"Wolkenvelden drijven over het land met eerst nog een enkele bui. Hier en daar is ook de zon geregeld te zien.
Vanmiddag en vanavond blijft het overal droog. Bij een zwakke tot matige noordwestenwind, 2 tot 4 Bft, wordt het 15 tot 18 graden.
Komende nacht is het vrijwel droog en koelt het af naar 9 graden. Morgen trekken van het westen uit buien mogelijk met een klap onweer over het land. De wind komt uit zuidwest tot west en daardoor wordt het ongeveer 19 graden."
&
Het onderste stukje van de pagina: "Dit wordt het nieuws op (roze) zaterdag 20 juni"
"1. Internationale dag van de vluchteling.
Op deze jaarlijkse dag die door vluchtelingenorganisatie UNHCR van de Verenigde Naties (VN) in het leven is geroepen wordt extra aandacht gevraagd voor de vaak erbarmelijke omstandigheden van mensen in vluchtelingenkampen wereldwijd.
In aanloop naar vandaag maakte de UNHCR al cijfers bekend waaruit blijkt dat de vluchtelingenstroom wereldwijd, als gevolg van oorlogen, conflicten en vervolging, nog nooit zo groot is geweest als op dit moment. Eind 2014 waren zestig miljoen mensen gedwongen hun huis ontvlucht.
Bekijk het complete weerbericht, de actuele situatie op de weg en treininformatie"
En natuurlijk het weer, een terugkerend item, en ook vandaag de vooruitzichten tot en met zondag 21 juni: http://www.nu.nl/dvn/4072261/weer-wolken-en-soms-zon.html inclusief de vooruitzichten, verwachtingen en voorspellingen over wat er in dit geval vandaag zaterdag speelt, wat zaterdag ons brengt: http://www.nu.nl/dvn/4071797/wordt-nieuws-roze-zaterdag-20-juni.html En van deze laatste link heb ik dit keer het eerste onderwerp en het allerlaatste stukje gekozen.
Of het iets is waar jij waarde aan hecht of jij dit belangrijk vindt en of jij hier iets mee kunt en doet is natuurlijk aan jou. Volledig aan jou, omdat alles wat er in jouw leven gebeurt, alles wat jouw leven betreft jou aangaat door jouzelf beslist en bepaald mag worden. Omdat je er ook altijd zelf de verantwoordelijkheid voor zal mogen dragen. En dit iets is wat ik in de blogs die ik de afgelopen jaren heb geschreven vrijwel dagelijks terug heb laten komen. Iets wat ik iedereen die ik in de afgelopen jaren heb mogen helpen, begeleiden en adviseren ook altijd meegeef. Ja, meegeef, omdat het weglopen voor je verantwoordelijkheid of het je ontdoen van je verantwoordelijkheid iets is, waar "iedereen", zelfs de persoon die dit niet wil zien, mee geconfronteerd wordt en zal mogen dealen. Want de persoon die ervan uitgaat dat hij of zij de dans ontspringt, kan heel lang verschoond blijven van alle leed, iets wat ik ook ieder mens oprecht gun, toch zit het oorzaak en gevolg principe, karma, maar ook het wie goed doet goed ontmoet principe, in alles wat we zijn verweven. Dit is zelfs onderdeel geworden van wie we zijn en de reden van ons bestaan.
Want wanneer we alleen het één en niet het ander zouden ervaren, wanneer we wel het één maar niet het ander zouden voelen, dan zouden we nooit de persoon zijn die we behoren te zijn. Omdat de persoon die niet weet wat het is om compassie te voelen, compassie, vergevingsgezindheid en of mededogen niet in zijn of haar systeem heeft, zal het tegenovergestelde, dat wat hem of haar maakt tot wat hij of zij is, tot in lengte van dagen berouwen. Waardoor rouw, pijn en verdriet een groot deel van zijn of haar leven kleurt. Dat dit nodig is om de wereld weer de wereld te laten zijn zoals deze behoort te zijn, is wellicht voor velen onbegrijpelijk, evenals het feit dat alles start en begint bij onszelf. Ja, bij onszelf, bij ieder mens die leeft, die het leven leeft waar hij of zij middenin zit. Het leven leeft, waar hij of zij voor gekozen heeft op het moment waarop God hem of haar de keuze liet.
