"Maandag precies tien jaar geleden begon Europa in het kader van het Kyoto Protocol aan een ambitieus systeem van emissiehandel.
"De CO2-uitstoot moest daarmee worden verminderd tegen zo laag mogelijke kosten. In de praktijk werkte het systeem minder goed dan verwacht. Waar ging het mis?
NU.nl sprak met verschillende experts over de ontwikkelingen rondom het Kyotoprotocol en over de toekomst van de emissiehandel.
Wat houdt emissiehandel in?
"Om de COs-uitstoot te verlagen, spreken landen met de VN een quotum af", zegt Jos Cozijnsen, zelfstandig adviseur emissierechten. "De industrielanden krijgen voor een bepaalde periode rechten voor de hoeveelheid schadelijke stoffen die ze mogen uitstoten."
Eén recht staat gelijk aan een ton CO2-uitstoot, en een land heeft per jaar een bepaald aantal rechten te verdelen. "Iets minder dan de helft van die rechten gaat naar fabrieken, waarvan de overheid een deel gratis verstrekt", vertelt Cozijnsen, "energiebedrijven moeten de rechten op de markt kopen."
Als de bedrijven te veel CO2 uitstoten, kunnen ze rechten bijkopen. Omgekeerd kunnen zuinige bedrijven overtollige rechten verkopen en zo geld verdienen. Op deze manier ontstaat een handel in rechten.
Het systeem van emissiehandel werd in 2005 voor het eerst ingevoerd. Volgens Edwin Woerdman, universitair hoofddocent rechtseconomie, ontstonden de eerste barstjes in het systeem al kort na de start.
De eerste barstjes: lobbygedrag
In 2005 startten Europese overheden met een soort oefenperiode waarin bedrijven konden wennen aan het nieuwe systeem van emissiehandel.
Internationaal opererende bedrijven vreesden voor hun internationale concurrentiepositie nu er in Europa ineens een prijskaartje hing aan de uitstoot van broeikasgassen. '
"Door lobbygedrag van de industrie zijn te veel rechten in het systeem opgenomen" Edwin Woerdman, rechtseconoom
Volgens Woerdman speelt de 'oefenfase' een belangrijke rol in het verdere verloop van de handel. "Bedrijven wilden zeker zijn dat zij genoeg rechten zouden krijgen. Door lobbygedrag van de industrie zijn destijds te veel rechten in het systeem gekomen."
Vanaf 2008 voerde Brussel het systeem officieel in. Maar de economische crisis gooide na een half jaar roet in het eten.
Na 2008: de crisis
"Het enige jaar dat de prijs voor emissierechten echt hoog lag, was in 2008", vertelt Harm van de Wetering, plaatsvervangend directeur van de Nederlandse Emissie autoriteit (NEa), "daarna deed de recessie zijn intrede." Die recessie zorgde voor een prijsdaling van de rechten: de prijs ging van ruim 25 euro naar ongeveer 5 euro. "De eerdere lobby had een grote hoeveelheid rechten in de markt gebracht, die door de crisis niet meer nodig was. Er ontstond een gat", legt rechtseconoom Woerdman uit.
"In tijden van crisis gaan bedrijven niet investeren in duurzame energie" Jos Cozijnsen, adviseur emissierechten
Ook zorgde de crisis ervoor dat het beoogde effect van de emissiehandel - duurzamer produceren - niet echt op gang kwam. Veel bedrijven hadden moeite het hoofd boven het water te houden. "In tijden van crisis gaan bedrijven niet investeren in duurzame energie", aldus adviseur Cozijnsen.
Eind 2012 behaalde Europa de beoogde uitstootdaling van acht procent met gemak. Europa voldeed daarmee aan de Kyotodoelstelling, maar in plaats van klimaatvriendelijke productie was de daling vooral te danken aan verminderde productie. Daarom voerde Brussel in 2013 een verandering door om verminderde uitstoot te stimuleren.
Tegenwoordig: de lobby is nog altijd sterk
Op dit moment veilt de overheid een deel van de rechten die bedrijven voorheen gratis ontvingen. Maar met name de energie-intensieve industrie krijgt nog veel gratis rechten. Ook wordt een deel van hun gestegen elektriciteitsrekening door de belastingbetaler vergoed.
Rechtseconoom Woerdman vindt dat de overheid nog steeds te veel luistert naar bedrijven. "Met name de staal- en aluminiumindustrie lobbyen flink. De overheid mag zijn rug rechter houden in onderhandelingen."
De lobbypraktijken leiden volgens Woerdman tot een hoop uitzonderingsregels die het systeem te ingewikkeld maken. Je kunt het systeem vergelijken met een kerstboom waar steeds meer kerstballen in gehangen worden. Op een gegeven moment wordt de boom zo zwaar dat hij dreigt om te vallen."
Toch is er hoop dat het systeem in de toekomst zal werken. Daarvoor zijn twee dingen belangrijke: De aantrekkende economie en strengere Kyoto-doelstellingen.
De toekomst: de prijs van rechten moet stijgen.
De prijs voor emissierechten, op dit moment ongeveer 7 euro, is volgens Van de Wetering van de emissieautoriteit nog steeds te laag om bedrijven te stimuleren om een hele productielijn om te zetten naar een duurzamer productieproces.
Op dit moment werkt Brussel echter aan maatregelen die een uitkomst kunnen bieden. "Europa bespreekt de mogelijkheden om het overschot aan rechten uit de markt te halen zodat de prijs weer zal stijgen", aldus Van de Wetering. In Europa is een meerderheid voor deze maatregel, maar het is nog onbekend wanneer deze wordt ingevoerd.
"Emissiehandel is een mooi systeem, maar het valt of staat met ambitie" Jos Cozijnsen, adviseur emissierechten
Ondanks de luwte op de markt kan emissiehandel volgens adviseur Cozijnsen een effectief middel zijn. Volgens hem is het vooral belangrijk dat de klimaatdoelstellingen scherp genoeg zijn.
Met de Europese doelstelling van veertig procent vermindering in 2030 zou dat zo maar eens kunnen uitkomen. Cozijnsen: "Emissiehandel is een mooi systeem, maar het valt of staat met ambitie."
Voor het totale artikel inclusief kaartje met daarop de landen gespecificeerd de volgende link: http://www.nu.nl/weekend/3992003/tien-jaar-sinds-kyoto-emissiehandel-plat-lobbygedrag-en-economie.html Een artikel op de voorpagina, zij het aan de zijkant, onder de "Z". En waarom een dergelijk bericht daar staat, kan ik je niet zeggen. Dat er uit de resultaten blijkt dat vier landen hun Kyoto-doelstellingen niet behaalden, is een gegeven. Naar verluid stootten zij meer CO2 uit dan gepland. Nederland zou daarentegen vier procentpunt onder de doelstelling zitten.
Dat de kop van dit blog en tekst van een eerder door mij geschreven blog: http://dehofvanhetheden.blogspot.nl/2014/07/all-life-is-sacred-treat-all-beings.html hier betrekking op hebben kan, zal en mag ik niet ontkennen. Dat "we" en daar bedoel ik "de verantwoordelijke mensen" weer in gaan zien, dat dit in het belang van de mensheid is, zal toch nu zo onderhand wel duidelijk zijn.
We kunnen ons laten leiden door alles wat ons overkomt, alles wat er gebeurt, alles wat misgaat in het leven, of we kunnen nu eindelijk eens gaan tonen dat we door gewaarwording http://www.inl.nl/zoekresultaten?q=gewaarworden begrijpen dat er iets wijzigen mag. Omdat de zin van het woord meer betekenis heeft, dan alle diploma's, alle brainstormsessies en mensen die zich dagelijks buigen over, dat wat zo ontzettend belangrijk wordt gevonden. Alles wat in feite, gebruikt wordt, om zelf maar geen verantwoordelijkheid te hoeven nemen?
Toen ik gister en vandaag de beide spreuken weer op mijn Persoonlijk Facebookpagina plaatste, was dit omdat ik uitkeek naar een mooie dag, een dag die ik gister op de meest relaxte en vandaag op de meest productieve wijze wilde besteden. Een dag waarin ik me werkelijk weer zou laten leiden door dat wat nodig was. Ik heb dit ook gedaan, omdat het mijn ambitie is, om "onze gezamenlijke bestemming" te bereiken. Door dat te doen wat een bijdrage levert aan het gezond en welzijn van iedereen die en alles wat leeft.
Dit kan ook en is echt mogelijk, wanneer iedereen zijn of haar taak weer op zich neemt. Wanneer ieder mens, weer dat doet, wat bij hem of haar past en bij hem of haar hoort. En dat daar ook werkelijk open staan voor, wat zo overduidelijk wordt getoond, dat kan, wil en mag ik echt niet langer ontkennen. En zelfs wanneer je er geen tijd voor hebt, wanneer je er geen tijd vrij voor wilt maken, zal dit het enige zijn wat ertoe leidt, dat er ook iets gebeurt en gedaan wordt. We mogen weer tijd maken om stil te staan en eens even heel goed, ja, heel goed na te denken, over wat nu werkelijk belangrijk is. Wat NU werkelijk belangrijk is?
Geld? Ach geld, dat kunnen we er gewoon bij drukken. En of de economie dan floreert of defloreert of zal ik zeggen degradeert, dat zien we dan wel weer. Er is echter maar één wereld. Eén wereld, waarin de natuurlijke bronnen, wanneer je alle NU.nl artikelen van de afgelopen tijd hebt gelezen, volgens "de voorspellers" heel hard bezig zijn te verdrogen. De aarde zucht, vulkaanuitbarstingen, aardbevingen en de zogeheten "sinkholes", worden als natuurverschijnsel omschreven. Wanneer gaan we erkennen dat we hier zelf verantwoordelijk voor zijn, omdat we de aarde, evenals de mens, of de mensheid in het algemeen, geen rust meer gunnen. Geen rust, geen tijd, dat wat juist zo nodig is, om weer tot onszelf te komen. Rust en tijd, het enige wat ervoor kan zorgen, dat de mens weer bewust wordt van zijn of haar eigen ik, zijn of haar manier van zijn. Weer bewust van zichzelf. Bewust van wie hij of zij is.
Want we denken. We denken dat er voor elke probleem op lichamelijk of geestelijk vlak, wel een behandelmethode, een pilletje of een andere "op theorie gebaseerde oplossing" hebben, die zelfs als wetenschappelijk bewezen wordt vastgelegd. Maar dat er inmiddels naar verluid al meer brildragende mensen in Nederland zijn, (ongeveer 10 miljoen) dan mensen, die nog zonder hulpmiddel door hun eigen ogen kunnen kijken, nog werkelijk zien, zonder bij- of verziend te zijn, dat zet niemand aan het denken. Dit zorgt er nog steeds niet voor dat er een lampje gaat branden. Waarom is hier niemand mee bezig? Waarom is niemand aan het kijken, aan het onderzoeken, hoe het komt dat er zoveel mensen zijn die een bril dragen of enig ander middel nodig hebben om te kunnen zien?
Of is dit juist de bedoeling? Is dit werkelijk de bedoeling? Want natuurlijk schept dit mogelijkheden. Dit schept weer een mogelijkheid om met een ludieke oplossing te komen, waar de economie weer op (verder) kan draaien. De economie, dat wat wanneer je het artikel van NU.nl vandaag gelezen hebt, nog belangrijker wordt gevonden dan ademhalen. Dat wat al sinds jaar en dag de hele wereld in zijn of haar macht heeft. Wanneer zal daar een vaccin voor ontwikkeld worden? Want dat deze door ons allemaal "gecreëerde epidemie" leidt, tot veel meer variaties van onwel zijn, dan enig virus maar kan doen, zal zo langzamerhand, zal uiteindelijk toch wel duidelijk zijn.
We zijn zelf verantwoordelijk, we zijn allemaal verantwoordelijk en zullen ons uiteindelijk, voor alles wat we zeggen, denken, doen en laten, mogen verantwoorden. Een verantwoordelijkheid die verder reikt, dan een kruisje zetten in een stemhokje of het maandelijks voldoen van de vaste lasten en het afdragen van belasting of enig daaraan gerelateerd of verschuldigd bedrag. Want dat dit merendeels hetgeen is, waarover we ons druk lijken te maken, dat zullen maar weinig mensen kunnen ontkennen. Daarbij hoort natuurlijk ook, de vraag of we straks, wanneer we de pensioengerechtigde leeftijd behalen, nog wel voldoende te besteden hebben. Maar hoe belangrijk is dit? Hoe belangrijk is dit, wanneer het bestaan op aarde steeds lastiger wordt? En of dit nu komt omdat de aarde niet meer kan of doordat we onszelf werkelijk helemaal verliezen, dat kan niemand voorspellen? Omdat het niet te voorspellen is en te voorspellen valt.
De tijd zal het leren. De tijd die je maar één keer kunt besteden. Daarom schreef ik vanmorgen op Facebook. "Goedemorgen, Een hele fijne dag en besteed je tijd zoals dit voor jou juist voelt." Dit is en blijft mijn advies voor alle dagen die volgen. En ik herhaal nog een stukje uit de laatste nieuwsbrief die ik vrijdag schreef en zaterdag in mijn blog deelde.
"Ik ben me bewust van mijn rol in het leven. Ik ben me bewust van wat ik kan en mag doen. Het gevoel van waarde te zijn, is iets wat ik iedere dag ervaar. Het gevoel van waarde te zijn helpt me, iedere dag. En wanneer ik onverhoopt toch de gedachte heb of beter gezegd had, omdat ik iets moest veranderen, gaf ik daar gehoor aan. Gaf ik daar meteen of vrijwel meteen gehoor aan, omdat ik zonder er gehoor aan te geven, het gevoel had, dat de puzzelstukjes steeds verder van elkaar af kwamen te staan. Steeds verder verwijderd van mijn beeld van een gezonde wereld. Ik draag mijn verantwoordelijkheid, ik draag de rol of taak die ik op me genomen heb, om er uit liefde voor te kiezen en doe dit met trots en blijdschap. Dat ik werkelijk niet meer geplaagd wordt door negatieve gedachten en verwachtingen, is iets waar ik best even aan heb moeten wennen. Want weet je hoe lastig het is, om alleen maar vertrouwen te hebben in een wereld waarin wantrouwen en onzekerheid de basis lijkt te zijn geworden?
Toch ben ik doorgegaan met mijn taak. Iedere dag bloggen, iedere dag schrijven, iedere dag, dat doen, wat ik vanuit liefde op me genomen heb. Ik vanuit liefde voor ieder mens mogelijk kan, wil en mag maken. Vanuit liefde, omdat ik er niets voor terug verwacht en ik er ook werkelijk niets voor wil hebben. Omdat er één ding is, wat ik vanuit mijn hart weet en voel, dat ik daardoor het doel en onze bestemming bereik. Want: Liefde overwint alles!"
http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/nieuwsbrief36.pdf De cover en het boek! http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/boek7.pdf en http://www.dehofvanhetheden.nl/pdf/ikkiesvoorjou.pdf
Daarom kan ik niet anders dan het volgende te zeggen en te adviseren: Kies in Hemelsnaam voor jezelf. Kies voor jezelf, door goed voor jezelf te zorgen, je niet meer te laten verleiden of misleiden, door alles wat je aangeboden wordt. Kies vanuit je hart en wanneer je je hoofd wilt gebruiken lees dan alle blogs die ik heb mogen schrijven en bekijk alle linkjes die ik hierin heb mogen plaatsen om te zien, voelen, ervaren en beleven wat wij samen kunnen doen. Ik wil, kan en mag iedereen helpen die het nodig heeft en erom vraagt. Het gaat om onze gezamenlijke toekomst. Het gaat om jou, mij, iedereen die en alles wat leeft.
"En omdat een gezonde wereld mijn droom en mijn grootste wens is, mag ik iedere dag een stukje schrijven. Want op deze wijze, heb ik de kans om mijn verhalen net als de boeken en gedichten die ik vanuit ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE VOOR ieder mens heb kunnen en mogen schrijven, met iedereen te delen. En heb jij inmiddels de tijd genomen om mijn blogverhalen te lezen en ben jij de persoon, de uitgever die mij wil helpen, die mijn boeken wil uitbrengen, dan hoor ik je graag! Ben jij de uitgever, die ERVOOR zorgt dat mijn boeken gebruikt kunnen en mogen worden, om de wereld van vandaag weer de wereld van morgen te laten zijn? De wereld van morgen, de hemel op aarde, dat is mijn wens, mijn doel en mijn missie in het leven."
En ben je er NU ook klaar VOOR om jouw leven te leven, jouw zelfgekozen en verkozen leven een kans te geven, HELP MIJ, HELP JEZELF & HELP IEDER ANDER! Tot die tijd blijf ik bloggen, blijf ik alles delen met iedereen die ook Volmaakt, Gelukkig Zichzelf wil, kan en mag, kortom durft te zijn! En daarbij vertrouw ik er volledig op, dat dat zal gebeuren wat nodig is, wat mag omdat God de regie vanuit ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE zal begeleiden.
Download ook gratis mijn boekje Leven leren herinneren weten via de boekenwinkel op www.dehof van het heden Luisteren kan natuurlijk ook via: https://www.youtube.com/watch?v=NwwuvZEltjk&feature=youtu.be
Want:
“Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen”
&
“Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn”
Dit keer nogmaals de mooie plaat van Whitney Houston: "Step by step" https://www.youtube.com/watch?v=sWa5vE4MUpU en het mooie lied van Jason Mraz: "I won't give up", https://www.youtube.com/watch?v=ZYqcpTYQ8I4. Want ook nu, zal deze de verbinding, die er is, deze mooie gedachte mogen ondersteunen. Wanneer je van jezelf houdt, kun je van een ander houden en positieve emoties en gedachten helpen ieder mens daarbij. Want als de ander zich goed voelt, voel jij je goed!!! Hoe simpel kan het zijn?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten