaat of zelfs blijft zoeken, omdat dit als goed, wordt beschouwd doordat iedereen het zegt, iedereen het roept en door het iedere dag te herhalen onderdeel geworden is van jou als persoon? Dan is geluk een gevoel wat gestild moet worden, als honger bij de mens die geen eten heeft. Dan is geluk een gevoel wat gestild moet worden, als vrede bij de mens die in strijd leeft. Dan is geluk een gevoel wat gestild moet worden, als liefde bij de mens die dit in de ander hoopt te vinden, omdat hij of zij wezenlijk niet of niet voldoende van zichzelf houdt.
Hierdoor is geluk ineens niet mooi meer, vormt geluk een hindernis, een strijd en iets wat ieder mens zal ervaren, op het moment waarop hij of zij niet voor zichzelf kiest, niet voor het geluk kiest wat in wezen, in hem of haar altijd aanwezig is. En dit alleen omdat iemand niet voor zichzelf kiest. Want wanneer je voor jezelf kiest, dan val je buiten de boot. Wanneer je voor jezelf kiest, ben je een buitenbeentje. Wanneer je voor jezelf kiest, dan ben je ineens iemand die niet zomaar meegaat in alles wat de ander van jou verlangt en wil. Of ben je juist doordat je voor jezelf kiest in staat om te doen wat jou gelukkig maakt en dat te doen wat voorbestemd is? Is dit niet wat God de mens beloofd heeft? Is het nu tijd dat iedereen de vruchten weer mag plukken van het feit dat Jezus voor ons Zijn leven heeft gegeven? Of kies jij ervoor om net zoals vele mensen te blijven doen? Mensen die zeggen dat ze geloven, maar daarbij toch niet voor zichzelf, voor God kiezen? Daarbij ook de 10 geboden niet aanvaarden en Jezus niet als Gods Zoon aan willen nemen? Het volgende stukje wat onder Waarom De Hof van het Heden staat, wil ik dan ook graag met jullie delen.
"Het werkelijk toegeven dat dit het geval was, is echter pas op 12 maart 2011 gekomen. Daat heb ik bij de Dank en loofdienst van Janneke Vlot, aangegeven dat ik oprecht geloof, dat Jezus Christus gestorven is voor onze zonden, Hij voortleeft in mijn hart. Dit absoluut iets is, waar ik tot op de 12e maart wel bewust van was, echter nooit openlijk voor uitgekomen ben, terwijl ik voorafgaand aan het helpen van mensen wel altijd om hulp vroeg en er nadien altijd voor bedankte, dit ook altijd tegen de mensen die ik mocht helpen vertelde, omdat ik oprecht geloof. Dat ik tijdens deze speciale Dank en loofdienst, na de vele posters waarop staat dat er hoop is omdat Jezus leeft, nu ook weet dat dit in de Bijbel staat, dat Hij terug zal komen naar de aarde, speciaal voor de mensen die in Hem geloven en trouw en vasthoudend zijn in het geloof.
In tegenstelling tot vele mensen in de kerk, die door wat de bijbel vertelt het geloof hebben dat de wereld vergaat, we een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zullen krijgen, weet ik dat dit niet aan de orde is. Ik voel en ervaar dit dan ook als de belangrijkste boodschap. Ik heb heel sterk het gevoel, dat wij als mensen, dan eindelijk de kans krijgen, om Hem te mogen laten zien, dat Hij niet voor niets voor onze zonden gestorven is. Wij Hem en daarmee God, mogen laten zien, dat we Hem/Hen dankbaar zijn, voor alles wat Hij voor ons heeft gedaan in de afgelopen honderden jaren. In alle levens die wij, onze voorouders, (ouders, grootouders, overgrootouders etc.) geleefd hebben. Want de Bijbel zegt letterlijk: "Want God had de wereld zo lief dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16)."
En waarom ik daarheen gegaan ben, zal ik jullie vertellen. Het was alsof de stem in mij vertelde dat ik daarheen mocht om verder te kunnen, om verder te willen, om verder te gaan. Om dat te doen wat nodig was om volledig te genezen. Te genezen, van alle pijn, leed en verdriet die ik mezelf al jarenlang had aangedaan, doordat ik niet naar mezelf, niet naar mijn innerlijke stem, niet naar mijn contactje met God luisterde. Omdat ik nog steeds niet voldoende deed, met de gave die Hij mij gegeven heeft. Die Hij mij gegeven heeft, op het moment waarop ik voor dit leven gekozen heb. Met mijn vrije wil, de wil om mijn leven op de meest ultieme manier, in liefde geluk en gezondheid te kunnen en mogen leven. Omdat dit het enige is wat goed is en we als mens dan werkelijk geluk zullen ervaren. Geluk, wat staat voor goed, gezond en welzijn.
Goed of gezond en wel, is dat wat ieder mens in wezen is. Goed, gezond en wel, is dat wat nodig is om het leven op de meest ultieme en optimale manier te kunnen leven. Een goed hart, gezondheid en welzijn, is dat wat God ieder mens gegeven heeft, die ervoor kiest om vanuit zijn of haar hart te leven. Ieder mens, die ervoor kiest om zichzelf te willen zijn, in alle volledigheid. Volledigheid, in volledigheid verbonden, zonder je verstand, je hersenen of alles wat gebruikt wordt om negatieve gedachten, om te zetten in negatieve gevoelens. Gevoelens, die ervoor zorgen dat ze je blokkeren, omdat je dan gedwongen wordt met jezelf aan de slag te gaan. Met jezelf aan de slag gaan, omdat je er alleen op die wijze voor kunt zorgen, dat je gelukkig bent. Gelukkig zijn, heeft te maken met jezelf zijn. En alleen jij bepaalt zelf of daar iets, iemand of één van de dingen bij past die door de media, de ander of ieder ander aan jou getoond worden. Die jou voorgespiegeld worden als "het ultieme geluk", terwijl deze in wezen, voor jou wezenlijk een last kunnen zijn.
"Het aantal Nederlanders dat onder de armoedegrens leeft, is in 2013 verder toegenomen.
Het aandeel wat in Papendrecht gemeten is onder het armoedepercentage is 6,2%; in Sliedrecht 6,2%; in Hardinxveld Giessendam 4,1%; in Giessenlanden 4,1%; in Gorinchem 8,9%; in Dordrecht 10,8%; in Alblasserdam 6,3%; in Hendrik Ido Ambacht 4,9%; in Zwijndrecht 7,3% en in Ridderkerk 6,1%.
Het aantal personen/huishoudens wat gemeten is in Papendrecht is 5,4%; in Sliedrecht 5,3%; in Hardinxveld Giessendam 3,7%; in Giessenlanden 3,7%; in Gorinchem 7,7 %; in Dordrecht 9,4%; in Alblasserdam 5,5%; Hendrik Ido Ambacht 4,5%; in Zwijndrecht 7,1% en in Ridderkerk 5,7%.
De cijfers liegen er niet om en laten heel duidelijk zien dat er in nagenoeg iedere gemeente wel mensen zijn die onder de armoedegrens leven. De vraag is ervaart ieder van hen dit ook als armoede of zijn er ook mensen die ondanks het feit dat zij niet of nauwelijks iets te besteden hebben toch gelukkig zijn? De publicatie van het armoedesignalement is in boekvorm te verkrijgen via de volgende link: http://www.scp.nl/Publicaties/Alle_publicaties/Publicaties_2014/Armoedesignalement_2014
Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) presenteren in deze gezamenlijke publicatie de meest actuele gegevens over armoede in Nederland. De ontwikkeling van het armoedepercentage wordt beschreven voor de totale bevolking en de belangrijkste risicogroepen. Ook de spreiding van armoede over gemeenten en de mate waarin mensen zelf aangeven armoede te ervaren, komen aan bod.
En waarom ik het zo belangrijk vind om dit te delen, zal ik iedereen die het weten wil vertellen. Ook ik (wij) heb (hebben) te maken met het wegvallen van een vast inkomen. En hoewel ik me (onze situatie) niet kan en wil vergelijken met iemand die onder de armoedegrens moet leven, is ons gezamenlijk inkomen na mijn ontslag in 2008 met één goed vast maandelijks inkomen gedaald. Ik (wij) kom (komen) niets tekort, dat wil zeggen, ik weet sinds 2012 hoe het is om te puzzelen om alle eindjes aan elkaar te knopen. Alle eindjes, die ik (we) bewust of onbewust in stand houd (houden). Want we hebben nog een privé auto naast de zakelijke auto, ik heb nog een mobiel telefoonabonnement naast een vaste telefoon en daarbij zijn er ook dit jaar weer kerstkaarten verstuurd. Een kaart met gedichtje en wens voor het nieuwe jaar. Omdat dit traditie is en Ulrich en ik dit al jaren doen. Daarbij is het meteen de kans om mensen één keer per jaar te laten weten dat we aan hen denken, dat we hoewel we deze mensen niet dagelijks spreken, ze niet vergeten zijn.
Mensen die belangrijk voor ons of voor mij persoonlijk zijn, omdat er een verleden is, een herinnering, doordat Ulrich en ik ze persoonlijk kennen of ooit hebben ontmoet. Iedere relatie is anders, daarbij is de herinnering, de ontmoeting, het contact, nog altijd een kaartje waard. Omdat het mensen zijn die we niet vergeten. En de herinnering aan ons contact, de vriendschap, het samenzijn ons, of mij persoonlijk heel veel heeft gebracht. Waarbij voor mij geldt, dat ik mede dankzij hen heel veel heb mogen leren. Heel veel heb mogen leren, over mezelf, over de persoon die ik ben. Over de persoon die ik ben en ook bewust, met heel mijn hart wil zijn, omdat ik er op die wijze ook voor ieder ander kan zijn. Zelfs wanneer de financiële middelen niet aanwezig zijn, om alles te doen wat ik graag zou willen. De financiële middelen niet aanwezig zijn, om mensen te willen helpen. Want dit is eigenlijk het enige wat ik wil doen en waarvoor ik geld nodig heb. Daarnaast wil ik ook Ulrich niet tekort doen. Omdat hij mij ook mij laat zijn en ik dankzij hem en zijn eindeloze geduld, de kans heb om te werken aan mijn missie. Het delen van mijn ervaringen, het delen van kennis, en het delen van geluk, liefde en gezondheid.
En omdat een gezonde wereld mijn droom en mijn grootste wens is. Dat ik de kans krijg om alle boeken en gedichten die ik vanuit Onvoorwaardelijke Liefde voor ieder mens heb kunnen en mogen schrijven uit te geven, weet ik. En ben jij de uitgever die mij wil helpen, die mijn boeken wil uitbrengen, dan hoor ik je graag? Ben jij de uitgever, die ervoor zorgt dat mijn boeken gebruikt kunnen en mogen worden, om de wereld van vandaag weer de wereld van morgen te laten zijn? De wereld van morgen, de hemel op aarde, dat is mijn wens, mijn doel en mijn missie in het leven. HELP MIJ, HELP JEZELF & HELP IEDER ANDER! En tot die tijd blijf ik bloggen, blijf ik alles delen met iedereen die ook Volmaakt, Gelukkig Zichzelf wil en durft te zijn!
De blogs die ik heb mogen schrijven na de vliegramp met de MH17 van respectievelijk, 18 t/m 26 juli zeggen meer dan alle andere woorden zouden doen. Zeggen meer over het feit dat heel veel mensen nog steeds op zoek zijn naar geluk en vele anderen altijd op zoek zijn of blijven naar "het geluk". Door het geluk buiten henzelf zoeken. Door altijd zoekende te zijn naar het geluk. Door de drukte te ontvluchten en de rust op te zoeken. Want hoe bijzonder het ook lijkt of zal klinken, de rust wordt door de mensen die volop in het leven staan gezien als het ultieme geluk. Terwijl de persoon die jarenlang "in rust" heeft geleefd, in rust heeft kunnen leven, ineens volop op zoek gaat naar de drukte in het leven en alles wat ervoor zorgt, dat hij of zij niet met zichzelf bezig hoeft te zijn. Mensen ontmoeten, dingen zien, om op die wijze te genieten en het geluk buiten zichzelf zoeken, de vrede, het tevreden zijn buiten zichzelf zoeken.
Zou dit de bedoeling zijn? Zou God buiten alles wat wij als mens nodig hebben, werkelijk het meest belangrijke, het geluk, buiten onszelf hebben geplaatst? Of is juist deze gedachte, dat het geluk buiten ons ligt, de wijze waarop wij geprogrammeerd konden worden, om vooral maar niet bij onszelf te blijven? Is dit de les die we mogen leren? De les dat God ons alles gegeven heeft, we dit alleen kunnen gebruiken wanneer we bij onszelf blijven? We op die wijze ook werkelijk de kans hebben om alles te kunnen en mogen zien, wanneer we alles wat buiten ons om is laten voor wat het is? Laten voor wat het is, zonder onverschillig te zijn, zonder er een oordeel over te hebben of iets van te vinden, maar gewoon de kracht, om alles wat niet van belang is, niet van belang voor een gelukkig leven te kunnen weerstaan?
Vraag je dan eens af of alles wat je nu doet, alles wat jij leert, meekrijgt en voorgespiegeld wordt en voorgespiegeld krijgt, werkelijk een bijdrage levert aan jouw geluk, welbevinden en welzijn? Is alles wat omschreven en getoond wordt als het ultieme geluk, wel echt het geluk? Of is het geluk wat je ziet, juist iets wat ervoor zorgt, dat je dit buiten jezelf gaat of zelfs blijft zoeken, omdat dit als goed, wordt beschouwd doordat iedereen het zegt, iedereen het roept en door het iedere dag te herhalen onderdeel geworden is van jou als persoon? Dan is geluk een gevoel wat gestild moet worden, als honger bij de mens die geen eten heeft. Dan is geluk een gevoel wat gestild moet worden, als vrede bij de mens die in strijd leeft. Dan is geluk een gevoel wat gestild moet worden, als liefde bij de mens die dit in de ander hoopt te vinden, omdat hij of zij wezenlijk niet of niet voldoende van zichzelf houdt.
Hierdoor is geluk ineens niet mooi meer, vormt geluk een hindernis, een strijd en iets wat ieder mens zal ervaren, op het moment waarop hij of zij niet voor zichzelf kiest, niet voor het geluk kiest wat in wezen, in hem of haar altijd aanwezig is. En dit alleen omdat iemand niet voor zichzelf kiest. Want wanneer je voor jezelf kiest, dan val je buiten de boot. Wanneer je voor jezelf kiest, ben je een buitenbeentje. Wanneer je voor jezelf kiest, dan ben je ineens iemand die niet zomaar meegaat in alles wat de ander van jou verlangt en wil. Of ben je juist doordat je voor jezelf kiest in staat om te doen wat jou gelukkig maakt en dat te doen wat voorbestemd is? Is dit niet wat God de mens beloofd heeft? Is het nu tijd dat iedereen de vruchten weer mag plukken van het feit dat Jezus voor ons Zijn leven heeft gegeven? Of kies jij ervoor om net zoals vele mensen te blijven doen? Mensen die zeggen dat ze geloven, maar daarbij toch niet voor zichzelf, voor God kiezen? Daarbij ook de 10 geboden niet aanvaarden en Jezus niet als Gods Zoon aan willen nemen? Het volgende stukje wat onder Waarom De Hof van het Heden staat, wil ik dan ook graag met jullie delen.
"Het werkelijk toegeven dat dit het geval was, is echter pas op 12 maart 2011 gekomen. Daat heb ik bij de Dank en loofdienst van Janneke Vlot, aangegeven dat ik oprecht geloof, dat Jezus Christus gestorven is voor onze zonden, Hij voortleeft in mijn hart. Dit absoluut iets is, waar ik tot op de 12e maart wel bewust van was, echter nooit openlijk voor uitgekomen ben, terwijl ik voorafgaand aan het helpen van mensen wel altijd om hulp vroeg en er nadien altijd voor bedankte, dit ook altijd tegen de mensen die ik mocht helpen vertelde, omdat ik oprecht geloof. Dat ik tijdens deze speciale Dank en loofdienst, na de vele posters waarop staat dat er hoop is omdat Jezus leeft, nu ook weet dat dit in de Bijbel staat, dat Hij terug zal komen naar de aarde, speciaal voor de mensen die in Hem geloven en trouw en vasthoudend zijn in het geloof.
In tegenstelling tot vele mensen in de kerk, die door wat de bijbel vertelt het geloof hebben dat de wereld vergaat, we een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zullen krijgen, weet ik dat dit niet aan de orde is. Ik voel en ervaar dit dan ook als de belangrijkste boodschap. Ik heb heel sterk het gevoel, dat wij als mensen, dan eindelijk de kans krijgen, om Hem te mogen laten zien, dat Hij niet voor niets voor onze zonden gestorven is. Wij Hem en daarmee God, mogen laten zien, dat we Hem/Hen dankbaar zijn, voor alles wat Hij voor ons heeft gedaan in de afgelopen honderden jaren. In alle levens die wij, onze voorouders, (ouders, grootouders, overgrootouders etc.) geleefd hebben. Want de Bijbel zegt letterlijk: "Want God had de wereld zo lief dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16)."
En waarom ik daarheen gegaan ben, zal ik jullie vertellen. Het was alsof de stem in mij vertelde dat ik daarheen mocht om verder te kunnen, om verder te willen, om verder te gaan. Om dat te doen wat nodig was om volledig te genezen. Te genezen, van alle pijn, leed en verdriet die ik mezelf al jarenlang had aangedaan, doordat ik niet naar mezelf, niet naar mijn innerlijke stem, niet naar mijn contactje met God luisterde. Omdat ik nog steeds niet voldoende deed, met de gave die Hij mij gegeven heeft. Die Hij mij gegeven heeft, op het moment waarop ik voor dit leven gekozen heb. Met mijn vrije wil, de wil om mijn leven op de meest ultieme manier, in liefde geluk en gezondheid te kunnen en mogen leven. Omdat dit het enige is wat goed is en we als mens dan werkelijk geluk zullen ervaren. Geluk, wat staat voor goed, gezond en welzijn.
Goed of gezond en wel, is dat wat ieder mens in wezen is. Goed, gezond en wel, is dat wat nodig is om het leven op de meest ultieme en optimale manier te kunnen leven. Een goed hart, gezondheid en welzijn, is dat wat God ieder mens gegeven heeft, die ervoor kiest om vanuit zijn of haar hart te leven. Ieder mens, die ervoor kiest om zichzelf te willen zijn, in alle volledigheid. Volledigheid, in volledigheid verbonden, zonder je verstand, je hersenen of alles wat gebruikt wordt om negatieve gedachten, om te zetten in negatieve gevoelens. Gevoelens, die ervoor zorgen dat ze je blokkeren, omdat je dan gedwongen wordt met jezelf aan de slag te gaan. Met jezelf aan de slag gaan, omdat je er alleen op die wijze voor kunt zorgen, dat je gelukkig bent. Gelukkig zijn, heeft te maken met jezelf zijn. En alleen jij bepaalt zelf of daar iets, iemand of één van de dingen bij past die door de media, de ander of ieder ander aan jou getoond worden. Die jou voorgespiegeld worden als "het ultieme geluk", terwijl deze in wezen, voor jou wezenlijk een last kunnen zijn.
We hebben zelf met ons volle bewustzijn gekozen voor het leven wat we leven. Zullen door alles wat in de wereld getoond wordt als "Het Ultieme Geluk", alleen beseffen dat het geluk niet gebonden is aan wat we hebben, wat we willen doen en zien, maar wat we krijgen, wat ons gegeven wordt en wat we mogen zien en doen. Want alleen wanneer het ons toe komt, het ons gegeven wordt, is het ons gegeven. Pas wanneer het ons gegeven is, dan kunnen we er iets mee, dan mogen we er iets mee. De volgende link zegt zoveel: http://www.nu.nl/geldzaken/3956253/meer-mensen-leven-armoedegrens.html En wanneer je het stukje leest dan begrijp je wellicht dat er echt iets mag wijzigen. En ik heb het stukje hieronder geplaatst.
"Het aantal Nederlanders dat onder de armoedegrens leeft, is in 2013 verder toegenomen.
Onder eenoudergezinnen, alleenstaanden tot 65 jaar, niet-westerse
huishoudens, bijstandsontvangers en kinderen is de armoede het hoogst.
Vooral in de grote steden wonen mensen met zeer lage inkomsten. Daarbij
springen Den Haag en Leeuwarden eruit.
Dit melden het Sociaal en Cultureel
Planbureau (SCP) en het Centraal Bureau voor de Statistiek in het donderdag
verschenen rapport Armoedesignalement 2014.
De groei van de armoede deed zich voor in 2011, 2012 en vorig jaar.
Ramingen wijzen op een lichte daling dit jaar en in 2015.
Niet-veel-maar-toereikend-criterium
Voor het vaststellen van armoede hanteert het SCP een zogenoemde
niet-veel-maar-toereikend-criterium: geld dat je nodig hebt voor eerste
levensbehoeften en deelname aan de samenleving. Voor een alleenstaande is dat
1.060 euro netto per maand, voor een paar met een kind 1.770 en voor een
éénoudergezin met een kind 1.410 euro. Het CBS hanteert een inkomensgrens die
lager ligt dan die van het SCP.
Als mensen die aan een van beide criteria voldoen bij elkaar worden
opgeteld, telde Nederland vorig jaar 1,4 miljoen mensen die moesten rondkomen
van een laag inkomen. Onder hen bevinden zich 190.000 huishoudens die het al
vier jaar met een laag inkomen moeten doen. Ruim de helft van deze huishoudens
moet rondkomen van een bijstandsuitkering.
Risicogroepen
De armoede onder de risicogroepen nam ook toe in 2013. Vooral onder
bijstandsontvangers is de nood hoog: 47 procent van deze groep is arm te
noemen.
Een andere risicogroep zijn kinderen. Vorig jaar was één op de drie armen
jonger dan 18 jaar. Driekwart van hen is jonger dan 12 jaar. Het armoederisico
onder kinderen is het grootst als ze in een gezin met meerdere kinderen wonen.
Een van de drie kinderen van Marokkaanse afkomst verblijft in een arm gezin.
De grootste druk op het inkomen wordt veroorzaakt door de woonlasten, zoals
huur, water en energie.
PC 8924
Het postcodegebied met
het hoogste percentage armoede (28,8 procent van de bevolking) is PC 8924, de
wijk Heechterp-Schieringen in Leeuwarden. De Schilderswijk-West in Den Haag is tweede
(26,8 procent). Van de twintig armste postcodegebieden liggen er negen in
Rotterdam."
Bij de link zit een kaartje, waarbij je de plaats aan kunt klikken waar je zelf woont. De plaats waar jij mee verbonden bent. En ik heb dit gedaan, om te kijken hoe het is in de gemeente en omliggende gemeenten waar wij zelf wonen. Want wanneer je goed, gezond en wel wilt zijn, dan hoort ook de verbondenheid met de mensen die je kent, die je ooit hebt ontmoet, waarmee je hebt gewerkt en die jij niet alleen als jouw familie, vrienden en kennissen ziet erbij. Zonder deze verbinding ben jij namelijk ook niet heel, niet volledig.Het aandeel wat in Papendrecht gemeten is onder het armoedepercentage is 6,2%; in Sliedrecht 6,2%; in Hardinxveld Giessendam 4,1%; in Giessenlanden 4,1%; in Gorinchem 8,9%; in Dordrecht 10,8%; in Alblasserdam 6,3%; in Hendrik Ido Ambacht 4,9%; in Zwijndrecht 7,3% en in Ridderkerk 6,1%.
Het aantal personen/huishoudens wat gemeten is in Papendrecht is 5,4%; in Sliedrecht 5,3%; in Hardinxveld Giessendam 3,7%; in Giessenlanden 3,7%; in Gorinchem 7,7 %; in Dordrecht 9,4%; in Alblasserdam 5,5%; Hendrik Ido Ambacht 4,5%; in Zwijndrecht 7,1% en in Ridderkerk 5,7%.
De cijfers liegen er niet om en laten heel duidelijk zien dat er in nagenoeg iedere gemeente wel mensen zijn die onder de armoedegrens leven. De vraag is ervaart ieder van hen dit ook als armoede of zijn er ook mensen die ondanks het feit dat zij niet of nauwelijks iets te besteden hebben toch gelukkig zijn? De publicatie van het armoedesignalement is in boekvorm te verkrijgen via de volgende link: http://www.scp.nl/Publicaties/Alle_publicaties/Publicaties_2014/Armoedesignalement_2014
Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) presenteren in deze gezamenlijke publicatie de meest actuele gegevens over armoede in Nederland. De ontwikkeling van het armoedepercentage wordt beschreven voor de totale bevolking en de belangrijkste risicogroepen. Ook de spreiding van armoede over gemeenten en de mate waarin mensen zelf aangeven armoede te ervaren, komen aan bod.
En waarom ik het zo belangrijk vind om dit te delen, zal ik iedereen die het weten wil vertellen. Ook ik (wij) heb (hebben) te maken met het wegvallen van een vast inkomen. En hoewel ik me (onze situatie) niet kan en wil vergelijken met iemand die onder de armoedegrens moet leven, is ons gezamenlijk inkomen na mijn ontslag in 2008 met één goed vast maandelijks inkomen gedaald. Ik (wij) kom (komen) niets tekort, dat wil zeggen, ik weet sinds 2012 hoe het is om te puzzelen om alle eindjes aan elkaar te knopen. Alle eindjes, die ik (we) bewust of onbewust in stand houd (houden). Want we hebben nog een privé auto naast de zakelijke auto, ik heb nog een mobiel telefoonabonnement naast een vaste telefoon en daarbij zijn er ook dit jaar weer kerstkaarten verstuurd. Een kaart met gedichtje en wens voor het nieuwe jaar. Omdat dit traditie is en Ulrich en ik dit al jaren doen. Daarbij is het meteen de kans om mensen één keer per jaar te laten weten dat we aan hen denken, dat we hoewel we deze mensen niet dagelijks spreken, ze niet vergeten zijn.
Mensen die belangrijk voor ons of voor mij persoonlijk zijn, omdat er een verleden is, een herinnering, doordat Ulrich en ik ze persoonlijk kennen of ooit hebben ontmoet. Iedere relatie is anders, daarbij is de herinnering, de ontmoeting, het contact, nog altijd een kaartje waard. Omdat het mensen zijn die we niet vergeten. En de herinnering aan ons contact, de vriendschap, het samenzijn ons, of mij persoonlijk heel veel heeft gebracht. Waarbij voor mij geldt, dat ik mede dankzij hen heel veel heb mogen leren. Heel veel heb mogen leren, over mezelf, over de persoon die ik ben. Over de persoon die ik ben en ook bewust, met heel mijn hart wil zijn, omdat ik er op die wijze ook voor ieder ander kan zijn. Zelfs wanneer de financiële middelen niet aanwezig zijn, om alles te doen wat ik graag zou willen. De financiële middelen niet aanwezig zijn, om mensen te willen helpen. Want dit is eigenlijk het enige wat ik wil doen en waarvoor ik geld nodig heb. Daarnaast wil ik ook Ulrich niet tekort doen. Omdat hij mij ook mij laat zijn en ik dankzij hem en zijn eindeloze geduld, de kans heb om te werken aan mijn missie. Het delen van mijn ervaringen, het delen van kennis, en het delen van geluk, liefde en gezondheid.
En omdat een gezonde wereld mijn droom en mijn grootste wens is. Dat ik de kans krijg om alle boeken en gedichten die ik vanuit Onvoorwaardelijke Liefde voor ieder mens heb kunnen en mogen schrijven uit te geven, weet ik. En ben jij de uitgever die mij wil helpen, die mijn boeken wil uitbrengen, dan hoor ik je graag? Ben jij de uitgever, die ervoor zorgt dat mijn boeken gebruikt kunnen en mogen worden, om de wereld van vandaag weer de wereld van morgen te laten zijn? De wereld van morgen, de hemel op aarde, dat is mijn wens, mijn doel en mijn missie in het leven. HELP MIJ, HELP JEZELF & HELP IEDER ANDER! En tot die tijd blijf ik bloggen, blijf ik alles delen met iedereen die ook Volmaakt, Gelukkig Zichzelf wil en durft te zijn!
Download ook gratis mijn boekje Leven leren herinneren weten via de boekenwinkel op www.dehof van het heden Luisteren kan natuurlijk ook via: https://www.youtube.com/watch?v=NwwuvZEltjk&feature=youtu.be
Want:
“Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen”
&
“Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn”
Ik laat deze mooie muziek nog even onderaan dit blog staan. Want ook nu zal deze de mooie gedachte mogen ondersteunen. Wanneer je van jezelf houdt kun je van een ander houden en "nothing really matters". Want als de ander zich goed voelt, voel jij je goed, hoe simpel kan het zijn? https://www.youtube.com/watch?v=I2HU4ve99kI
Geen opmerkingen:
Een reactie posten