Zou het ons dan werkelijk helpen om dit leven te ontvluchten? Zou het ons helpen om dit leven te ontvluchten door een totaal andere richting op te gaan, dan de richting die we in eerste instantie voor ogen hadden? Of hebben we onze koers al gewijzigd, door ons te laten verleiden? Ja, door vrijwillig te kiezen voor een andere koers waardoor we een totaal andere richting op zijn gegaan of zelfs nu nog gaan? Een richting, die ons iets of toch uiteindelijk niets heeft opgeleverd, niets dan rouw, pijn en verdriet? Waardoor rouw, pijn en verdriet werkelijk ons leven heeft getekend? Ons leven of het leven van velen die er middenin zitten, die er middenin en daardoor dagelijks mee geconfronteerd worden? Dat ik over ons praat is omdat we allemaal op deze wereld wonen, we allemaal onderdeel zijn van de mensheid, het totaalplaatje, iedereen die en alles wat leeft. Kunnen we er dan nog heel lang voor kiezen om dit zo te laten zijn, kunnen we er dan voor weglopen en zeggen dat dit niet ons pakkie-an of zelfs jouw pakkie-an?https://nl.wikipedia.org/wiki/Pakkie-an
Want of het nu wel of niet jouw pakkie-an is, of het nu wel of niet ons pakkie-an is, doet er wel toe, omdat het simpelweg ons aller pakkie-an is. Dit heeft alles te maken met het feit dat we allemaal onszelf mogen zijn, dit alleen maar mogelijk is wanneer we ieder ander, ieder mens die anders is ook toestaan zichzelf te zijn door dit te accepteren. Ja, toestaan door acceptatie. Geen tolerantie, geen gedoogbeleid, geen enkele vorm om iets wat gewoon is, in een moeten kunnen, of andere verzwakte variant, waardoor dat wat is, totaal teniet wordt gedaan. Ja, omdat iets wat werkelijk gewoon is, geen zegen hoeft te hebben of krijgen, omdat dit gezegend is. Het goed doet, goed ontmoet principe. Waarom zijn we dan in hemelsnaam zover afgedwaald? Nog steeds een gebrek aan vertrouwen, gecreëerd wantrouwen, ontstaan door een gecreëerde werkelijkheid? Een gecreëerd beeld van de werkelijkheid? Of zelfs een gecreëerd beeld van de wereld? Of beide?
Wanneer je het mij vraagt zeg ik beide, zeg ik ja, zeg ik in beide gevallen ja, zeg ik dit volmondig en met heel mijn hart. Met heel mijn hart ja, want we geloven wel of niet in God, een God of iets wat ons houvast geeft, naast alles wat ons op een presenteerblaadje wordt aangeboden. God, het geloof, als iets wat ons kracht en houvast geeft en of het presenteerblaadje waar een prijskaartje aan hangt? Ja en of, zou dit juist niet en of moeten zijn? We geloven in God en vinden kracht in ons geloof of we gaan voor het presenteerblaadje, waar het prijskaartje aanhangt? Het prijskaartje, wat mensen laat betalen voor bewezen diensten? Ja, wat ons laat betalen voor bewezen diensten? Maar wie ben jij zonder dit prijskaartje? Wie ben jij in wezen, be-wezen? Jij bent het bewijs, jij bent de persoon die dankzij God, het leven heeft gekregen. Jij bent jezelf en mag jezelf zijn zonder prijskaartje, omdat jij van waarde bent.
Omdat jij maar ook ieder ander van waarde is. Wanneer je echter het gevoel hebt dat je meer of minder waard bent dan de ander, ontstaat er strijd. Wanneer je echter het gevoel hebt dat je meer of minder rechten hebt dan de ander, ontstaat er strijd. Wanneer je echter het gevoel wat je hebt, jouw leven laat beheersen dan is er strijd, dan is jouw leven, jouw be-wezen leven een strijd. Dan voer jij een strijd in jezelf, een strijd in en met jezelf en daarbij soms zelfs met iedereen die en alles wat leeft. Ik ben in vrede met mezelf, ik ben tevreden met mezelf, ik ben tevreden en weet wat mijn waarde is, de waarde die ik behoud, op het moment waarop ik ieder ander ook in wezen laat zijn. Door iedereen die en alles wat leeft lief te hebben, iedereen die en alles wat leeft in liefde te laten zijn, kan ik ook in liefde mezelf zijn.
En natuurlijk kan ik nog steeds oprecht verdrietig zijn wanneer ik zie dat iemand, heel veel mensen nog niet de waarde van leven of de waarde van het leven zien. Wanneer ik me laat meeslepen in de devaluatie van het leven, doe ik mezelf en ieder ander te kort. Door het geven van een evaluatie over mijn leven, door het delen van dat wat ik heb meegemaakt, wat mij deels gevormd heeft tot wat ik nu ben, doe ik recht aan alles wat ik ben en ieder mens is. Doe ik recht aan mijn bestaan, doe ik recht aan alles wat nodig is om bestaansrecht te hebben en doe ik recht aan alles wat nodig is om nog heel veel jaren, nog heel veel extra evaluatiemateriaal toe te voegen aan dat wat mij het leven geeft. Dat wat mij het leven geeft en dat wat het leven, mijn leven geeft, want dat dit één is, zal ieder mens die zelf ook weer gaat leven begrijpen. En voel je dit anders, heb jij hier geen gevoel bij of heb jij hier een dubbel gevoel bij, reageer dan vooral. Vooral, voor allen, voor iedereen die en alles wat leeft.
De door mij op Facebook en LinkedIn geplaatste spreuk, is weer volledig in lijn.
Want:
“Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen”
&
“Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn”
Dit keer nogmaals de mooie plaat van Whitney Houston: "Step by step" https://www.youtube.com/watch?v=sWa5vE4MUpU en het mooie lied van Jason Mraz: "I won't give up", https://www.youtube.com/watch?v=ZYqcpTYQ8I4. Want ook nu, zal deze de verbinding, die er is, deze mooie gedachte mogen ondersteunen. Wanneer" DURF (JIJ) TE HELPEN?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten