Vandaag na een dagje radiostilte, wederom een bijzonder blog, geen nieuws of dit moet je weten op, in tegendeel, ook nu een, "dit wil ik delen", waard!
En waarom, omdat Ulrich en ik gisteren afscheid hebben genomen van een bijzondere man, een bijzondere man en vader van 4 opgroeiende kinderen. Opgroeiend, omdat dat is wat ieder mens doet, die zich in het leven staande houdt. Opgroeiend, ongeacht de leeftijd, ongeacht het getal wat toegekend is aan de hoeveelheid jaren waarop deze persoon op aarde zijn of haar sporen verdient. Ja, sporen, dat wat de mens, elk mens achterlaat, zelfs wanneer hij of zij ogenschijnlijk voor velen geen interessant persoon is. Hij of zij ogenschijnlijk voor velen geen invloed heeft op de wereld, de wereld in het algemeen of de wereld die werkelijk bestaat en draaiende gehouden wordt. De wereld die draaiende gehouden wordt, door de in dit specifieke verhaal genoemde man waarvan we gisteren afscheid hebben genomen, samen met zijn vier kinderen. Zijn vier kinderen en alle mensen, die ongeacht de bloedband, met hem verbonden waren, verbonden zijn. Verbonden, doordat hij niet alleen de sleutel tot hun hart gemaakt heeft, maar daarbij voor velen de sleutel van hun huis, hun boot, motor, auto of zelfs kluis heeft gemaakt.
De sleutel, waarbij ik weer terugverwijs naar mijn moeder en het verhaal wat zij altijd vertelde. Een verhaal, waarbij ze altijd sprak over een huis met deuren, deuren van kamers die op één gang uitkwamen. Er waren deuren die zij gemakkelijk kon openen en er waren er ook bij die ze niet kon openen of dit nu was omdat ze de sleutel niet om kon draaien of in haar geval "nog niet wilde openen", dat kan alleen zij beantwoorden. Omdat het niet kunnen of niet willen openen wellicht niet alleen te maken had met de tijd, die er wel of niet rijp voor was, maar wellicht ook met de juiste sleutel, die niet altijd voorhanden was. Want ieder mens die al een tijdje meedraait in het leven weet, dat er soms iets tussenkomt. Er soms iets tussenkomt, waardoor je je gelukkig mag prijzen of juist de keerzijde ervan ziet en mag ervaren. Waardoor je net niet op een plek des onheils bent of wanneer het een gemotoriseerd vervoermiddel als vliegtuig, auto of trein betreft, je net een andere vlucht, route of ander vertrekpunt of vertrektijd hebt gekozen.
Hebt gekozen of hebt gekregen, doordat er nog net iets tussenkwam of doordat zoals velen zeggen "het jouw tijd nog niet was"? Dat het duidelijk is en wordt dat jouw tijd nog niet is gekomen, omdat er nog dingen zijn, die je als mens mag doen. Omdat er nog dingen zijn, die je mee mag maken, zien en doen. Omdat er nog dingen zijn, die een bijdrage kunnen leveren aan jouw spoor, jouw sporen of dat wat jij nalaat op het moment waarop jij als mens je laatste adem uitblaast, uit mag blazen. Want dat dit laatste iets is, wat velen niet zullen beseffen, mensen niet zullen begrijpen, is duidelijk daarbij iets wat voorafgaand aan het leven al zo beslist is. Het heeft alles te maken met de regie. Het heeft alles te maken met dat wat er gebeurt in je leven. En dat niet alleen, want vooral de wijze waarop je ergens mee omgaat, de wijze waarop je iets aanpakt, er iets of niets mee doet, heeft een vervolg, zo niet een gevolg in de rest van jouw leven.
Toen we gisteren na het afscheid nog even een boodschap deden en bij het terugrijden naar huis naar de radio aan het luisteren waren, Hannelore Zwitserlood vertelde, dat ontdekt is, dat "het Libido" niet bestaat, het een verzonnen iets is, mannen er meer "last" van schijnen en lijken te hebben dan vrouwen, moest ik echt even hartelijk lachen. Even lachen, om deze voor mij bekende constatering, die precies op tijd kwam, na een dag die met dubbele gevoelens begonnen was. Een dag, die door de zon en de mooie lucht op de begraafplaats eens te meer liet zien, dat er wonderen bestaan. Wonderen, doordat er boven de begraafplaats werkelijk een cirkel te zien was. Een cirkel, als teken van verbondenheid. Als teken dat alles verbonden is. En of dit nu te maken heeft met het feit dat ik mijn ringetje van het kaartje aan de witte roos ineens kwijt was, of het feit dat Ulrich mij op de cirkel attendeerde, de verbondenheid is er. Is en blijft altijd aanwezig. Alles wat je als mens doet, heeft een gevolg, een vervolg en dat deze niet door de mens kan worden geënsceneerd zal nu misschien nog niet iedereen geloven, zal nu misschien nog niet iedereen willen begrijpen, laat staan zien. Dat dit uiteindelijk voor ieder mens duidelijk en zichtbaar is, daar ontkomen we niet meer aan.
Ook ik vertrouw erop dat Ton, nu weer samen is met zijn vrouw, die hem vier jaar daarvoor is voorgegaan. Dat Ton in gezelschap van zijn vrouw, vanaf zijn laatste rustplaats zijn zoons en dochter mag helpen, net als mijn moeder mij helpt. Dat zij samen hun zoons en dochter mogen bijstaan, op dagen en momenten, waarop zij net als ik even een dagje adempauze nodig hebben. Adempauze krijgen, om een juist besluit te kunnen nemen. Een juist besluit, wat niet te maken heeft met het ondertekenen van een contract, het zetten van een handtekening onder iets wat te maken heeft met een aardse regel of richtlijn, maar alles te maken heeft met dat wat zij vanuit hun hart mogen doen. Dat wat hun hart hen ingeeft, want wanneer je in vier jaar tijd zowel je vader als je moeder naar de laatste rustplaats mag brengen, dan is dit toch wel iets, wat door God met de grootst mogelijke liefde geregisseerd mag worden. Vanuit onvoorwaardelijke liefde door God geleid mag zijn.
Want hoewel God ieder mens de vrije keuze geeft, ieder mens zo nu en dan beslissingen laat nemen die niet altijd goed zijn, tegen beter weten in gaan, of zoals velen na vandaag zullen begrijpen, in eigen belang zijn. Zal dat wat ervoor zorgt dat alles weer in ere hersteld wordt, naar eer en geweten bij elkaar gebracht wordt, standhouden tot in de eeuwigheid. En dat dit niet is omdat wij dat willen, dat dit niet iets is wat je af kunt, laat staan mag dwingen, zal ieder mens weer begrijpen. Ieder mens die vanuit zijn of haar hart leeft. Vanuit het hart leeft en verbonden is met iemand die in leven zoveel voor hem of haar betekend heeft, dat het samenbrengen van deze mensen, van deze levende wezens, bijna als een door God geleide taak gezien wordt. Zelfs wanneer je niet gelovig bent, geen gevoelens hebt bij het hiernamaals, zal dit voor ieder mens een duidelijk iets zijn. Voor ieder mens die zich openstelt voor de altijd aanwezige en altijd omringende liefde van God, die zijn kinderen nooit laat zakken. Omdat hij Jezus gegeven heeft, om ieder mens ongeacht de rol die hij of zij gespeeld heeft in het leven, weer veilig in zijn armen te kunnen en mogen sluiten.
Waardoor het leven niet ophoudt te bestaan, maar het leven een vervolg kent, een vervolg zonder "de aardse lasten". Een vervolg, waarin alles wat de mens gecreëerd en daardoor ook veroorzaakt heeft, niet meer van waarde zal zijn. Niet meer van waarde is, omdat dit met name ballast is, ballast, waaraan we als mens gehecht kunnen raken. Ballast ja. Want de lusten zorgen voor lasten. En wie dit niet als zodanig ziet en als zodanig beleeft, zal dit op een hele harde manier moeten ontdekken. De intensiteit waarmee iemand dit ondervindt, verschilt naar mate de persoon bewust is, bewust wil zijn en dit in alles tot uiting brengt. In alles, want een deeltijd bewust persoon, is alsof de persoon ervoor kiest om dat te doen wat hem of haar uitkomt, terwijl de persoon die vaak verbonden is aan een dergelijk iemand, daar altijd hinder van zal ondervinden. Hinder in de vorm van een lichamelijke of geestelijke onbalans. Een onbalans waar niemand bij gebaat is. Omdat dit iets is wat je je ergste vijand nog niet toewenst. Dat daarbij wel heel duidelijk is, dat je maar beter vrienden kunt hebben, omdat je daar niet alleen veel plezier mee kunt en mag beleven, er daarbij ook nog eens heel veel van kunt leren, waardoor je er evenzoveel jaren bij kunt en mag creëren, zal ieder mens uiteindelijk zelf gaan zien.
Jaren, maanden, weken, dagen, uren, minuten, allemaal tijdsbegrippen die door de mens zijn ingesteld. Allemaal tijdsbegrippen die die mens bedacht heeft. De mens die in cijfers en getallen denkt. Ik ben er werkelijk klaar mee. Ik denk in dagen als licht en donker. Het enige wat werkelijk telt. Het enige wat ervoor zorgt dat ik net als ieder levend wezen me weer kan opmaken voor een nieuwe dag. Een nieuwe dag, het enige wat waarheid is, wanneer je de zon weer op ziet komen en deze eindigt wanneer de zon ondergaat en de maan zijn intrede doet. De maan die ieder wezen verlicht op de wijze waarop dit gepast is. De wijze waarop ook dit wezen van waarde kan zijn. Van waarde voor iedereen die en alles wat dit nodig heeft. Want dat dit de enige manier is om van waarde te kunnen zijn, van nut en belang mag iedereen vanaf vandaag weer weten. Iedereen die en alles wat enigszins belang hecht aan het leven. Belang hecht aan het leven in Liefde, waardoor geluk en gezondheid automatisch het vervolg, het gevolg zullen zijn. Ik kies ervoor, ik ga ervoor en herhaal nogmaals het onderste deel van mijn voorgaande blog, zij het dat ik dit keer 2 nieuwe items plaats die ik gister en vandaag op mijn persoonlijke Facebookpagina heb mogen plaatsen.
En waarom, omdat Ulrich en ik gisteren afscheid hebben genomen van een bijzondere man, een bijzondere man en vader van 4 opgroeiende kinderen. Opgroeiend, omdat dat is wat ieder mens doet, die zich in het leven staande houdt. Opgroeiend, ongeacht de leeftijd, ongeacht het getal wat toegekend is aan de hoeveelheid jaren waarop deze persoon op aarde zijn of haar sporen verdient. Ja, sporen, dat wat de mens, elk mens achterlaat, zelfs wanneer hij of zij ogenschijnlijk voor velen geen interessant persoon is. Hij of zij ogenschijnlijk voor velen geen invloed heeft op de wereld, de wereld in het algemeen of de wereld die werkelijk bestaat en draaiende gehouden wordt. De wereld die draaiende gehouden wordt, door de in dit specifieke verhaal genoemde man waarvan we gisteren afscheid hebben genomen, samen met zijn vier kinderen. Zijn vier kinderen en alle mensen, die ongeacht de bloedband, met hem verbonden waren, verbonden zijn. Verbonden, doordat hij niet alleen de sleutel tot hun hart gemaakt heeft, maar daarbij voor velen de sleutel van hun huis, hun boot, motor, auto of zelfs kluis heeft gemaakt.
De sleutel, waarbij ik weer terugverwijs naar mijn moeder en het verhaal wat zij altijd vertelde. Een verhaal, waarbij ze altijd sprak over een huis met deuren, deuren van kamers die op één gang uitkwamen. Er waren deuren die zij gemakkelijk kon openen en er waren er ook bij die ze niet kon openen of dit nu was omdat ze de sleutel niet om kon draaien of in haar geval "nog niet wilde openen", dat kan alleen zij beantwoorden. Omdat het niet kunnen of niet willen openen wellicht niet alleen te maken had met de tijd, die er wel of niet rijp voor was, maar wellicht ook met de juiste sleutel, die niet altijd voorhanden was. Want ieder mens die al een tijdje meedraait in het leven weet, dat er soms iets tussenkomt. Er soms iets tussenkomt, waardoor je je gelukkig mag prijzen of juist de keerzijde ervan ziet en mag ervaren. Waardoor je net niet op een plek des onheils bent of wanneer het een gemotoriseerd vervoermiddel als vliegtuig, auto of trein betreft, je net een andere vlucht, route of ander vertrekpunt of vertrektijd hebt gekozen.
Hebt gekozen of hebt gekregen, doordat er nog net iets tussenkwam of doordat zoals velen zeggen "het jouw tijd nog niet was"? Dat het duidelijk is en wordt dat jouw tijd nog niet is gekomen, omdat er nog dingen zijn, die je als mens mag doen. Omdat er nog dingen zijn, die je mee mag maken, zien en doen. Omdat er nog dingen zijn, die een bijdrage kunnen leveren aan jouw spoor, jouw sporen of dat wat jij nalaat op het moment waarop jij als mens je laatste adem uitblaast, uit mag blazen. Want dat dit laatste iets is, wat velen niet zullen beseffen, mensen niet zullen begrijpen, is duidelijk daarbij iets wat voorafgaand aan het leven al zo beslist is. Het heeft alles te maken met de regie. Het heeft alles te maken met dat wat er gebeurt in je leven. En dat niet alleen, want vooral de wijze waarop je ergens mee omgaat, de wijze waarop je iets aanpakt, er iets of niets mee doet, heeft een vervolg, zo niet een gevolg in de rest van jouw leven.
Toen we gisteren na het afscheid nog even een boodschap deden en bij het terugrijden naar huis naar de radio aan het luisteren waren, Hannelore Zwitserlood vertelde, dat ontdekt is, dat "het Libido" niet bestaat, het een verzonnen iets is, mannen er meer "last" van schijnen en lijken te hebben dan vrouwen, moest ik echt even hartelijk lachen. Even lachen, om deze voor mij bekende constatering, die precies op tijd kwam, na een dag die met dubbele gevoelens begonnen was. Een dag, die door de zon en de mooie lucht op de begraafplaats eens te meer liet zien, dat er wonderen bestaan. Wonderen, doordat er boven de begraafplaats werkelijk een cirkel te zien was. Een cirkel, als teken van verbondenheid. Als teken dat alles verbonden is. En of dit nu te maken heeft met het feit dat ik mijn ringetje van het kaartje aan de witte roos ineens kwijt was, of het feit dat Ulrich mij op de cirkel attendeerde, de verbondenheid is er. Is en blijft altijd aanwezig. Alles wat je als mens doet, heeft een gevolg, een vervolg en dat deze niet door de mens kan worden geënsceneerd zal nu misschien nog niet iedereen geloven, zal nu misschien nog niet iedereen willen begrijpen, laat staan zien. Dat dit uiteindelijk voor ieder mens duidelijk en zichtbaar is, daar ontkomen we niet meer aan.
Ook ik vertrouw erop dat Ton, nu weer samen is met zijn vrouw, die hem vier jaar daarvoor is voorgegaan. Dat Ton in gezelschap van zijn vrouw, vanaf zijn laatste rustplaats zijn zoons en dochter mag helpen, net als mijn moeder mij helpt. Dat zij samen hun zoons en dochter mogen bijstaan, op dagen en momenten, waarop zij net als ik even een dagje adempauze nodig hebben. Adempauze krijgen, om een juist besluit te kunnen nemen. Een juist besluit, wat niet te maken heeft met het ondertekenen van een contract, het zetten van een handtekening onder iets wat te maken heeft met een aardse regel of richtlijn, maar alles te maken heeft met dat wat zij vanuit hun hart mogen doen. Dat wat hun hart hen ingeeft, want wanneer je in vier jaar tijd zowel je vader als je moeder naar de laatste rustplaats mag brengen, dan is dit toch wel iets, wat door God met de grootst mogelijke liefde geregisseerd mag worden. Vanuit onvoorwaardelijke liefde door God geleid mag zijn.
Want hoewel God ieder mens de vrije keuze geeft, ieder mens zo nu en dan beslissingen laat nemen die niet altijd goed zijn, tegen beter weten in gaan, of zoals velen na vandaag zullen begrijpen, in eigen belang zijn. Zal dat wat ervoor zorgt dat alles weer in ere hersteld wordt, naar eer en geweten bij elkaar gebracht wordt, standhouden tot in de eeuwigheid. En dat dit niet is omdat wij dat willen, dat dit niet iets is wat je af kunt, laat staan mag dwingen, zal ieder mens weer begrijpen. Ieder mens die vanuit zijn of haar hart leeft. Vanuit het hart leeft en verbonden is met iemand die in leven zoveel voor hem of haar betekend heeft, dat het samenbrengen van deze mensen, van deze levende wezens, bijna als een door God geleide taak gezien wordt. Zelfs wanneer je niet gelovig bent, geen gevoelens hebt bij het hiernamaals, zal dit voor ieder mens een duidelijk iets zijn. Voor ieder mens die zich openstelt voor de altijd aanwezige en altijd omringende liefde van God, die zijn kinderen nooit laat zakken. Omdat hij Jezus gegeven heeft, om ieder mens ongeacht de rol die hij of zij gespeeld heeft in het leven, weer veilig in zijn armen te kunnen en mogen sluiten.
Waardoor het leven niet ophoudt te bestaan, maar het leven een vervolg kent, een vervolg zonder "de aardse lasten". Een vervolg, waarin alles wat de mens gecreëerd en daardoor ook veroorzaakt heeft, niet meer van waarde zal zijn. Niet meer van waarde is, omdat dit met name ballast is, ballast, waaraan we als mens gehecht kunnen raken. Ballast ja. Want de lusten zorgen voor lasten. En wie dit niet als zodanig ziet en als zodanig beleeft, zal dit op een hele harde manier moeten ontdekken. De intensiteit waarmee iemand dit ondervindt, verschilt naar mate de persoon bewust is, bewust wil zijn en dit in alles tot uiting brengt. In alles, want een deeltijd bewust persoon, is alsof de persoon ervoor kiest om dat te doen wat hem of haar uitkomt, terwijl de persoon die vaak verbonden is aan een dergelijk iemand, daar altijd hinder van zal ondervinden. Hinder in de vorm van een lichamelijke of geestelijke onbalans. Een onbalans waar niemand bij gebaat is. Omdat dit iets is wat je je ergste vijand nog niet toewenst. Dat daarbij wel heel duidelijk is, dat je maar beter vrienden kunt hebben, omdat je daar niet alleen veel plezier mee kunt en mag beleven, er daarbij ook nog eens heel veel van kunt leren, waardoor je er evenzoveel jaren bij kunt en mag creëren, zal ieder mens uiteindelijk zelf gaan zien.
Jaren, maanden, weken, dagen, uren, minuten, allemaal tijdsbegrippen die door de mens zijn ingesteld. Allemaal tijdsbegrippen die die mens bedacht heeft. De mens die in cijfers en getallen denkt. Ik ben er werkelijk klaar mee. Ik denk in dagen als licht en donker. Het enige wat werkelijk telt. Het enige wat ervoor zorgt dat ik net als ieder levend wezen me weer kan opmaken voor een nieuwe dag. Een nieuwe dag, het enige wat waarheid is, wanneer je de zon weer op ziet komen en deze eindigt wanneer de zon ondergaat en de maan zijn intrede doet. De maan die ieder wezen verlicht op de wijze waarop dit gepast is. De wijze waarop ook dit wezen van waarde kan zijn. Van waarde voor iedereen die en alles wat dit nodig heeft. Want dat dit de enige manier is om van waarde te kunnen zijn, van nut en belang mag iedereen vanaf vandaag weer weten. Iedereen die en alles wat enigszins belang hecht aan het leven. Belang hecht aan het leven in Liefde, waardoor geluk en gezondheid automatisch het vervolg, het gevolg zullen zijn. Ik kies ervoor, ik ga ervoor en herhaal nogmaals het onderste deel van mijn voorgaande blog, zij het dat ik dit keer 2 nieuwe items plaats die ik gister en vandaag op mijn persoonlijke Facebookpagina heb mogen plaatsen.
Ik wil er zijn. Ik heb ervoor gekozen om dit leven te leven. Dit leven is mijn bewuste keuze. Daarom neem ik de volledige verantwoordelijkheid voor alles wat ik in mijn leven denk, zeg, doe en laat. Ik ben bewust en heb dit mijn hele leven, zolang ik er ben, zo lang ik bewust leef, zelf in de hand. Daar dank ik God elke dag voor. Daar heb ik mijn ouders meerdere malen voor bedankt en zo zij weten, ben ik daar nog dagelijks dankbaar voor. Ik ben dankbaar voor mijn leven! Dankbaar dat zij mij de kans hebben gegeven om mezelf te zijn. Ik ben dankbaar en tevreden en voel het als mijn taak om dit cadeau, mijn levensrecht eer aan te doen. Waardoor ik mijn taak met de grootst mogelijk blijdschap vervul. Mijn taak, mijn leven, mijn levensrecht en dat wat mij gegeven is, om mijn leven ten volste te kunnen en te mogen leven.
Ik kies voor het leven, ik kies ervoor mijn leven in liefde te leven. Ik kies voor mezelf en iedereen die en alles wat wil leven. Ik kies voor het willen leven in vrijheid. Ik leef in liefde, geluk en gezondheid. Wat kan een mens zich nog meer wensen? De door mij geplaatste foto gisteren op Mijn Persoonlijke Facebookpagina en spreuk vandaag passen er weer volledig bij.
Jij beslist, jij mag kiezen, het gaat om jou, je eigen keuze, omdat het jouw leven is en wanneer jij dit vanaf nu weer laat leiden door alles wat er op je pad komt, alles wat jou een goed gevoel geeft, doe je je geboorterecht eer aan. Doe je je geboorterecht werkelijk eer aan en kun jij dit aan iedereen laten zien, die dit nodig heeft. Want onbegrensd vertrouwen en het uitspreken van dagelijkse dankbaarheid, is de moeite waard. De moeite waard, voor iedereen die en alles wat leeft daarbij voor de zon een regelrecht aanmoediging, om nog eens extra haar best te doen. Omdat de zon weet, hoe hard we dit als mens, in de wereld van nu nodig hebben, waardoor zij gehoor geeft aan het verlangen, om dit kleine stukje, middels haar energie te bevredigen.
Be-peacefull-and, ben-vredig-en. Want dat tevreden zijn, geen werkwoord is, maar een toestand, waarin je verkeert, op het moment dat je geen hoogtepunten meer verlangt, zal ieder mens vanzelf ervaren. Ieder mens, die snapt, dat alles wat hij of zij mee mag maken, voorbestemd is. Alles wat hij of zij mee mag maken, op een dusdanige manier geregisseerd is, dat alles wat er op je pad mag komen, precies op het voor jou juiste moment komt. Op het moment waarop jij er klaar voor bent. Op het moment, waarop ieder mens, volledig van uit eigen kracht en kunnen, zijn of haar verwachtingen loslaat. Zijn of haar verwachtingen en daarmee alles waarop je je als mens kunt voorbereiden.
Omdat vrijwel iedereen uit ervaring weet dat het je voorbereiden op, het verwachten van, leidt tot iets wat je bedenkt. Leidt tot iets, wat niet natuurlijk is, maar wat voornamelijk bedoeld is, om je als mens in verwarring te brengen. In verwarring te brengen en je daarbij volop bezig te houden. Bezig te houden met allerlei dingen, allerlei zaken en soms zelfs allerlei mensen, kortom alles wat niet van belang is. Wat niet van belang is en wat er niet toe doet, omdat dit in eerste instantie geen bijdrage levert aan jouw welzijn. Omdat het ervoor zorgt dat je niet kunt zijn. Omdat dit ervoor zorgt dat je er niet bent, niet bij bent. Er niet bij en niet wel bent, niet gezond, niet alert, niet in de opperste staat van paraatheid bent. Vanaf het moment waarop ik alle verwachtingen heb losgelaten, daarbij alles waarop ik me zou kunnen voorbereiden, me volledig liet leiden door vertrouwen, groeide dit met de dag, groeide dit zienderogen. Ik ging werkelijk zien, ik doorzag meer dan ik me voor mogelijk had kunnen houden. En alleen door het los te laten, door er niet meer mee bezig te zijn. Ik kreeg weer energie, energie om te leven, energie om dat te doen wat bij me past en hoort, omdat ik alleen op die manier van nut en van belang ben.
Van nut en van belang, onderdeel van het vanuit natuurlijk vertrouwen leven. Iets wat ieder mens kan, voor ieder mens mogelijk is. Omdat vertrouwen onderdeel is van de natuur. De natuur vertrouwen is en alles wat dit nu nog tegenspreekt, vanzelf geconfronteerd zal worden met de eigen natuur. De natuur die voortkomt uit liefde. Liefde waardoor alles ten goede keert. Liefde waardoor er alleen maar winnaars zijn. Waardoor ieder mens vrienden heeft, ieder mens tevreden en in harmonie is en ieder mens in staat is, de mogelijkheid heeft om in liefde met iedereen die en alles wat leeft te leven. Zodat je in liefde met iedereen die en alles wat leeft kunt zijn. Waardoor dit ieders kracht wordt. De kracht die jou laat weten dat je goed bent, dat je van waarde bent en altijd van waarde zult zijn, wanneer je dit ook toestaat van ieder ander. Ieder ander, als je gelijke zien. Ieder ander als waardevol te zien. Ik kies daar met heel mijn hart en alles wat ik ben voor.
Ik kies ervoor om volledig mezelf en daarbij de naaste, maar ook de gelijke van ieder ander te zijn. Van ieder ander, waardoor ik ieder ander kan laten, me in ieder ander kan verplaatsen, me in de ander kan verplaatsen, zonder daar zelf anders door te worden. Ik heb al het andere, inclusief gedachtes over de ander, werkelijk losgelaten, luister alleen nog naar mijn hart. Omdat ik vanuit mijn hart, hoor, zie en voel wat werkelijk waar is en wat niet, omdat ik vanuit mijn hart mag weten. Ik heb vertrouwen, en weet dat iedereen die en alles wat op mijn pad mag komen, voorbestemd is. Want het vertrouwen gaat gepaard met zien wat er op je pad komt en erop vertrouwen dat datgene mag gebeuren, mag plaatsvinden wat noodzaak is. Omdat het onderdeel vormt van de natuur, onderdeel is van de natuur en altijd onderdeel zal zijn, hoe hard de mensheid ook zijn of haar best doet om het tegenovergestelde in werk te stellen.
Ik vertrouw op een leven in liefde, geluk en gezondheid. Een leven waarin ieder mens weer van waarde is en van waarde wil zijn. Ik geloof in een leefbare wereld. Ik geloof in een wereld waarin economische belangen, voor mijn gevoel de enige veroorzaker van alle strijd, strijd in ieder opzicht, zijn langste tijd heeft gehad. Daarom ga ik door met mijn taak. Iedere dag bloggen, iedere dag schrijven, iedere dag, dat doen, wat ik vanuit liefde op me genomen heb. Ik vanuit liefde voor ieder mens mogelijk kan, wil en mag maken. Vanuit liefde, omdat ik er niets voor terug verwacht en ik er ook werkelijk niets voor wil hebben. Omdat er één ding is, wat ik vanuit mijn hart weet en voel, dat ik daardoor het doel en onze bestemming bereik. Want: Liefde overwint alles!" http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/nieuwsbrief36.pdf De cover en het boek! http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/boek7.pdf en http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/ikkiesvoorjou.pdf
Ik kies voor het leven, ik kies ervoor mijn leven in liefde te leven. Ik kies voor mezelf en iedereen die en alles wat wil leven. Ik kies voor het willen leven in vrijheid. Ik leef in liefde, geluk en gezondheid. Wat kan een mens zich nog meer wensen? De door mij geplaatste foto gisteren op Mijn Persoonlijke Facebookpagina en spreuk vandaag passen er weer volledig bij.
Jij beslist, jij mag kiezen, het gaat om jou, je eigen keuze, omdat het jouw leven is en wanneer jij dit vanaf nu weer laat leiden door alles wat er op je pad komt, alles wat jou een goed gevoel geeft, doe je je geboorterecht eer aan. Doe je je geboorterecht werkelijk eer aan en kun jij dit aan iedereen laten zien, die dit nodig heeft. Want onbegrensd vertrouwen en het uitspreken van dagelijkse dankbaarheid, is de moeite waard. De moeite waard, voor iedereen die en alles wat leeft daarbij voor de zon een regelrecht aanmoediging, om nog eens extra haar best te doen. Omdat de zon weet, hoe hard we dit als mens, in de wereld van nu nodig hebben, waardoor zij gehoor geeft aan het verlangen, om dit kleine stukje, middels haar energie te bevredigen.
Be-peacefull-and, ben-vredig-en. Want dat tevreden zijn, geen werkwoord is, maar een toestand, waarin je verkeert, op het moment dat je geen hoogtepunten meer verlangt, zal ieder mens vanzelf ervaren. Ieder mens, die snapt, dat alles wat hij of zij mee mag maken, voorbestemd is. Alles wat hij of zij mee mag maken, op een dusdanige manier geregisseerd is, dat alles wat er op je pad mag komen, precies op het voor jou juiste moment komt. Op het moment waarop jij er klaar voor bent. Op het moment, waarop ieder mens, volledig van uit eigen kracht en kunnen, zijn of haar verwachtingen loslaat. Zijn of haar verwachtingen en daarmee alles waarop je je als mens kunt voorbereiden.
Omdat vrijwel iedereen uit ervaring weet dat het je voorbereiden op, het verwachten van, leidt tot iets wat je bedenkt. Leidt tot iets, wat niet natuurlijk is, maar wat voornamelijk bedoeld is, om je als mens in verwarring te brengen. In verwarring te brengen en je daarbij volop bezig te houden. Bezig te houden met allerlei dingen, allerlei zaken en soms zelfs allerlei mensen, kortom alles wat niet van belang is. Wat niet van belang is en wat er niet toe doet, omdat dit in eerste instantie geen bijdrage levert aan jouw welzijn. Omdat het ervoor zorgt dat je niet kunt zijn. Omdat dit ervoor zorgt dat je er niet bent, niet bij bent. Er niet bij en niet wel bent, niet gezond, niet alert, niet in de opperste staat van paraatheid bent. Vanaf het moment waarop ik alle verwachtingen heb losgelaten, daarbij alles waarop ik me zou kunnen voorbereiden, me volledig liet leiden door vertrouwen, groeide dit met de dag, groeide dit zienderogen. Ik ging werkelijk zien, ik doorzag meer dan ik me voor mogelijk had kunnen houden. En alleen door het los te laten, door er niet meer mee bezig te zijn. Ik kreeg weer energie, energie om te leven, energie om dat te doen wat bij me past en hoort, omdat ik alleen op die manier van nut en van belang ben.
Van nut en van belang, onderdeel van het vanuit natuurlijk vertrouwen leven. Iets wat ieder mens kan, voor ieder mens mogelijk is. Omdat vertrouwen onderdeel is van de natuur. De natuur vertrouwen is en alles wat dit nu nog tegenspreekt, vanzelf geconfronteerd zal worden met de eigen natuur. De natuur die voortkomt uit liefde. Liefde waardoor alles ten goede keert. Liefde waardoor er alleen maar winnaars zijn. Waardoor ieder mens vrienden heeft, ieder mens tevreden en in harmonie is en ieder mens in staat is, de mogelijkheid heeft om in liefde met iedereen die en alles wat leeft te leven. Zodat je in liefde met iedereen die en alles wat leeft kunt zijn. Waardoor dit ieders kracht wordt. De kracht die jou laat weten dat je goed bent, dat je van waarde bent en altijd van waarde zult zijn, wanneer je dit ook toestaat van ieder ander. Ieder ander, als je gelijke zien. Ieder ander als waardevol te zien. Ik kies daar met heel mijn hart en alles wat ik ben voor.
Ik kies ervoor om volledig mezelf en daarbij de naaste, maar ook de gelijke van ieder ander te zijn. Van ieder ander, waardoor ik ieder ander kan laten, me in ieder ander kan verplaatsen, me in de ander kan verplaatsen, zonder daar zelf anders door te worden. Ik heb al het andere, inclusief gedachtes over de ander, werkelijk losgelaten, luister alleen nog naar mijn hart. Omdat ik vanuit mijn hart, hoor, zie en voel wat werkelijk waar is en wat niet, omdat ik vanuit mijn hart mag weten. Ik heb vertrouwen, en weet dat iedereen die en alles wat op mijn pad mag komen, voorbestemd is. Want het vertrouwen gaat gepaard met zien wat er op je pad komt en erop vertrouwen dat datgene mag gebeuren, mag plaatsvinden wat noodzaak is. Omdat het onderdeel vormt van de natuur, onderdeel is van de natuur en altijd onderdeel zal zijn, hoe hard de mensheid ook zijn of haar best doet om het tegenovergestelde in werk te stellen.
Daarom kan ik niet anders dan het volgende te zeggen en te adviseren: Kies in Hemelsnaam voor jezelf. Kies voor jezelf, door goed voor jezelf te zorgen, je niet meer te laten verleiden of misleiden, door alles wat je aangeboden wordt. Kies vanuit je hart en wanneer je je hoofd wilt gebruiken lees dan alle blogs die ik heb mogen schrijven en bekijk alle linkjes die ik hierin heb mogen plaatsen om te zien, voelen, ervaren en beleven wat wij samen kunnen doen. Ik wil, kan en mag iedereen helpen die het nodig heeft en erom vraagt. Het gaat om onze gezamenlijke toekomst. Het gaat om jou, mij, iedereen die en alles wat leeft.
"En omdat een gezonde wereld mijn droom en mijn grootste wens is, mag ik iedere dag een stukje schrijven. Want op deze wijze, heb ik de kans om mijn verhalen net als de boeken en gedichten die ik vanuit ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE VOOR ieder mens heb kunnen en mogen schrijven, met iedereen te delen. En heb jij inmiddels de tijd genomen om mijn blogverhalen te lezen en ben jij de persoon, de uitgever die mij wil helpen, die mijn boeken wil uitbrengen, dan hoor ik je graag! Ben jij de uitgever, die ERVOOR zorgt dat mijn boeken gebruikt kunnen en mogen worden, om de wereld van vandaag weer de wereld van morgen te laten zijn? De wereld van morgen, de hemel op aarde, dat is mijn wens, mijn doel en mijn missie in het leven."
En ben je er NU ook klaar VOOR om jouw leven te leven, jouw zelfgekozen en verkozen leven een kans te geven, HELP MIJ, HELP JEZELF & HELP IEDER ANDER! Tot die tijd blijf ik bloggen, blijf ik alles delen met iedereen die ook Volmaakt, Gelukkig Zichzelf wil, kan en mag, kortom durft te zijn! En daarbij vertrouw ik er volledig op, dat dat zal gebeuren wat nodig is, wat mag omdat God de regie vanuit ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE zal begeleiden.
Download ook gratis mijn boekje Leven leren herinneren weten via de boekenwinkel op www.dehof van het heden Luisteren kan natuurlijk ook via: https://www.youtube.com/watch?v=NwwuvZEltjk&feature=youtu.be
Want:
“Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen”
&
“Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn”
Dit keer nogmaals de mooie plaat van Whitney Houston: "Step by step" https://www.youtube.com/watch?v=sWa5vE4MUpU en het mooie lied van Jason Mraz: "I won't give up", https://www.youtube.com/watch?v=ZYqcpTYQ8I4. Want ook nu, zal deze de verbinding, die er is, deze mooie gedachte mogen ondersteunen. Wanneer" DURF (JIJ) TE HELPEN?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten