"Wolkenvelden trekken over het land, maar vanuit het zuiden en westen wordt het geleidelijk zonniger.
Mogelijk valt er in het noordoosten een bui. Het wordt 15 graden in de kustgebieden en 17 of 18 graden verder landinwaarts.
Er waait een matige, aan zee vrije krachtige wind uit zuidwest tot west, windkracht 3 tot 5.
Donderdag is het flink zonnig bij maxima tussen 19 en 23 graden. Vrijdag is het tamelijk zonnig en stijgt de temperatuur naar 27 tot 31 graden. Tegen de avond neemt de kans op een regen- of onweersbui toe."
Want de zomer is in aantocht. De zomer staat voor de deur en wanneer we de voorspellingen die te vinden zijn onder de link bekijken dan wordt het vrijdag mogelijk zelfs 30 graden. Dan stijgt het kwik tot 30 graden. Voor de zonaanbidders en de mensen die zonder verplichtingen zijn, die niet hoeven te werken of op enige andere wijze zich bezig moeten houden met lichamelijk arbeid, het klussen in of om het huis, of bijvoorbeeld het vieren van een feest, het bijwonen van een concert, bijeenkomst of optreden van die of geen, zorg goed voor jezelf, drink voldoende water en gun je hersenen niet alleen een beetje lucht, maar geef ze ook de ruimte om dat te doen waarvoor ze gemaakt zijn.
Ja, waarvoor ze gemaakt zijn. Want we leren, we leren, we worden geïnformeerd, en krijgen informatie, we krijgen beelden, geluiden, die door woorden, worden en hun weg in ons vinden. In ons, in het menselijk lichaam, door onze zintuigen, vertaald en gefilterd door het menselijk brein. Op het moment dat we onze hersenen en alles wat "in formatie gebracht is" weer laten zijn, kunnen we mogelijk ons hart weer laten spreken. Ons hart op een dusdanige manier laten spreken, dat we werkelijk weer weten wat goed voor ons is. Dat de zon een ingrediënt is wat een positieve bijdrage levert aan alles wat goed voor ons is, dat is simpelweg een feit. Een feit, wat niet bewezen hoeft of eigenlijk behoeft te worden. Omdat het ons gegeven is, zonder wetenschappelijke verklaring.
Nog steeds zullen de zonnebril en een heldere kijk op het geheel, een bijdrage leveren aan ieders zijn. De aandacht, de 100% aandacht, het zijn, je bewustzijn van jouw leven en het leven in liefde, geluk en gezondheid, leveren de positieve gevoelens en gedachten, zijn meer van waarde dan wat maar ook. Want goede energie wordt altijd met goede energie beloond en dit mag weer door iedereen op deze manier gezien en ervaren worden. We kunnen de werkelijkheid, die realiteit is, wanneer we onze verantwoordelijkheid nemen, onmogelijk langer uit de weg gaan. Want waarom zouden we stoppen met ons leven te leven zoals dit bedoeld is? Waarom zouden we er nog langer voor kiezen om ons leven te laten leiden door alles wat ons belast? Want dan wordt de belasting werkelijk de beloning. De beloning, waar ieder mens mee te maken krijgt, die wil leven volgens de regels van het systeem wat heeft geleid tot conflicterende belangen.
De belangen die allesbehalve te maken hebben met een liefdevol, gezond en gelukkig leven. Die allesbehalve te maken hebben met dat wat werkelijk een bijdrage levert aan ons zijn. Jouw zijn, mijn zijn, het in wezen zijn, het wezenlijk kunnen zijn. En omdat we er niet meer voor weg kunnen lopen, we dit ook niet meer willen, zullen we er allemaal mee te maken krijgen, zodat iedereen straks, iedereen die leven wil, het algemeen belang weer vooropstelt, weer weten mag wat nodig is om liefde, geluk en gezondheid weer feit te laten zijn. Want dat het duidelijk mag worden dat de conflicterende belangen ervoor zorgen, dat ieder mens weer gedwongen wordt om naar zichzelf te kijken, is onderdeel van het plan wat in werking is getreden op het moment waarop geweigerd werd om Gods plan uit te voeren, Gods pan volledig los te laten. En dat ieder mens er zelfs zonder dit te wensen of willen, mee te maken krijgt, valt niet uit te sluiten. Zal onmogelijk nog langer ontkend kunnen worden, door de mens, die weer volgens zijn of haar plan leeft en daarbij dat doet wat hem of haar, maar daarbij en daarnaast ieder ander, iedereen die en alles wat leeft ten goede komt.
Want dat alles erop gericht is, om alles weer ten goede te laten keren, is iets wat nog niet iedereen weet, maar iedereen wel zal ervaren, die de rust vindt om te leven. Die de rust vindt om dat te doen waarvoor hij of zij bestemd is. Omdat de economie en het beloningssysteem, wat er in de afgelopen decennia voor heeft gezorgd, dat alle ethisch verantwoorde en humane verhoudingen, uit hun verband zijn getrokken, voorgoed ten einde komt. Voorgoed ten einde komt, omdat het niet meer toelaatbaar is, in een wereld waarin zoveel mensen wonen. Want wonen en leven is een recht, is een voorrecht wat niet alleen toekomt aan het aantal mensen wat vermogend is. Omdat ieder mens het recht heeft om een dak boven zijn of haar hoofd te hebben. Want we hebben allemaal hetzelfde geboorterecht, we hebben allemaal inspraak en of invloed. We verdienen het allemaal om op een voetstuk te staan, waardoor het langer beschimpt, vernederd en beschaamd worden voorgoed verleden tijd is.
We mogen trots zijn op onze wereld, wanneer we weer één wereld zijn. Een wereld, de vraag is en blijft natuurlijk is dat de hedendaagse wereld? Mogen we trots zijn op deze wereld of mogen we trots zijn op de wereld zoals deze bedoeld is en zou kunnen zijn? Ja, zou kunnen zijn, al zal er dan wel het één en ander aangepast of zal ik toch maar zeggen duidelijk mogen worden? En gelukkig mag dit weer duidelijk zijn. Dat er aanpassingen volgen wanneer er weer duidelijkheid is, daaraan ontkomen we niet meer. Want wie heeft er geen persoon in zijn familie of vriendenkring die lijdt aan een aandoening, lijdt onder het feit dat hij of zij ziek is, gehinderd wordt door pijn, verdriet door het verlies van een dierbaar iemand, het verlies van een baan, het verlies van......? Het verlies van iets of iemand die onlangs na een lang ziekbed, na verongelukt te zijn, na slachtoffer te geworden zijn van.......?
Hoeveel mensen zijn er nog in de wereld, die oprecht kunnen zeggen dat zij werkelijk geen enkel persoon kennen, die niemand kennen die lijdt, die geen enkel persoon kennen, die iemand, iets of hun totale bestaan verloren zijn? Hun totale bestaan, doordat ze werkelijk geen uitzicht meer hebben, doordat zij werkelijk geen licht meer zien, aan het einde van de tunnel? Het einde van de tunnel, waarin zij terecht zijn gekomen, toen alles wat nog enigszins een beetje lucht kon bieden, volledig buiten bereik raakte. Volledig buiten bereik, want dat dit het geval is, voor heel veel mensen, die zichzelf werkelijk in een tunnel wanen, die dit (nog) niet begrijpen, die dit (nog) niet beseffen, die dit (nog) niet willen zien, dat wordt iedere dag een beetje meer zichtbaar. Dat wordt iedere dag, beetje bij beetje helder, stapje voor stapje duidelijk en daar besteden inmiddels zelfs de diverse actualiteiten en praatprogramma's op zowel de publieke als commerciële televisiezenders aandacht aan. Ja, de actualiteiten en praatprogramma's, waarbij de laatste z'n naam wel het meest eer aandoet. Want dat dit in feite het enige is, wat daarin gedaan wordt, is iets wat nu ook steeds meer zichtbaar wordt.
Er wordt gepraat, we praten, we denken in één richting, nieuwe of eigenlijk reeds lange tijd bestaande initiatieven en reeds lange tijd functionerende initiatieven, worden sinds de afgelopen tijd, de afgelopen maanden, weken en dagen ineens gepresenteerd als spraakmakend wereldnieuws, shocking of schokkende waarheden. Maar wanneer je vraagt wat nu zo shocking is, dan blijkt dit veelal iets te zijn, de situatie en omstandigheid te zijn, waar "wij", vergeef me mijn generaliserende en wellicht ietwat harde uitspraak, waar wij, ziende blinde en horende dove mensen, in terecht gekomen zijn. De tunnel, die in veel gevallen geen tunnel is, maar eerder vergelijkbaar is met een dwangbuis, een pak met aan elkaar gemaakte mouwen, waardoor we werkelijk klem zitten, als ratten in de val, zonder enig uitzicht en of enige bewegingsvrijheid. En wanneer ik het begrip dwangbuis intik, komt wel het allermooiste voorbeeld naar voren. Het onderstaande stukje uit de bijgesloten Wikipedia Link is de moeite van het vermelden waard: http://nl.wikipedia.org/wiki/Dwangbuis
"De Amerikaanse journalist Thomas Friendman gebruikt zijn boek The Lexus and the Olive Tree (1999) het begrip The Golden Straitjacket (Het gouden dwangbuis) om aan te geven dat landen en culturen steeds uniformer worden onder druk van de informatietechnologie, die effectenbezitters in staat stelt om op eenvoudige wijze wereldwijd aandelen en obligaties te kopen en verkopen."
En ja stiekem, of toch met de ogen open zijn we erin getrapt. Zijn we er met ons allen ingetrapt en ingetuind en betalen we niet alleen fysiek mee aan dat wat de wereldchaos en alles wat er nu speelt veroorzaakt heeft, maar gaan we er vrijwillig, zonder schroom in mee. We hebben onze ziel verkocht en we verkopen dat wat we zijn nog steeds, iedere dag opnieuw of keren we het ten goede? Want wanneer we dit niet doen, dan verkopen we alles wat God ons gegeven heeft, onze vrijheid, onze talenten en kwaliteiten en waarom.....? Om bij "de grote mogendheden" te horen. We verkopen onze eigen identiteit, we verkopen en dan noem ik nog maar eens een veel geroepen uitspraak, "dat waar we als klein landje zo groot in geworden zijn" en voeg ik eraan toe, in de afgelopen honderden jaren. En we zien nog steeds niet dat: HET GELD, DE BANKEN EN ALLES WAT GELD MAAKT, GELD GENEREERT EN GELD VOORTBRENGT, net als in de tijd waarin Jezus Leefde, de boodschapper van al het kwaad is.
Omdat geld in wezen (nog) nooit iets goeds teweeg heeft gebracht. Geld in wezen, (nog) nooit iets teweeg heeft gebracht, waar de mens door of mee geëerd werd. Geld eerder gebruikt werd om de mens mee te onteren en helaas nog steeds gebruikt wordt, om mensen mee te onteren. Waardoor geld een onterende en denigrerende werking heeft, op iedereen die en alles wat leeft, tenzij het werkelijk weer op de juiste wijze wordt ingezet. Op de juiste wijze wordt ingezet en gebruikt, zodat het werkelijk weer van dienst is. Van dienst is, nuttig is en ieder mens erbij en ermee gebaat is, ieder mens, ieder dier en alles wat leeft, ermee gebaat is, omdat dit ook werkelijk de bedoeling is, en de wijze waarop geld zijn of haar veelal negatieve imago mag verliezen. Geld zijn of haar magische, wat helaas ook vaak de kwalijke eigenschap is, mag verliezen door deze om te buigen naar een magische, wonderlijke eigenschap, de juiste variant, doordat dit werkelijk ingezet wordt om van nut te zijn. Want van nut zijn, is alleen mogelijk, is alleen zinvol, wanneer het werkelijk weer het algemeen belang dient.
En meteen komen de woorden bij me binnen, die mijn moeder ooit tegen me zei, de woorden die zij ooit naar me uitsprak en mijn reactie daarop rechtstreeks vanuit mijn hart. Beide woorden, zowel die van mijn moeder als die van mij in antwoord op de hare, woorden die mij nog dagelijks bijgebleven zijn. Woorden die betrekking hebben op wie ik ben. Woorden die betrekking hebben op hoe ik in het leven sta. Woorden die betrekking hebben op alles wat ik ben en zo nu enige jaren door het nemen van mijn verantwoordelijkheid blijkt, woorden die zinvol zijn, omdat deze werkelijk betekenis hebben. Omdat ik de werkelijke waarde van het leven zie, ik de werkelijke waarden van het in leven zijn zie, ruik, voel, proef, hoor, ervaar en beleef. Ik werkelijk mijn leven leef en dit inderdaad voor het grootste deel van mijn leven heb gedaan. Omdat dit goed voelt, ik er zelfs mensen mee kan en mag helpen en daardoor een bijdrage kan leveren aan het Algemeen Belang. Het Algemeen Belang, wat in mijn beleving vele malen belangrijker is dan een goed gevulde bankrekening en alles wat ertoe leidt dat tevreden zijn, nooit meer is of lang duurt. Nooit meer is of langer duurt dan het moment waarop er weer iets nieuws is, iets nieuws is en of komt. Tot het moment waarop er weer iets nieuws aangeboden wordt.
Mijn moeder maakte zich weleens zorgen, zorgen dat mensen mij tekort zouden doen. Tekort zouden doen, doordat ik mijn hele leven vrijgevig ben geweest, ik in mijn hele leven alles met iedereen die en alles wat het nodig had heb gedeeld. Ik nog steeds deel, omdat ik er blij van word, blij ben, wanneer ik iets met iemand kan delen. En of dit nu iets materieels, eten of gewoon een beetje tijd, even een telefoontje of het sturen van een kaartje is, wanneer ik iemand hiermee een plezier kan doen, dan is dit voor mij genoeg. Ja genoeg, omdat ik er niets voor terugverwacht, ik er niets voor wil hebben. Want op het moment dat ik iets doe, iets geef, iets deel met de verwachting dat mensen mij ervoor gaan belonen, doe ik mezelf tekort. Dan doe ik mezelf tekort, doordat er dan een verwachtingspatroon gekweekt wordt.
Een verwachtingspatroon waar ik niets mee kan, omdat dit een verplichting schept. Ik daardoor verplicht word, om iets te doen en dit is in mijn beleving de grootste fout die wij als mens hebben gemaakt. Wellicht de grootste fout die wij als mens met de komst van geld en het krijgen van "een vergoeding" als vorm van beloning hebben gemaakt. Dit is de grootste fout die gemaakt is, met dat wat geld teweeg heeft gebracht. Omdat het vergoeden van, het "beloningssysteem" een scheve machtsverhouding heeft gekweekt. Een baas en arbeidskracht, de woorden werkgever en werknemer klinken al iets minder hiërarchisch. Daarbij is het natuurlijk zo dat de verschillen in beloning, ook weer een extra stapje in de hiërarchische ladder hebben gebracht. De vraag is, zijn deze gerechtvaardigd of zijn we hiermee totaal over de schreef gegaan? Totaal over de schreef, omdat ieder uur 60 minuten heeft, iedere minuut zestig seconden en het aantal jaren waarin men werkt, voor ieder mens gelijk is of is het toch gelijk behoort te zijn? Omdat het tempo waarmee iemand werkt, de hoeveelheid werkzaamheden die iemand op zich neemt, uitvoert of verdeelt, ervoor zorgen dat iemand het goed, beter of best doet? Ja daar kunnen we niet omheen, dit is een feit.
Goed beter of best, waardoor de persoon die dat doet wat mogelijk is, daardoor meteen, de meest gelukkige en onbezorgde persoon ter wereld is. Want op het moment dat iemand iets doet, wat hij of zij kan, wanneer iemand iets doet, wat voor hem of haar mogelijk is, wat hem of haar de mogelijkheid biedt om van waarde te kunnen zijn, dan zal deze persoon ook werkelijk het geluk voelen, het geluk voelen en ervaren en de beloning die daarbij hoort, mogelijk zelfs van ondergeschikte waarde zijn aan het werkelijk werkgeluk. Het werkgeluk, wat niet afhankelijk hoeft te zijn van de beloning, maar zeker wel van de wijze waarop het gewaardeerd wordt. Gewaardeerd, wat in het geval van "een werkgever werknemer relatie" een heel ander beeld geeft, dan dat waar we nu in de wereld middenin zitten. Waar we of in ieder geval heel veel mensen in terecht gekomen zijn. Want dat dit voor veel mensen zo voelt, die gekort worden in salaris, mensen die na een jarenlang dienstverband op een zijspoor of zelfs een vertrekspoor worden gezet, dat doet pijn en zorgt er daarbij of daarnaast voor dat de pijn nog een extra bijkomstigheid krijgt.
Een extra bijkomstigheid doordat zij hun veilige gevoel van het kunnen leven, het werkelijk kunnen uitzien naar een zonnige toekomst, compleet verliezen. Je zou het kunnen omschrijven als het verliezen van hoop. Het verliezen van hoop dat dit ooit nog terugkeert. Terwijl de hoop iets is waar heel veel mensen nog waarde aan hechten. Hoop is de fase waar heel veel mensen nu middenin zitten. En of dit nu betrekking heeft op werk of het uitzicht naar werk, het vertrouwen dat de toekomst rooskleurig zal zijn of "gezondheid technisch" dat doet niet ter sprake, want het is indirect verbonden. Het is indirect, zij het niet direct verbonden, omdat alles met elkaar te maken heeft. Dat de hoop iets is wat je kunt voeden of juist kunt afbreken, hebben al heel veel mensen ervaren. Heel veel mensen die in een conflicterende situatie terecht zijn gekomen. Want dat conflicterende situaties leiden tot onrust, deze onrust die veelal veroorzaakt wordt, wellicht meer gevolgen heeft dan de boodschap van een arts die zegt dat het ophoudt, dat het leven ophoudt, daarvan mag ieder mens zich bewust worden, daarvan mag ieder mens zich weer bewust van zijn. Omdat dit gevolg, deze gevolgen voor iedereen die in het cirkeltje, in het spel of bij het spel betrokken is, hier de wanklank van zal voelen.
Ja de wanklank van zal voelen. Want hoewel, een wanklank negatief klinkt, is het ook de kans die daardoor meteen geboden wordt. Is het de kans om weer vanuit je eigen waardigheid en vanuit zelfrespect en respect naar de ander hiermee om te gaan. Vanuit respect naar en voor de ander, die start bij jezelf. Omdat er geen enkel mens is, die iets kan doen voor de ander, wanneer hij of zij dit niet vanuit zijn of haar hart doet. Omdat er geen enkel mens van betekenis kan en of zal zijn, wanneer hij of zij dit niet vanuit zijn of haar hart doet. Want de werkelijke waarde, de werkelijke beloning en voldoening, ontstaat wanneer jij voelt wat de ander voelt. Wanneer jij de warmte en dankbaarheid van de ander voelt. En wanneer jij dit nog niet voelt, wanneer jij dit niet voelt, doordat je eigenlijk niet weet wat het is om dankbaar en tevreden te zijn, zul je je complete leven of een groot deel daarvan op zoek blijven naar alles wat je blij maakt, naar alles wat je gelukkig maakt en blijf je altijd behoeftig. Zul je altijd iets of iemand nodig hebben om compleet te worden, compleet te zijn. Dan zal geld en alles wat geld kost jouw leven beheersen.
Ik heb dit volledig losgelaten, waardoor alles wat ik nodig heb, wat ik nodig is om te kunnen leven vanzelf op mijn pad komt. En ik deel mijn verhaal en dat wat ik mag doen met iedereen die dit ook weer wil. En waarom ik WEER WIL zeg, is omdat ieder mens het gevoel kent. Ieder mens het gevoel kent, wat bedoeld wordt met leven. Ieder mens vanuit zijn of haar vroegste herinnering weet, hoe het voelt om in en vanuit liefde te leven, in en vanuit liefde te zijn. Jezelf te zijn, waardoor angst, pijn en verdriet niet meer van invloed is. Niet meer van invloed is, omdat ik het voel, maar ook jij en ieder ander dit weer kan en mag voelen. Want juist op die wijze kunnen we er werkelijk alleen nog iets goeds mee doen, waardoor het niet meer van invloed is. Ik hecht er geen waarde meer aan, waardoor ik er de meerwaarde van mag zien, voelen en ervaren, daardoor zelfs weten. Dankzij alles wat mij overkomen is, alles wat ik heb meegemaakt en alles wat ik heb mogen ondervinden, weet ik welke boodschap erachter zit, welk plan God beoogd heeft.
Welk plan God beoogd heeft, wat eruit voort mag komen. De achterliggende reden, of toch het vooruitzicht? De achterliggende reden of het vooruitzicht van dat wat mij, maar daarbij ook ieder ander te wachten staat, die zich niet getroffen voelt, niet getroffen is, maar de zin ervan ziet en het daardoor treft. Het treft, dat hij of zij net als ik mag weten, mag voelen, mag zien, mag horen, mag ruiken, mag proeven, waardoor dit bijdraagt, aan de kennis, die daardoor en daarvoor is opgedaan. De kennis die je hebt, die ieder mens heeft en daardoor weer kan delen. Het te kunnen en mogen delen, met iedereen die en alles wat ervoor kiest ook te willen leven, ook te willen zijn, in wezen te willen zijn, zichzelf te willen zijn, is het mooiste geschenk en voelt als de beste beloning, die je je als mens ooit maar voor zal kunnen stellen. Je je als mens in leven voor kan stellen, in het hier en nu of zelfs tot in het oneindige wanneer het hier en nu onverhoopt voortijdig stopt.
Ik leef, ben super dankbaar en voel dit met heel mijn hart en ziel. Ik leef, ben gelukkig en gezond en deel daarom ook vandaag net als iedere dag waarop ik dit blog schrijf de items die ik op Facebook en LinkedIn plaats. De items die ik dinsdag, woensdag, donderdag maar ook vandaag op de Social Media Sites heb geplaatst. Deze kunnen jou maar ook ieder ander helpen, deze mogen ieder mens die dit wil weten helpen. Want God, heeft via Jezus de Hemel en de Aarde, met iedereen die en alles wat daarop leeft, verbonden, vanuit liefde verbonden. Ter bescherming, als signaal om te voelen wie heel is, heel als in tact. Omdat dit het in tact zijn en in tact, op de meest liefdevolle wijze delen van alles wat is, wat waarheid is, de bedoeling is, de bedoeling, de reden, dat wat van nut en belang is. Van nut en belang voor iedereen die en alles wat leeft. De manier waarop God ons beschermt, ieder van ons beschermt, de wijze waarop God ons altijd helpt, er daardoor altijd is, omdat wij net als Jezus kinderen van God zijn en HIJ ONZE Vader is, waardoor WIJ allemaal familie zijn en van waarde zijn, voor NU tot in de eeuwigheid, Amen!
Want alleen wanneer ieder mens weer vanuit zijn of haar levenskracht leeft, hoort hij ook werkelijk het fluisteren van zijn of haar lichaam, wordt hij of zij zich weer bewust van de gelegenheid om zichzelf te helen. Zichzelf te helen, daardoor heel te zijn. Waardoor dit mens, of in feite ieder mens, die zichzelf is, onvoorwaardelijk overal en altijd de mogelijkheid heeft om heel te zijn. Heel in leven, heel in leven door dat te doen wat nodig is, om het eeuwig leven te hebben. Heel, om datgene te doen waarvoor je geboren bent. Door weer te weten wat jouw taak is in het leven, wat de taak is in jouw leven. Daarbij in het leven van iedereen die en alles wat leeft, doordat jij het leven bent, jij jouw leven bent.
En nu volgt een stuk herhaling van eerder deze week, waarbij deze zin is gebruikt om een extra stukje te delen en het gebruikelijke stuk wat ik al enige tijd met iedereen deel nogmaals door te geven. Ik deel vanuit liefde, omdat ik van het leven houd en ik het ieder mens gun om in en vanuit liefde te leven.
"Want ik ben niet anders dan jij, ook ik ben geboren, ook ik heb ouders en ik ben ooit verwekt. De wijze waarop ik verwekt ben, heeft niets te maken met wat dit met de rest van mijn leven doet. De wijze waarop ik deze verwekking geaccepteerd heb, heeft alles te maken met wat het met mijn leven doet. En niet alleen met mijn leven, maar met het leven van ieder ander. Van ieder ander die ook net als ik uniek is, daardoor helemaal anders en dit ook volledig mag zijn. Omdat ieder mens net als ik in de mijne, in zijn of haar eigen frequentie mag zijn. Ik in mijn en ieder ander in zijn of haar eigen bubbel, dat wat mij maakt tot wat ik ben, en dat wat hem of haar maakt tot wat hij of zij is, zichzelf!
Want wanneer je heel en jezelf wilt zijn in het leven, kun je dit ook. Door te leven en in leven te zijn. Door in leven stil te zijn en te luisteren naar dat wat jou, door jezelf aangeboden wordt, door jezelf en de verbinding die jij hebt, die je altijd zult houden en die nooit verbroken wordt met hen die jou gemaakt hebben, daarbij met God doordat Hij jou de levensadem via de neus heeft ingeblazen, zelfs wanneer jij dit niet zo ervaart, wanneer jij dit niet zo voelt of wanneer jij dit niet zo wilt zien. Want bij een vrije wil, wat net als jouw leven eveneens een geschenk van God is, heeft ieder mens de keuzevrijheid en keuzemogelijkheid gekregen, om te doen wat bij hem of haar past. Te doen wat hem of haar helpt zichzelf te ontdekken en zichzelf te zijn. Zichzelf te zijn uit liefde en in liefde, Onvoorwaardelijke Liefde, omdat ieder mens op een bepaald moment zal worden herinnerd aan de liefdesband. Voor mij en in mijn gevoel en beleving heb ik deze band met iedereen die en alles wat leeft, doordat ik God en daarmee Jezus als de Eeuwigdurende Waarheid zie.
De Eeuwigdurende Waarheid en Onvoorwaardelijke Liefde, die mij voor mijn leven, daarbij voor mijn ouders heeft laten kiezen. Die mij voor Ulrich onze poezen (katten), Gizmo, Mickey, Cindy en daarbij iedereen die en alles wat leeft op mijn pad en mijn weg heeft laten kiezen. Dat ik door alles wat ik heb meegemaakt in positieve maar ook zeker de tegenovergestelde zin, heb ontdekt waar ik nu sta, daar ben ik ook eeuwig dankbaar voor, omdat ik het me weer mocht herinneren. Want zou ik het me anders hebben herinnerd, zou ik het anders hebben geweten, zou ik het anders hebben gezien, zou ik het anders hebben gevoeld, gehoord, geroken of geproefd? Niet, zeker niet, omdat ik er zeker van ben, dat ik anders nooit had geweten. Omdat ik anders nooit zeker had geweten, wat ik nu en in mijn geval al een hele tijd weet. Wat ik al een hele tijd weet, een heel leven, omdat ik me alles mag en kan herinneren wat ik in mijn leven heb meegemaakt. Ik me alles mag en kan herinneren wat mij gemaakt heeft tot wie ik ben, wat ik ben, waar ik ben en waarom ik ben. Waarom ik ben in liefde, wat mij betreft Onvoorwaardelijke Liefde, voor mezelf, iedereen die en alles wat leeft, omdat ik er voorafgaand zelf voor gekozen heb, dit voorafgaand heb mogen zien.
Ik ben in staat om te groeien, in staat om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling, vanaf het moment waarop God mij mijn leven heeft gegeven. Vanaf het moment waarop God zijn plannen over dat wat Hij met de wereld voorhad, aan mij heeft getoond, toen Hij de Hemel en de Aarde geschapen heeft. Omdat de Hemel en de Aarde, met iedereen die en alles wat leeft geschapen en ontstaan is. Ontstaan en ontsproten is, geboren is, uit liefde. Ieder mens, net als ik geboren is, om te mogen kiezen voor het leven wat van waarde is, van waarde is en in het belang van ons allen. En wat het mooie daarvan is, dat ieder mens door het leven wat hij of zij leeft, door het leven wat hij of zij van moment tot moment beleeft, zich weer mag herinneren hoe het van waarde zijn in het belang is van iedereen die en alles wat leeft. Daarbij voor iedereen die en alles wat in leven en door leven verbonden is. Omdat we allemaal verbonden zijn, zelfs wanneer we dit niet meer voelen, zelfs wanneer we de verbinding met onszelf compleet verloren of tijdelijk even kwijt zijn. Ieder mens is in staat om de verbinding weer te herstellen, de verbinding weer in tact te laten zijn. De verbinding met zichzelf, iedereen die en alles wat leeft weer in tact te laten zijn. Zodat het in tact zijn en vanuit tact leven, de enige manier en wijze is waarop we weer onszelf kunnen en mogen zijn, onszelf kunnen en mogen wezen. We in wezen weer mogen zijn, onszelf zijn, vanuit liefde, onvoorwaardelijke liefde."
Ik kies ervoor om volledig mezelf en daarbij de naaste, maar ook de gelijke van ieder ander te zijn. Van ieder ander, waardoor ik ieder ander kan laten, me in ieder ander kan verplaatsen, me in de ander kan verplaatsen, zonder daar zelf anders door te worden. Ik heb al het andere, inclusief gedachtes over de ander, werkelijk losgelaten, luister alleen nog naar mijn hart. Omdat ik vanuit mijn hart, hoor, zie en voel wat werkelijk waar is en wat niet, omdat ik vanuit mijn hart mag weten. Ik heb vertrouwen, en weet dat iedereen die en alles wat op mijn pad mag komen, voorbestemd is. Want het vertrouwen gaat gepaard met zien wat er op je pad komt en erop vertrouwen dat datgene mag gebeuren, mag plaatsvinden wat noodzaak is. Omdat het onderdeel vormt van de natuur, onderdeel is van de natuur en altijd onderdeel zal zijn, hoe hard de mensheid ook zijn of haar best doet om het tegenovergestelde in werk te stellen.
Daarom kan ik niet anders dan het volgende te zeggen en te adviseren: Kies in Hemelsnaam voor jezelf. Kies voor jezelf, door goed voor jezelf te zorgen, je niet meer te laten verleiden of misleiden, door alles wat je aangeboden wordt. Kies vanuit je hart en wanneer je je hoofd wilt gebruiken lees dan alle blogs die ik heb mogen schrijven en bekijk alle linkjes die ik hierin heb mogen plaatsen om te zien, voelen, ervaren en beleven wat wij samen kunnen doen. Ik wil, kan en mag iedereen helpen die het nodig heeft en erom vraagt. Het gaat om onze gezamenlijke toekomst. Het gaat om jou, mij, iedereen die en alles wat leeft.
"En omdat een gezonde wereld mijn droom en mijn grootste wens is, mag ik iedere dag een stukje schrijven. Want op deze wijze, heb ik de kans om mijn verhalen net als de boeken en gedichten die ik vanuit ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE VOOR ieder mens heb kunnen en mogen schrijven, met iedereen te delen. En heb jij inmiddels de tijd genomen om mijn blogverhalen te lezen en ben jij de persoon, de uitgever die mij wil helpen, die mijn boeken wil uitbrengen, dan hoor ik je graag! Ben jij de uitgever, die ERVOOR zorgt dat mijn boeken gebruikt kunnen en mogen worden, om de wereld van vandaag weer de wereld van morgen te laten zijn? De wereld van morgen, de hemel op aarde, dat is mijn wens, mijn doel en mijn missie in het leven."
En ben je er NU ook klaar VOOR om jouw leven te leven, jouw zelfgekozen en verkozen leven een kans te geven, HELP MIJ, HELP JEZELF & HELP IEDER ANDER! Tot die tijd blijf ik bloggen, blijf ik alles delen met iedereen die ook Volmaakt, Gelukkig Zichzelf wil, kan en mag, kortom durft te zijn! En daarbij vertrouw ik er volledig op, dat dat zal gebeuren wat nodig is, wat mag omdat God de regie vanuit ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE zal begeleiden.
Download ook gratis mijn boekje Leven leren herinneren weten via de boekenwinkel op www.dehof van het heden Luisteren kan natuurlijk ook via: https://www.youtube.com/watch?v=NwwuvZEltjk&feature=youtu.be
Want:
“Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen”
&
“Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn”
Dit keer nogmaals de mooie plaat van Whitney Houston: "Step by step" https://www.youtube.com/watch?v=sWa5vE4MUpU en het mooie lied van Jason Mraz: "I won't give up", https://www.youtube.com/watch?v=ZYqcpTYQ8I4. Want ook nu, zal deze de verbinding, die er is, deze mooie gedachte mogen ondersteunen. Wanneer" DURF (JIJ) TE HELPEN?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten